ตอนที่ 20-42 พลังที่น่ากลัวของลินลี่ย์
ลินลี่ย์จ้องมองคลีเมนไทน์อย่างเยือกเย็น
แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับกลุ่มสุดยอดฝีมือแปดคนที่กำลังโจมตีเขา คลีเมนไทน์ก็ยังยิ้มได้ตลอด
“ถ้าพวกเจ้าต้องการเพชรกระจับแดงเราคุยกันได้” คลีเมนไทน์พูดพลางหัวเราะ “อย่างไรก็ตามข้าต้องบอกพวกเจ้าไว้ ข้าแจ้งประมุขมหาเทพแห่งแสงไปแล้วว่าข้าได้เพชรมาแล้ว ถ้าพวกเจ้าทำเช่นนี้ พวกเจ้าก็เท่ากับละเมิดประมุขมหาเทพ คิดเรื่องนี้ดูให้ดีก็แล้วกัน”
“น่าขัน” ดันนิงตันหัวเราะอย่างเยือกเย็น “ล่วงเกินประมุขมหาเทพแห่งแสงน่ะหรือ? ทุกคนแข่งขันชิงเพชรกระจับแดงอย่างยุติธรรม ถ้าแค่สู้กันเพื่อชิงมันให้ได้ ประมุขมหาเทพแห่งแสงจะถูกล่วงเกิน อย่างนั้นตัวเจ้าก็อาจถูกกล่าวได้ว่าเจ้าเองก็ล่วงเกินประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างประมุขมหาเทพวิถีชีวิต และประมุขมหาเทพอื่น!” พารากอนคนไหนไม่มีผู้หนุนหลังบ้าง?
บางทีมีแต่ลินลี่ย์ที่มาที่นี่ด้วยตัวเอง
ความจริงเท่าที่พารากอนอื่นเห็นเบื้องหลังลินลี่ย์คงจะเป็นมหาเทพวิถีมรณะของแดนนรก
“ไม่ต้องเสียเวลาอีกแล้ว” ไบเออร์หัวเราะเย็นชา
คลีเมนไทน์หน้าบึ้ง เขากวาดตามองพารากอนทั้งแปด จากนั้นหัวเราะเย็นชา “ก็ได้, พวกเจ้าต้องการเพชรกระจับแดงนี้ใช่ไหม? อย่างไรก็ตาม พวกเจ้าทั้งแปดคนจะแบ่งกันยังไง? ข้าชักสนใจเรื่องนี้จริงๆ”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง” ดันนิงตันหน้าบึ้ง
“ทุกคน! เตรียมตัวโจมตี” ลินลี่ย์กล่าว
คลีเมนไทน์หน้าเย็นชาทันที ทันใดนั้นเขาตวัดมือขว้างแหวนเก็บสมบัติออกไปใช้พลังเต็มที่เปลี่ยนเป็นรูปพร่าเลือนปลิวไปในขอบฟ้า
“เขายอมส่งมอบให้จริงๆ หรือ?” ลินลี่ย์ตกใจ นี่เกินคาดเขาไปมาก “หรือว่าแหวนที่เขาโยนออกไปจะเป็นของปลอม?” ลินลี่ย์สงสัย แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ต้องตรวจสอบอยู่ดี!”
“เพชรกระจับแดง!”
พารากอนทั้งแปดรวมทั้งลินลี่ย์พุ่งตัวไปพร้อมกัน แต่สำนึกเทพของลินลี่ย์ทำงานตลอดเวลาและเขาสังเกตได้ชัดว่าคลีเมนไทน์หนีไปทางทวีปฟ็อกดีพด้วยความเร็วสูง
เสียงทุ้มลึกดังขึ้น “แหวนเก็บสมบัตินี้ไม่จำเป็นต้องเป็นของจริง ทุกคน, อย่าปล่อยให้คลีเมนไทน์หนีไป ไปหยุดเขาไว้ก่อน
แต่แม้ว่าพวกเขาจะพูดเช่นนั้น แต่ใครจะไปหยุดเขาได้จริงๆ?
ถ้าบางคนไปหยุดเขา คนอื่นก็จะได้รับแหวนมิติเก็บสมบัติแน่นอน ที่สำคัญ กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งแปดคนไม่ได้เป็นกลุ่มที่รวมตัวกันอย่างเหนียวแน่น ทุกคนก็ต้องการได้รับเพชรกระจับแดง นี่ทำให้ายเป็นว่าแม้ทุกคนรู้ว่าคลีเมนไทน์กำลังหนีแต่ไม่มีใครหยุดเขา
ทุกคนพยายามจะชิงแหวนเก็บสมบัติซึ่งคลีเมนไทน์ขว้างออกมา
ลินลี่ย์กับไบเออร์อยู่ใกล้ที่สุดและเร็วที่สุด พวกเขาพุ่งไปข้างและเตรียมจะคว้าแหวนเก็บสมบัติ จนถึงตอนนี้ลินลี่ย์ก็ยังไม่แสดงพลังที่แท้จริงของเขา
“ควั่บ! กระแสพลังที่น่ากลัวและทรงพลังกวาดใส่ลินลี่ย์ และความเร็วของลินลี่ย์ตกลงอย่างช่วยไม่ได้
“ฮึ่ม” ลินลี่ย์มีความตั้งใจและเสียงควั่บดังขึ้น ด้านหลังลินลี่ย์มีหางมังกรยาวสองเมตรงอกออกมาทันที หลังจากแปลงร่างหางมังกรของลินลี่ย์และเกล็ดมังกรของลินลี่ย์ตอนนี้เป็นสีหยกเข้ม ภายใต้การควบคุมของลินลี่ย์หางมังกรยืดออกเกือบสี่เมตรและหวดฟาดเหมือนแส้..
“ควั่บ!” มิติถูกตัดเหมือนแผ่นกระดาษที่โดนมีดตัด และเกิดรอยแยกมิติขึ้น
“ปัง!” ไบเออร์หลบไม่ทัน ถูกหางมังกรฟาด เขาปลิวกระเด็น ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แม้แต่พารากอนที่ไล่ตามเขาเนเนซก็ถูกหางมังกรฟาดจนกระเด็นออกไปด้านข้าง
ลินลี่ย์ยื่นมือคว้าแหวนเก็บสมบัติและขณะเดียวกันหยดเลือดเข้าไปข้างใน
“แหวนมิติเก็บของ ... เพชรกระจับแดง..” ลินลี่ย์อดสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้นมิได้
“ทุกคน, ผนึกกำลังโจมตีลินลี่ย์” ไบเออร์ส่งสำนึกเทพบอกพารากอนอื่นทันที
สำนึกเทพของลินลี่ย์กวาดตรวจสอบข้างในแหวนมิติเก็บของ ภายในแหวนว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิงอย่าว่าแต่เพชรกระจับแดงเลย ไม่มีแม้แต่หินสักก้อนในแหวน ใจของลินลี่ย์ตกวูบ และความโกรธก่อตัวแน่นในอกเขา “อย่างนั้นคลีเมนไทน์นี้ก็ไม่ยินดีจะส่งมอบเพชรกระจับแดงสินะ”
พารากอนอื่นกำลังเตรียมโจมตีลินลี่ย์
“แหวนนี้ปลอม!” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพบอกคนอื่นอย่างโมโห “เราถูกคลีเมนไทน์หลอก!”
“อะไรนะ?”
หน้าของพารากอนอื่นอีกเจ็ดคนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาทุกคนคิดว่าบางทีคงเป็นเช่นนี้ แต่เมื่อเป็นอย่างนี้จริงๆ พวกเขาทุกคนยิ่งโกรธมากขึ้น เทพพารากอนทั้งแปดคนถูกหลอกครั้งพวกเขาจะไม่โกรธได้อย่างไร?
ทุกคนคิดถึงความเป็นไปได้นี้และบางคนก็ยังพูดกระตุ้นให้พวกเขาขัดขวางคลีเมนไทน์
แต่..ทุกคนเกี่ยงกันให้คนอื่นไปขัดขวาง ขณะที่พวกเขาไปฉวยคว้าแหวนมิติเก็บสมบัติ
ความแตกแยกของพวกเขาทำให้คลีเมนไทน์ในตอนนี้สามารถยืดระยะห่างจากพวกเขา
“ตามจับเขา!” พารากอนธาตุดิน คนตัวใหญ่สูงสี่เมตรตวาดด้วยความโกรธ
พารากอนทั้งแปดคนรวมทั้งลินลี่ย์รีบติดตามคลีเมนไทน์
“ฮ่าฮ่า, ตอนนี้พวกเจ้าต้องการจะไล่จับข้าหรือ?ฮ่าฮ่า..สายเกินไปแล้ว” เสียงคลีเมนไทน์ดัง เสียงกึกก้องอยู่ภายในใจของดันนิงตัน บาล์มลินลี่ย์และพารากอนที่เหลือ “เป็นไปตามที่ข้าคาดไว้จริงๆ นี่คือผลของการแตกแยกของพวกเจ้า ข้าก็แค่ใช้ลูกไม้เล็กน้อย และพวกเจ้าทุกคนก็ถูกหลอกเสียแล้ว”
ดันนิงตันไบเออร์และพารากอนอื่นมีสีหน้าบูดบึ้งน่าเกลียด
ความจริงทุกคนตระหนักว่าแหวนบางทีอาจเป็นของปลอม แต่ไม่มีใครในพวกเขาสามารถยับยั้งการทะเลาะกันได้
“จะไล่จับเขาตอนนี้เป็นเรื่องยากเสียแล้ว” เสียงเยือกเย็นดังขึ้นในใจของลินลี่ย์และคนอื่น คนพูดคือพารากอนแห่งสายฟ้าเนเนซ “แม้ว่าเราใช้เวลาเพียงครู่เดียวพยายามจะได้รับแหวนเก็บสมบัติ แต่คลีเมนไทน์บินห่างออกไปเป็นแสนกิโลเมตรแล้ว ในบรรดาพวกเขาทั้งแปดคน มีเราสี่คนที่ไวพอๆกับคลีเมนไทน์ หรืออาจไวกว่าเล็กน้อย แต่ระยะห่างมากเกินไป เป็นไปไม่ได้ที่ตามเขาได้ทัน”
เนเนซค่อนข้างสิ้นหวัง
พารากอนอื่นก็รู้สึกจนใจด้วยเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการยอมรับผลนี้แต่ก็เป็นความจริง
“ฮ่าฮ่า, ข้านึกว่าข้าจะต้องใช้แผนสอง แต่ดูเหมือนว่าไม่จำเป็นแล้ว ทุกคน,ขอบคุณที่เมตตาข้าและให้ข้าได้รับเพชรกระจับแดง” คลีเมนไทน์ส่งสำนึกเทพเยาะเย้ย
พารากอนหลายคนชลอความเร็วลง
เห็นได้ชัดว่าพวกเขายอมแพ้
“ข้าไม่ไล่ตามแล้ว ข้าตามเขาไม่ทัน” ดันนิงตันยอมแพ้เช่นกัน
ลินลี่ย์จ้องมองข้างหน้า สายตาของเขาคมกริบ
“ได้เวลาเสียที” ทันใดนั้นลินลี่ย์ตั้งใจทันทีและพลังมหาเทพธาตุลมที่ใช้อยู่ในร่างของเขาตอนนี้ถูกรั้งกลับเข้ามาในทะเลจิตสำนึก และจากนั้นลินลี่ย์ใช้พลังเทพหลอมรวมของเขา! พลังเทพสี่สายธาตุหลอมรวมกลายเป็นพลังเทพสีดำ ทำให้พลังของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นอย่างมากมายจากนั้นลินลี่ย์เร่งความเร็วอีกเล็กน้อย...
“ปัง!”
มิติสั่นสะท้านขณะที่ความเร็วของลินลี่ย์เพิ่มขั้นพรวดพราด
ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอีก30%
ความจริงโดยอาศัยพลังเทพหลอมรวมนั่นให้ผลมากกว่าพลังมหาเทพถึงสิบเท่า ความเร็วของลินลี่ย์สามารถเพิ่มขึ้นได้อีกหลายเท่า แต่ลินลี่ย์เข้าใจอย่างหนึ่ง “ถ้าข้าเพิ่มความเร็วขึ้นหลายเท่าทันที บางทีคลีเมนไทน์อาจหวาดกลัวจนไม่กล้าสู้ด้วย เขาคงจะยอมเข้าไปในมิติปั่นป่วน นั่นจะเป็นเรื่องที่น่ากลัว ข้าเพิ่มความเร็วเพียง 30% เขาคงไม่ตกใจกลัว...และความเร็วนี้ก็เพียงพอจะไล่ตามเขาได้ทัน”
ความเร็วของร่างหลักลินลี่ย์ก็น่ากลัวมากอยู่แล้ว หลังจากเพิ่มขึ้นอีก 30% ล่ะ?
ทำให้ระยะห่างแสนกิโลเมตรหลังจากความเร็วเพิ่มขึ้น30% กลายเป็นเรื่องง่ายมาก
“ไล่ตามข้าหรือ? พวกเขาฝันหรือเปล่า?” คลีเมนไทน์หนีไปในระยะไกลด้วยความรู้สึกอารมณ์ดี ทันใดนั้นสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป สำนึกเทพของเขาตระหนักได้ว่าลินลี่ย์แยกออกมาจากพารากอนอีกเจ็ดคนและพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง “เป็นไปได้อย่างไร? เขาเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร? หรือว่าเขายังซ่อนพลังของเขาเอาไว้?”
พารากอนอีกเจ็ดคนก็ตกใจเช่นกัน
“ลินลี่ย์เร็วมากขนาดนั้นได้ยังไง?” ดันนิงตันตะลึงมอง
“ความเร็วขนาดนี้..เร็วกว่าข้าเกือบ 30%” เนเนซพารากอนแห่งสายฟ้ามีอาการตะลึงอยู่ในดวงตานางเช่นกัน
“เขาเพิ่งเพิ่มความเร็วมากขนาดนั้น! และที่นี่มีระยะห่างจากวงเวทเทเลพอร์ตทวีปฟ็อกดีพร้อยล้านกิโลเมตรพวกเขาอยู่ห่างเพียงแสนกิโลเมตรเขาจะไล่ทันได้ในทันที” ไบเออร์ขมวดคิ้ว ความเร็วของลินลี่ย์ทำให้เขาตะลึง
กลุ่มพารากอนนี้ไม่รู้ว่าลินลี่ย์เพียงเปิดเผยพลังที่แท้จริงของเขาบางส่วน นี่เป็นเพราะลินลี่ย์ไม่ต้องการขู่ให้คลีเมนไทน์กลัวจนหนีเข้าไปในมิติปั่นป่วน
“จะเป็นยังไงถ้าเขาไวกว่าเล็กน้อย? เขาก็คงไม่สามารถหยุดข้าได้” จากนั้นคลีเมนไทน์ก็ใจเย็น
เขามีสมบัติมหาเทพป้องกันการโจมตีภายนอก เท่าที่เขาเห็นพลังโจมตีวัตถุของลินลี่ย์ไม่สามารถทำอันตรายเขาได้
แล้วพลังโจมตีวิญญาณเล่า?
กล่าวโดยทั่วไปเว้นเสียแต่มีความแตกต่างกันมากก็คงไม่สามารถฆ่าศัตรูได้
“พลังโจมตีวิญญาณของเขาไม่แข็งแกร่งเท่ากับของข้าแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งกว่า แต่เขาก็คงทำอะไรข้าไม่ได้ เขาแค่ไวกว่าเล็กน้อย ค่อยสมเหตุผล เขาเป็นสมาชิกของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ ก็แค่มีความรู้สึกว่าเขาพิเศษขึ้นเล็กน้อย” คลีเมนไทน์รู้สึกมั่นใจมาก เมื่อครู่ก่อนนั้นเขาเจ็บตัวจากพลังโจมตีวิญญาณสองสายจากพารากอน แต่ก็ยังทนได้ ทำไมเขาจะต้องกลัวลินลี่ย์ด้วย?”
เว้นเสียแต่จำเป็นเขาคงไม่เลือกเข้าไปในมิติปั่นป่วนแน่
ถ้าเขาทำเช่นนั้นก็จะต้องทนทรมานไปชั่วเวลาหนึ่งเช่นกัน
“คลีเมนไทน์ เจ้าไม่มีทางหลบหนีไปได้” ลินลี่ย์ไล่มาทันแล้วและเขาสามารถเห็นร่างของคลีเมนไทน์อยู่ในสายตาแล้ว
“ลินลี่ย์! ข้ายอมรับว่าเจ้ามีความเร็วมาก แต่เจ้าคิดว่าตัวเจ้าเองจะสามารถหยุดข้าได้หรือ?” คลีเมนไทน์หัวเราะ
ลินลี่ย์เพียงแต่จ้องมองคลีเมนไทน์อย่างเงียบงัน ขณะที่เขาเข้าใกล้คลีเมนไทน์เข้าไปทุกที พันเมตร ห้าร้อยเมตร ร้อยเมตร..
ทันใดนั้น...
“ปัง!”
ในทันใดนั้นความเร็วของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นสามเท่าทันที! ความเร็วที่เพิ่มขึ้น 30%พลันเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า
สามเท่าตัว!!
“เป็นไปไม่ได้!” พารากอนทั้งเจ็ดกำลังจับตามองผ่านสำนึกเทพ มีห้าคนร้องออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ขณะที่อีกสองคนจ้องมองตาเบิกค้างด้วยความรู้สึกอัศจรรย์! เป็นเวลานานนับปีไม่ถ้วนแล้วไม่เคยมีอะไรที่สามารถไล่เทพพารากอนได้ทัน น่าอัศจรรย์ใจ
แต่ความเร็วของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า นี่เป็นระดับแตกต่างจากพารากอนอย่างสิ้นเชิง!
สามารถเคลื่อนไหวด้วยความเร็วขนาดนั้นจำเป็นที่บุคคลผู้นั้นต้องมีพลังงานและร่างกายที่แข็งแกร่งเหนือกว่าพารากอนคนอื่น
จากโบราณกาลจวบจนบัดนี้ทุกคนเชื่อว่าพารากอนเป็นระดับที่สูงสุดในหมู่เทพชั้นสูง แต่ลินลี่ย์เป็นระดับที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าพารากอนนี่มันเรื่องอะไรกัน?!
“เป็นไปไม่ได้!!!” ตาของคลีเมนไทน์เต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อเช่นกัน
ขณะนั้นเอง..
“ปัง!”เขาไม่ทันได้ตั้งตัวแม้แต่น้อยก่อนที่หมัดจะกระแทกใส่ใบหน้าของเขา!
สมบัติมหาเทพสำหรับป้องกันพลังภายนอกสั่นสะเทือนรุนแรงมันไม่ได้รับความเสียหาย แต่กะโหลกของคลีเมนไทน์แตก ใบหน้าของเขามีรอยแตกทำให้หลั่งโลหิต คลีเมนไทน์ยังคงมึนศีรษะ ในขณะนั้นเขามึนงงไปหมด!
ไม่ใช่แต่เพียงเขาเท่านั้น พารากอนอีกเจ็ดคนมองดูจากระยะไกลอย่างมึนงงเหมือนกัน
สามารถทำร้ายเขาได้ผ่านเกราะป้องกันสมบัติมหาเทพได้..นี่เป็นพลังโจมตีแบบไหน?
ในอดีตในแคว้นอินดิโกของแดนนรก เมื่อแปดตระกูลใหญ่โจมตีตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์เบรุตปรากฏตัวและใช้ไม้เท้าที่เป็นสมบัติมหาเทพทำร้ายยอดฝีมือของแปดตระกูลใหญ่ ประมุขของแปดตระกูลใหญ่มีสมบัติมหาเทพสำหรับป้องกันตัว แต่ก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพลังฟาดของไม้เท้าของเบรุตจนกระอักโลหิตออกมาได้
มีสมบัติมหาเทพป้องกันพลังโจมตีภายนอกไม่ได้หมายความว่าเขาจะไร้เทียมทาน
ลองนึกถึงภาพเด็กที่ถือโล่เหล็ก ขณะที่ผู้ใหญ่ควงกระบองเหล็กฟาดใส่โล่ ต่อให้โล่ไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย และโล่ลดสลายแรงไปได้ แต่พลังที่ยังเหลือก็ยังทำให้เด็กคนนั้นบาดเจ็บได้
นี่ก็เป็นหลักการเดียวกัน!
ถ้ามีความแตกต่างระหว่างพลังสองเท่าหรือสามเท่าย่อมไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย ถ้าเขาอาศัยพลังป้องกันของสมบัติมหาเทพ
แต่แน่นอนว่ามีข้อกำหนดเบื้องต้น
นั่นคือผู้โจมตีที่มีอาวุธทรงพลัง ตัวอย่างเช่นเบรุตเมื่อเขาทำร้ายประมุขแปดตระกูลใหญ่ เขาสามารถทำแบบนั้นได้เพราะเขามีอาวุธมหาเทพ! เขามีอาวุธมหาเทพและเนื่องจากตัวเขามีพลังที่แข็งแกร่ง เขาจึงมีพลังแข็งแกร่งมากกว่าศัตรูเป็นสิบเท่าซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาสามารถทำร้ายพวกเขาจนบาดเจ็บ ถ้าเบรุตใช้พลังเต็มที่ ก็คงสามารถฆ่าพวกเขาได้!
แต่ถ้าเขาไม่มีอาวุธมหาเทพ หลายอย่างก็คงยุ่งยาก
แม้ว่าพลังโจมตีของเขาจะยิ่งใหญ่แต่ถ้าอาวุธของเขาธรรมดา พอมีพลังปะทะกันรุนแรงอาจจะส่งผลให้อาวุธของเขาถูกทำลายได้
อย่างไรก็ตามหลังจากการเปลี่ยนแปลงจากการหลอมรวมพลังเทพสี่สายธาตุ หมัดและเท้าของลินลี่ย์ก็เทียบได้กับอาวุธมหาเทพ!
“เป็น เป็นแบบนี้ ไปได้ยังไง?” ตาของคลีเมนไทน์เต็มไปด้วยความตกใจ และจากนั้นเขาจ้องมองลินลี่ย์ “เจ้า...เจ้า..ทำได้ยังไง?”
“ฮึ่ม..คลีเมนไทน์ เมื่อครู่นี้ข้ายังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ ” ลินลี่ย์พูดเย็นชา และจากนั้น ร่างของเขาเริ่มมีเกล็ดมังกรสีหยกเข้ม หนามสีหยกเข้มผุดขึ้นมาเช่นกัน ลินลี่ย์แปลงเป็นนักรบเลือดมังกรทันทีจากนั้นถลึงตามองคลีแมนไทน์ “เมื่อครู่นี้ข้าสามารถทำร้ายเจ้าจนบาดเจ็บหนักได้ทั้งที่เจ้ามีสมบัติมหาเทพ แต่ตอนนี้ข้าสามารถฆ่าท่านได้! ท่านควรจะเข้าใจในตอนนี้”
สำหรับลินลี่ย์ในตอนนี้ แม้จะไม่ต้องแปลงร่างมังกรเขายังมีพลังเหนือกว่าตอนแปลงร่างมังกรในครั้งก่อน ช่วงก่อนจะหลอมรวมพลังเทพทั้งสี่สายธาตุ
การใช้พลังเทพหลอมรวมสี่สายธาตุมีพลังมากกว่าผลการใช้พลังมหาเทพถึงสิบเท่า
เหตุนี้จึงทำให้แม้จะไม่ต้องแปลงร่างมังกรแต่ลินลี่ย์ก็ทรงพลังมากกว่าพารากอนธรรมดาถึงสิบเท่า
แต่ตอนนี้ลินลี่ย์อยู่ในร่างมังกรแปลง! พลังของเขายิ่งพุ่งทะยานอีกครั้ง หมัดของเขาแฝงไปด้วยพลังปณิธาน ทำให้ร่างของเขาอยู่ในระดับเดียวกับอาวุธมหาเทพ!
“ไม่...เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?” คลีเมนไทน์ตะลึง
พารากอนอื่นต่างตะลึงไปกันหมดทุกคน
เป็นไปได้ยังไงที่โลกนี้มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากกว่าเทพพารากอน? พารากอนเป็นผู้ไร้เทียมทานในหมู่เทพ นี่คือกฎเหล็ก!
น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ตระหนัก...ว่าสิ่งที่เรียกว่ากฎเหล็กนี้เป็นเพียงความจริงในอดีตการกลายสภาพของวิญญาณสี่สายธาตุทำได้สำเร็จ เปลี่ยนทุกอย่างได้ เทพวิญญาณกลายสภาพที่มีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์สี่ร่างไม่เคยมีใครพบเห็นมาก่อนหลังจากทำได้สำเร็จ พลังปณิธานของลินลี่ย์ทรงพลังมากกว่าปณิธานของพารากอนทั่วไป
นี่คือสัญลักษณ์ว่า..ลินลี่ย์แข็งแกร่งมากกว่าพารากอนอื่นแน่นอน
สำหรับเขามีพลังปณิธานที่ทรงพลังก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือหลังจากพลังเทพสี่สายธาตุหลอมรวมกันพลังเทพเหล่านั้นเปลี่ยนร่างของลินลี่ย์ได้เมื่อเป็นเช่นนั้นทำให้พลังร่างกายของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นแข็งแกร่งระดับสมบัติมหาเทพ ร่างที่น่ากลัวนี้ผสานกับพลังปณิธานที่น่ากลัวและพลังเทพหลอมรวมสี่สายทำให้เหนือกว่าพลังมหาเทพมากมาย
ทุกสิ่งนี้เป็นการประกันว่าลินลี่ย์เหนือกว่าเทพพารากอนทุกคน
ก่อนที่จะหลอมรวมพลังเทพสี่สายธาตุ ลินลี่ย์มีพลังเทียบได้กับเทพพารากอน หลังจากหลอมรวมแล้ว..ลินลี่ย์เหนือกว่าพวกเขามากมาย!
“ร่างของข้ามีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์อยู่ภายใน ดังนั้นข้ายอมรับว่าใช่ หลังจากแปลงเป็นมังกรเจ้ามีพลังพอฆ่าข้าได้ แต่นั่นเป็นร่างหลักของข้า ข้าสามารถใช้ร่างแยกของข้าทำลายแหวนเก็บสมบัตินี้” คลีเมนไทน์รีบกล่าว “ถ้าเจ้าฆ่าข้าเจ้าจะไม่ได้รับแหวนเก็บสมบัติ ไม่ได้รับทั้งเพชรกระจับแดง”
“นั่นเป็นสาเหตุโดยตรงที่ข้าไม่ได้พยายามฆ่าท่าน” ลินลี่ย์พูดอย่างใจเย็น
พลังที่แท้จริงของเขามากกว่าฝ่ายตรงข้ามสิบเท่า และร่างของเขาก็เหมือนกับสมบัติมหาเทพ ลินลี่ย์สามารถฆ่าฝ่ายตรงข้ามได้ แม้ว่าจะมีสมบัติมหาเทพก็ตาม อย่างมากแม้ว่าเขาจะสามารถฆ่าร่างหลักได้ แต่ร่างแยกศักดิ์ที่ซ่อนอยู่ภายในก็ยังไม่ตายทันที ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์สามารถทำลายแหวนได้แน่นอน
“คลีเมนไทน์ นี่เป็นแค่เพชรกระจับแดง ข้าคิดว่าท่านคงไม่ยินยอมสละชีวิตเพื่อเพชรกระจับแดงแน่” ลินลี่ย์พูดอย่างใจเย็น “แม้ว่าเราจะได้รับเพชรกระจับได้ไป เราก็จะเอาไปให้มหาเทพและอย่างมากก็คงได้รับพลังมหาเทพนั่นไม่เป็นประโยชน์เลย”
คลีเมนไทน์พยักหน้า
“ชีวิตของท่าน ทุกสิ่งทุกอย่างของท่านเทียบได้กับเพชรกระจับแดงที่จะเอาไปใช้แลกพลังมหาเทพอย่างไหนมีค่ามากกว่ากัน? ข้าคิดว่าท่านคงรู้ว่าควรจะเลือกอะไร” ลินลี่ย์หัวเราะอย่างเยือกเย็น “นอกจากนี้ อย่าคิดว่าท่านจะเข้าไปในมิติปั่นป่วน ข้าจะตามเข้าไปข้างในและฆ่าท่านทันที”
ก่อนหน้านี้ลินลี่ย์พูดว่าเขามีความมั่นใจ90% เพราะ...
ลินลี่ย์เชื่อว่าเว้นแต่คลีเมนไทน์บ้า เขาไม่ยินยอมพร้อมใจ เพื่อเอาเพชรกระจับแดงที่เขาได้นำไปแลกหยดพลังมหาเทพจนถึงกับยอมสละร่างแยกพารากอน!
“ก็ได้, เจ้าชนะ” คลีเมนไทน์หัวเราะแก้เก้อ “ข้าไม่ยอมสละชีวิตเพราะงานเลี้ยงแบบนี้ เพียงแต่..ข้าอยากถามเจ้า..เจ้า...เป็นเทพพารากอนจริงๆ หรือเปล่า?”
