บทที่ 278 สามร่างจำแลง ความแข็งแกร่งพุ่งทะยาน!
แสงสีบรอนซ์ส่องประกายชวนให้หลงใหลและสวยงาม
ติง!
“ยินดีด้วย เจ้าได้รับตราสัญลักษณ์เวลาสิบปี สิบแผ่น”
เมื่อได้ยินการแจ้งเตือน ซุนม่อก็ผิวปาก อย่างที่คาดไว้กับหีบสมบัติเพชร รางวัลนี้ดีจริงๆ ไม่เพียงแต่จะใช้งานได้จริง แต่มูลค่าจะลดลงเหลือประมาณ 10,000 คะแนนความประทับใจ มันเป็นชัยชนะที่ยอดเยี่ยมสำหรับซุนม่อ
ซุนม่อนั่งอยู่ในสวนหลังบ้านและเพลิดเพลินกับสายลมเย็นในฤดูใบไม้ร่วงขณะประเมินทักษะที่เขาเข้าใจในตอนนี้
เคล็ดการนวดแบบโบราณคือไพ่เด็ดของเขา ยิ่งไปกว่านั้น มันยังมีน้ำหนักมากในชีวิตของเขาในฐานะมหาคุรุอีกด้วย ดังนั้น เขาจึงต้องเพิ่มดัชนีความชำนาญให้มากที่สุด
“ระบบ เพิ่มระดับเคล็ดการกระตุ้นโลหิตและเคล็ดการจัดกระดูก!”
ซุนม่อสั่ง
ว้าว! ว้าว!
ตราสัญลักษณ์สองตราหายไป และแสงสีเขียวส่องประกายราวกับแสงแฟลชบนร่างของซุนม่อ ความรู้และประสบการณ์ที่ลึกซึ้งมากมายปรากฏขึ้นในใจของเขา
“แม่งเอ๊ย! เปลี่ยนเป็นสีอื่นไม่ได้เหรอ?”
ไม่ว่าเขาจะมองกี่ครั้ง สีเขียวนี้ก็ยังทำให้หงุดหงิดมากอยู่ดี
“ถ้าใครอยากมีชีวิตต่อไปจะไม่มีสีเขียวบ้างได้ยังไง”
ระบบล้อเลียน
ติง!
“ยินดีด้วย เคล็ดการกระตุ้นโลหิตและเคล็ดการจัดกระดูกของเจ้าได้รับการยกระดับเป็นระดับปรมาจารย์แล้ว!”
“ยินดีด้วย เคล็ดการนวดแบบโบราณของเจ้าทั้งสี่สาขาและเคล็ดการนวดขั้นพื้นฐานทั้งหมดได้รับการยกระดับเป็นระดับปรมาจารย์แล้ว เจ้าได้รับรางวัลเป็นหนึ่งในสามกิ่งย่อย—เคล็ดการบำรุงผิว ดัชนีความชำนาญอยู่ที่ระดับผู้เชี่ยวชาญ!”
“ทักษะนี้เป็นพื้นฐานความสวยความงาม หลังจากใช้แล้ว ผิวของเป้าหมายจะเรียบเนียนขึ้นและนุ่มขึ้น เม็ดสีผิวและริ้วรอยต่างๆ สามารถจางลงได้ เนื่องจากผิวจะกักเก็บความชุ่มชื้นและสารอาหาร เพื่อรักษาความอ่อนเยาว์ หากได้รับการนวดเป็นเวลานาน จะสามารถคงอายุผิวไว้ได้เหมือนมีอายุประมาณ 25 ปี นี่เป็นวิชาระดับเซียนสำหรับการทำให้สวยงามและอ่อนเยาว์”
ระบบอธิบาย.
ซุนม่อตกตะลึงเมื่อได้ฟังเรื่องนี้ หากเคล็ดการดูแลผิวนี้น่าทึ่งจริงๆ อย่างที่ระบบแนะนำ เขาจะเป็นมิตรกับผู้หญิงทุกคนอย่างแน่นอน
ผู้หญิงรักความสวยความงาม มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกนาง ของรายการใดได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก? เครื่องสำอาง!
เพื่อให้ดูสวยและอ่อนวัย ผู้หญิงจึงยอมทำทุกอย่าง พวกนางไม่สนใจว่าจะต้องเข้ารับการผ่าตัดหรือฉีดโบท็อกซ์เพียงเพื่อให้ผิวดูเรียบเนียนและดูอ่อนกว่าวัย
“เป็นมิตรกับผู้หญิงทุกคน? เจ้าได้บ่อนทำลายเคล็ดการบำรุงผิวเสียแล้ว ถ้าดัชนีความสามารถของเจ้าอยู่ที่ระดับบรรพบุรุษ เจ้าจะเป็นพระเจ้าสำหรับผู้หญิงทุกคน!”
ระบบปล่อยเสียงหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
ในเวลานั้น ผู้หญิงทุกคนจะเข้าคิวเขอนอนกับซุนม่อ เพื่อจะได้เพลิดเพลินกับเคล็ดการบำรุงผิว อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าวิชานี้จะสวยงามเพียงใด มันก็เป็นงานวิชาแห่งความสวยงาม มันไม่สามารถทำให้แข็งแกร่งขึ้นได้และถูกจัดอยู่ในหนึ่งในสามกิ่งย่อย
"ฮ่า ฮ่า!"
ซุนม่อสูดหายใจลึกและขยับนิ้ว เมื่อมีห้าเคล็ดระดับปรมาจารย์ เขารู้สึกเติมเต็มอย่างมาก
“ระบบ ยกระดับเคล็ดยันต์วิญญาณระเบิดเพลิง”
ไฟเขียวอีกรอบก็แวบๆ
ติง!
“ยินดีด้วย เคล็ดยันต์วิญญาณระเบิดเพลิงของเจ้าได้รับการยกเป็นระดับปรมาจารย์แล้ว!”
"ยอดเยี่ยม ต่อไปจะเป็นรัศมีมหาคุรุ ใช้ตราสัญลักษณ์ครั้งเดียวบนรัศมีมหาคุรุแต่ละชนิด ยกเว้นคำแนะนำล้ำค่า”
คำแนะนำอันล้ำค่าของซุนม่ออยู่ที่ระดับปรมาจารย์ และตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว
ว้าว! ว้าว! ว้าว!
แสงยังคงแวบวาบบนร่างของซุนม่อ และข้อมูลจำนวนมหาศาลหลั่งไหลเข้าสู่สมองของเขา เพิ่มขึ้นในเซลล์ประสาทของเขาและสร้างรอยประทับไว้
ติง!
“ขอแสดงความยินดี ‘งี่เง่าและปัญญาอ่อน’ ‘ตราประทับวิญญาณ’ ‘นักเรียนโดนลวง’ ‘ความรู้สารานุกรม’ และ ‘ครูหนึ่งวันเท่ากับพ่อทั้งชีวิต’ ได้รับการยกขึ้นเป็นระดับผู้เชี่ยวชาญจากระดับเบื้องต้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ไม่เพียงแต่ช่วงของรังสีจะกว้างขึ้นเท่านั้น แต่ยังสามารถคงอยู่ได้นานขึ้นอีกด้วย!”
“ขอแสดงความยินดีกับคุณภาพ ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!”
"เยี่ยม!"
ซุนม่อกำหมัดแน่น ความรู้สึกของการใช้ตราประทับเวลาโดยไม่มีข้อจำกัด นี้รู้สึกดีจริงๆ อย่างไรก็ตาม เขาเหลืออีกสองป้ายเวลา เขาควรใช้กับอะไร?
ไวโรจนนิรันดร์นั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์แล้ว ทำให้เขาได้รับวิชาฝึกปรือหนึ่งชิ้นภายใน 30 กระบวนท่า มันเพียงพอแล้วสำหรับตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าซุนม่ออยากจะเลี้ยงมัน แต่เขาก็ยังต้องการตราสัญลักษณ์เวลาอีกมาก
วิชาราชันย์วายุ?
