บทที่ 184 มารในใจหลินหลางเยว่ ขวดน้ำส้มสายชูระดับจักรพรรดิ!
“ยืมตัวหรานเอ๋อร์?” เหลิงอู่เหยียนมองอวี้ชิงหลันอย่างระแวดระวัง ราวกับว่าอวี้ชิงหลันกำลังจะขโมยสมบัติของนาง “สถาบันเทียนซูของเจ้าละเว้นจากความปรารถนาทุกประการไม่ใช่หรือไง? เจ้าจะพาเขาไปแบบนี้หมายความว่าไง?” หลี่หรานพูดอย่างชอบธรรมว่า “แม้ว่าข้าจะมีประโยชน์มาก แต่ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถใช้งานข้าได้!” อว...
