บทที่ 96 ของขวัญสำหรับเหลิงอู่เหยียน!
ดวงตาของหลี่หรานกลายเป็นโง่งม บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสงัด “ข้าบอกให้เจ้าลอง แต่ข้าไม่ได้บอกให้เจ้าเปลี่ยนตรงหน้า!” เขาปิดหน้าอย่างช่วยไม่ได้ อาฉิน: (O_O) สุดท้ายหลี่หรานที่หน้าแดงก็ช่วยนางเลือกชุดเสื้อผ้า หลังจากอาฉินเปลี่ยนเสื้อผ้า ออร่าของนางก็เปลี่ยนไป ชุดคลุมสีชมพูอ่อนพันรอบตัวนาง และข้างในเป็...
