ตอนที่ 868 ลอบสังหาร
แลนซ์มีท่าทีพอใจเนื่องจากเขาภูมิใจกับความสำเร็จของเขาความโปรดปรานของโอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์ผลักดันให้เขามีความได้เปรียบ นี่เห็นได้จากปริมาณของขวัญที่กลุ่มการค้าตะวันตกมอบให้เขา
พลโทโอลิเวอร์ถูกลงโทษทำให้แลนซ์กลายเป็นบุรุษผู้มีอำนาจมากที่สุดในภูมิภาคตะวันตก และกลุ่มการค้าตะวันตกจึงเข้ามาพึ่งใบบุญของเขา แลนซ์ไม่ปฏิเสธพวกเขา แต่เอาชนะใจพวกเขาทั้งหมด
“ทุกวันนี้สะดวกสบายมาก ใครจะคิดกันว่าเราจะร่ำรวยขนาดนั้น!” นอร์แมนพูดอย่างมีอารมณ์
“มันน่าเบื่อเกินไป”แลนซ์กล่าวอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “ไม่มีการสู้รบเลย!”
“สู้อะไรกัน เราจะมีเงิน ถ้าไม่มีการสู้รบ เจ้าเห็นไหมมีกี่คนน้ำลายหกตอนมองดูเรา!”นอร์แมนกล่าวอย่างไม่พอใจ
“สมรภูมิเป็นบ้านของแม่ทัพนายกองนอร์แมน” แลนซ์เตือน “เจ้าควรจะเพ่งถึงความสำเร็จในใจมากขึ้น”
“ปัจจุบันเรามีความสำเร็จมากอยู่แล้ว!” นอร์แมนโต้แย้งและแนะนำแลนซ์แทน “อย่าคิดเรื่องสู้อีกเลย อย่าว่าแต่เจ้าไม่อาจไปยังทวีปซางโจวได้ ดังนั้นเราก็ใช้ชีวิตของเราไปก่อน โอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์ทิ้งงานสืบสวนไว้ให้เรา เราจะต้องทำให้ดี”
สีหน้าแลนซ์ตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาลุกขึ้นนั่ง “ข้ามีการคาดเดาบางอย่าง”
“คาดเดา?”นอร์แมนตกใจ
“ตัวอย่างเช่นแดนบาป” แลนซ์ดีดนิ้วมือของเขา
นอร์แมนหรี่ตาทันที “แดนบาป!”
เขารู้เรื่องแดนบาป ถ้าใครพูดเรื่องการเดินทางรวบรวมภูมิภาคตะวันตกของทวีปกวงหมิงส่วนมืดของประวัติศาสตร์ก็คือแดนบาป ความเป็นจริง แผนกภายในของทวีปกวงหมิงมีความเห็นที่แตกต่างกันต่อระบบของแดนบาป หลายคนคิดว่าเงื่อนไขคือควรจะฆ่าเพื่อป้องกันพวกเขาไม่ให้กลับมาในอนาคต และไม่มีความจำเป็นต้องใช้สถานที่อย่างแดนบาป
แต่ไม่คำนึงถึงจุดยืนบนแดนบาป ระดับสูงของทวีปกวงหมิงรู้ว่าแดนบาปจะเป็นศัตรูของพวกเขาตลอดไป
ศัตรูที่ต้องตายก่อนที่พวกเขาจะพักผ่อนอย่างวางใจ
ดังนั้นเมื่อแลนซ์พูดเรื่องแดนบาป นอร์แมนจึงเริ่มกังวล
“การปรากฏตัวก่อนครั้งล่าสุดของพวกเขาก็คือทวีปทุ่งขาว และเจ้าควรรู้ว่ามันใกล้แดนบาปมากที่สุด” สีหน้าของแลนซ์กลายเป็นเครื่องเครียด
เมื่อเทียบกับโจรทวีปทอง อันตรายที่พวกแดนบาปมีจะคุกคามมากกว่า
หน้าของนอร์แมนยิ่งบิดเบี้ยวน่าเกลียด “แย่แล้ว,,เกิดอะไรขึ้นกับกองทัพที่ประจำการอยู่ที่แดนบาป?”
“นั่นคือข่าวร้ายอีกเรื่องหนึ่ง” แลนซ์ฝืนยิ้ม “ตอนนั้นเรายังไม่ได้รับข่าวคราวใดจากพวกเขา ทวีปทุ่งขาวเกิดโกลาหลใหญ่ แต่พวกเขาก็ยังเงียบ เจ้าคิดว่าไม่ผิดปกติไปหน่อยหรือ?”
นอร์แมนตกใจ หลังจากนั้นชั่วขณะเขาฝืนหัวเราะ “ดูเหมือนเราจะเผชิญกับปัญหายุ่งยากใหญ่เสียแล้ว”
แลนซ์ยักไหล่ของเขา “ถูกแล้ว”
“อย่างนั้นตอนนี้เราควรทำยังไง” นอร์แมนถาม
“เราควรจะทำสิ่งที่เราได้รับมอบหมายให้ทำ” แลนซ์พูดอย่างเฉยชา “ถ้าไม่อย่างนั้นทำไมเจ้าถึงคิดว่าโอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์ถึงดีกับเรามากนักเล่า?บางทีเขาอาจจะมีข้อคาดสันนิษฐานของเขาก็ได้ นอร์แมน อย่าโลกสวยรวยความรักนักเลย เราต้องช่วยเขาคลี่คลายปัญหานี้ มิฉะนั้นวันดีๆ ของเราจะถูกนับถอยหลังได้เลย”
“นั่นคือวิธีการที่กระสุนมนุษย์เหล่านั้นดิ้นรนมีชีวิตหรือ?” นอร์แมนหน้าเฝื่อนอย่างเห็นได้ชัด
“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น” แลนซ์ตอบอย่างสงบ
“ทำไมดูเหมือนกับว่าเจ้ามีความมั่นใจนัก?” นอร์แมนชำเลืองมองแลนซ์
“ไม่ไม่ ไม่ ข้าแค่กำลังเพลินกับการชมวิว” แลนซ์หัวเราะลั่น “นอร์แมน! สบายใจได้ เราอยู่ในทวีปกวงหมิง พวกแดนบาปที่ก่อกวนต้องเน่าตายไปเท่าใดแล้ว?”
“ข้าหวังว่าจะเป็นเช่นนั้น” นอร์แมนยังคงมีสีหน้าฝืนทน และไม่ได้วางใจเพราะคำพูดของแลนซ์ เขาคิดว่าพวกเขาสามารถทำได้ง่าย แต่ใครจะรู้ว่ามันคือสถานการณ์ที่ยากลำบาก
ทันใดนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงาน “ท่านขอรับ! กลุ่มการค้าตะวันตกถูกลอบโจมตีอีกแล้ว! มีเปลวเพลิงลุกโชนถึงท้องฟ้าในตำแหน่งทิศเมืองวายุน้ำเงิน!”
“กลุ่มการค้าตะวันตก!”
“เมืองวายุน้ำเงิน!”
แลนซ์และนอร์แมนมองหน้ากันเอง
นอร์แมนตอบทันที “พาคนจำนวนหนึ่งไปตรวจสอบดู!”
“ขอรับ!” ผู้ใต้บังคับบัญชาตอบและจากมาทันที
แลนซ์กระดกลิ้น “มีความเป็นปฏิปักษ์อะไรระหว่างโจรทวีปทองและกลุ่มการค้าตะวันตก? ทำไมพวกเขาสู้กันถึงตาย? คาร์ลไปล่วงเกินใครเข้าหรือ?”
แต่นอร์แมนกำลังคิดถึงเมืองวายุน้ำเงิน และหน้าของเขาบิดเบี้ยวน่าเกลียด “ตอนนี้เมืองวายุน้ำเงินมีปัญหาเราโชคร้ายจริงๆ”
การก่อสร้างเมืองวายุน้ำเงินได้รับคำแนะนำให้ดำเนินการโดยโอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์ และอุบัติเหตุมีแต่จะทำให้เขาเสียหน้าซึ่งจะนำผลกระทบมาให้พวกเขาด้วย ในท่ามกลางสายตาหลายคู่ พวกเขาอยู่ภายใต้บัญชาการของโอรสศักดิ์สิทธิ์แน่นอน
แลนซ์พบว่ามันค่อนข้างจะลำบาก “ทำไมคาร์ลถึงได้ประมาทนัก? เอ่, เราต้องต้องตามเช็ดก้นให้เขาแล้วตอนนี้ เอ่อ..ข้ารู้ว่าเงินของกลุ่มการค้าตะวันตกไม่ได้รับกันง่ายๆ ไปกันเถอะ เรารับเงินของพวกเขา เราก็ต้องช่วยพวกเขาอย่างดีที่สุด เราจะทำเฉยมองพวกเขาถูกฆ่าไม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น เราจะหาเงินจากใครได้ในอนาคต?”
นอร์แมนย้อนคำพูดที่แลนซ์พูดไว้ก่อนหน้านั้น “สมรภูมิคือบ้านของขุนทัพนายกอง”
แลนซ์พูดไม่ออก
หลังจากบินมาชั่วขณะ หน่วยสอดแนมก็สังเกตเห็นคาร์ลอยู่ในสถานการณ์ที่น่ากลัวมีองครักษ์ล้อมรอบตัวเขาสองสามคน ทั้งหมดมีเลือดเต็มตัว ราวกับว่าพวกเขาผ่านการต่อสู้ที่ยากลำบาก
“ดูน่ากลัว” แลนซ์เกาคาง
“มีเหตุผล” นอร์แมนรู้สึกว่าเป็นไปตามที่คาดไว้ “ข้าสงสัยว่าอัศวินยังอยู่หรือตายแล้ว”
ในสายตาของเขา แม้ว่ากลุ่มการค้าตะวันตกจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็ไม่อาจเทียบได้กับกองทัพมาตรฐาน พวกเขาก็แค่ยังไม่พบแม่ทัพที่มีพรสวรรค์ที่ทำให้พวกเขาอยู่ในสภาพนั้น กลับเป็นอัศวินพิเศษกวงหมิงคือยอดฝีมือที่แท้จริงและมีพลังน่ากลัว ทุกคนนั้นเป็นยอดฝีมือ
คาร์ลตะโกนจากที่ไกล “นายท่าน ช่วยข้าด้วย!”
“น่าสมเพชเสียจริง” แลนซ์พึมพำ แต่ทันใดนั้นเขาเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจัง “คาร์ล, เกิดอะไรขึ้น?”
คาร์ลลอยตัวเข้าหาเขาพร้อมกับสีหน้าแข็งทื่อ ราวกับว่าเขายังไม่ฟื้นตัวจากการโจมตี
“เราถูกลอบโจมตี...”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ตาของแลนซ์งงงวย ขณะที่องครักษ์ข้างตัวคาร์ลกระโจนเข้าหาเขา
‘แย่แล้ว!’
หน้าของแลนซ์เปลี่ยน “มือสังหาร...”
เขารู้ว่าเขาทำผิดพลาดร้ายแรง เขาปล่อยให้คนอื่นมาอยู่ต่อหน้าเขา! ในฐานะแม่ทัพทหารเป็นความผิดพลาดที่โง่อย่างไร้สาระที่สุดที่ให้นักฆ่ามาสัมผัสร่างกายเขาได้ แม่ทัพทหารไม่มีทหารคอยคุ้มกันก็เป็นต้นหญ้าที่อ่อนแอ
‘กลุ่มการค้าตะวันตกสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู...’
‘มันเป็นกับดัก!’
ถังเทียนเพ่งมองแลนซ์ และในระยะใกล้ขนาดนั้นเขาไม่มีทางพลาด
เขาเป็นเหมือนสัตว์ร้ายขนาดหนักชนปะทะร่างของแลนซ์อย่างรุนแรง แลนซ์เพิ่งจะตั้งหลักได้ แต่ความเคลื่อนไหวของเขาเมื่ออยู่ต่อหน้าถังเทียน ช้าราวกับเต่าคลาน
ปัง!
เสียงทุ้มดังขึ้น เป็นเสียงเสียงของกระดูกแตกหักละเอียดเป็นแป้ง
นอร์แมนไม่มีโอกาสได้เคลื่อนไหวเช่นกัน ทันทีที่ถังเทียนเคลื่อนไหวซือหม่าเซี่ยวก็ลงมือ โกวอวี้ปรากฏตัวอยู่ด้านหลังนอร์แมน พอตาของนางเปล่งประกายแสง ศีรษะของนอร์แมนก็อยู่ในมือของโกวอวี้
ตลอดกระบวนการทั้งหมดองครักษ์ของแลนซ์ไม่ทันได้ตั้งตัว ผู้นำของพวกเขาก็ตายไปแล้ว
ทุกคนตาแดงเป็นสายเลือดพวกเขาตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากเงียบไปชั่วขณะ ทหารทั้งหมดก็สูญเสียเหตุผล และกระโจนเข้ามาอย่างดุร้าย
“คาร์ลเจ้าหักหลังสภาอาวุโส!”
“ฆ่าพวกมัน!”
ถังเทียนไม่กลัวแม้แต่น้อย เนื่องจากทหารตายทีละคนต่อหน้าเขา พวกเขาเป็นแค่ลูกแกะในสายตาของเขา เขาไม่ถอย แต่ยังคงโจมตีเหมือนกับธนู เขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มคน โดยไม่มีความเคลื่อนไหวที่ฟุ่มเฟือย เขาใช้พลังที่น่ากลัวและกลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่แข็งแกร่งที่สุด ใครก็ตามที่แตะต้องเขา ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัส
ปัง เสียงดังขึ้นมากกว่าครั้งแรก ร่างนับไม่ถ้วนถูกกระแทกปลิวไปในตำแหน่งต่างๆ ก่อนที่พวกเขาจะตกถึงพื้น พวกเขาก็ตายไปแล้ว
ถังเทียนไม่ให้โอกาสทหารได้จัดระเบียบหรือกระบวนทัพ ตราบใดที่เขาสังเกตว่าทหารคนใดหรือนายทหารรวมกำลัง เขาจะฆ่าพวกเขาโดยไม่ลังเล ในระยะใกล้ๆ พลังของกองทัพไม่สามารถปลดปล่อยได้พวกเขาถูกถังเทียนขัดจังหวะอย่างต่อเนื่อง ทุกอย่างตกอยู่ในความยุ่งเหยิง
โกวอวี้เหมือนกับภูตพรายฆ่าอย่างมีประสิทธิภาพน่าประหลาด และในพริบตาสถานที่นั้นเกลื่อนไปด้วยซากศพ
พวกทหารทุกคนเริ่มเต็มไปด้วยความกลัวดวงตาที่แดงดังสายเลือดกลับถูกความกลัวครอบงำแทนความกล้าหาญ พวกเขาไม่เคยเห็นนักฆ่าที่ทรงพลังอย่างนั้นมาก่อน เร็วกว่าแสงและไม่มีใครสามารถทนรับพลังโจมตีจากพวกเขาได้ พวกเขาเป็นเหมือนอสูรร้ายที่มาจากนรกไร้ความรู้สึกคร่าชีวิตคนแล้วคนเล่าโดยไม่หมดพลัง
‘ปีศาจ!’
‘พวกมันคือปีศาจ!’
ทหารที่สูญเสียแม่ทัพของพวกเขาเป็นเหมือนทรายที่กระจัดกระจาย ความกลัวครอบงำขณะที่พวกเขาหันหลังวิ่งหนี
นี่คือสัญลักษณ์ของการพังทลายทหารเริ่มหนีมากขึ้นทุกที
ถังเทียนและพวกไม่ไล่ตามพวกเขา
การสู้รบจบลง แต่ถังเทียนยังรู้สึกเหลือเชื่อ ที่กองทัพที่ทรงพลังถูกทำลายในลักษณะนั้น
ถ้าพวกเขาไม่เผชิญหน้าสู้ ก็คงเป็นเรื่องยากมากที่จะเอาชนะกองทัพของแลนซ์ได้ ไม่ว่ากองทัพใดๆ แม่ทัพก็คือจิตวิญญาณของกองทัพเมื่อสูญเสียแม่ทัพไปก็ส่อแววว่าจะทำลายกองทัพได้ง่าย ดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์คือแผ่นดินที่ปกครองโดยทหาร ดังนั้นจึงเน้นมาตรฐานแม่ทัพนายกองไว้ในระดับสูง ไม่ว่าทหารหรือแม่ทัพนายกองคนใด พวกเขาไม่เน้นที่ความแข็งแกร่งส่วนบุคคล
ถังเทียนมองดูซือหม่าเซี่ยวความสามารถทางเสน่ห์ของโกวอวี้อาจกล่าวได้ว่าน่าพอใจอย่างคาดไม่ถึง
ซือหม่าเซี่ยวมองดูศพของคาร์ลด้วยความไม่สบายใจ “น่าเสียดาย”
เมื่อแม่ทัพนายกองถูกฆ่า ทหารกลายเป็นบ้าทำให้ถังเทียนกับซือหม่าเซี่ยวตกอยู่ภายใต้แรงกดดันหนักและเวลานั้นคาร์ลก็ถูกพวกทหารฆ่าสังหาร
ซือหม่าเซี่ยวรู้สึกว่าคาร์ลยังมีคุณค่าอยู่บ้าง ดังนั้นจึงเสียใจที่เขาตาย
แต่ทุกคนพอใจมากที่สามารถฆ่าแลนซ์และนอร์แมนได้
โอลิเวอร์ถูกส่งตัวกลับไปที่สภาอาวุโส และกองทัพแลนซ์เป็นกองทัพที่สมบูรณ์กองทัพเดียวที่คุกคามต่อพลังต่อสู้ในภูมิภาคตะวันตก เมื่อกองทัพของแลนซ์ถูกทำลายก็หมายความว่าภูมิภาคตะวันตกของทวีปกวงหมิงว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิง
สภาอาวุโสจะไม่ทนนั่งเฉยและดูแดนบาปฟื้นคืนกำลังความแข็งแกร่งของพวกเขาแน่นอน และการส่งทหารเพิ่มขึ้นเป็นเพียงทางเลือกของพวกเขา
ถังเทียนได้รับรายงานการสู้รบจากปิงแล้ว กองเรือของโกวเฉิงเวิ่นเต้าเสียหายพ่ายแพ้อย่างหนัก ม่อซินถูกบังคับให้ไปในพื้นที่ของทะเลพลังงานที่ไม่คุ้นเคย ชิวซิ่วหัวยอมเสียนายพลรองของเขาและกำลังของสภาอาวุโสต้องถูกยืดแบ่งออกไป สำหรับถังเทียน ภารกิจของเขาก็คือทำให้กำลังของสภาอาวุโสเบาบางยิ่งขึ้น ดังนั้นพวกเขาจะเปิดเผยจุดอ่อนออกมาทำให้ถังเทียนมีโอกาสโจมตีจุดสำคัญได้
‘นี่แค่เป็นการเริ่มต้น!’
‘แดนบาปน่าจะเคลื่อนไหวอยู่ในเงาได้ดีในตอนนี้’
เชียนฮุ่ยเตือนถังเทียนว่าความพ่ายแพ้ของแดนบาปเพิ่งผ่านมาสองสามร้อยปีและอิทธิพลของพวกเขาที่มีเหนือแผ่นดิน จะไม่หายไปง่ายๆ ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยเป็นเจ้าแผ่นดินตราบเท่าที่พวกเขาปรากฏอีกครั้ง สภาฯ จะอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก
ถังเทียนตื่นเต้นกับการสู้รบที่จะตามมา
แม้ว่าจะไม่มีการสู้รบที่ง่ายและสบายอีกต่อไปเหมือนกับที่เขาทำกับแลนซ์ แต่การสู้รบสำหรับเขาแล้วเป็นเรื่องที่โปรดปรานเป็นที่สุด
