บทที่ 229 - วิญญาณพายุ; อินเทอเฟซผู้วิเศษ (1)

บทที่ 229 - วิญญาณพายุ; อินเทอเฟซผู้วิเศษ (1)

บทที่ 229 - วิญญาณพายุ; อินเทอเฟซผู้วิเศษ (1) การเปิดถ้ำมืดสูงเท่ากับคนและนั่งอยู่บนภูเขาของยอดเขาสูง ลมแรงพัดเข้าและออก และพื้นดินด้านหน้าถ้ำก็แห้งแล้งปราศจากสิ่งมีชีวิต สถานที่นี้เป็นเหมือนช่องหายใจของเทือกเขา มันพ่นเมฆและพายุออกมา และเสียงของมันแหลมคม ทั้งสองคนยืนอยู่หน้าหลุม เสื้อผ้าและผมปลิวไสว...