ตอนที่แล้วตอนที่ 21-24 เก้ารอบแล้ว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 21-26 มูลค่าสูงล้ำ!

ตอนที่ 21-25 ไปเยือนพิภพแสงอีกครั้ง


ลินลี่ย์สูดหายใจลึกถึงสองครั้ง  อกของเขารู้สึกเหมือนกับถูกไฟรุมและหลังจากนั้นเขาค่อยสงบใจลงได้

“ในเมื่อออกุสตาทำสัญญากับประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟ  เขาจะต้องลงมือย่างสุดกำลังแน่นอนมิน่าเล่าเขาถึงปกป้องเทวทูตสิบสองปีกเป็นอย่างดี และยากที่จะยอมให้พวกเขารับภารกิจ” สายตาของลินลี่ย์กระจ่าง “ท่านแม่ข้าคงจะเป็นเทวทูตสิบสองปีก  เหลือเวลาอีกหกร้อยปีจากนี้  ถ้าข้าไม่เข้าไปแทรกแซง  นางคงจะถูกส่งเข้าไปในสงครามมหาพิภพแน่!”

ลินลี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย  จากนั้นพึมพำ “หกร้อยปี...”

เกี่ยวกับออกุสตาลินลี่ย์อยากจะฆ่าเขาแน่นอนไม่ว่าเพื่อประโยชน์ของเบรุตหรือตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์  ในเบื้องต้นลินลี่ย์วางแผนจะรอจนกว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้นก่อนที่เขาจะไปฆ่าออกุสตา ไม่เพียงแต่เติมเต็มความปรารถนาของเบรุตและตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น  แต่เขายังสามารถช่วยมารดาของเขาได้

หินก้อนเดียวฆ่านกได้หลายตัว!

“แต่ตอนนี้ ข้าจะต้องยอมสละอะไรบางอย่าง!”

“ทางเลือกหนึ่ง ไม่ต้องใส่ใจท่านแม่ทุ่มเทกับการฝึกฝน และหลังจากข้าฝึกสำหรับค่อยไปฆ่าออกุสตา”

“ทางเลือกที่สอง หามหาเทพน้อยธาตุไฟที่ข้าไม่รู้จัก ฆ่าเขาและหลอมรวมกับประกายมหาเทพ หลังจากพลังของข้าเพิ่มขึ้น ค่อยไปฆ่าออกุสตา”

“ทางเลือกที่สามกล้ำกลืนอดทนและยอมก้มหัว!  ไปเจรจากับออกุสตา!”

ลินลี่ย์แทบจะตัดสินใจได้ทันที

เสียสละแม่ของเขา?เป็นไปไม่ได้

ฆ่ามหาเทพธาตุไฟโดยไม่มีเหตุผล?  ลินลี่ย์ไม่สามารถทำได้เหมือนกัน  นอกจากนี้ ถ้าเขาทำเขาอาจละเมิดข้อตกลงประมุขมหาเทพสี่วิถีที่ได้ตั้งไว้

“อย่างนั้นก็ดี”  ลินลี่ย์สูดหายใจลึก  สายตาของเขาตัดสินใจหนักแน่นและปลงใจ  “สำหรับตอนนี้ข้าจะต้องหนักแน่นและอดทน!”

“ลินลี่ย์!”

ขณะนั้นเองมีสองคนเดินเข้ามาหาทางด้านสวน  เป็นเบรุตและบลูไฟร์ ก่อนนี้แม้ว่าลินลี่ย์จะไม่สามารถฆ่าออกุสตาได้  แต่พลังที่เขาเปิดเผยออกไปก็ยังเหนือกว่าออกุสตาเล็กน้อย  ถ้าทั้งสองสู้เสี่ยงตาย โอกาสที่ออกุสตาตายจะมีสูงกว่า

ดังนั้นออกุสตาจึงไม่กล้ารุกรานลินลี่ย์อีกต่อไป

เป็นธรรมดาที่เบรุตและบลูไฟร์ในตอนนี้สามารถเที่ยวไปในแดนนรกได้ตามปกติด้วยร่างแยกมหาเทพ! หลังจากใช้เวลาซ่อนตัวอยู่ในทวีปยูลานอยู่หลายปีพวกเขาย่อมยินดีที่มีอิสระอีกครั้งหนึ่ง

“ลินลี่ย์เมื่อครู่นี้มหาเทพบลัดริจมามีเรื่องอะไรที่สำคัญไหม?” เบรุตหัวเราะเบาๆ ขณะที่ลูบเครา

เนื่องจากพวกเขาทั้งสองเป็นมหาเทพด้วยเหมือนกัน  ทั้งสองจึงสังเกตการมาของมหาเทพบลัดริจได้  เพียงแต่มหาเทพบลัดริจโบซันต้องการพบกับลินลี่ย์เป็นการส่วนตัวอย่างเห็นได้ชัดดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่รีบปรากฏตัวออกไป พวกเขารอให้มหาเทพบลัดริจกลับไปก่อนจึงค่อยออกมา

“นี่เกี่ยวกับสงครามมหาพิภพและให้ข้ารับทูตมหาเทพ  เหลือเวลาอีกหกร้อยปีสงครามมหาพิภพจะเริ่มขึ้นและเป็นการต่อสู้สองฝ่ายระหว่างแดนนรกและแดนสวรรค์  โดยเฉพาะสงครามมหาพิภพครั้งนี้สำคัญมาก” ลินลี่ย์พูดจากนั้นทบทวนข้อมูลที่เขาได้ยินในรายละเอียด

เบรุตและบลูไฟร์ฟังอย่างระมัดระวัง  หลังจากนั้นทั้งสองคนถอนหายใจด้วยความทึ่ง

“ดังนั้นออกุสตาจึงมีโชคดีเหลือเชื่อ มิน่าเล่าประมุขมหาเทพวิถีชะตาถึงเป็นหนี้บุญคุณเขาอย่างหนึ่ง”  เบรุตพูดพลางถอนหายใจ

“เทวทูตสิบสองปีกอาจมีบทบาทสามารถตัดสินในสงครามมหาพิภพได้”  บลูไฟร์สูดหายใจด้วยความประหลาดใจ“ถ้าพวกเขาทุกคนโจมตีพร้อมกัน ก็แทบจะรับรองได้ว่าพวกเขาจะประสบชัยชนะในสงครามมหาพิภพได้  รางวัลชนะรวดสิบรอบก็น่าทึ่งเช่นกัน มิน่าเล่าประมุขมหาเทพวิถีชะตาถึงได้ขอความช่วยเหลือจากออกุสตา”

ในสงครามมหาพิภพครั้งก่อนที่ลินลี่ย์พบเจอมาคู่ต่อสู้ก็คือพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ และพิภพมืดศักดิ์สิทธิ์

ชนะหรือปราชัยไม่ใช่เรื่องสำคัญมาก  ปกติจะมีมหาเทพน้อยมากที่คอยควบคุมจากด้านหลัง

“ลินลี่ย์เจ้าต้องการจะพูดอะไร? กองทัพของเทวทูตสิบสองปีกจะเข้าสู่สงครามมหาพิภพ?  อย่างนั้นก็หมายความ....”  เบรุตตระหนักได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น  “แม่ของเจ้า นาง...”

“ใช่แล้ว” ลินลี่ย์ชำเลืองมองดูเบรุตอย่างจนใจ “บอกข้าที ข้ายังมีทางเลือกอื่นอีกไหม?”

เบรุตไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง

หกร้อยปี...