ซุนม่อคิดไว้บ้าง แต่ก็ยังตัดสินใจยอมแพ้ นี่เป็นเคล็ดการยิงธนูและจะไม่เป็นประโยชน์กับเขามากนัก เขาสามารถพิจารณาย่างก้าวศักดิ์สิทธิ์ของราชันย์วายุได้ แต่ในท้ายที่สุด ซุนม่อยังคงตัดสินใจที่จะยกระดับมหาจักรวาลไร้ลักษณ์
นี่คือวิทยายุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุดของสถาบันชิงเทียนที่พิสูจน์ตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดระยะเวลาหลายพันปี ยิ่งไปกว่านั้น ซุนม่อยังต้องการไม้ตายก้นหีบเพื่อรักษาจุดยืนของเขา
เมื่อชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้น ซุนม่อจะพบกับความท้าทายมากขึ้น เขาต้องการที่จะบดขยี้คู่ต่อสู้ของเขาทั้งในด้านความรู้และความสามารถในการต่อสู้
ระดับหกของวิชามหาจักรวาลไร้ลักษณ์คือเคล็ดร่างแยกจักรวาลไร้ลักษณ์ ที่ระดับเจ็ด มันจะเป็นขอบเขตใหม่ทั้งหมด
ในระดับนี้ ร่างกายของผู้ฝึกฝนจะผ่านการปรับตัวเอง ซึ่งประกอบขึ้นจากจุดอ่อนและข้อบกพร่องในการเคลื่อนไหวของพวกเขา ค่อยๆ ดำเนินการปรับปรุงให้ก้าวหน้า
ระดับนี้ทำให้ผู้ฝึกตนสมบูรณ์แบบและไร้ที่ติ
“ระบบ ยกระดับวิชาศักดิ์สิทธิ์มหาจักรวาลไร้ลักษณ์!”
ซุนม่อสั่ง
ตราประทับเวลาหายไปและไฟสีเขียวก็สว่างขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม คราวนี้ ซุนม่อรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง ราวกับว่ามีสว่านไฟฟ้าเจาะเข้าไปกวนและบดสมองของเขา ต่อจากนั้น ความเจ็บปวดรวดร้าวก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา ราวกับว่าแขนขาของเขาถูกดึง พยายามแยกชิ้นส่วนของเขา
“อ๊าา!”
แม้ว่าซุนม่อจะอดทน เขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องออกมาดังๆ
โชคดีที่กระบวนการนี้ใช้เวลาไม่นาน
ดิง!
“ยินดีด้วย เคล็ดการสร้างร่างแยกจักรวาลไร้ลักษณ์ของเจ้าเพิ่มขึ้นเป็นสามร่างแยก โปรดติดตามการทำงานที่ดี!”
ระบบแสดงความยินดีกับซุนม่อ
"อะไร? มันไม่ได้เพิ่มขึ้นถึงระดับ 7?”
ซุนม่อขมวดคิ้ว
“มันไม่ใช่ระดับ 7 ยังห่างไกลและแม้แต่ตราสัญลักษณ์สิบครั้งก็ไม่เพียงพอที่จะไปถึงระดับนั้น ยิ่งกว่านั้น เจ้ายังไม่ได้ฝึกฝนระดับ 6 จนถึงขั้นสำเร็จวิชาเอก!”
ระบบอธิบาย.
ด้วยความคิดเดียว เสียงปังดังออกมาจากร่างของซุนม่อ ส่งพลังปราณวิญญาณจำนวนมหาศาลไปรอบๆ จากนั้นร่างแยกสามร่างพุ่งออกไป
นอกจากใบหน้าที่เคร่งขรึมแล้ว ก็ยังยากที่จะเห็นความแตกต่างระหว่างร่างแยกกับบุคคลจริงๆ
“โจมตีข้า!”
หลังจากที่ซุนม่อพูดอย่างนั้น ร่างแยกทั้งสามก็ดึงดาบไม้มะเกลือออกมาจากเอวและโจมตีเขา สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือพวกเขาไม่ได้ต่อสู้แบบตัวต่อตัวแต่ได้ร่วมกันโจมตี วางรูปแบบต่างๆ
“เฮ้ย..ซวยแล้ว!”
ซุนม่อไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ความเร็วของร่างแยกนั้นเร็วมาก เขาพยายามจะหลบอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยังถูกฟาดด้วยดาบไม้ที่ด้านหลังศีรษะของเขา เขาเจ็บปวดมากจนกระโดดขึ้น
"หยุด! หยุด!"
ซุนม่อรีบหยุดพวกเขา
“ดาบไม้และการเคลื่อนไหวนั่นคืออะไร”
ซุนม่อรู้สึกงุนงง เขาสังเกตเห็นว่าดาบไม้ของร่างแยกมีคาถาของวิชามหาจักรวาลไร้ลักษณ์อยู่ด้วย!
“ร่างแยกถูกสร้างขึ้นจากตัวเจ้า โดยใช้พลังปราณวิญญาณของเจ้าเป็นวัตถุดิบ อย่างไรก็ตาม จะมีความแตกต่างในด้านความทนทาน
“พวกเขาสามารถทำตามคำสั่งง่ายๆ ได้ และจะไม่สามารถทำกลยุทธ์การต่อสู้ที่ซับซ้อนเกินไปได้สำเร็จ ยิ่งไปกว่านั้น ความสามารถของพวกเขาเมื่อใช้วิทยายุทธ์อื่นๆ ของเจ้าจะอ่อนแอลงเล็กน้อย”
ระบบอธิบาย
"ข้าเข้าใจ!"
ซุนม่อพยักหน้าและกำจัดร่างแยก
ปัง ปัง ปัง
ร่างแยกแตกออกเป็นพลังปราณวิญญาณสามลูกกระจัดกระจายไปในอากาศโดยตรง
ซุนม่อยืดตัว เขาเห็นว่ายังเร็วอยู่ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะมองหาอันซินฮุ่ยเพื่อยืมหนังสือของอาจารย์ใหญ่คนเก่ามาอ่าน อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งก้าวออกจากบ้านพัก เสียงของระบบดังขึ้นอีกครั้ง
“มอบหมายภารกิจ โปรดช่วยไช่ถาน และกอบกู้อัจฉริยะที่ตกต่ำคนนี้ หลังจากทำสำเร็จ เจ้าจะได้รับหีบสมบัติเงินเป็นรางวัล!”
ซุนม่อได้วางแผนที่จะสังเกตการเพิ่มเติม แต่เนื่องจากระบบได้ออกภารกิจ เขาจะดูแลเรื่องนี้!
....
ณ หอพักหญิง.
เด็กสาวเข้าและออกจากหอพัก ราศีที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาของพวกเขาดูเหมือนจะทำให้อาคารหอพักทั้งหมดอบอวลไปด้วยกลิ่นสตรอเบอรี่
“ดูสิ นั่นอาจารย์ซุน!”
เมื่อมีคนสังเกตเห็นซุนม่อ พวกเขาก็ตะโกน นักเรียนหญิงจำนวนมากเอนกายพิงหน้าต่างมองลงมาทันที
"หล่อมาก!"
“เขาเป็นถ้วยชาของข้า!”
“เขาไม่หล่อเกินไปเหรอ? ว้าย อาจารย์ยิ้มให้ข้าด้วย”
“ไร้สาระ อาจารย์กำลังยิ้มให้ข้า ข้าทนไม่ไหวแล้ว รอยยิ้มนี้ช่างอบอุ่นเสียจนข้ามึนเมา”
เด็กสาวพูดคุยกันและหลายคนตัดสินใจฟังการบรรยายของซุนม่อในวันพรุ่งนี้ มันคืออะไร? มันไม่ตรงกับความเชี่ยวชาญของพวกนางเหรอ?
นั่นไม่สำคัญ สิ่งที่ซุนม่อพูดถึงไม่สำคัญ ตราบใดที่ใบหน้าของเขายังหล่ออยู่ก็ไม่เป็นไร!
“หร่วนหยวนรีบมาดู! อาจารย์ซุนหล่อมาก!”
เพื่อนร่วมหอของหร่วนหยวนเรียกนาง
หร่วนหยวนไม่ขยับ นางมีเพียงไช่ถานคนเดียวในใจของนางเท่านั้น
“หยุดเรียกนาง นอกจากไช่ถานแล้ว หร่วนหยวนอาจคิดว่าคนอื่นๆ ทั้งหมดเป็นขยะ”
เพื่อนร่วมหอพักล้อเลียน พวกเขารู้ว่าความรักระหว่างเพื่อนในวัยเด็กคู่นี้แข็งแกร่งกว่าทองคำ หร่วนหยวนงดงามและไช่ถานก็โด่งดัง พวกเขาเหมาะสมกันมาก แต่พวกเขาปฏิเสธคนอื่นทั้งหมด
ไช่ถานเป็นง่อยเมื่อครึ่งปีที่แล้วและพ่ายแพ้ให้กับนักเรียนปีแรกในการสอบของ โถงประลองสูญเสียหน้าโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม หร่วนหยวนไม่ได้ดูหมิ่นไช่ถานและยืนเคียงข้างเขาดูแลเขา เรื่องราวความรักของพวกเขาแพร่กระจายไปทั่วหอพักหญิง ภาพลักษณ์และชื่อเสียงของหร่วนหยวนก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
“หร่วนหยวน อาจารย์ซุนกำลังมองหาเจ้า!”
เมื่อหญิงสาวเคาะประตูห้อง 302 และแจ้งหร่วนหยวน เพื่อนร่วมหอพักทั้งหมดก็จ้องมองมาที่นาง
หร่วนหยวนที่กำลังนอนอยู่บนเตียงขมวดคิ้ว
“หร่วนหยวนรีบไป อย่าให้อาจารย์ซุนรอนานเกินไป!”
“เจ้าสามารถขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ซุนได้ ไช่ถานของเจ้าอาจมีโอกาสรอด!”
เมื่อเห็นว่าหร่วนหยวนลังเล เด็กสาวสองสามคนรีบเตือนนาง ชื่อเสียงของซุนม่อนั้นยิ่งใหญ่เกินไป และเนื่องจากเขาเริ่มมองหานาง จึงต้องมีสิ่งที่เขาต้องการ เป็นการดีที่สุดที่จะไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาเกินไป
หร่วนหยวนออกไป
“พวกเจ้าคิดว่าเราควรตามนางไปและพยายามเข้าใกล้อาจารย์ซุนมากขึ้นไหม?”
เพื่อนร่วมหอของหร่วนหยวนสองสามคนลังเล แต่ก็ยังตัดสินใจยอมแพ้ พวกเขากังวลว่าอาจจะทำให้ซุนม่อโกรธ โอกาสที่จะได้เจอครูระดับนี้มีค่ามาก ถ้าพวกนางจะไปรบกวนครูตอนที่ไม่มีอะไรสำคัญ พวกนางมีโอกาสสูงที่จะถูกปฏิเสธในครั้งต่อไป ดังนั้นพวกนางจึงต้องใช้โอกาสอย่างชาญฉลาด
“อาจารย์ซุน ท่านกำลังตามหาข้าอยู่ใช่ไหม?”
หร่วนหยวนลดทัศนคติของนางลง แต่น้ำเสียงของนางยังคงแสดงความเย็นชากีดกันคนอื่นห่างไกล
“ไปที่ทะเลสาบกันเถอะ ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า!”
ซุนม่อแนะนำ
หร่วนหยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินตามหลังซุนม่อไปไม่กี่เมตร
มีคู่รักมาเดินเล่นริมทะเลสาบม่อเปยอยู่เสมอ
วัฒนธรรมของสถาบันจงโจวค่อนข้างเปิดกว้าง พวกเขาไม่ได้ห้ามความสัมพันธ์ความรัก แต่ก็ไม่ได้ส่งเสริมด้วย
หลังจากหาที่ที่มีคนไม่กี่คน ซุนม่อก็เดินตรงไปยังจุดนั้น
“หร่วนหยวน ไช่ถานกำลังจะตายในไม่ช้า!”
"อะไรนะ?"
หร่วนหยวนตกตะลึงแล้วส่ายหน้า
"เป็นไปไม่ได้!"
