บทที่ 158 เมืองเฉิน
บทที่ 158 เมืองเฉิน หลังพลบค่ำ ใต้น้ำตกก็จุดไฟ กู่หยางยืนอยู่บนก้อนหิน มองขึ้นไปบนท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่ไร้ขอบเขต และคิดถึงแผนต่อไป เขารู้สึกว่าเขาอยู่ห่างจากขอบเขตอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เพียงหนึ่งก้าว อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตา ขั้นตอนนี้ เขาไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะผ่า...
