บทที่ 469 โยนซากศพในถิ่นทุรกันดาร ให้อาหารหมาป่าและสุนัข!
บทที่ 469 โยนซากศพในถิ่นทุรกันดาร ให้อาหารหมาป่าและสุนัข! หัวใจของหวงฝู่อี้สั่นไหว ไม่ต้องพูดถึงทหารที่ตายไปแล้วสามสิบนายของเป่ยไห่ แม้แต่ทหารนับร้อยนายของหรงเซิ่นก็ถูกฆ่าโดยหรงสวินและเยี่ยเหลียงเฉิน หรงสวินน่ากลัวพอ ๆ กับข่าวลือและคู่ควรกับสมญานามเทพเจ้าแห่งสงคราม “ไม่มีแล้ว” ด้วยเสียงแผ่วเบา หว...
