ตอนที่แล้วบทที่ 264 กลับจากการเดินทางที่คุ้มค่า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 266 บ้านใหม่ของซุนม่อ

บทที่ 265 ถุงยาระดับสูงสุดฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์!


“ทำไมเจ้าถึงมึนงง?ถอดเสื้อผ้าออกเร็ว!”

เมื่อเห็นว่าซุนม่ออยากจะปฏิเสธจริงๆ จินมู่เจี๋ยจึงตบฝ่ามือของนางบนหัวของเขา

“เวลาของข้ามีค่ามาก อย่าเสียเวลาเลย เข้าใจไหม?”

จินมู่เจี๋ยแค่หยอกล้อต้องการให้ซุนม่อผ่อนคลายท้ายที่สุดการบอกชายหนุ่มที่ไม่มีประสบการณ์ให้เปลือยกายต่อหน้าผู้หญิงจะทำให้เขารู้สึกกดดัน

“.....”

หลังจากที่ซุนม่อได้ยินเรื่องนี้เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ (ทำไมรู้สึกว่านี่เป็นฉากกินอาหารจานด่วน?)

อาหารจานด่วนที่ว่านี้เป็นคำที่เขาได้ยินจากเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยคนหนึ่งของเขาในช่วงคริสต์มาส เพื่อนคนนั้นเห็นนักเรียนชายในหอพักออกไปกับคู่รักหญิงคนรวยไปโรงแรม คนจนไปโรงแรม เขาเป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในหอพักชาย

ความเหงาก็เหมือนสายฝนที่โปรยปรายลงมาตบหน้าเขาอย่างไร้ความปราณี!

เพื่อนหัวร้อนคนหนึ่งของเขาตรงไปที่ร้านเพื่อซื้อเบียร์หลังจากนั้นเมื่อเขาเดินผ่านตรอก เขาถูกสาวคนหนึ่งหยุดไว้และเขาตัดสินใจไปร้านทำผมที่เธอแนะนำ

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่ดีเกินกว่าจะบรรยายอย่างไรก็ตาม เพื่อนคนนั้นพอใจมาก และต่อจากนั้น เขาก็ไปที่ร้านนั้นบ่อยครั้ง

ในเวลานั้นซุนม่อมักจะได้ยินเพื่อนคนนั้นพูดวลีของเจ๊ร้านทำผมบ่อยๆ'ทั้งคืนเหรอ? หมายความว่าไง? เวลาของชั้นมีค่ามากนะยะรู้ไว้ด้วย'

"แล้วเจ้าจะคิดว่ายังไง?"

จินมู่เจี๋ยขมวดคิ้ว

“เร็วเข้าแผลของเจ้าจะต้องได้รับดูแลโดยเร็วที่สุด!”

“ก็ได้!”

ซุนม่อไม่เถียงอีกต่อไปเขาถอดเสื้อคลุมของครูที่ตอนนี้ย้อมไปด้วยเลือดแห้งกรัง

โอว!

หลังจากเห็นบาดแผลยาวอันน่าสะพรึงกลัวบนหน้าอกของซุนม่อจินมู่เจี๋ยก็สูดอากาศหนาวเหน็บ

“เจ้าไปทำอะไรข้างนอกนั่น?หากแผลกระบี่นี้ลึกลงไปอีกหน่อย เจ้าจะถูกผ่าแยกชิ้นส่วน!”

“ท่านจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับได้ไหมถ้าข้าบอกความจริงกับท่าน?”

ซุนม่อหยอก

“เจ้าถูกผู้หญิงฟันใส่หรือเปล่า?”

ความอยากรู้ของจินมู่เจี๋ยสั่นคลอน

“ข้าจะไม่เก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้เจ้าอย่างแน่นอนข้าเป็นพี่สาวที่ดีของอันซินฮุ่ย และข้าต้องป้องกันไม่ให้เจ้าถูกผู้หญิงคนอื่นชิงเจ้าไป”

“ใครจะต้องการข้า?”

ซุนม่อเยาะเย้ยตนเองเมื่อนับได้แล้วเขาเป็นสุนัขโสดมาสองชาติ ในอดีตเขาไม่มีบ้านและค่าแรงที่ได้รับก็ต่ำแม้แต่ตอนที่ไปทำการแข่งขัน เขาก็ยังถูกสาวๆ ดูหมิ่นเหยียดหยาม และตอนนี้ก็ยังโสด

พูดถึงเรื่องนี้เขาควรจะจีบกู้ซิ่วสวินหรือไม่? อันที่จริงจินมู่เจี๋ยก็ไม่เลวเช่นกัน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ซุนม่อก็มองไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัวหลังจากนั้นเขาเห็นหญิงสาวคนนี้นั่งอยู่ที่นั่นกำลังช่วยเขาทำแผล

ชู่ว!

ซุนม่อรีบหันศีรษะของเขา

“เจ้าเจียมเนื้อเจียมตัวหรือจงใจแกล้งทำเป็นว่าหัวยุ่ง?ด้วยชื่อเสียงของเจ้าในฐานะหัตถ์เทวะ ไม่ทราบว่าครูสตรีตั้งกี่คนที่อยากคุยกับเจ้าแต่ขอเตือนไว้ก่อนว่าอย่าไปยุ่งกับพวกนางเลยโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนหญิงที่เทิดทูนบูชาเจ้า  เจ้าต้องไม่ล้ำเส้น”

คำพูดของจินมู่เจี๋ยครึ่งแรกเป็นเรื่องหยอกล้อแต่ครึ่งหลังเป็นการเตือน

ซุนม่อยังเยาว์วัยเกินไปเขายังหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์สาวๆจะไม่มีทางต่อต้านคนอย่างเขา เมื่อเขาควบคุมตัวเองไม่ได้หลายสิ่งหลายอย่างก็เกิดขึ้นได้ง่าย

ในโลกของมหาคุรุนักเรียนหญิงบางคนจงใจมีความสัมพันธ์กับครู ไม่ว่าจะเพื่อชื่อเสียงเพื่อเงินและสถานะ หรือแม้แต่เพื่อชื่อเสียงของมหาคุรุบางคน มีหลายสิ่งหลายอย่าง เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดไม่บ่อยนัก

ต้องรู้ว่าเคล็ดลับนารีพิฆาตแบบนี้เป็นสิ่งที่ผู้ชายไม่สามารถต้านทานได้ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือผู้หญิงที่ใช้อุบายความงามนั้นน่าทึ่งเพียงพอหรือไม่

“ถ้าอย่างนั้นอาจารย์จินแนะนำข้าให้รู้จักหน่อยได้ไหม?”

ซุนม่อรู้สึกว่าด้วยตำแหน่งของจินมู่เจี๋ยนางก็คงจะคุ้นเคยกับครูหญิงที่ทั้งสวยและเก่งมากมายอย่างแน่นอน

“เจ้าพูดเรื่องอะไร?”

จินมู่เจี๋ยตบซุนม่อโดยตรง

“เจ้าควรระวังไม่อย่างนั้นข้าจะฟ้องเรื่องนี้กับซินฮุ่ย!”

"ฮ่า ฮ่า"

ซุนม่อคิดในใจว่าตอนนี้เขามีเงินและสถานะเพียงเล็กน้อยเป็นไปได้ไหมที่เขาจะต้องเป็นสุนัขโสดต่อไป? ไม่มีทางหลังจากกลับมาที่จินหลิง เขาต้องใส่ 'การเยี่ยมเยียนหอคณิกา'ไว้ในวาระประจำวันของเขา

ตอนนี้เขามีเงินแล้วเขาควรจะไปหอนางโลมที่แพงที่สุดเพื่อเลือกสาวที่งามที่สุดที่นั่น

จินมู่เจี๋ยไม่ใช่หมอมืออาชีพแต่เนื่องจากนางสามารถเป็นมหาคุรุระดับ 3 ดาวได้และเมื่อพิจารณาว่าการปฐมพยาบาลเป็นความรู้ทั่วไป นางจึงมีทักษะเป็นธรรมดา

“ความสามารถในการฟื้นฟูของเจ้าดูยอดเยี่ยมมาก”

จินมู่เจี๋ยตั้งใจจะเย็บแผลให้ซุนม่ออย่างไรก็ตามนางพบว่าบาดแผลของเขาตกสะเก็ดแล้ว และนางก็อดประหลาดใจไม่ได้

“ขอบคุณ อาจารย์จิน”

ซุนม่อรู้สึกว่าควรเป็นเพราะผลวชิระน่าเศร้าที่ผลไม้เหล่านี้หายากเกินไป รอสักครู่…ซุนม่อเปิดร้านค้าระบบทันทีและเลื่อนดู

เมล็ดผลวชิระ แต้มความประทับใจ1,000 แต้มต่อ 1 เมล็ด

ผลวชิระหั่นคะแนนความประทับใจ 1,000 คะแนนต่อหนึ่งชิ้น

"ถูกมาก?"

ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจเขารีบซื้อ

ติง!

“การซื้อสำเร็จ ผลวชิระถูกส่งไปยังช่องเก็บของของเจ้าแล้ว”

เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น

“ซื้ออีกผลได้ไหม?”

ซุนม่อมองไปที่หิ้งที่ผลวชิระอยู่ตอนนี้มันว่างเปล่า ระบบไม่เติมเต็มและเขาอดรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยมิได้

ตอนนี้เขายังมีคะแนนความประทับใจมากกว่า15,000 คะแนน ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะซื้อผลไม้สิบผลและค่อยๆ กินจนกว่าจะพอใจ

“แค่พักผ่อนให้เพียงพอส่วนเรื่องเบ็ดเตล็ดของกลุ่มก็ไม่ต้องกังวลไป ข้าจะรับผิดชอบอย่างเต็มที่”

จินมู่เจี๋ยคลุมซุนม่อด้วยผ้าห่มและลุกขึ้นเดินออกจากกระโจม

ในตอนกลางคืนซวนหยวนพ่อและอีกสองคนกลับมาและถูกหลี่จื่อฉีดุอย่างรุนแรง

เช้าวันที่สองคณะเดินทางต่ออีกครั้ง

ความตั้งใจของจินมู่เจี๋ยคือการรีบกลับไปที่สถาบันจงโจวและหาหมอเพื่อรักษา ซุนม่อ อย่างไรก็ตามซุนม่อปฏิเสธความคิดนี้

ซุนม่อขอพักผ่อนที่พื้นที่น้ำพุร้อนแห่งแรกในหุบเขาลมวิญญาณ

หากคำขอนี้มาจากครูคนอื่นจินมู่เจี๋ยจะปฏิเสธอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้นางมีความประทับใจที่ดีต่อซุนม่อแม้จะเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ

ซุนม่อเลือกบ่อน้ำพุร้อนที่อยู่ห่างไกลและแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนหลังจากนั้นเขาก็โยนซองยาเสริมความงามลงไปในน้ำและรออย่างเงียบๆ

“ข้าสงสัยว่า 'สาวงาม' ที่อัญเชิญออกมาจะสวยจริงหรือไม่? อันที่จริง ความต้องการของข้าไม่สูง 6/10 น่าจะทำได้”

ซุนม่อรอและรอแต่หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที ก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ในสระ

“เอ๊ะ? ไม่มีอะไรเหรอ?”

เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้จู่ๆ ซุนม่อก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก นอกจากนี้ เขาไม่รู้สึกถึงผลการฟื้นฟูใดๆ

เมื่อเขาพร้อมที่จะถามระบบเขาก็รู้สึกได้ถึงสิ่งชื้นๆ ผ่านขาของเขา

“บ้าเอ๊ยนี่มันอะไรกันเนี่ย? งู?”

ซุนม่อตกใจและถอยออกมาแต่เมื่อเขาก้มหน้าลงมอง ก็พบว่ามีร่างมนุษย์อยู่ในน้ำ

โว้ว

เงาของมนุษย์โผล่ออกมาจากผิวน้ำ

ซุนม่อตกใจเล็กน้อย

เมื่อเงาของมนุษย์สะบัดผมใบหน้าที่ไร้รูปก็ปรากฏต่อหน้าซุนม่อโดยตรง อารมณ์ที่ร้อนระอุและกระสับกระส่ายในตอนแรกของเขาดับลงในทันทีราวกับว่ามีถังน้ำแข็งเทลงบนศีรษะของเขา

“บัดซบ ระบบเจ้าแกล้งข้าเหรอ”

ซุนม่อสบถด่าโดยตรงพูดตามตรง เขาไม่เคยตกใจขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เห็นซาดาโกะคลานออกจากโทรทัศน์ในภาพยนตร์เป็นครั้งแรก!

“นั่นเป็นเพราะจิตใจของเจ้าไม่บริสุทธิ์ใช่ไหม?”

ระบบรู้สึกไม่สบายใจ

“เหลวไหล! เกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ชายคิดเกี่ยวกับผู้หญิง? นี่เป็นเรื่องธรรมดาเพราะฮอร์โมนหนุ่มที่บ้าคลั่งของข้า!”

ซุนม่อเถียงกลับทันที

“เร็วเข้าขอโทษฮอร์โมนของข้าซะ!”

“เอาล่ะเจ้าพูดถูกในเมื่อเจ้าเป็นครู!”

ระบบพึมพำ

“เดิมทีข้าตั้งใจจะบอกวิธีเติมใบหน้าให้นาง!”

“ท่านพี่! โปรดอภัยที่ผู้น้องล่วงเกิน”

ซุนม่อเกือบจะคุกเข่าเข้าหาระบบเขาอยากจะพูดประโยคนี้กับมันว่า 'ท่านพี่ เจ้าเป็นท่านพี่ที่สนิทที่สุดของข้า!'

“ถ้าเจ้าต้องการให้นางงามน้ำพุมีลักษณะเหมือนคนอื่นเจ้าจะต้องใส่ผมเส้นเดียวจากบุคคลนั้นลงในถุงยา”

ระบบอธิบาย

"โอ้?"ซุนม่อรู้สึกผิดหวังมาก

“ทำไมจู่ๆเจ้าถึงทำตัวไม่ถูก”

ระบบรู้สึกประหลาดใจ

“ฤดูกาลนี้ไม่ใช่ฤดูใบไม้ผลิโดยเฉพาะไม่เหมาะกับเจ้า!”

“โธ่..!”

ซุนม่อเข้าใจทันทีการดูหมิ่นด้วยวาจาของระบบนั้นร้ายกาจมากจนไม่ต้องด่าแม้แต่คำเดียว!

อันที่จริงเป็นเพราะซุนม่อรู้สึกเหนื่อยล้าในจิตใจ ต้องรู้ว่าเขาเกือบตายก่อนหน้านี้ประสบการณ์นั้นน่ากลัวแค่ไหน?

นอกจากนี้ในอดีตตอนที่เขาป่วยและต้องรักษาตัวในโรงพยาบาลพ่อแม่ของเขาจะไปเยี่ยมเขาอย่างแน่นอน แม้ว่าหลี่จื่อฉีและคนอื่นๆจะมาพร้อมกับเขาในตอนนี้ แต่ในที่สุดสิ่งต่างๆ ก็ยังแตกต่างไปจากเดิมซุนม่อโหยหาบ้านของเขาดังนั้นอารมณ์ที่ไม่คงที่ของเขาจึงกลายเป็นเศร้าโศกและเจ้าอารมณ์

นางงามน้ำพุแหวกว่ายเข้ามาหา

“นี่มันอะไรกันเนี่ย?”

ซุนม่อขมวดคิ้วและต้องการผลักความงามของน้ำพุออกไปอย่างไรก็ตาม นางงามนี้มีผลกระทบการฟื้นฟูที่ยอดเยี่ยมมากรอยแผลเป็นบนหน้าอกของเขาตื้นขึ้นและจางลงเรื่อยๆด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“วิเศษมากไหม?”

ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจ

"นี่เป็นใคร?"

ทันใดนั้นเสียงของจินมู่เจี๋ยก็ดังขึ้น

“เอ๊ะ!”

ซุนม่อหันศีรษะและเห็นจินมู่เจี๋ยยืนอยู่ในที่ไม่ไกล

“ขอโทษข้ารบกวนเวลาแห่งความสุขของเจ้า”

จินมู่เจี๋ยออกไปไม่สามารถตำหนินางได้เนื่องจากเข้าใจผิดสถานการณ์อย่างไรก็ตามวิธีการฟื้นฟูนี้ด้วยนางงามน้ำพุย่อมทำให้จินตนาการของผู้ที่เห็นมันพลุ่งพล่านอย่างแน่นอน

“อาจารย์จินอย่าเข้าใจผิดนางไม่ใช่มนุษย์!”

ซุนม่อรีบอธิบาย

“ไม่ใช่มนุษย์?”

จินมู่เจี๋ยขมวดคิ้วและหยุดนางหันกลับมามองดูนางงามน้ำพุอย่างสงสัย ตามที่คาดไว้ มันไม่แสดงสัญญาณชีวิตใดๆและหลังจากนั้นนางก็กระโดดด้วยความตกใจ

“ไม่มีหน้า?”

จินมู่เจี๋ยอุทาน

ซุนม่อรีบอธิบายทุกอย่าง

“มีสูตรยาวิเศษแบบนี้จริงๆด้วยเหรอ?”

จินมู่เจี๋ยตกตะลึง(เอ๊ะ ทำไมข้าลงไปในน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ อืม ไม่เป็นไร ข้าตั้งใจมาช่วยซุนม่อขัดหลังของเขาแล้วเขาได้รับบาดเจ็บและไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว)

“ท่านก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ซุนม่อหัวเราะ

“ขอข้าดูบาดแผลของเจ้าหน่อย”

จินมู่เจี๋ยเดินไปหาซุนม่อผ่านหมอกนางเหลือบมองที่บาดแผลของเขาและตกใจทันที

"นี้…"

แผลปิดสนิทแล้วนี่มันเกินจริงเกินไป!

จินมู่เจี๋ยต้องการซื้อชุดยาทันที

รอยยิ้มของซุนม่อแข็งทื่อเล็กน้อย

“อาจารย์จิน ท่านสามารถแช่ตัวที่นี่ได้ข้าเสร็จแล้ว!”

"ซุน…"

เมื่อจินมู่เจี๋ยต้องการจะพูดอะไรทันใดนั้นร่างกายของนางก็สะดุดไปข้างหน้าและกอดซุนม่อมีมือสัมผัสหลังนาง!

** ซาดาโกะ - ผีจากหนังสยองขวัญญี่ปุ่นเรื่อง The Ring

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด