ตอนที่แล้วตอนที่ 21-38 โกหก!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 21-40 การต่อสู้ระดับประมุขมหาเทพ

ตอนที่ 21-39 ความโกรธแค้นของลินลี่ย์


เขาถูกหลอกเสียสนิท?

“เป็นเรื่องเท็จ? โกหก?”

“ออกุสตา!”  ลินลี่ย์รู้สึกเหมือนกับมีเพลิงสุมเต็มอก  เจ้าบัดซบนั่น!  ออกุสตาบังอาจใช้เรื่องนี้หลอกลวงเขา!

วอร์เรดประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างที่อยู่ใกล้แค่นเสียง  “ลินลี่ย์,เป็นไปได้ยังไงที่เจ้าไม่รู้ว่าออกุสตาเป็นคนยังไง?  เห็นแก่ตัว โลภมาก น่ากลัว  เพื่อให้ตนเองบรรลุเป้าหมายไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้ เจ้าเชื่อเขาง่ายๆ ได้ยังไง?”

หน้าผากของลินลี่ย์ขมวดเป็นร่องลึกขณะที่เขาโกรธ  “ข้ารู้เรื่องทั้งหมดนี้  เพียงแต่โอล็อฟปรากฏตัวอยู่ด้วยและข้าค่อนข้างเชื่อถือโอล็อฟ... อย่างไรก็ตาม..สายเกินไปแล้ว  ลอร์ดวอร์เรดทำไมท่านถึงเชื่อนักหนาว่าออกุสตาหลอกข้า? ทำไมเทวทูตจึงสามารถฟื้นคืนความทรงจำได้เมื่อพวกเขาได้รับอิสรภาพ?”

สำหรับตอนนี้ลินลี่ย์ยังไม่เชื่อเรื่องทั้งหมดนี้เต็มที่  เนื่องจากคำพูดนี้มาจากคนๆเดียวก็คือประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้าง

ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างวอร์เรดพูดด้วยความมั่นใจ  “ลินลี่ย์!  ข้าจะบอกเรื่องนี้ให้เจ้าก็ได้  หนึ่งในเจ็ดมหาเทพแห่งแสงเป็นพันธมิตรกับข้าดังนั้นข้าจึงรู้เรื่องเกี่ยวกับเทวทูต”

ลินลี่ย์ฟังวอร์เรดประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างอย่างเงียบงันเขากล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “พวกเทวทูตเกิดมาจากสระกำเนิดเทวดา!  สระกำเนิดเทวดาทุกแห่งจะเชื่อมโยงวิญญาณกับมหาเทพแห่งแสง! ดังนั้นเทวทูตทุกตนที่กำเนิดมาจากสระกำเนิดเทวดาจะอยู่ภายใต้การสั่งการของมหาเทพแห่งแสง”

ลินลี่ย์พยักหน้า  ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างยังคงพูดต่อ  “มีระดับที่แตกต่างกันของสระกำเนิดเทวดา  มีเพียงสองสระที่เป็นสระระดับสูง และมีเพียงสองสระเท่านั้นที่สามารถให้กำเนิดเทวทูตสิบสองปีก  สระทั้งสองนี้อยู่ในความดูแลของออกุสตา  เขาควบคุมสระทั้งสองด้วยตัวเอง”

“มีเพียงสองวิธีที่จะทำให้เทวทูตสิบสองปีกมารดาของเจ้าได้รับอิสรภาพ  หนึ่งนั้นก็คือฆ่าออกุสตา!  ทันทีที่ออกุสตาตาย  สระกำเนิดเทวดาจะกลายเป็นของที่ไร้เจ้าของและเทวทูตที่ถูกเชื่อมโยงวิญญาณไว้จะได้รับการปลดปล่อยเช่นกัน  พวกเขาจะได้รับอิสรภาพ”

ลินลี่ย์พยักหน้า  เขารู้เรื่องวิธีนี้  “วิธีที่สองก็คือให้ออกุสตาถอนการผูกสัญญากับสระกำเนิดเทวดาซึ่งเชื่อมโยงกับวิญญาณมารดาของเจ้า  เมื่อสัญญาถูกถอน  สระกำเนิดเทวดาจะกลายเป็นวัตถุไร้เจ้าของและเทวทูตทั้งหมดที่กำเนิดจากสระจะสูญเสียการเชื่อมโยงวิญญาณกับออกุสตา  ดังนั้นพวกเขาจะได้รับอิสรภาพ”

ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างหัวเราะอย่างเยือกเย็น  “ลินลี่ย์!  เมื่อสระกำเนิดเทวดาถูกถอนสัญญา เทวทูตทุกตนที่ถูกสร้างขึ้นมารวมทั้งมารดาของเจ้าจะได้รับอิสรภาพ!”

“มารดาของเจ้าเป็นเทวทูตสิบสองปีก  ขณะที่มีสระเพียงสองแห่งที่สามารถให้กำเนิดเทวทูตสิบสองปีกได้  เจ้าต้องการให้ออกุสตาทำเพื่อประโยชน์แก่มารดาเจ้ายกเลิกทำสัญญากับสระกำเนิดเทวดาใช่ไหม? นั่นหมายความว่าเขาจะสูญเสียเทวทูตสิบสองปีกของเขาไปถึงครึ่งหนึ่งพวกเขาจะได้รับอิสรภาพและไม่ตกอยู่ในบังคับของพวกเขาอีกต่อไป” ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างแค่นเสียง “ถ้าเขายอมปล่อยให้มารดาเจ้าให้ได้รับอิสรภาพจริง  อย่างนั้นระหว่างสงครามมหาพิภพเขาจะยอมส่งเทวทูตสิบสองปีก 1200 ตนออกไปได้ยังไง?”

ลินลี่ย์ตอนนี้เข้าใจดีทุกอย่างแล้ว ในความเป็นจริงมีทางเดียวที่มารดาของเขาจะได้รับอิสรภาพก็คือทำให้ให้สระกำเนิดเทวดาที่เชื่อมโยงวิญญาณนางกลายเป็นสมบัติไร้เจ้าของ  และมีเพียงสองวิธีที่จะทำเช่นนั้นได้วิธีแรกคือฆ่าออกุสตา วิธีที่สองคือให้ออกุสตาถอนสัญญากับสระ แต่ออกุสตาจะยอมทำได้อย่างไร? การถอนสัญญาก็หมายถึงปลดปล่อยเทวทูตทั้งหมดที่สร้างขึ้นมาจากสระนั้น

“บัดซบ!”  ลินลี่ย์อดคำรามและสบถอย่างช่วยไม่ได้  “โกรธไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์”  วอร์เรดหัวเราะอย่างเยือกเย็น  แต่ลินลี่ย์ลนลานคิดคำนวณเรื่องหลายเรื่องในใจสารพัด ความคิดแล้วความคิดเล่าผุดขึ้นมาในใจของเขาอย่างต่อเนื่อง  ฆ่าออกุสตา!  ฆ่าออกุสตาทันที!

“ลอร์ดวอร์เรด” ลินลี่ย์รีบกล่าว “เทวทูตที่มหาเทพควบคุม มหาเทพสามารถใช้พลังปณิธานฆ่าพวกเขาได้หรือไม่?”

“ไม่จำเป็น” วอร์เรดตกใจเมื่อได้ยินเช่นนี้และหัวเราะ “ขึ้นอยู่กับว่าเทวทูตอยู่ที่ใดเท่านั้น ถ้าเทวทูตและมหาเทพอยู่ในพิภพต่างกัน อย่างนั้นมหาเทพจะไม่สามารถฆ่าเทวทูตนั้นได้”

ลินลี่ย์เข้าใจทันทีเหมือนกับสัญญานาย-บ่าวที่ใช้ควบคุมอสูรเวท เมื่อสัญญาถูกสร้างขึ้นเจ้านายสามารถทำให้อสูรเวทตายได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม..ถ้าเจ้านายและบ่าวอยู่ต่างพิภพกัน พวกเขาอย่างมากก็แค่รู้สึกถึงตำแหน่งที่อยู่ของอีกฝ่ายหนึ่งได้  ไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถติดต่อผ่านวิญญาณได้ไม่มีทางที่เจ้านายจะหาทางฆ่าบ่าวของเขาได้

ลินลี่ย์และบีบีอยู่ในต่างพิภพกันก็ยังไม่สามารถพูดผ่านการเชื่อมโยงวิญญาณได้

“เฮ้อ” ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจโล่อกทันที มองอย่างผิวเผิน ลินลี่ย์ยังดูเยือกเย็น เขาคำนับและกล่าว  “ลอร์ดวอร์เรดข้าต้องขอบคุณท่านอย่างแท้จริง ถ้าไม่ได้ท่านช่วย ข้าอาจถูกออกุสตาหลอกไปอีกนาน”

ลินลี่ย์และประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างพูดคุยอยู่นานก่อนที่วอร์เรดจะจากไป หลังจากนั้นลินลี่ย์ส่งร่างแยกมหาเทพธาตุลมออกจากแดนนรกและไปเยี่ยมประมุขมหาเทพวิถีมรณะในแดนยมโลก ครึ่งวันต่อมาลินลี่ย์เข้าไปเยี่ยมเบรุตและบลูไฟร์เพื่อพูดคุยสนทนาบางอย่าง

“เจ้าว่ายังไงนะ!?”  เบรุตและบลูไฟร์ตกใจกันทั้งคู่  พวกเขาลุกขึ้นยืนทันที  “ใช่แล้ว, ข้าถูกหลอก”  ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ “เทวทูตที่ได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริงและไม่ถูกควบคุมอีกต่อไป จะต้องได้รับความทรงจำในอดีตคืนมา”

“เจ้าแน่ใจนะ?” เบรุตและบลูไฟร์พูดพร้อมกัน “ข้าแน่ใจมาก ข่าวนี้เป็นท่านวอร์เรดแจ้งบอกข้าเอง และตอนนี้ร่างแยกมหาเทพธาตุลมของข้าก็ไปเยี่ยมประมุขมหาเทพวิถีมรณะในยมโลก  ข้ายกปัญหานี้ขึ้นถามกับนางเอง และประมุขมหาเทพวิถีมรณะบอกข้าเองว่ามีเพียงสองวิธีที่เทวทูตจะได้รับอิสรภาพ นอกจากนี้เมื่อเทวทูตได้รับอิสรภาพและเป็นอิสรภาพจากการควบคุมวิญญาณของสระกำเนิดเทวดา  พวกเขาจะได้รับความทรงจำเก่าคืน”  ลินลี่ย์พูดเสียงต่ำ

เบรุตและบลูไฟร์มองหน้ากันเองแววตกตะลึงปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา “ในเมื่อประมุขมหาเทพวิถีมรณะพูดเช่นนั้นด้วย  อย่างนั้นดูเหมือนว่าคงเป็นความจริง”  เบรุตพูดเสียงแผ่วเบา  “ข้าไม่คิดเลยว่าเราจะถูกหลอกอย่างนี้”  บลูไฟร์ขมวดคิ้ว

คงเป็นเรื่องหนึ่งถ้าคนอื่นหลอกพวกเขา  แต่คนหลอกคือออกุสตา!  ออกุสตากับพวกเขาที่มีความขัดเคืองกันมาตั้งแต่แรก! เบรุตและบลูไฟร์ทั้งสองรู้สึกอย่างนี้ และลินลี่ย์รู้สึกอย่างนี้มากกว่า!  ที่สำคัญเขาเป็นคนส่งมอบเลือดบริสุทธิ์ของสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์!

“ลินลี่ย์!  เจ้าตัดสินใจยังไง?”  เบรุตถาม บลูไฟร์มองดูลินลี่ย์เช่นกัน “รอก่อน”  ลินลี่ย์คำราม  “รอ?” ทั้งสองคนอดสงสัยไม่ได้ “บิดากับมารดาของข้ากำลังจะไปท่องเที่ยวพิภพต่างๆ เมื่อพวกท่านจากไปแล้วข้าจึงจะลงมือ”  ลินลี่ย์พูดอย่างเยือกเย็น

“ถูกแล้ว สำหรับตอนนี้มารดาของเจ้ายังไม่น่าไว้ใจ” เบรุตพยักหน้าเช่นกัน ตอนนี้พวกเขามีแผนอย่างหนึ่ง พวกเขาจะดำเนินการ

ครึ่งเดือนต่อมา

ฮ็อกและลีน่าภรรยาของเขาได้รับการคุ้มครองตามส่งโดยลินลี่ย์พาไปที่ประตูเทเลพอร์ตเองโดยถือตรามหาเทพซึ่งลินลี่ย์มอบให้พวกเขา พวกเขาจะถูกเทเลพอร์ตไปที่พิภพโลกธาตุและเริ่มเดินทางท่องเที่ยว  พวกเขาไม่รู้..ว่าเมื่อพวกเขาแยกออกไปมรสุมที่น่ากลัวจะก่อตัวขึ้นในพิภพชั้นสูง

“ท่านพ่อและท่านแม่ไปแล้ว”  สายตาของลินลี่ย์เย็นชาน่ากลัว  เบรุตและบลูไฟร์อยู่ข้างๆเขาต่างมองหน้ากันเอง “ท่านแม่ไม่อยู่ในแดนนรกแล้ว แม้ว่าออกุสตาจะมาที่นี่ เขาก็ไม่สามารถฆ่าท่านแม่ได้ ขณะที่ญาติในเทือกเขาสกายไรท์.. ข้าอยากจะขอให้พวกท่านทั้งสองช่วย ตราบใดที่ออกุสตาสามารถโจมตีได้จากระยะห่างล้านล้านกิโลเมตร ข้าคิดว่าท่านทั้งสองจะสามารถปกป้องเทือกเขาสภายไรท์ได้”  ลินลี่ย์หันไปมองพวกเขา

เบรุตอดหัวเราะไม่ได้  “ฮ่าฮ่า ลินลี่ย์!  มหาเทพไม่สามารถฆ่าพารากอนจากระยะล้านล้านกิโลเมตรได้  มีข้อจำกัดสำหรับพลังโจมตีของพวกเขา เป็นไปได้ไงที่ข้ากับบลูไฟร์จะไม่สามารถปกป้องเทือกเขาสกายไรท์ได้?”

“อย่างนั้นข้าคงหมดห่วงแล้ว” ลินลี่ย์พูดจบจากนั้นบินไปที่ประตูเทเลพอร์ตทันที  “ลินลี่ย์!  ระวังตัวด้วย!”  เบรุตและบลูไฟร์ส่งสำนึกเทพบอกเขา

“อยู่ในแดนนรกนี่แหละและรอข้าติดต่อท่านเอง” ร่างของลินลี่ย์หายไปจากภายในประตูวงเวทเทเลพอร์ต

บลูไฟร์หันไปมองเบรุตจากนั้นพูดพลางขมวดคิ้ว  “เบรุตข้าไม่รู้ว่าทำไม, แต่...ข้ารู้สึกกลัว ข้าหวังว่าจะไม่มีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้นในการเดินทางของลินลี่ย์”

“จะไม่มีอะไร!”  เบรุตพูดด้วยความมั่นใจ  “ออกุสตาไม่มีอะไรมากไปกว่าประมุขมหาเทพแห่งแสง สมบัติจอมเทพของเขาไม่เข้ากันกับธาตุประจำตัวของเขา  เขาจะแข็งแกร่งได้เท่าไหนกัน?  ตราบใดที่เขาไม่วิ่งไปหาโอล็อฟ  จะไม่มีปัญหาแน่นอน  นอกจากนี้ลินลี่ย์ย่อมรู้ว่าเมื่อใดควรรุกเมื่อใดควรถอย  และที่สำคัญที่สุด...เขามีสำนึกเทพหลอมรวมซึ่งเหนือกว่าสำนึกมหาเทพธรรมดามากมาย”

“ใช่แล้ว” บลูไฟร์ค่อยโล่งใจบ้าง  ด้วยสำนึกเทพหลอมรวมลินลี่ย์จะสามารถกำหนดตำแหน่งศัตรูได้ง่าย แต่ศัตรูของเขาคงจะไม่รู้สึกถึงการมาถึงของลินลี่ย์

โลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์

“ปัง!”  ร่างๆหนึ่งพุ่งผ่านท้องฟ้าทันทีและบินไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงจนแม้แต่ผนังมิติของพิภพศักดิ์สิทธิ์สั่นสะท้าน  ลินลี่ย์ในชุดสีฟ้ามีใบหน้าไร้ความรู้สึกสายตาเย็นชาจ้องมองในที่ไกล

“ประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟไม่อยู่ที่นี่!” สำนึกเทพหลอมรวมของลินลี่ย์สามารถพบที่พำนักของออกุสตาได้อย่างง่ายดาย  ประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตาอยู่ภายในเกาะที่ตกแต่งอย่างประณีตเพลิดเพลินอยู่กับหญิงรับใช้ของเขา  ขณะที่ประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟซึ่งเป็นคนเดียวที่ลินลี่ย์กังวล? เขาไม่อยู่ที่นั่น

สายตาของลินลี่ย์คมกริบเหมือนมีด  “เกาะนั่นมีมหาเทพแห่งแสงอยู่สองคนอีกคนหนึ่งเป็นมหาเทพน้อย

ลินลี่ย์ไม่สนใจมหาเทพนั้นแม้แต่น้อย  “ออกุสตา!”  รังสีฆ่าฟันอัดแน่นอยู่ในอกของลินลี่ย์  และความโกรธของเขายังคงแผดเผาต่อเนื่อง

ความหวังของผู้นำตระกูลทั้งสี่  ความเกลียดชังของตระกูลที่กวนใจ  ลินลี่ย์ไม่เคยลืมเรื่องเหล่านี้  ไม่เคยลืมแม้แต่วันเดียว!

เบรุตถูกบังคับให้ต้องซ่อนตัวอยู่ในพิภพยูลานไม่กล้าโผล่ออกมา!

ความพยายามจะฆ่าตัวลินลี่ย์เอง  ก็เพียงเพื่อประโยชน์จะได้อาวุธจอมเทพของเขา!

และบัดนี้ยังโกหกเขาหลอกลวงเขาเพื่อให้ได้เลือดบริสุทธิ์ของสี่บรรพบุรุษ!

การกระทำของออกุสตาเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการจะคลี่คลายความแค้นระหว่างเขากับลินลี่ย์ให้จบลง  ในทำนองเดียวกันลึกลงไปในใจของลินลี่ย์  เขาไม่เคยยกเลิกแผนการล้างแค้น!

มีร่างหนึ่งจู่ๆก็ปรากฏอยู่ในท้องฟ้าเหนือเกาะมั่งคั่งฟุ่มเฟือยนั้น

“เขาช่างรู้วิธีหาความสำราญให้ตัวเองจริงๆ”  ลินลี่ย์ก้มหน้าจ้องมองข้างล่าง  มือขวาของเขากดลงไปที่เกาะทันที

“ครืน...” รัศมีพลังที่น่ากลัวทรงพลังกวาดออกขณะที่ภาพมายาฝ่ามือที่ยาวพันกิโลเมตรปรากฏออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยทันที  ภาพมายาฝ่ามือนี้กดกระแทกลงทำให้โลกสั่นสะเทือนเกาะที่ตกแต่งประดับประดาถูกบดขยี้ลดขนาดลงทันที

ทันใดนั้นเทวทูตจำนวนมากและสตรีอื่นต่างบินหนีออกมาในอากาศ  มีสองร่างยืนนิ่งอยู่ในท้องฟ้า เป็นประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตาและมหาเทพแห่งแสงอีกคนหนึ่ง  หน้าของออกุสตาเต็มไปด้วยความโกรธ  และเมื่อเขาเห็นลินลี่ย์อยู่ในที่ไกล  ตาของเขาเบิกโพลงทันที  เขาตะคอกด้วยความโกรธ  “ลินลี่ย์!  เจ้าจะทำอะไร?”

“ข้ารู้สึกอึดอัดรำคาญใจเมื่อเห็นเกาะของเจ้า  ดังนั้นจึงทำลายซะ”  ลินลี่ย์พูดอย่างเยือกเย็น

ไม่ใช่ว่าออกุสตาไม่สามารถป้องกันพลังโจมตีของลินลี่ย์ได้  ในความเป็นจริงถ้าลินลี่ย์ไม่ได้หลอมรวมพลังโจมตีมากมายอะไร ขณะที่เขากดอัดใส่พื้นที่บริเวณกว้างถึงพันกิโลเมตร  ปัญหาใหญ่ก็คือ... ลินลี่ย์ใช้สำนึกเทพหลอมรวมทำให้ออกุสตาไม่รู้ว่าลินลี่ย์มาถึงแล้ว

ลินลี่ย์จู่ๆก็โผล่ออกมาโจมตีด้วยพลังฝ่ามือขนาดยักษ์ และพอเวลาที่ออกุสตารู้ตัว เกาะของเขาก็ถูกทำลายเป็นผุยผง

“เจ้ารู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นเกาะของข้าหรือ?”  ออกุสตาหรี่ตาแคบ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าลินลี่ย์จงใจมาหาเรื่องเขา  และเขาพูดด้วยเสียงเย็นชา  “ลินลี่ย์, เจ้าต้องการสู้กับข้าหรือ?”

“ควั่บ!” ทันใดนั้นเทวทูตและหญิงรับใช้หลายคนที่อยู่ใกล้ๆแตกหนีกระจายออกไปสี่ทิศ  พระเจ้าช่วย!  มหาเทพสองตนจะต่อสู้กันหรือ?  ถ้าพวกเขารั้งอยู่ที่นี่  พวกเขาอาจตายได้

“ลินลี่ย์กำลังจะสู้กับประมุขมหาเทพ?”  มหาเทพแห่งแสงอีกคนรีบถอย  ใบหล่อเหลาของเขาแสดงสีหน้าตกใจ

“สู้กับเจ้า?”

สายตาเยือกเย็นอำมหิตของลินลี่ย์จ้องออกุสตาเขม็งจากนั้นทอประกาย ลินลี่ย์ฉีกยิ้ม

รอยยิ้มนี้ทำให้หัวใจของออกุสตาตึงเครียดทันที

กระบี่จอมเทพแห่งชีวิตปรากฏในมือของลินลี่ย์ทันที เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อยกวาดฟันกระบี่จอมเทพชีวิตทันทีฉีกมิติอากาศขาดเป็นริ้ว  “ครืนนน...” พื้นที่โดยรอบพังทลายรัศมีพลังงานที่ดุดันแหลมคมน่ากลัวสร้างริ้วขาดของมิติรอยแล้วรอยเล่า  แสงกระบี่หยกเข้มไร้ต่อต้านพุ่งแทงใส่ออกุสตาทันที

“ออกุสตา!  วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!”

เสียงเย็นชาของลินลี่ย์ดังราวกับฟ้าผ่าก้องสะท้อนอยู่ในใจออกุสตา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด