บทที่ 139 ศพก็ควรทำตัวเหมือนศพ!
“ศพโบราณพันปี?” หลี่หรานลูบคางของเขา “ข้าอยากจะรู้นักว่ามันคือไร” หดหู่ หม่นหมอง โสมม และชั่วร้าย ร่างสีดำยืนอยู่ในห้องลับ และกลิ่นอายด้านลบก็แผ่พุ่งออกมาไม่รู้จับ ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกำลังตกลงไปในห้องที่เย็นเยียบ “มันคือใคร? ออกมา!” หลินหลางเยว่ตะโกน เงาดำไม่พูดอะไร นัยน์ตาสีเขียวซีดของมันเองก็ไร...
