บทที่ 56 - วานรปีศาจโลหิต

4/4

บทที่ 56 - วานรปีศาจโลหิต

แม้ว่าทักษะดาบของหยางโม่จะดี ดีพอที่จะปัดป้องกระสุนได้ แต่แรงปะทะที่เกิดจาก AK47 นั้นนรุนแรงมาก ตอนนี้แขนข้างที่กำดาบของเขาด้านชาไปแล้ว และเริ่มมีเลือดไหลซึมออกมาตามนิ้วมือ

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หยางโม่ตกใจยิ่งกว่าก็คือ เมื่อเขาพยายามขยับตัวเพื่อเลี่ยงกระสุน กลับพบว่ากระสุนเหล่านั้นคล้ายมีจิตวิญญาณ สามารถเบี่ยงเบนทิศทางตามได้

ไม่นาน เมื่อกระสุนของ AK47 หมดลง หยางโม่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่เมื่อเขาก้มลงมองดาบเพลิงลี้ลับ ม่านตาก็หดลีบลงอย่างรุนแรง

“ดาบเพลิงลี้ลับของข้า ...”

หยางโม่มองไปยังดาบยาวในมือของเขาด้วยใบหน้าที่ทั้งตกใจและโกรธเกรี้ยว

เห็นแค่เพียงเพียงใบดาบในสภาพทรุดโทรม เต็มไปด้วยรอยบิ่น ขอบคมของมันไม่เรียบเฉกเช่นเดิม ดูทื่อมาก ไม่เหลือคุณสมบัติของอาวุธที่เป็นสมบัติอีกต่อไป

“นี่ ...”

เห็นภาพนี้ ลูกหลานตระกูลสายในตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ไม่คาดฝันว่าวันหนึ่งหยางซือเล่ยจะสามารถทำให้หยางโม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอายเช่นนี้

และนอกจากนี้ ไอ้อาวุธโลหะในมือเขานั่นมันอะไรกัน?

ปรราศจากใบมีด จะว่าดาบก็ไม่ใช่ แต่จะว่าหน้าไม้ก็ไม่น่าใช่เหมือนกัน!

มองไปยัง AK47 ในมือของหยางซือเล่ย และปลอกกระสุนเกลื่อนพื้น ใจของเหล่ารุ่นเยาว์เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ไม่มีใครคิดว่าอาวุธสังหารพิสดารชิ้นเดียว จะบีบให้หยางโม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้

หากไม่เห็นกับตา ใครมาพูดให้ฟังพวกเขาก็ไม่มีทางเชื่อ

ด้านเฉินซีที่อยู่ไม่ไกล เมื่อได้เห็นเจ้านายสำแดงพลังอันยิ่งใหญ่ เขาดูตื่นเต้นมาก มองไปยัง กลุ่มรุ่นเยาว์ตระกูลหยางด้วยความหยามเหยียด

แค่ปืน AK47 ก็ทำให้กลัวขนาดนี้ หากนำปืนกลแก็ตลิ่งออกมา พวกเจ้าจะไม่ฉี่ราดเลยหรือ?

“สารเลว! กล้าดียังไงมาทำลายดาบของข้า!”

ใบหน้าของหยางโม่มืดมนอย่างถึงที่สุด ฝ่ามือที่เปื้อนเลือดกำด้ามดาบแน่น โทสะที่ไม่อาจควบคุมสะท้อนในแววตาเขา

เดิมเขาเพียงต้องการสอนบทเรียนแก่หยางซือเล่ย แก้แค้นแทนลุงหลี่ค่ายเท่านั้น แต่ผลลัพธ์กลับเหนือความคาดหมายโดยสิ้นเชิง

สถานการณ์ดังกล่าว มันได้ทำร้ายศักดิ์ศรีอันภาคภูมิใจของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อหัวใจพลุ่งพล่านไปด้วยความโกรธ หยางโม่กระตุ้นจิตวรยุทธของตน

บรึ้มมม——！

ในพริบตา คลื่นพลังวิญญาณที่รุนแรงกระชากออกจากร่างของหยางโม่ควบแน่นเป็นลิงยักษ์

ดวงตาของหยางซือเล่ยหรี่แคบลง เพ่งมองเล็กน้อย

รูปร่างจิตวรยุทธลิงยักษ์ตัวนี้มีความสูงหลายอิงฉื่อ หน้าตาดุร้าย ขนสีดำ มันเหมือนกับหอคอยเหล็กขนาดยักษ์ กล้ามเนื้อแข็งเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง

จิตวรยุทธขั้นหก --วานรปีศาจโลหิต！

นี่คือสัตว์ร้ายที่มีมรดกทางสายเลือดโบราณ สามารถวิวัฒนาการได้อย่างต่อเนื่อง และด้วยจุดเด่นนี้เอง ที่ทำให้มันถูกจัดไว้ว่าเป็นตัวตนที่ทรงพลังอย่างยิ่งในจิตวรยุทธประเภทสัตว์ร้าย!

หยางโม่สามารถปลุกจิตวรยุทธประเภทสัตว์ร้ายที่ทรงพลังเช่นนี้ได้ ควบคู่ไปกับฐานบำเพ็ญเพียรขอบเขตกระตุ้นชีพจรขั้นกลาง มิน่าเล่าเขาถึงได้กลายเป็นรุ่นเยาว์อันดับหนึ่งแห่งตระกูลหยาง!

สีหน้าท่าทีของหยางซือเล่ยเริ่มเคร่งขรึมจริงจัง นี่คือศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาเคยพบเจอมา

ไม่รอช้า หยางซือเล่ยหยิบแม็กกาซีนใหม่ สับเปลี่ยนกระสุนให้ AK47 อย่างรวดเร็ว

ปุ ปุ ปุ ปุ ปุ!

หยางซือเล่ยกระตุกไกปืน สาดกระสุน AK47 ไม่ยั้ง

ฮู้มมมม——！

วานรปีศาจโลหิตอ้าปากส่งเสียงคำรามที่ผสานไปด้วยพลังวิญญาณ ปลดปล่อยคลื่นเสียงอันดุเดือดรุนแรง

ภายใต้พลังอำนาจมหาศาลนี้ กระสุนทั้งหมดที่ยิงออกมาสั่นไหว สุดท้ายกระเด็นกระดอนออกไป

เห็นภาพนี้ ดวงตาของหยางซือเล่ยอดไม่ได้ที่จะฉายแววประหลาดใจ คาดไม่ถึงว่าพลังของ AK47 จะถูกสั่นคลอนได้อย่างง่ายดายเช่นนี้