ตอนที่แล้วตอนที่ 711 ใครข่มใครกันแน่?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 713 สมบัติคนตระหนี่

ตอนที่ 712 การศึกไม่หน่ายอุบาย


“พิษรุนแรง? พิษร้ายแรงยิ่งนัก!” เฟยหวงร้องลั่นและรู้ว่าแม้ว่าตั๊กแตนหายนะของเขาถึงจะไม่ได้เป็นอมตะ แต่เขารู้ว่าพลังต้านทานของพวกมันมากมายเพียงไหน แม้ว่าพวกมันจะกินพิษโครงกระดูกหรือพิษดอกไม้ปีศาจก็ตาม ฝูงตั๊กแตนก็ยังไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด และร่างของเขาไม่มีปฏิกิริยาที่ผิดปกติแต่อย่างใด ต่อให้ฝูงตั๊กแตนทั้งหมดอาบอยู่ในพิษ อย่างดีก็จมน้ำตาย แต่จะไม่ตายจากพิษ

ตอนนี้พวกมันแค่กินใบไม้ไปนิดเดียวก็ตายคาที่ นี่มันเป็นพิษอย่างไหนกัน?

นี่เหมือนกับจ้าวสิงโตเพลิงถูกเผาจนตาย! ช่างเหลือเชื่อจริงๆ

เฟยหวงยกกำปั้น

อสูรตนเดียวอาจจะทรงพลังมาก แต่เจ้านายของมันอ่อนแอเกินไป แค่เพียงหมัดเดียวเด็กสาวนี้จะต้องตายแน่

เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเอาชนะเขาได้ ด้วยมนุษย์พฤกษายักษ์สองตัวและนางไม้แสงเขียว

“มันจบแล้ว!” อสูรสายฟ้าพ่ายแพ้ ขณะที่ปีศาจหัววัวก็เหมือนกัน และตั๊กแตนหายนะก็ไม่สามารถทำอะไรกับมนุษย์พฤกษาได้ ฮัวปันสหายของของเฟยหวงปล่อยให้เด็กสาวงผู้มีพลังจิตอีกคนหนึ่สร้างกลีบดอกไม้และมีภูตกระจกคอยพัวพันเขา ถ้าเฟยหวงไม่สามารถเอาชนะได้ กองทัพของเขาทั้งหมดจะถูกกวาดล้าง เขาออกมาอยู่ด้านนอกสมรภูมิต่อสู้ มีสตรีคนหนึ่งสะพายดาบบรอนซ์ยักษ์อยู่ที่หลัง นอกจากนักดาบหญิงผู้กล้าหาญแล้วยังมีสตรีอีกคนหนึ่งกำลังควงหอกทองฆ่ามังกรพร้อมกับเด็กหญิงน้อยแพนด้า

เขารีบบินมาปรากฏตัวอยู่หน้าเย่ว์ปิง

ด้วยพลังของวิชาระดับปราณฟ้า เขาปล่อยหมัดใส่หน้านาง

เฟยหวงไม่แสดงความเมตตาแม้แต่น้อย ภายใต้การจับตาของศัตรูมากมาย เขาแค่ต้องการจบการต่อสู้ให้รวดเร็วและรีบไปจากสถานที่แห่งนี้

แค่เพียงท่าแรกจะทำให้เขาฆ่าเด็กสาวผู้เชี่ยวชาญในอสูรพฤกษา คนที่สองที่เขาจะฆ่าก็คือหญิงสาวที่สะพายดาบยักษ์ที่หลัง และคนที่ถือหอก พวกนางอาจจะก่อความลำบากมากขึ้น แต่เฟยหวงมั่นใจความเร็วและความแข็งแกร่งของตน ต่อให้ไม่มีตั๊กแตนหายนะช่วย เขาก็ยังเป็นยอดฝีมือปราณฟ้า และด้วยความสามารถเปลี่ยนแปลงร่าง ไม่มีใครสามารถฆ่าเขาได้ง่ายๆ เว้นแต่พวกเขาเป็นยอดฝีมือปราณฟ้าระดับสามขึ้นไป

“บึ้ม...” หมัดต่อยพลาดเป้าหมาย เกิดหลุมอยู่บนพื้นเนื่องจากพลังรัศมีของหมัด

“หือ?” เฟยหวงสังเกตว่าเด็กสาวไม่ทราบว่าหายไปที่ใด สิ่งที่เขาเพิ่งต่อยเป็นเพียงเงาหลังของนาง

“ข้าจะไม่แพ้ท่านแน่!” เสียงดังหนักแน่นดับมาจากด้านหลังเฟยหวง เขารู้ว่าเป็นเด็กสาวผู้นั้น

กล้าหาญ แต่ยังขาดประสบการณ์

แค่พูดคำเหล่านั้นออกมาร่างของนางก็ถูกเปิดเผยแล้ว นี่เพียงพอจะทำให้นางตายโดยไร้ที่กลบฝัง

เฟยหวงหัวเราะเยาะในใจ โดยไม่ต้องหันหลังกลับเขาปล่อยหมัดกลับไปด้านหลัง พลังของนักสู้ปราณฟ้าที่น่ากลัวสามารถทำลายฟ้าและดินถูกปลดปล่อย เมื่อเฟยหวงคิดว่าเด็กสาวตายแน่ ก็ย่อมแน่ใจว่าร่างของนางคงแหลกสลายด้วยหมัดของเขา แต่จากนั้นเขาจึงรู้สึกว่าหมัดของเขาสัมผัสกับผนังทองแดงกำแพงเหล็ก

แรงสะท้อนกลับทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย แม้ว่ากระดูกของเขาจะไม่เป็นอะไร แต่ผิวของเขาแตกจากแรงกระแทก

เลือด

เลือดหยดลงบนพื้น

จากนั้นเฟยหวงจึงทราบว่าเบื้องหลังเขาเปลี่ยนเป็นต้นไม้ใหญ่โดยไม่รู้ตัว

นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจที่สุด ต้นหญ้าที่คลุมไปด้วยเลือดเขียวเหี่ยวแห้งอย่างรวดเร็ว และเลือดที่หยดลงพื้นเปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้ม

แม้ว่าเขาจะเป็นนักรบปราณฟ้าคนหนึ่ง เฟยหวงก็ยังรู้สึกวิงเวียนศีรษะ... พิษร้ายแรง พิษของโลหิตมาจุกอยู่ที่คอ! เฟยหวงยิ่งกังวลมากขึ้น จากในแหวนเก็บของของเขา เขาปรุงยาขับพิษทองขวดหนึ่ง นี่คือยาเม็ดขับพิษที่ยอดฝีมือนักแปรธาตุในแดนสวรรค์ใช้แก่นอสูรปีศาจ น้ำของผลดอกไม้วิเศษและวัตถุดิบอื่นๆ มีราคาถึงแสนเหรียญทอง เป็นยาเม็ดราคาแพงที่ยอดฝีมือปราณฟ้าต้องถนอมไว้

เฟยหวงหันหน้าไปและกลืนยาแก้พิษถึงสามเม็ด

เขาขยี้อีกเม็ดหนึ่งและป้ายที่หลังและมือขวา

ด้วยประสบการณ์ของเขา นั่นเป็นยาพิษร้ายแรงที่สามารถทำให้ยอดฝีมือปราณฟ้าตายได้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที ยาขับพิษเม็ดเดียวสามารถทำให้มีค่าเป็นกลางๆ โดยมองไม่เห็น

เพื่อความปลอดภัย นี่เป็นครั้งแรกที่เฟยหวงกลืนยาขับพิษถึงสามเม็ด ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาไม่สามารถทนพิษรุนแรงได้ เขาคงไม่ยอมสูญเสียยามูลค่ารวมสามแสนเหรียญทองเข้าไปในปากของเขาแน่นอน

แน่นอนว่าคุ้มแน่ เพราะเป็นผลงานปรุงยาระดับชิ้นโบว์แดงของนักเล่นแร่แปรธาตุ เฟยหวงรู้สึกสดชื่นทันที

บาดแผลที่หลังมือของเขาที่โรยด้วยผงยาขจัดพิษกลายเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว

เกือบไปแล้ว!

เมื่อเห็นว่ายาขจัดพิษมีประสิทธิภาพในการรักษาพิษ เฟยหวงไม่สนใจอาการเจ็บปวดใจและแอบร้องดีใจกับโชคของตนเอง โชคดีที่เขาใช้เงินเป็นล้านซื้อยาเม็ดขวดนี้มา มิฉะนั้น เขาคงพ่ายแพ้ในเงื้อมมือเด็กหญิงชาวมนุษย์นักสู้ปราณดินระดับสอง พิษจากมนุษย์พฤกษายักษ์ทั้งสองนี้น่ากลัวมาก! เมื่อเฟยหวงเห็นเด็กสาวอยู่ด้านตรงข้ามกำลังจ้องมาทางเขาด้วยดวงตากลมโต ความรู้สึกหยิ่งผยองเกิดขึ้นในใจของเขา แม้ว่าเด็กสาวผู้นี้จะมีต้นไม้พิษรุนแรง แต่นางก็ยังอ่อนแอเกินไป

เฟยหวงยกมือ และกลุ่มเมฆที่เกิดขึ้นจากตั๊กแตนหายนะขนาดมากมายบินตรงเข้าหาเย่ว์ปิง

ขณะเดียวกัน เขาปล่อยหมัดที่ไร้ลักษณ์ไร้สี

เมื่อถูกหมัดนี้ต่อยใส่

ร่างของคู่ต่อสู้จะระเบิดและตายอย่างเจ็บปวดแน่นอน

ยอดฝีมือปราณฟ้าไม่ใช่สิ่งที่เด็กสาวปราณดินระดับสองจะตอแยได้ ด้วยพลังทั่วทั้งกายนาง ไม่เพียงพอจะรับหมัดยอดฝีมือปราณฟ้าได้สักหมัดเดียว

“ปุ!”

ขณะที่ตั๊กแตนหายนะเต็มท้องฟ้า เฟยหวงที่ปล่อยหมัดลับออก กลับกระอักโลหิตสีเขียวก่อนที่จะกลับไปสู่สภาพมึนงงเพราะถูกพิษ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุดก็คือเด็กสาวชาวมนุษย์กระโจนขึ้นไปในอากาศราวกับว่านางมองเห็นหมัดลับของเขา นางเหยียบหมัดลับแล้วยืมกำลังกระโดดลงมาเผชิญหน้าในพริบตา

นางทำแบบนี้ได้อย่างไร?

ไม่มีเวลาให้เฟยหวงหาคำตอบกับปริศนานี้ เขาพบว่ามือแขนขาของเขาอ่อนแรง

สำหรับฝ่ายตรงข้าม ความเร็วของนางจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าภายใต้ผลจากนางฟ้าแสงเขียว

ท่าเตะสิบแปดตลบ

ขาของนางหวดกระแทกกับพื้น และเขาถูกเล่นนางอย่างหนักจนหาทางกลับบ้านไม่ถูก

เฟยหวงโซเซไปมาสองสามก้าวและมองดูมือของเขาด้วยความกลัว มือของเขาเกลี่ยนเป็นสีเขียวเข้ม ไม่ ทั้งร่างของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว

เขาเพิ่งกำจัดพิษออกไปไม่ใช่หรือ? ยาขับพิษเม็ดละแสนเหรียญทองยังไม่สามารถรักษาได้? ขณะที่เฟยหวงสับสน เขารีบเอาขวดยาออกมาและกลืนยาที่ยังเหลือหกเม็ดรวดราวกับกินถั่วเหลือง หลังจากยาเข้าไปในร่างแล้ว

เมื่อเห็นมือทั้งคู่เป็นสีเขียวจัด เฟยหวงชี้เย่ว์ปิงและร้องออกมา “ไม่ใช่ต้นไม้ทั้งสองนั่น แต่เป็นเจ้า! เจ้าเป็นคนทำเรื่องนี้หรือ? ทักษะแฝงเร้นของเจ้าก็คือ พิษ?”

“ท่านเฟย! นั่นยังไม่ใช่พิษที่ร้ายแรงของข้า พิษที่ท่านต้านได้อยู่นั้นยังอ่อนเกินไป!” เย่ว์ปิงเห็นท่าทีตกใจบนสีหน้าของอีกฝ่ายและนางส่ายหน้าอย่างละอายใจ นางรู้สึกว่าไม่ค่อยยุติธรรมนัก ดังนั้นนางเสริมต่อ “พิษชนิดนี้จะส่งผลรุนแรงเป็นสองเท่าตัวเมื่อท่านต่อสู้ ถ้าท่านไม่ต้องการตาย ก็ให้นอนลงและรอให้พี่ชายข้ามา ท่านค่อยยอมแพ้เขาก็ได้ น่าเสียดาย ข้าคิดว่าท่านสามารถสู้ได้ดีกว่านี้เสียอีก แต่คาดไม่ถึงเลยว่าพลังต้านทานพิษของท่านอ่อนแอเกินไป”

“....” เฟยหวงรู้สึกอับอายเป็นอย่างยิ่ง ในฐานะยอดฝีมือปราณฟ้า เขาถูกดูถูกและแสดงความเห็นใจโดยเด็กสาวนักสู้ปราณดินระดับสอง

เขาโกรธจัดจนเกือบจะฆ่าตัวตาย

แต่คนที่ฆ่าตัวตายนับว่าขี้ขลาดจริงๆ

เฟยหวงกัดฟัน ในที่สุดเขานอนลงกับพื้น เขาคิดว่าเป็นเรื่องน่าอายที่ต้องการจะเอาชีวิตรอด

เขารู้ว่าถ้าเขาแข็งแกร่งจริงๆ คงเป็นไปไม่ได้ที่เด็กสาวผู้นี้จะเอาชนะเขาได้ ปัญหาก็คือทักษะแฝงเร้นพิษของนางน่ากลัวเกินไป ถ้าเขาสะกิดผิวของนางโดยบังเอิญ เขาจะกลายเป็นมนุษย์พิษ ถ้าเขาระมัดระวังและใช้กลยุทธแบบกองโจรเอาชนะเด็กสาวนี่บางทีก็คงไม่ยากขนาดนั้น วันนี้เขาประมาทเกินไป

เมื่อเย่ว์ปิงแยกกลับไป เฟยหวงอยากจะตบตัวเองสักสองสามครั้งนัก

เด็กสาวนักสู้ปราณดินระดับสองหลังจากชนะ ยอดฝีมือนักสู้ปราณฟ้าระดับหนึ่งกำลังนอนหงายเหมือนเต่าถูกจับหงาย นี่มันอะไรกัน?

ฮัวปันมีความระมัดระวังมากกว่าเฟยหวง

แต่ศัตรูที่เขาพบรับมือได้ยากลำบาก มนุษย์สตรีผู้นี้ขับขี่เพกาซัสเขาเงินและมีผีเสื้อปีศาจและภูตกระจกทั้งมีพลังจิตที่แข็งแกร่ง นอกจากนี้ยังสร้างสนามพลังจิตขนาดใหญ่ได้ นางกลั่นพลังจิตสร้างเป็นกลีบดอกไม้ เผชิญหน้ากับศัตรู เสือดาวหางยาวกำลังประสบความยากลำบาก แม้ว่าพลังของมันจะแข็งแกร่ง แต่มันกลับถูกผีเสื้อมอมเมาสองตัวเล่นงาน

ละอองอัมพาตกับการทรมานจากฝันร้ายทำให้เสือดาวหางยาวแทบบ้า

มันกลายเป็นแสงสีทองและพุ่งเข้าหาอี้หนานเหมือนกับลำแสง

อย่างไรก็ตาม ข้างหน้าของมันเป็นภูตกระจก

เสือดาวหางยาวกระโจนเหมือนกับลูกธนู และกลายเป็นอาวุธลับโจมตีเจ้านายของมัน

เขาไม่มีทางเลือกได้แต่สั่งให้เสือดาวหางยาวถอยออกมาจากสนามรบและช่วยเฟยหวงที่ล้มลงจากการถูกพิษ ไม่สำคัญว่าเขาจะสามารถเอาชนะศัตรูได้ตอนนี้ หรือค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้สิ่งที่ฮัวปันต้องการทำที่สุดคือหนีเอาชีวิตรอด

ตราบเท่าที่เขาสามารถหลบหนีเอาชีวิตรอดได้ เขาจะต้องทุ่มเทสุดตัว

“ให้ข้าเอง” สาวขี้เมาวิ่งมาอยู่หน้าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน พร้อมกับแพนด้าน้อยหนิวหนิวและทักทายเสือดาวหางยาวที่ตัวเต็มไปด้วยฝุ่น

“น่าเบื่อ เมื่อไหร่ข้าจะได้สู้บ้างเสียที?” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนยืดตัวและมองดูขณะที่เย่ว์หยางตาเป็นประกาย “องค์หญิง, เกือบได้เวลาแล้ว หลังจากจัดการเจ้าผู้นี้แล้ว เราจะปลอมตัวเป็นหัวหน้าเหยี่ยหนิวและกำจัดเจ้าเมืองลมดำเพื่อที่ว่าราชาใจสิงห์และเจ้าแคว้นมรกตจะได้เข่นฆ่ากันเอง

“ตั้งอีกครึ่งเดือนไม่ใช่หรือ?” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตะลึง

“ถ้าไม่หลอกล่อ แล้วจะให้เราไปสู้บนเวทีอย่างยุติธรรมได้ยังไง? นั่นไม่ใช่สิ่งที่คนฉลาดควรทำกัน!” เย่ว์หยางยิ้ม ลี่เยี่ยนรู้สึกว่าฉายาคนผู้นี้ฉายาควรชื่อว่าน่าขายหน้า ชื่อจริงควรชื่อว่าเจ้าหน้าด้าน ยังจะมีใครชั่วร้ายเหมือนเขาอีกหรือเปล่า?

เห็นได้ชัดว่าเขาตัดสินใจสู้ในอีกครึ่งเดือน แต่ความจริงเขาเดินหน้าเคลื่อนไหวลอบโจมตี

หัวหน้าโจรลี่เยี่ยนนึกไม่ออกว่าสีหน้าของเจ้าแคว้นมรกตและราชาใจสิงห์จะเป็นยังไงหลังจากรอให้เย่ว์หยางเล่นงานเขาในอีกครึ่งเดือน อย่างไรก็ตามนางเชื่อว่านี่อาจเป็นแผนของเย่ว์หยาง พลังของชาวหอทงเทียนยังไม่พอ ดังนั้นเย่ว์หยางอาจไม่ได้ใช้มารสัมฤทธิ์ฟ้าสู้กับยอดฝีมือแดนสวรรค์ใต้ นอกจากนี้ นี่จะเป็นการเปิดเผยความลับที่แท้จริงของเขาอย่างง่ายดาย

ถ้าเสี่ยวโฉ่วกลับมา หรือถ้าเขาพบว่าไม่มีสามกองกำลังใหญ่ในแดนสวรรค์ตะวันตกอย่างสำนักทงเทียน สำนักมังกรทะยานและวังมารอีกฝ่ายหนึ่งคงจะสงสัยแน่นอน

เป็นไปได้ว่าราชาใจสิงห์และยอดฝีมือปราณฟ้าระดับราชาคนอื่นอาจจะร่วมมือกัน

เพื่อวางกับดักและสังหารให้ได้ความลับของหอทงเทียน

อาจกล่าวได้ว่านี่เป็นเวลาดีที่สุดที่เย่ว์หยางจะเริ่มลอบโจมตี

ปัญหาก็คือเจ้าเด็กนี่ทำข้อตกลงกับอีกฝ่ายหนึ่งโดยเปิดเผย และฉีกข้อตกลงภายในสองสามวัน เขาแทงเจ้าเมืองลมดำผู้กำลังได้รับการไว้วางใจและในนามของเหยี่ยหนิวบริวารของเจ้าแคว้นมรกต นี่ช่างไร้ยางอายเกินไปถ้าว่ากันในแง่ของคุณธรรม! แต่ช่างเถอะ เย่ว์หยางไม่เคยมีเรื่องอย่างนี้อยู่แล้ว ลี่เยี่ยนได้แต่ส่ายศีรษะอย่างจนใจ

“อา..ลี่เยี่ยน?” ตอนแรก เขาไม่ทันสังเกตทันที แต่ลี่เยี่ยนตามเย่ว์หยางมาถึง นอกจากนี้นางยังอยู่ในชุดคลุม แต่ลักษณะเด่นเฉพาะของนางและผมสีแดงเพลิง ต่อให้คนตาบอดก็ยังจำลักษณะของสาวยักษ์ได้ ฮัวปันมองดูลี่เยี่ยนและรู้สึกสิ้นหวัง สตรีนางนี้เป็นสาวยักษ์ผู้มีชื่อเสียงอยู่บ้างในแดนสวรรค์ใต้ ด้วยพลังปราณฟ้าระดับห้าและสายเลือดมังกร จึงได้เป็นหัวหน้ากลุ่มโจรเพลิงพิโรธ นางคือดาวหายนะ.. แล้วเจ้าจะสู้ไปเพื่ออะไร? ฮัวปันตะโกนลั่น “ข้าขอยอมแพ้! หัวหน้าลี่เยี่ยน! ข้าฮัวปัน! เราเคยร่วมงานกันที่เมืองฝนทอง ท่านจำได้ไหม? โปรดให้ข้ากับเฟยหวงยอมแพ้ท่านด้วยเถอะ”

“ขอข้าไปก็ไม่มีประโยชน์ นายใหญ่จริงๆ คือคนผู้นี้” ลี่เยี่ยนชี้ไปที่เย่ว์หยางเป็นการบ่งบอกว่านางก็ฟังเขา

“เป็นไปได้หรือนี่?” ฮัวปันตะลึง สาวยักษ์ผู้ดื้อด้านอย่างนั้นจะยอมเชื่อฟังคนอื่น? เขาได้ยินผิดไปหรือเปล่า? คนผู้นี้มีเบื้องหลังอะไรกันแน่ถึงสามารถสั่งลี่เยี่ยนผู้มากพยศจนทำให้แม้แต่ยอดฝีมืออย่างราชาใจสิงห์ต้องถอนหายใจ?

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด