บทที่ 222 นักพรตเต๋าผู้ต่ำต้อยคนนี้จะส่งเจ้ากลับนิกาย!
ฉินหรูเหยียนตัวสั่น การเป็นศัตรูอย่างกะทันหันนี้คืออะไร? นางคงไม่ได้ทำให้นักพรตอวี้ขุ่นเคืองใช่ไหม? อวี้ชิงหลันมองฉินหรูเหยียนอย่างเงียบๆ ดวงตาของนางเย็นชาและสงบ แต่ก็มีแรงกดดันที่ไม่อาจต้านทานได้ ฉินหรูเหยียนรู้สึกราวกับหัวใจของนางถูกบีบด้วยมือใหญ่ ใบหน้าของนางซีดขาวและหายใจลำบาก ในเวลานี้ หลี่หราน...