ลินลี่ย์ใช้เวลาห้าพันปีจึงจะถึงระดับปัจจุบันได้  จะบรรลุครั้งใหญ่ภายในหกร้อยปี?  ต่อให้เบรุตเองก็ยังไม่มั่นใจในตัวลินลี่ย์

“อย่างนั้นเจ้า...”  เบรุตมองดูลินลี่ย์

“ข้าตัดสินใจว่าพรุ่งนี้ข้าจะไปพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์!” ลินลี่ย์พูดอย่างใจเย็นขณะที่เขามองดูท้องฟ้าไกล สายตาของเขาดูเหมือนจะมองทะลุกำแพงแห่งความเป็นจริง เมื่อมองดูพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์จากที่ไกล

เบรุตยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นพยักหน้า “บางครั้งจะสำเร็จกิจการใหญ่ ก็ต้องยอมรับและอดกลั้น เท่าที่ข้าเห็น สำหรับออกุสตา เจ้าเป็นพารากอนผู้มีศักยภาพที่ปลดปล่อยออกมาไม่นาน  ข้าคิดว่าในใจของเขา  เขาไม่รู้สึกกลัวเจ้ามากเกินไป  ถ้าเจ้าไปเจรจากับเขา โอกาสสำเร็จก็จะสูงมาก  ในอนาคต..เจ้าสามารถกำจัดเขาทีหลังก็ได้”

เบรุตเป็นคนที่สามารถฆ่าได้อย่างอำมหิต  แต่ก็สามารถอดทนซ่อนตัวได้

เมื่อเขาพบศพของสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าเขารู้ว่าการชิงศพพวกเขาจะทำให้ตกอยู่ในอันตรายใหญ่หลวง  แต่เขาก็เข้าใจว่าหลังจากสำเร็จแล้ว  เขาสามารถยกระดับจากเทพธรรมดาเป็นมหาเทพ  นอกจากนี้ เบรุตยังลงมือไปตามสถานการณ์  ที่สำคัญก็คือประมุขมหาเทพไม่ให้ความสนใจเทพชั้นสูงอย่างเขาแต่อย่างใด  ประการที่สองเขาอยู่ในพิภพโลกธาตุและการปกป้องของพิภพโลกธาตุคอยปกป้องเขาจากการรุกรานของมหาเทพ ประการที่สามเขาเป็นหนูกินเทพไม่กลัวมิติปั่นป่วน

เขามีพลังและความมั่นใจมากพอ  เขาจึงกล้าเสี่ยง  แต่เขารู้วิธีถอยกลับ

หลายสิ่งเหล่านั้นประกอบกันเป็นเบรุตในปัจจุบัน

มิฉะนั้นสาขายูลานจะสร้างมหาเทพสามคนได้ยังไง?

“ข้าหวังว่าหลายอย่างจะส่งผลออกมาอย่างที่ปู่พูด  ปู่เบรุต” ลินลี่ย์พยักหน้า

พิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ที่กว้างใหญ่รัศมีแสงพุ่งออกมาจากวงเวทเทเลพอร์ต ในพริบตาเคลื่อนที่ไกลออกไปถึงสิบล้านกิโลเมตร

สายลมพัดผ่านเหมือนมีด  ด้านล่างเขาเป็นน้ำทะเลไร้ขอบเขต  ลินลี่ย์ในชุดสีฟ้าบินอยู่ในอากาศด้วยความเร็วสูงจ้องมองข้างหน้าด้วยสายตาเย็นชา

“เอ๊ะ?” ลินลี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “คาดไม่ถึงเลยว่าประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟจะอยู่ที่นี่ด้วย”

หลังจากมาถึงพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพหลอมรวมคลุมทั่วทั้งพิภพทันทีทำให้เขาจับตาดูกิจกรรมต่างๆทั่วพิภพ เป็นเรื่องปกติลินลี่ย์สามารถตรวจสอบพบตำแหน่งของประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตาได้  แต่คาดไม่ถึงเลยว่าออกุสตาจะอยู่กับโอล็อฟ

“เขาก็อยู่ที่นี่....เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน”  ลินลี่ย์รำพึงในใจ

ลินลี่ย์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้  แต่มาเพื่อเจรจา มีโอล็อฟปรากฏตัวอยู่ด้วย...ออกุสตาคงไม่กล้าพูดป่าเถื่อนเกินไป

ครู่ต่อมา...

สำนึกเทพของลินลี่ย์เปลี่ยนไปจากพลังมหาเทพหลอมรวมเป็นพลังมหาเทพธาตุดินทำให้เหมือนกับมหาเทพธาตุดินใช้

การเปลี่ยนแปลงไปใช้พลังมหาเทพธาตุดินนี้เพื่อให้สำนึกเทพของเขาสามารถถูกประมุขมหาเทพทั้งสองตรวจพบเจอได้

“ฮ่าฮ่า, ลินลี่ย์, ทำไมเจ้ายังมาในถิ่นของข้าอีก?”  ออกุสตาหัวเราะผ่านสำนึกเทพดูเหมือนว่าจะลืมการต่อสู้ครั้งก่อนกับลินลี่ย์

“เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว  ข้ามีเรื่องสำคัญจะปรึกษาด้วย”  ลินลี่ย์ยิ้มเล็กน้อย  “นึกไม่ถึงเลยว่าลอร์ดโอล็อฟก็อยู่ที่นี่ด้วยบังเอิญจริงๆ”

“ฮ่าฮ่า, ข้ามาที่นี่เพื่อคุยกับออกุสตา” เสียงของประมุขมหาเทพวิถีชะตาก้องอยู่ในใจของลินลี่ย์เช่นกัน  “ไม่นานมานี้ข้ายังเชิญลินลี่ย์เจ้าให้มาเยี่ยมข้าที่อุทยานโอล็อฟ  แต่น่าเสียดายข้ารอเป็นเวลานานนักแต่ไม่เคยได้พบเจ้าเลย”

คนผู้หนึ่งสามารถปลอมนิสัยพื้นฐานได้เป็นร้อยเป็นพันปี แต่เป็นไปไม่ได้ที่คนผู้หนึ่งจะปลอมบุคลิกได้ตลอดไป

ประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟไม่เข้าไปยุ่งในกิจการโลก  เขาปฏิบัติต่อทุกคนที่เขาคิดว่าเป็นสหายด้วยมารยาทอันดี ลินลี่ย์รู้สึกชื่นชมตรงส่วนนี้ของประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟ

แต่เป็นไปไม่ได้แน่นอนลินลี่ย์ไม่เหมือนประมุขมหาเทพวิถีชะตา  ที่ไม่เคยแต่งงาน ไม่เคยพักผ่อนไม่เคยบันเทิงกับชีวิตตนเองและใช้เวลาทั้งหมดกับการค้นคว้าและฝึกฝนแทน

“ลอร์ดโอล็อฟ ในช่วงเวลาที่ยาวนานท่านและข้าก็ยังจะมีเวลาได้พบกันอีก ตัวอย่างเช่นเรากำลังพบกันวันนี้ไม่ใช่หรือ?”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างสบายอารมณ์

“ใช่แล้วๆ เรามีเวลาอีกตั้งนานนับปีไม่ถ้วน” โอล็อฟหัวเราะเช่นกัน

ขณะที่พูดคุยผ่านสำนึกเทพลินลี่ย์บินผ่านเกาะนับไม่ถ้วน

เขาเหมือนกับธนูพุ่งลงมาจากฟากฟ้า

เกาะที่อยู่ด้านล่างของลินลี่ย์เป็นที่พำนักของประมุขมหาเทพแห่งแสง

นี่เป็นเกาะที่สร้างขึ้นอย่างโอ่อ่าฟุ่มเฟือย  เกาะมีพื้นที่สองสามพันตารางกิโลเมตรและโครงสร้างส่วนใหญ่สร้างจากวัสดุสีขาว ทั้งหมดเป็นแร่หาได้ยากในธรรมชาติ อสูรเวทเฉพาะดอกไม้และพืชพันธุ์ถูกคัดสรรมาที่นี่ อสูรเวทมีพื้นที่ของตนเอง  ขณะที่บุปผาชาติก็มีพื้นที่ส่วนตัวเองเช่นกัน  ทั้งหมดนั้นมีพื้นที่ส่วนตัว

ในอากาศเหนือเกาะนี้มีเทวทูตระดับเทพจำนวนมาก

นอกจากเทวทูตแล้วเทพอื่นในเกาะนี้เป็นสตรีทั้งสิ้น  บุรุษที่ปรากฏมีแต่เพียงออกุสตาและโอล็อฟ!

“ออกุสตาช่างรู้จักหาความสำราญให้ชีวิตจริงๆ  นอกจากเทวทูตผู้ภักดีของเขา คนอื่นๆที่อยู่ที่นี่เป็นสตรีทั้งนั้น” ลินลี่ย์อดส่ายศีรษะหัวเราะไม่ได้ และจากนั้นเขาจ้องมองแต่ไกล จากภายในเกาะมีคนสองคนกำลังบินเคียงไหล่มาหาเขา  ทั้งสองคนนี้มีสาวใช้กลุ่มใหญ่บินตามออกมาด้วย

เป็นการแสดงออกที่น่าประทับใจจริงๆ

“ฮ่าฮ่า ลินลี่ย์!”  ออกุสตาร้องเรียกจากแต่ไกล  ราวกับว่าพวกเขาเป็นสหายเก่าที่คบกันมานานปี

“ออกุสตา” ลินลี่ย์ยิ้มทักทายเขาเช่นกัน

ชายชราชุดขาวผมขาวประมุขมหาเทพวิถีชะตาหัวเราะอย่างสงบ  “เข้ามานั่งข้างในก่อนเถอะ  ออกุสตา, ข้าไม่ต้องการวิพากษ์วิจารณ์เจ้า  แต่เราอยู่ในเกาะของเจ้าและเจ้ายังต้องจัดการแสดงอย่างยิ่งใหญ่แบบนั้นเพื่อต้อนรับอาคันตุกะอีกหรือ?”  ประมุขมหาเทพวิถีชะตาชำเลืองมองดูด้านข้าง  สตรีรับใช้ด้านหลังพวกเขาแยกเป็นสองแถวแถวหนึ่งเป็นหญิงรับใช้ชุดม่วงและอีกแถวหนึ่งเป็นหญิงรับใช้ชุดชมพู  ทุกคนมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น

“ฮ่าฮ่า, ข้ายินดีรับฟังคำแนะนำของท่านอยู่แล้วประมุขมหาเทพวิถี”  ออกุสตาหัวเราะจากนั้นหันไปโบกมือกล่าวอย่างเยือกเย็น “พวกเจ้ากลับไปให้หมด”

สตรีรับใช้เหล่านั้นทุกคนคำนับด้วยความเคารพ“เจ้าค่ะ” และจากนั้นพวกนางบินออกไปอย่างเป็นระเบียบ

“ไปคุยกันที่สวนน้ำเถอะ”  ออกุสตาหัวเราะขณะนำทาง

“คนที่ออกแบบเกาะแห่งนี้และสิ่งก่อสร้างเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์แน่”  ลินลี่ย์เดินพลางขณะชมเกาะ  เขาอดถอนหายใจชื่นชมมิได้

ออกุสตาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี  “ฮ่าฮ่า, ลินลี่ย์ ข้าไม่อยากโอ้อวดหรอกนะ  แต่เกาะแห่งนี้เนื้อที่สองสามพันตารางกิโลเมตรเฉพาะบุปผาชาติก็มีถึง30162 สายพันธุ์ แตกต่างกันทั้งขนาดและสี ฯลฯพวกเทวทูตจะจัดการดูแลดอกไม้เหล่านั้น จากทุกตำแหน่งมุมมองจะให้ความรู้สึกอารมณ์ที่สะดวกสบายเป็นธรรมชาติ มีอสูรเวทสายพันธุ์ต่างๆ... แค่สร้างเกาะนี้ ข้าต้องเชิญผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ข้ามพิภพข้ามดินแดน ซึ่งแต่ละคนจะเชี่ยวชาญเฉพาะอย่าง เพื่อสร้างความเป็นเอกภาพที่โดดเด่น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ลินลี่ย์ส่ายศีรษะไม่ได้

ข่าวลือเป็นความจริง ออกุสตาไขว่คว้าความสมบูรณ์แบบทั้งหมดและบันเทิงใจกับชีวิตที่สบายๆ

สวนน้ำเป็นสวนที่สร้างขึ้นเหนือสระน้ำเนื้อที่ไม่กี่พันตารางเมตรน้ำในสระถูกลมพัดเป็นระลอกสะท้อนประกายระยิบระยับเหมือนอัญมณี  ทั่วทั้งสวนสร้างจากวัสดุไม้  และมีลานว่างศาลาลอยอยู่เหนือผิวสระ ภายในลานด้านล่างจะมีสายน้ำเล็กๆพ่นละออง

“สวนน้ำแห่งนี้ไม่ได้ใช้เวทมนตร์แต่อย่างใดเลย  มันสร้างขึ้นจากไม้ไฮดรอกหอมเบาซึ่งมีพลังงานลอยตัวได้และมีพลังลอยตัวมากพอทำให้ทั่วทั้งสวนลอยอยู่เหนือสระน้ำได้”  ออกุสตาชี้ไปที่ตำแหน่งหนึ่ง  “ดูสิ นั่นคือสะพานไม้...”

ออกุสตาชี้วัตถุสิ่งของชิ้นแล้วชิ้นเล่าอย่างอารมณ์ดี

ลินลี่ย์รับฟังขณะถอนหายใจเพลิดเพลินเช่นกัน

“เอาล่ะ เรานั่งกันเถอะ” ประมุขมหาเทพวิถีชะตาโอล็อฟขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดขึ้น

“ได้ ได้” ออกุสตาค่อยรู้สึกว่าอวดโอ่มากไปบ้างทำให้โอล็อฟค่อนข้างอึดอัด

ทั้งสามคนนั่งอยู่ในที่เปิดโล่งซึ่งรายล้อมไปด้วยสระน้ำสีฟ้า

ประมุขมหาเทพวิถีชะตาหัวเราะขณะมองดูลินลี่ย์  “ลินลี่ย์, ข้าคิดว่าเจ้ามาวันนี้คงมีเรื่องสำคัญจะพูดคุย พูดได้ตามสบายเลย”

“เป็นเช่นนั้นแน่นอน!” ลินลี่ย์หัวเราะขณะพยักหน้าให้ประมุขมหาเทพวิถีชะตา และจากนั้นมองออกุสตา  “ออกุสตา,วันนี้ข้ามาขอความช่วยเหลือบางอย่างจากท่าน”

“เรื่องอะไร, บอกมาได้เลย”  ออกุสตาหัวเราะเช่นกัน

ลินลี่ย์พูดจริงจัง “ข้าหวังว่าท่านจะยอมปล่อยเทวทูตสิบสองปีกตนหนึ่งและช่วยให้นางได้รับอิสระ”

“เทวทูตสิบสองปีก?”  ออกุสตาอดชำเลืองมองโอล็อฟที่อยู่ใกล้ๆไม่ได้  ประมุขมหาเทพวิถีชะตาขมวดคิ้ว  แต่จากนั้นหัวเราะอย่างเยือกเย็น  “แค่คนเดียวหรือ?”

“ใช่แล้ว แค่คนเดียว”  ลินลี่ย์พยักหน้า

“แค่คนเดียวไม่มีอะไรเปลี่ยนไปมากเท่าใด”  โอล็อฟหัวเราะอย่างเยือกเย็น

ลินลี่ย์อดมองออกุสตาที่ขมวดคิ้วกล่าว  “ลินลี่ย์, เรื่องนี้มันค่อนข้างยุ่งยาก”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด