8 แค่พี่น้อง
“ให้พี่ไปส่งนะคะน้องหอม”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ซันหออกลับเองได้”
“เถอะน่า! ดึกแล้วมันอันตรายให้พี่ไปส่งดีกว่านะคะ”
“พี่ซันไว้ใจได้รึเปล่าล่ะ”
“พี่ไม่มีรสนิยมขืนใจใครค่ะ เพราะทุกคนล้วนแล้วมีแต่คนเต็มใจให้เอา”
“เชอะ!” คนฟังบุ้ยปากด้วยความหมั่นไส้
ความหล่อกระชากใจเรื่องนี้หอมยอมรับ แต่เรื่องที่ผู้หญิงยินดีมีความสัมพันธ์แบบฉาบฉวยอันนี้เธอไม่เคยเห็นด้วยสักนิด
คนเราแค่เห็นหน้าแล้วถูกใจก็สามารถแก้ผ้าให้เขาดูได้แล้วเหรอ อย่างเธอกว่าจะกล้าเปิดไฟมีอะไรกับแฟนได้ก็เกือบปี คนขี้อายไม่กล้าเปิดเผยร่างกายตัวเองต่อหน้าแฟนและไม่กล้ามองของลับของเขาสักครั้งด้วยซ้ำ แค่คิดแก้มใสก็ขึ้นสีเลือด
“กลับกันเลยไหมคะซัน”
“เดี๋ยวผมไปส่งน้องก่อนนะครับ” ชายหนุ่มหันไปตอบคนมาใหม่ที่เข้ามาภายหลัง สาวคนนี้หน้าไม่คุ้นและคงไม่ใช่ลูกค้าที่ร้านสลัดทรัคส์แน่ๆ
“ไม่ต้องหรอกค่ะ หอมกลับเองได้”
“แหนะ!!”
“น้องเขาบอกว่าไม่ต้องนี้คะซัน...ใช่ไหม” หญิงสาวหน้าใหม่แสดงตัวว่าคุ้นเคยกับซันดีด้วยการควงแขนและเอาตัวเองเข้าแนบชิด
เธอคนนี้ไม่ใช่คนวันก่อนที่ซันบอกว่าเป็นเพื่อนด้วย เซฟหน้าหล่อเปลี่ยนคู่นอนอีกแล้ว
“ไปค่ะหอม เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไม่เป็นไร...”
“ไม่ดื้อสิคะขึ้นรถ” ชายตัวโตใช้มือสากหนาขยี้ผมหางม้าจนยุ่งด้วยความเอ็นดู ไม่รู้เพราะเหตุใดเขาจึงสบายใจเวลาอยู่ใกล้หอม สบายตาทุกครั้งที่มองเห็น แต่มันเขี้ยวทุกทีที่พบหน้า
เธอเหมือนตุ๊กตาน่ารัก น่าขย้ำ น่าฟัดให้จมเขี้ยว
“พี่ซันอะ”
“พี่ชายคนนี้พูดจาเพราะกับน้องจังเลยนะ”
“พี่ซันเค้าก็แบบนี้แหละค่ะ ชอบแกล้งหอม”
“ก็น้องหอมน่ารักนี้ครับ” ชายหนุ่มใช้มือดึงแก้มนุ่มๆ ของหอมด้วยความมันเขี้ยวอีกครั้ง ยัยตัวเล็กของเขาเนี้ยน่าจับทำ...“พี่ซัน!!”
“โอ๊ยพอเลยพี่น้องคู่นี้ กี้เห็นแล้วอิจฉานะ”
...
สายตาหนุ่มสาวมองจ้องและแล้วเลือดในกายมันก็เดือดพล่าน
พวงแก้มใสของสาวหน้าบางแดงจัดจนลามมาถึงคอ ส่วนคนมากประสบการณ์กว่าก็แดงไปถึงหูโดยที่ไม่รู้ว่ามาจากสาเหตุใด
“พี่น้อง?”
