ตอนที่ 26 ตระกูลเหอรอดแล้ว

ตอนที่ 26 ตระกูลเหอรอดแล้ว

"ไม่มีๆ " หม่าเฟยรีบส่ายหัวปฏิเสธ

เมื่อมองไปที่ดวงตาที่หลบเลี่ยงของอีกฝ่ายและน้ำเสียงสั่นๆ เหอหลิงซูก็มั่นใจ "โอเค พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมาทํางานอีกต่อไป" เหอหลิงซูพูดอย่างไม่แยแส

"ฮ้ะ?! คุณเหอ! คุณเหอ! ฟังฉันอธิบายก่อน..."

เหอหลิงซูไม่สนใจหม่าเฟยและหันหลังเดินจากไป วันนี้เธออารมณ์เสียมากพอแล้ว แต่เมื่อเธอเจอเรื่องแบบนี้อีกเธอก็ระเบิดอารมณ์ออกมาโดยตรง

เพราะเหอหลิงซูมักวิจัยเกี่ยวกับยาตัวใหม่ ดังนั้นเธอแทบจะรู้ทุกซอกทุกมุมของห้องปรุงยาเป็นอย่างดี เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องปรุงยา เธอพบว่าเครื่องมือหลายอย่างในห้องปรุงยาวางไว้ไม่ถูกที่ แม้แต่ชุดที่เธอใส่ประจำก็มีกลิ่นผู้ชายโชยออกมาทั้งภายนอกและภายใน

"บ้า! ฉันจะเป็นบ้า!..." เหอหลิงซูอารมณ์เสียมากขณะทําความสะอาดห้องปรุงยาทั้งหมด

เธอโยนชุดเภสัชกรที่มีคนแปลกหน้าใส่ลงถังขยะทันที "ฉันต้องทำความสะอาดและฆ่าเชื้อเครื่องมือทั้งหมดรวมถึงเช็ดโต๊ะ..."

เหอหลิงซูเป็นคนรักความสะอาด ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ในปัจจุบัน เธอยังต้องการทิ้งทุกอย่างและซื้อเครื่องมือชุดใหม่ทั้งหมด

"นี่อะไร? เป็นขวดที่ยังไม่ได้ล้างหรอ? "

ทันใดนั้น เหอหลิงซูก็สังเกตเห็นว่าในมุมโต๊ะปรุงยามีขวดที่ใช้แล้วตั้งอยู่และยังมีน้ำสีเขียวอ่อนหลงเหลืออยู่ในขวด

"หยี้ น่าเกลียด!...."

ใบหน้าของเหอหลิงซูเต็มไปด้วยความขยะแขยง เธอรีบสวมถุงมือและโยนขวดนี้ลงถังขยะ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรหลังจากทิ้งมันไป เหอหลิงซูก็หยิบขวดขึ้นมาจากถังขยะ

"ฉันเป็นอะไรไปแล้ว..." เหอหลิงซูหัวเราะเยาะตัวเอง จนถึงตอนนี้ จิตใจของเธอเต็มไปด้วยยาตัวใหม่,ยาตัวใหม่และยาตัวใหม่ และตอนนี้เธอยังต้องการเก็บขวดน้ำที่ไม่รู้จักกลับมาวิจัย

เหอหลิงซูสกัดน้ำที่เหลือออกจากขวดอย่างชํานาญและเริ่มวิเคราะห์ฤทธิ์ยาและส่วนประกอบของยาตัวนี้

สิบนาทีต่อมา

"เฮ้อ เธอรู้ได้ยังไง? ฉันโชคร้ายจริงๆ..." หม่าเฟยเก็บข้าวของของเขาอย่างเศร้าสร้อยและเตรียมตัวออกไป เมื่อคิดว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเขาคงไม่มีโอกาศได้เห็นเทพธิดาในใจของเขาอีก หม่าเฟยก็อยากจะร้องไห้

"ถ้าฉันรู้แบบนี้ ฉันคงไม่รับเงินแค่ไม่กี่ร้อยนั่น! ไอ้เด็กนั่นทำร้ายฉันได้จริงๆ!" หม่าเฟยเดินออกจากห้องโถงซิงซานและเหลือบมองกลับมาอย่างไม่เต็มใจ

" พระเจ้าท่านให้โอกาศฉันได้พบเทพธิดาของฉันเป็นครั้งสุดท้ายได้หรือไม่..." หม่าเฟยถอนหายใจอย่างหมดหวัง

วินาทีต่อมาปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น!

ร่างของเหอหลิงซูปรากฏตัวในสายตาของหม่าเฟยจริงๆ ไม่เพียงแค่นั้น เหอหลิงซูยังวิ่งมาหาเขาอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

"หม่าเฟย! หม่าเฟย! หม่าเฟยคุณอยู่ไหน? คุณออกไปตอนนี้ไม่ได้!..."

"อ-เอ่อ...."หม่าเฟยตกตะลึง ความฝันของเขาเป็นจริงหรือ?! พล็อตเหล่านั้นที่เกิดขึ้นในนิยายรักไร้สมองกำลังจะเกิดขึ้นในความจริงแล้วและกําลังวิ่งเข้าหาเขาทีละขั้นตอน...

หม่าเฟยเต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้นและเขารีบพูดอย่างรวดเร็ว "เสี่ยวเหอ... หลิงซู! หลิงซูฉันอยู่นี่! "

"หืม?!" ดวงตาของเหอหลิงซูสว่างขึ้นทันทีเมื่อเห็นหม่าเฟยยืนอยู่ที่ประตูและโบกมือให้เธออย่างตื่นเต้น

"ดีที่คุณยังไม่ไป..." เหอหลิงซูรีบวิ่งไปคว้าเสื้อผ้าของหม่าเฟยและพูดอย่างเร่งรีบ "ฉันมีสิ่งที่สําคัญมากจะถามคุณ"

"ถ้าฉันรู้ฉันจะบอกเธอแน่นอนซูซู!" หม่าเฟยเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสุข

เหอหลิงซูขมวดคิ้วเมื่อได้ยินหม่าเฟยเรียกชื่อเธอ แต่เธอไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนี้ "วันนี้คุณพาใครเข้ามาในห้องปรุงยา ฉันอยากเจอเขาตอนนี้! เดี๋ยวนี้เลย!"

"ฮ่ะ?" หม่าเฟยตกตะลึงทำไมมันดูแตกต่างจากพล็อตที่เขาคิดไว้เล็กน้อย

"คุณหูหนวกหรือเปล่า? ฉันบอกว่าฉันต้องการเจอผู้ชายที่คุณพาเข้ามาในห้องปรุงยาวันนี้! หากคุณตามเขามาเจอฉันได้ ฉันสัญญาว่าคุณจะไม่เพียง ได้ทํางานในห้องโถงซิงซานต่อไป แต่ฉันยังเพิ่มเงินเดือนให้คุณเป็นสองเท่า! "

"อ-เอ่อ เอ่อ! " หม่าเฟยตื่นขึ้นจากฝันและรีบหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา "ฉันมีข้อมูลติดต่อของเขา"

"เอามาให้ฉันเร็วเข้า!" ตอนนี้เหอหลิงซูรู้สึกเร่งรีบจนเหมือนเธอจะเสียชีวิตในวินาทีต่อมา ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอทําตัวแบบนี้ นั่นเป็นเพราะเธอทราบผลการวิเคราะห์ของยาที่หลงเหลืออยู่

"ยาตัวนี้มีประโยชน์มากกว่ายาเสริมร่างกายทั่วไปในตลาดปัจจุบันถึง 10 เท่าและยังมีผลทำให้ผิวขาวใสและเสริมสร้างกล้ามเนื้อ ไม่เพียงแค่นั้นตามผลการวิเคราะห์ ส่วนประกอบหลักที่เกี่ยวข้องในยาตัวนี้คือวัตถุดิบยาที่หาได้ตามตลาด!"

"คาดคะเนว่าต้นทุนของยาตัวนี้ไม่เกิน 5,000 หยวน! สิ่งที่สําคัญที่สุดคือตอนนี้ยังไม่มียาเสริมร่างกายใดในตลาดที่มีผลเช่นเดียวกัน!"

"นี่เป็นยาตัวใหม่! ยาเสริมร่างกายชนิดใหม่ที่ยังไม่ออกสู่ตลาด! " เมื่อรวมกับปัจจัยเหล่านี้แล้ว เหอหลิงซูดูเหมือนจะเห็นโอกาสทางธุรกิจที่ไม่เคยมีมาก่อนกวักมือเรียกเธอ

ครอบครัวของเธออาจจะรอดแล้ว!