ตอนที่ 391 ถ้าไม่เรียนรู้ ก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิต
ทันทีที่เจียงลั่วเซินนั่งลง นางก็รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ ทำไมนางถึงฟังคำพูดของเขา?นางปล่อยให้ตัวเองนั่งลงโดยไม่รู้ตัว พอคิดได้เช่นนั้น นางก็ยืนขึ้นใหม่ ด้วยใบหน้าเย็นชา นางจ้องเขา”กู่ฉางเกอ ข้ามาที่นี่เพื่อตกลงกับเจ้า” “ข้ารู้” หลังได้ยินแบบนี้ กู่ฉางเกอก็เงยหน้า มองนางก่อนพัดไฟใต้หม้อชาอย่างไม่รีบร้อน...