“ว่าแต่...พี่ซันยังไม่แนะนำแฟนให้หอมรู้จักเลยนะ”
“แฟนเหรอ..บ้า!” คนถูกพูดถึงแก้มแดงตามมาทีหลัง
เธอเคยลึกซึ้งซาบซ่านกับซันก็จริงอยู่ แต่ไม่เคยคุยกันจริงจังว่าจะคบหาเป็นแฟนตามที่หอมพูด
หัวใจพองโตของมิกกี้คิดไปเองว่าพี่ชายเขาอาจจะบอกอะไรกับน้องสาวเป็นแน่
“อ้อ! น้องหอมค่ะนี้มิกกี้,มิกกี้นี้น้องหอม”
“ยินดีที่รู้จักนะ”
“เช่นกันคะ”
คนเด็กกว่าค้อมหัวลงทำความรู้จักกับสาวคนใหม่ของซัน เมื่อการทักทายพอเป็นพิธีเสร็จสิ้นลง ทั้งสามจึงขึ้นรถเพื่อเตรียมกลับที่พักของตนเอง
อุ๊ย!
คนอายุน้อยสุดกระโดดขึ้นเบาะหลังและมันก็เต็มไปด้วยข้าวของของผู้ชายไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากางเกงและถุงเท้ารองเท้า ตามประสาผู้ชายที่ไม่ได้รักษาความเรียบร้อยนัก
เบาะหลังของซันถือว่าค่อนข้างรกมาก เธอจึงต้องเขี่ยของที่กองอยู่ไปอีกฝั่งเพื่อที่หอมจะได้นั่งได้
สายตาซุกซนเหลือบเห็นอันเดอร์แวร์สีต่างๆ และกล่องถุงยางจำนวนมากที่หล่นตามพื้น
โชคดีที่ไม่มีซองหรือซากที่ใช้แล้วกองอยู่ในนี้
“หอมคะ! หยิบเสื้อในกระเป๋าให้พี่ซันหน่อยค่ะ”
“นี้เหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
คนขับยื่นของบางอย่างมาให้หอมในขณะที่ตัวเขาเองยังยืนอยู่นอกรถ
สภาพของซันตอนนี้กำลังเปลือยท่อนบนเปิดเผยกล้ามอกและหน้าท้องแบนราบเป็นรอนสวย
สองสาวเมื่อได้เห็นบอดี้ผู้ชายในระยะเผาขนก็ต่างพากันกลืนน้ำลาย ต้องยอมรับว่ารูปร่างหนุ่มร่างใหญ่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติเสียจริง
“พอดีมันมีแต่เหงื่อ”
“แหม! เห็นกล้ามซันแล้วใจมันสั่น”
“ผลของการดูแลตัวเองก็แบบนี้แหละครับมิกกี้,น้องหอมเหม็นเสื้อพี่รึเปล่าคะ”
...
“น้องหอม!”
“เออ! ไม่หรอกค่ะพี่ซัน” หญิงสาวตอบกลับเสียงสั่น
เพราะกลิ่นกายของซันช่างหอมฟีโรโมนจนเธอรู้สึกวาบหวิวซู่ซ่าไปทั้งตัว
จมูกน้อยแอบสูดกลิ่นเหงื่อที่ผสมกับน้ำหอมของเขาเบาๆ ลึกๆ จนเต็มปอดราวกับคนโรคจิต แต่ยิ่งดมมันก็ยิ่งฟินเวอร์
กลิ่นสาบผู้ชายเวลาที่เหงื่อมันไหลออกมาช่างได้ความรู้สึกเซ็กซี่ยั่วยวนชวนให้ร่างกายนั้นสั่นไปถึงภายใน
“ซันอะ! อย่าไปถอดเสื้อแบบนี้ที่ไหนนะ”
“ซันเป็นผู้ชาย ไม่เห็นเป็นไรเลยมิกกี้”
“ไม่ได้!”
“หอมยังไม่เห็นว่าอะไร”
“มิกกี้หวง”
...
หญิงสาวจากด้านหลังได้แต่นั่งจิกเบาะหนังเงียบๆ
ร่างกายและความรู้สึกของเธอกำลังปั่นป่วนจนเกือบควบคุมตัวเองไม่ได้
เสื้อยืดเนื้อนุ่มที่ซันใส่แล้วส่งกลิ่นเย้ายวนจนเธออยากซุกจมูกสูดดมให้ฉ่ำปอดสักครั้ง
ห่างหายจากสัมผัสของผู้ชายมาไม่นาน ไม่น่าเชื่อว่าหญิงสาวจะรู้สึกเสียวกระสันได้มากถึงขนาดนี้
“หอมจะให้พี่ไปส่งที่ไหนดีคะ”
“ซูเปอร์แล้วกันค่ะ”
“ไปซื้ออะไรคะ”
“ของใช้นิดหน่อยค่ะ พี่ซันช่วยไปส่งหอมที่ซูเปอร์นะคะ” มือน้อยๆ กำเสื้อยืดในมือไว้แน่น หอมรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านจนนั่งไม่ติด ท้องน้อยเริ่มเกร็งและบิดมวน
สวนสวยใต้ร่มผ้าเริ่มมีน้ำชุ่มฉ่ำจนแฉะกางเกงในแล้วในตอนนี้
“จอดตรงนี้แหละค่ะ”
“เดี๋ยวพี่รอรับแล้วกันนะคะ”
“ไม่ต้อง!”
“แล้วจะหิ้วกลับบ้านหนักๆ เองทำไมคะ”
“โธ่เอ๊ยซัน! ปล่อยให้น้องหอมเขาได้มีเวลาส่วนตัวหน่อยเถอะค่ะ” หญิงสาวอีกคนที่นั่งเงียบอยู่นานอดทนฟังต่อไม่ไหว พี่ชายจะหวงน้องสาวอะไรขนาดนี้
ถ้าไม่มีใครบอกคงคิดว่าต้องมีอะไรมากกว่าเป็นแค่หุ้นส่วนร้านกันเท่านั้น
“เจอกันพรุ่งนี้นะคะ”
รถยนต์ที่โดยสารมากำลังจอดเทียบท่าแต่สาวใจร้อนกลับรีบกระโดดลงเร็วไว
ความร้อนรนทำให้มือน้อยคว้าเอาเสื้อของซันติดมาด้วย เมื่อหอมเดินพ้นระยะสายตาคนในรถมาได้เธอก็เอามาสูดกลิ่นสักฟอด...
อี๋....
บางทีมันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขนาดนั้นนะ
เธอบอกกับตัวเองหลังจากดมกลิ่นสาบเซฟหนุ่มจนอิ่มเอม แต่แล้วแทนที่จะกลับบ้านแต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบเห็นบางอย่าง และมันก็ดึงดูดความสนใจให้ตรงเข้าไปลูบไล้ในทันที
“หัวนี้ยาวกำลังดีเนาะ”
...
“แต่หัวนี้เหมาะมือดีจัง”
...
“เอ๊ะรึว่าจะลองผิวขรุขระแบบนี้ดี”
เรื่องการเลือกวัตถุดิบมาปรุงอาหารเป็นหน้าที่ของพี่ซัน แต่คืนนี้หุ้นส่วนสาวนึกครึ้มอกครึ้มใจมายืนซื้อหัวแครอทด้วยตัวของเธอเอง
หอมยืนจับยืนลูบอยู่นานหลายนาทีจนในที่สุดเธอก็หิ้วหัวแครอทอวบอ้วนยาวและใหญ่กลับคอนโดมาได้หลายกิโลกรัม
“นี้เราแฉะเพราะหัวแครอทเหรอเนี้ย หรือว่าเพราะกลิ่นที่เสื้อของพี่ซัน” ในพื้นที่ส่วนตัวของสาวโสดแฟนทิ้งให้อยู่คนเดียว หัวใจเปล่าเปลี่ยววาบหวิวหยิบหัวแครอทลำขนาดเหมาะมือกับเสื้อยืดของเซฟเดินเข้าห้องน้ำ
เรือนขาขาวยาวเรียวก้าวลงอ่างจากุดชี่ช้าๆ และเอนพิงในท่าที่ถนัดพร้อมกับยกขาสองข้างพาดขอบอ่างไว้
มือข้างที่ถนัดกำหัวแครอทอันใหญ่ไว้แน่น ส่วนอีกข้างก็ยกเสื้อของหุ้นส่วนมาสูดดมดังฟอด...
อืม....
อ๊าาา....
