ตอนที่แล้วตอนที่ 210 เมจิกคอนเวอร์เตอร์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 212 การเล่นแร่แปรธาตุ

ตอนที่ 211 ตกตะลึงพรึงเพริด (อ่านฟรี)


แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ สายเลือดแห่งมังกร

ตอนที่ 211 ตกตะลึงพรึงเพริด

"เหตุผลที่สถานที่นี้ยังคงมืดอยู่ก็เพราะ เมื่อใดก็ตามที่มันถูกชาร์จ มันจะสร้างแสงสว่างจำนวนมาก และถ้าฉันเพิ่มเข้าไปอีก นั่นจะทำให้คนตาบอดได้ เอาเถอะ นี่คือแกนหลักของเทคโนโลยีทั้งหมด" เขาพาพวกเขาไปที่ห้องซึ่งมีกล่องเล็กๆ วางอยู่ตรงกลางห้อง ท่อนับพันเชื่อมต่อกับกล่องนั้น และพวกมันก็เข้าไปในผนังทั้งหมดรอบๆ ใน ห้องโถง.

ฉันทำศิลาสื่อนำไฟฟ้านี้ขึ้นมา ซึ่งจะดูดซับเวทมนตร์ทั้งหมดและแปลงเป็นพลังงานหมุนเวียน วงจรนี้จะทำได้ก็ต่อเมื่อคงรูปร่างของศิลาแบบนี้เท่านั้น เมื่อมีเวทมนตร์เข้ามา ศิลาเริ่มสร้างแรงผลักบางอย่างจากด้านที่เบากว่า

ฉันใช้มันเป็นเหมือนกังหันขนาดใหญ่ ซึ่งมอเตอร์จะหมุนเมื่อฉันใช้เวทมนตร์ มอเตอร์ก็จะสร้างพลังงานเพียงพอที่จะทำให้ไฟในบ้านดำเนินต่อไปได้" นิโคลัสอธิบายให้เขาฟัง

เป็นการค้นพบที่น่าทึ่งจริงๆ สิ่งนี้ยังเปลี่ยนแปลงมุมมองหลายสิ่งหลายอย่างสำหรับแม็กนัสด้วย "ผมสามารถเรียนรู้สิ่งนี้จากคุณได้หรือไม่"

"ตราบเท่าที่เธออยากเลย แต่ถ้าเธอค้นคว้าศิลาอาถรรพ์และสิ่งนี้ด้วย มันก็จะต้องใช้เวลามากขึ้น" นิโคลัสเตือนเขา แต่แม็กนัสก็ไม่กลัวการทำงานหนัก

รักนาร์จึงร้องขอบ้าง "เราขอดูศิลาอาถรรพ์ของคุณได้ไหมครับ? ผมมาที่นี่เพราะเรื่องนั้น"

“ได้สิ ตามฉันมา ฉันจะโชว์ให้พวกเธอดูถึงสมบัติที่มีค่าที่สุดของฉัน ซึ่งทำให้ฉันสามารถรวบรวมความรู้และความมั่งคั่งได้ทุกรูปแบบ แต่การสร้างมันขึ้นมาก็ใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตของฉันเช่นกัน” นิโคลัสพึมพำเกี่ยวกับอดีตของเขาที่ไม่เข้าท่าสำหรับ แม็กนัสและรักนาร์ แต่พวกเขาก็ตั้งใจฟัง

หลังจากนั้นไม่นาน นิโคลัสก็พาเขาไปที่ห้องที่เขาเก็บศิลาไว้ในขวดโหล สิ่งเดียวที่เขาใช้คือตอนที่เขาสร้างยาอายุวัฒนะ เขาไม่ได้ทำมันเพื่อสร้างทองคำแม้ว่าเขามีมากมาย

ดวงตาของแม็กนัสและรักนาร์เบิกกว้างจนแทบจะหลุดออกมา

แม็กนัสเป็นคนแรกที่จับมันได้ "คุณรู้อะไรไหมฮะ? ฉันนึกอยากกินมันขึ้นมาเลย แต่ฉันไม่อยากเห็นในสิ่งที่อาเธอร์เคยเป็น แต่การเลียก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาเนอะ?"

"อย่านะ! ลิ้นไวต่อสัมผัสเกินไป และถ้าแตะโดนจะถูกไฟลวก" นิโคลัสเตือนเขา

"ขอฉันดูมั่ง!" รักนาร์แย่งศิลาจากแม็กนัสและมองดูมันอย่างตั้งใจ

เขาหัวเราะเบาๆ กับแผนการของเขาในหัว "ฮี่ฮี่ นี่มันงดงามมาก ถ้าฉันใช้มันได้ ฉันจะทำให้มันเครื่องเป็นยาวิเศษ ฉันสงสัยจังว่ามันจะสร้างอะไรขึ้นมาได้อีกบ้าง"

"ปาฏิหาริย์แน่นอน เอาล่ะ ตอนนี้พวกเธอก็ศึกษาหนังสือจากเล่มนี้ก่อน เราจะเริ่มการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการตั้งแต่วันพรุ่งนี้ หนังสือเหล่านี้หายสาบสูญไปหมดแล้ว ฉันพบพวกมันถูกฝังอยู่ใต้ห้องสมุดเก่าของอเล็กซานเดรีย เนื้อหาในหนังสือเหล่านี้เป็นอักษรรูนโบราณทั้งนั้น" นิโคลัสโยนหนังสือสองเล่มให้พวกเขา

หลังจากนั้นพวกเขาก็หมกมุ่นอยู่กับเนื้อหาในหนังสือที่ว่า

...

ต่อมาที่โต๊ะอาหารกลางวัน แม็กนัสถามบางอย่างกับคุณนายเฟลมเมล

เขารู้สึกแปลกเล็กน้อยด้วยเหตุผลบางอย่างที่พวกเขาไม่มีลูกเลยใน 600 ปี “เอ่อ คุณยายครับ ทำไมคุณสองคนยังไม่มีลูกหรอครับ?”

เธอมองต่ำลงไปอย่างหดหู่ "ฉันเดาว่าสวรรค์มีวิธีลงโทษคนที่ทำผิดกฎสวรรค์ ก่อนที่เราจะรับน้ำยาอายุวัฒนะตัวแรกที่จะทำให้เราเป็นอมตะ ชายชราคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นมาที่นั่น เขามีหนวดเครายาว ผมยาว มีแว่นแปลกๆ บนดวงตาของเขา และเขาก็สูบบุหรี่ด้วย เขาตัวสูงและเสียงของเขาอ่อนโยนมาก

"เขาเตือนเราว่าราคาของการเป็นอมตะคือการที่ทำให้เราไม่สามารถมีลูกได้ เขาอธิบายให้เราฟังว่าเพราะเราฝ่าฝืนกฎแห่งธรรมชาติด้วยการเป็นอมตะ เพราะการทำเช่นนี้ เราจะมีสมาชิกครอบครัวหลายพันคน แล้วถ้าทุกคนเป็นอมตะและมีชีวิตยืนยาว มันจะเป็นภัยต่อโลก

"เราคิดอย่างไร้เดียงสาว่าเดี๋ยวเราก็หาทางแก้ไขได้ในภายหลังเพราะความเขลาในเยาว์วัย แต่เราคิดผิด ผู้ชายคนนั้นพูดถูกมาโดยตลอด"

"เดี๋ยวนะ! ชายชราคนนั้นเรียกพวกเจ้าว่าบุตรของฉันด้วยหรืออะไรทำนองนั้นไหม? เขาลูบหัวพวกเจ้าด้วยหรือไม่?" เมอร์ลินถามขึ้นทันที

พวกเขาไม่ปฏิเสธ เมอร์ลินหัวเราะลั่น "ฮ่าฮ่า ชายชราคนนั้นน่าจะยังมีชีวิตอยู่ ข้าละสงสัยจริงว่าเขาเป็นผู้ใด?"

“หมายความว่า...ท่านก็เคยเจอเขาด้วยเหรอ?” นิโคลัส ถามด้วยความไม่เชื่อ

“ใช่ จะให้ข้าเล่าก็เรื่องมันยาว ยังไงก็ตาม เจ้าก็เล่าต่อเถิด”

แต่ คุณแฟลมเมล กลับถามคำถาม เมอร์ลินกับอาเธอร์ว่า "ทำไมคุณสองคนถึงไม่มีลูกคะ?"

“โอ้! ผมรู้ๆ” แม็กนัสตอบอย่างกระตือรือร้น

“เมอร์ลินกับอาเธอร์ ไม่มีลูกเพราะพวกเขาสนใจซึ่งกันและกันในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้” แม็กนัสกล่าว

"อะไรนะ!? ม่ายยย... ไม่ใช่อย่างแน่นอน! ข้าชอบไวน์รสเลิศและสตรี" อาเธอร์ท้วงก่อน

แม็กนัสมองไปที่รักนาร์แล้วถามว่า "นายคิดว่าไง?"

รักนาร์จ้องมองทั้งสองคนในภาพและตอบว่า "ใช่ พวกเขาดูเกย์มากสำหรับฉัน"

แม็กนัสหัวเราะและกินอาหารของเขา "เห็นไหม? ใครๆ ก็คิดอย่างนั้น"

แต่เมอร์ลินปฏิเสธว่า "ไม่ใช่! เราไม่มีลูกเพราะเราจะอ่อนแอเพราะเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งของเรา"

“ใช่ แน่นอน ถ้าคุณสบายใจอย่างงั้นก็เอา” แม็กนัสแกล้งพวกเขาอย่างจงใจ

อาเธอร์เห็นด้วยกับเมอร์ลิน “ใช่แม็กนัส เราไม่สามารถเลี้ยงดูลูกได้ นี่คือราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการมีพลังอำนาจมากเกินไป เราทั้งสามคนก็ไม่ต่างกันนัก แม็กนัส... เจ้าเองก็ไร้สมรรถภาพเช่นเดียวกับเรา นี่คือกฎของโลก ผู้แข็งแกร่งไม่สามารถขยายความแข็งแกร่งจนอาจทำลายโลกได้”

*แกร็ก*

ช้อนเลื่อนหลุดจากมือแม็กนัสตกลงบนพื้น ความอึ้งตะลึงงันฉายชัดบนใบหน้าของเขา เขายังคงนิ่งค้าง ดวงตาของแม็กนัสแข็งค้าง แต่ลูกขยับอย่างลนลาน สับสนความตะลึง รักนาร์ก็อึ้งไปคู่สามีภรรยาแฟลมเมลก็เช่นกัน

~โอ้ไม่ ข้าคิดว่าเมอร์ลินอีกคนคงบอกเขาไปแล้ว~ เมอร์ลินตื่นตระหนกในใจ เขาตระหนักดีถึงความหมายที่อยู่เบื้องหลังปฏิกิริยาของแม็กนัส

_____________________________

เพจแปลถ้าเช่นนั้นข้าขอลา

ศิลา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด