บทที่ 72 หลี่หราน ใช้ชีวิตสมกับชื่อเสียงของปีศาจ!
บรรยากาศเงียบลง ทุกสายตาจับจ้องไปที่ชายหนุ่มบนลานประลอง ชายผู้นั้นสวมเสื้อคลุมสีขาวและมีรูปร่างหน้าตาที่ไม่มีใครเทียบได้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันและร่องรอยของความดูถูกเหยียดหยาม สำหรับหลี่เซิงผู้ซึ่งเย่อหยิ่งจองหองเมื่อสักครู่ ใบหน้าของเขาซีดขาวราวกับกระดาษ เขาเป็นอัมพาตอยู่บนพื้นและกระอักเล...
