ตอนที่แล้วตอนที่ 52 เหนือกว่าที่คาดคิด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 54 ทักษะดาบระดับสวรรค์การฟาดฟันมังกรสายฟ้า

ตอนที่ 53 ดินแดนปีศาจที่ใหญ่ที่สุดนฐานหลินไห่ ถ้ำปีศาจหมังชาน


"สังหารนักรบปีศาจขั้นต้น 60 ตัว แต้มการฟาดฟัน + 18,000"

ราชาปีศาจขั้นกลางตกตะลึงเมื่อเห็นนักรบปีศาจขั้นต้นหลายสิบคนถูกสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

“เจ้ามนุษย์ เจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง”?

หยานฉีไม่พูดอะไรและมองไปที่ราชาปีศาจขั้นกลางที่อยู่ข้างหน้าเขา

ราชาปีศาจขั้นกลางเห็นหยานฉีมองไปที่มัน ทำให้มันรู้สึกชาตั้งแต่ส่วนหัวลงมา

มีเหงื่อเปียกทั่วร่างของราชาปีศาจขั้นกลาง!

มันคิดกับตัวเองว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะนักรบปีศาจขั้นต้นจำนวนมากด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว หรือก็คือราชาปีศาจขั้นกลางในตอนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยานฉีอย่างแน่นอน

ในเวลานี้มีเพียงความคิดเดียวในใจของราชาปีศาจขั้นกลางนั่นคือการหนี

บ้าเอ้ย มันเป็นไปไม่ได้!

ราชาปีศาจขั้นกลางบินออกไปเพื่อหลบหนีซึ่งความเร็วนั้นเร็วมาก

ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นกลางหลายคนประหลาดใจ "นายท่าน มันหนีไปแล้ว!"

พวกเขาเห็นว่าหยานฉีไม่มีความตั้งใจแม้แต่น้อยที่จะไล่ล่ามัน ทำให้พวกเขาคิดว่านายท่านคนนี้ปล่อยให้ราชาปีศาจขั้นกลางนี้หนีไปได้อย่างไร?

ซู่มู ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่เห็นแบบนั้นก็สงสัยเช่นกัน

แววตาของหยานฉีมองตรงไปยังเส้นทางหลบหนีของราชาปีศาจขั้นกลางและด้านหลังของราชาปีศาจขั้นกลางยังคงอยู่ในสายตาของเขา

เมื่อราชาปีศาจขั้นกลางหนีไปได้เพียงแค่สิบแปดฟุต

หยานฉีกคว้าดาบกระทิงแดงฉานออกมา

การฟาดฟันปีศาจกระทิง!

ฟิ้ววววว!

คลื่นแสงดาบที่มีรูปร่างคล้ายกระทิงพุ่งออกจากดาบกระทิงแดงฉานของเขา

ในตอนนี้ราชาปีศาจขั้นกลางเพิ่งจะหนีห่างไปที่ระยะ 20 ฟุตและคลื่นแสงจากดาบกับพุ่งเข้าชนหลังของมันอย่างจัง

"เข้าเป้าตรงเป๊ะ"

หยานฉีพูดอย่างเรียบเฉย

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเก็บดาบกระทิงแดงฉานเข้าที่ฝักด้านหลังของเขา และในขณะเดียวกัน เสียงของระบบก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขา

"จัดการราชาปีศาจขั้นกลางได้ ได้รับแต้มการฟาดฟัน + 40,000"

ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นกลางสองสามคนตกตะลึง

ไกลขนาดนั้นยังจัดการให้ตายได้อีกงั้นเหรอ?

พลังช่างน่ากลัวอะไรแบบนี้

ทันใดนั้นพวกเขาก็คิดอะไรออกทันที

นี่มันพลังของการรวบรวมพลังระดับที่หนึ่งงั้นเหรอ!

นายท่านคนนี้จะเก่งกาจมากเกินไปแล้วหรือเปล่า?

"หยานฉีปีศาจทั้งหมดในเมืองธารน้ำถูกกำจัดแล้ว พวกเราไปกันเถอะ"

ซู่มูพูดออกมาหลังจากที่หยานฉีกำจัดปีศาจจนหมด

หยานฉีได้ยินคำพูดนั้นและเดินไป

ในตอนนี้พื้นที่ตรงนั้นเหลือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นกลางอยู่เพียงไม่กี่คน ใบหน้าของพวกเขาตกตะลึงและแข็งค้างอยู่กับที่

หยานฉีและซู่มูจึงเดินออกจากเมืองธารน้ำ

"หยานฉี ข้ามีอะไรจะถามเจ้าหน่อย"

ซู่มูพูดขึ้น

หยานฉีมองไปที่ซู่มูและต้องการที่จะรู้ว่าซู่มูจะพูดอะไร

"เจ้ารู้จักถ้ำปีศาจหมังชานหรือไม่"?

“ถ้ำปีศาจหมังชาน?”

หยานฉีรู้สึกประหลาดใจ หลังจากที่ได้เข้ามาโลกนี้เขาได้ศึกษาพื้นที่ขนาดใหญ่ซึ่งทำไว้เพื่อไม่ให้ได้เจอกับปีศาจโดยง่าย

ถ้ำปีศาจหมังชานตั้งอยู่ทางตอนเหนือของฐานหลินไห่!

มีปีศาจไม่รู้กี่ตนที่คอยคุกคามความปลอดภัยของฐานหลินไห่เสมอ

"หยานฉี เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงถามเจ้าเรื่องนั้น"?

"ทำไมงั้นหรือท่านซู่มู?"

“เพราะข้าจะฝากอนาคตของฐานหลินไห่ไว้ที่เจ้า”

ซู่มูพูดด้วยเสียงทุ้ม

"ข้ารู้ว่าเจ้าสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ได้ด้วยการฟาดฟันดาบ ข้ายังรู้ด้วยว่าเจ้าจะเป็นปรมาจารย์ที่ทรงพลังในเวลาอันสั้นได้"

หยานฉีได้ยินคำพูดเหล่านั้นและเข้าใจ

ถ้ำปิศาจแห่งภูเขาหมังชายนั้นน่ากลัวมากจนความแข็งแกร่งในปัจจุบันของฐานหลินไห่สามารถป้องกันได้ แต่ไม่สามารถกำจัดทั้งหมดได้

ฐานทั้งแปดของจักรวรรดิมังกรนั้น แต่ละแห่งมีดินแดนปีศาจขนาดใหญ่ที่น่ากลัวอยู่หนึ่งที่เสมอ

แต่ดินแดนปีศาจเหล่านี้ไม่ได้น่ากลัวที่สุด ในจักรวรรดิมังกรนั้น ดินแดนปีศาจที่น่ากลัวที่สุดคือที่ราบปีศาจหิมะนอกเมืองคุ้มครองแห่งแรก!

เพราะที่นั่นมีปีศาจมากเกินไป แม้ว่าจักรวรรดิมังกรจะมีทหารนับสิบล้านและผู้ฝึกตนหลายแสนคน ก็ไม่สามารถกำจัดปีศาจจำนวนมากให้หมดไปได้

แล้วหยานฉีก็ถอนหายใจ

อย่างไรก็ตามเขารู้ว่าสิ่งที่เขาควรทำตอนนี้คือการฟาดฟันดาบบ้าคลั่งและกลายเป็นปรมาจารย์ผู้สอนศิลปะการต่อสู้ขั้นสู

งให้เร็วที่สุด!

หลินเที่ยนเจียงจากโรงเรียนศิลปะการต่อสู้พยัคฆ์ดำ ฮวงซานจากโรงเรียนศิลปะการต่อสู้เถิงหลง!

เขาจะต้องกลับไปเอาชนะทั้งสองคนนี้ให้ได้ด้วยพลังของตัวเขาเองในอนาคต

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด