ตอนที่แล้วตอนที่ 29 ฮาเวิร์ดทรยศ? [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 31 เพ็กกี้และฮาวเวิร์ด [ฟรี]

ตอนที่ 30 คู่ต่อสู้แห่งโชคชะตา [ฟรี]


ตอนที่ 30

คู่ต่อสู้แห่งโชคชะตา

"คุณมาหาใคร?"

ดอตตี้จ้องมองไปที่เพ็กกี้ที่ยืนอยู่นอกประตู ถึงแม้ว่าเธอจะแต่งตัวไม่ต่างจากผู้หญิงธรรมดา แต่มันก็ยังคงทันสมัยและสวยงาม ซึ่งดอตตี้เชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

เพ็กกี้แสดงออกถึงอารมณ์ความรู้สึกแบบพิเศษที่คล้าย ๆ กับตัวของเธอ

ดอตตี้จ้องมองไปที่เพ็กกี้ ส่วนเพ็กกี้ก็จ้องมองไปที่ดอตตี้เช่นกัน

ความแตกต่างของพวกเธอก็คือเพ็กกี้ไม่ได้สังเกตเห็นถึงสิ่งผิดปกติของดอตตี้เลย เพราะถึงอย่างไรท้ายที่สุดแล้วดอตตี้ก็เป็นสายลับ ส่วนเพ็กกี้ก็เป็นสายลับเช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าพวกเธอจะคล้ายกันแต่มันก็ยังมีความแตกต่าง เพราะสิ่งแรกที่ดอตตี้ได้เรียนรู้ก็คือการเปลี่ยนแปลงอารมณ์และสีหน้า ทำให้คนอื่นไม่สงสัยและค้นพบตัวตนจริง ๆ ของเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่สายลับทุกคนจะต้องเชี่ยวชาญ

เพ็กกี้จ้องมองไปที่ดอตตี้ด้วยความสงสัย เพราะเธอปรากฏตัวขึ้นมาจากในบ้านของซูไป๋ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับซูไป๋เป็นยังไงกัน ?

พวกเธอทั้งสองคนจ้องหน้ากันโดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมายังพวกเธออยู่

ซูไป๋จ้องมองพวกเธอจากระยะไกลพร้อมกับความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นท่าทางของทั้งสองคนเป็นแบบนี้ พวกเธอสมควรแล้วที่จะถูกเรียกว่าเป็นคู่ปรับกันจริง ๆ ถึงแม้ว่าพวกเธอจะพบกันเป็นครั้งแรกโดยที่ไม่มีความขัดแย้งอะไรกันมาก่อน แต่พวกเธอก็ยังคงให้ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันและต้องการแข่งขันกันอยู่ตลอดเวลา

"ผมคิดว่ามันคงจะต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่าคุณจะมาที่นี่ แต่ไม่คิดเลยว่าคุณจะมาที่นี่เร็วแบบนี้" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเปิดประตูเพื่อเชิญให้เพ็กกี้เข้ามา

เมื่อเห็นเพ็กกี้และดอตตี้ที่กำลังจ้องกันอยู่ จู่ ๆ ซูไป๋ก็ยิ้มขึ้นมาพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า "นี่คงเป็นครั้งแรกที่พวกคุณพบกันใช่ไหม? ให้ผมแนะนำ ... "

"ดอตตี้"

"เพ็กกี้"

"เธอเป็นใคร!!"

พวกเธอทั้งสองคนถามกันขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง และหลังจากพูดจบพวกเธอก็อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน

"พวกคุณทั้งสองคนนี่เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ" ซูไป๋อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็พยายามที่จะไม่สนใจพวกเธอทั้งสองคนมากเกินไป

จิตใจของดอตตี้นั้นแข็งแกร่งมากกว่าตอนที่เรเวนมาอยู่กับเขามาก ท้ายที่สุดแล้วเรเวนก็เป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่เพ็กกี้นั้นแตกต่างกัน และปฏิกิริยาของเพ็กกี้มันก็ทำให้ซูไป๋มีความสุขมากยิ่งขึ้น แสดงให้เห็นว่าเธอยังคงสนใจในตัวเขาอยู่ ไม่งั้นแล้วเธอคงไม่มีน้ำเสียงหรือถามขึ้นมาแบบนี้อย่างแน่นอน!

"เข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า"

ซูไป๋พูดขึ้นพร้อมกับพาพวกเธอเดินไปยังห้องนั่งเล่น

"ดอตตี้ไปเทชาให้แขกสักถ้วยสิ" เมื่อได้ยินคำสั่งของซูไป๋ดอตตี้ก็ลุกขึ้นและเดินจากไป ส่วนซูไป๋ก็หันไปถามกับเพ็กกี้ว่า "คุณมาหาผมเร็วขนาดนี้เพราะเรื่องของฮาวเวิร์ดใช่ไหม?"

"คุณรู้ด้วยอย่างงั้นหรอ? ถูกต้องมันเป็นเพราะเรื่องของฮาวเวิร์ด ฉันได้ยินมาว่าฮาวเวิร์ดขายอาวุธให้กับประเทศศัตรู อาวุธหกทั้งหกชิ้นตกอยู่ในตลาดมืดและประเทศของศัตรู เมื่อวานนี้คุณบอกกับฉันว่าให้ฉันเตือนฮาเวิร์ดให้ระวังห้องนิรภัยของเขา แสดงว่าคุณจะต้องรู้อะไรบางอย่างใช่ไหม?"

"SSR ได้เริ่มสืบสวนเรื่องของฮาวเวิร์ดแล้วใช่ไหม?" ซูไป๋ถามขึ้น

เพ็กกี้ตกตะลึง

ซูไป๋ยิ้มก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า "คุณคงไม่คิดว่าผมจะเชื่อว่าคุณกำลังทำงานอยู่ในบริษัทโทรคมนาคมเฉย ๆ อย่างงั้นใช่ไหม? ถ้าถึงขนาดที่ว่าผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฐานของ SSR อยู่ที่ไหนแล้วผมจะรู้ข้อมูลมากมายขนาดนี้ได้อย่างไรจริงไหม?"

"ใช่ ตอนนี้ฉันกำลังงานอยู่ในหน่วย SSR และฉันก็ไม่ต้องการที่จะปิดบังมันจากคุณ แต่งานในปัจจุบันของฉัน ... " เพ็กกี้พูดขอโทษ

"ผมเข้าใจ และผมก็รู้ว่าคุณลำบากใจขนาดไหน" ซูไป๋พูดขึ้นมาอย่างไม่แยแสพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

ในขณะเดียวกันดอตตี้ก็เดินกลับมาพร้อมกับชาและนั่งอยู่ข้าง ๆ ซูไป๋

"บอกเธอหน่อยว่าคุณรู้อะไรบ้าง" ซูไป๋หันไปพูดกับดอตตี้

ดอตตี้เหลือบมองไปที่เพ็กกี้และลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า "หลังจากที่ฉันไปตรวจสอบ ฉันก็พบว่ามีคนไปปฏิบัติภารกิจที่นิวยอร์กและระเบิดโกดังแห่งหนึ่งของฮาวเวิร์ดและขโมยของบางอย่างของเขาออกไป!"

โกดังของฮาวเวิร์ดถูกโจรขโมย?

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือฮาวเวิร์ดไม่ได้เป็นคนขายอาวุธพวกนั้นออกไป!

เพ็กกี้เหลือบมองไปที่ดอตตี้โดยไม่รู้ตัวพร้อมกับคาดเดาตัวตนของเธอ ทำไมเธอถึงได้รู้ความลับแบบนี้ได้? และฟังจากน้ำเสียงของเธอดูเหมือนว่ามันจะอะไรบางอย่างเชื่อมโยงกันอยู่?

"ในปัจจุบันฉันรู้ข้อมูลเพียงเท่านี้ เพราะว่าผู้รับผิดชอบและภารกิจนี้เป็นภารกิจเฉพาะเจาะจง และเมื่อฉันถามไปว่าต้องการความช่วยเหลือไหม ฉันก็ถูกปฏิเสธมา" ดอตตี้พูดอธิบายต่อ

"มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพราะว่าภารกิจของคุณในตอนนี้ก็สำคัญมากเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้วคนขององค์กรก็มีอยู่มากมายและไม่จำเป็นที่จะต้องให้คุณมาช่วยพวกเขา และสิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ ... มันมีวิธีจัดการกับฮาวเวิร์ดที่ง่ายดายที่สุดอยู่!" ซูไป๋พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

"ผู้หญิง!"

เพ็กกี้ตะโกนขึ้นมาทันที ฮาวเวิร์ดเป็นคนฉลาดและคลังสินค้าของเขาจะต้องได้รับการป้องกันอย่างแน่นหนาอย่างและยากที่จะเข้าไปขโมยของได้โดยง่าย ความเป็นไปได้มากที่สุดที่เขาจะพลาดก็คือผู้หญิง ด้วยบุคลิกของฮาวเวิร์ดที่เห็นผู้หญิงสวยเป็นไม่ได้มันจึงง่ายที่จะทำให้อีกฝ่ายประสบความสำเร็จ!

"ฮาวเวิร์ดเชื่อใจคนไม่มากนัก และเขาก็น่าจะติดต่อคุณในเร็ว ๆ นี้และขอให้คุณช่วยเขาให้กลายเป็นผู้บริสุทธิ์อีกครั้งอย่างแน่นอน และด้วยความที่คุณเป็นเพื่อนของเขาและตำแหน่งของคุณในปัจจุบันคุณจะต้องช่วยเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นผมจึงได้บอกไงว่าถ้าเขามีปัญหา คุณก็จะมีปัญหาด้วยเช่นกัน!" ซูไป๋พูดขึ้น

เพ็กกี้คิดอยู่พักหนึ่ง เพราะถ้าเกิดว่าฮาวเวิร์ดมาหาเธอจริง ๆ เธอก็คงจะตอบตกลงช่วยเขาจริง ๆ เพราะเธอต้องการให้ผู้อำนวยการอนุมัติและพิสูจน์ตัวเองว่าเธอคือสายลับไม่ใช่ ... พนักงานเสิร์ฟน้ำชา!"

"ลืมมันไปเถอะ เดี๋ยวพอถึงเวลาผมจะขอให้ดอตตี้ช่วยคุณก็แล้วกัน และคุณก็อย่าลืมบอกฮาวเวิร์ดด้วยละว่าเขาติดหนี้บุญคุณผมอยู่!"

ทันทีที่สิ้นเสียงของซูไป๋ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของดอตตี้และเพ็กกี้พูดประสานเสียงกันขึ้นมาว่า

"ทำไม??"

โปรดติดตามตอนต่อไป

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด