ตอนที่แล้วบทที่ 46 ดูดซับโสมแดง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 48 อัญเชิญอีกครั้ง

บทที่ 47 ผ่านไปได้ด้วยดี


เมื่อเย่ปิงตื่นขึ้นอีกครั้ง แสงยามเช้าก็กระทบเข้าที่ใบหน้าของเขาอย่างนุ่มนวล เขาได้ประสบการณ์มากมายไปในช่วงสามวันที่ผ่านมา

มันเหนื่อยมาก!

เย่ปิงผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัวภายใต้อ่างน้ำที่ผสมยาอุ่นๆ

ถังที่แต่เดิมเต็มไปด้วยเลือด กลับมาใสอีกครั้ง เศษโสมแดงก็กลายเป็นเพียงเศษไม้ตาย

การสะสมนานนับพันปีทั้งหมดถูกดูดซับโดยเย่ปิงในคืนเดียว!

เขากำหมัดแน่น และรู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเขาเข้มข้นมากขึ้น!

{ขอแสดงความยินดีกับท่านที่ประสบความสำเร็จในการดูดซับพลังของโสมแดงเลือดพันปี วัตถุดิบชิ้นนี้ได้ปรับสมดุลร่างกาย และเพิ่มพลังวิญญาณชีวิตอย่างมาก ให้กับชีพจรลมปราณของท่าน!}

{ในตอนนี้ท่านได้อัพเกรดทักษะเพิ่มอีกหนึ่ง! และร่างกายของท่านเปรียบได้กับสิ่งมีชีวิตระดับเงิน!}

{ยินดีด้วย! ท่านได้เปิดใช้งานทักษะพลังโลหิตเก้าหยาง  เพราะการดูดซึมพลังจากโสมแดงเลือดพันปี ความแข็งแกร่งของท่านเพิ่มขึ้นอย่างมาก!}

“เยี่ยมๆ ระบบข้าขอดูหน่อยซิ ว่ามันทำอะไรได้บ้าง?”

[พลังโลหิตเก้าหยาง: เลือดที่ดุดัน และเข้มข้นของเขา ทำให้อยู่ยงคงกระพันและเต็มไปด้วยพละกำลังมหาศาล การเปิดใช้งานร่างกายของเขาสามารถต้านทานการเผาไหม้เป็นเวลาสิบนาที และเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาได้ถึงห้าเท่า!]

หลังจากซึมซับในเวลาหนึ่งคืนเต็ม เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นสิ่งมีชีวิตระดับเงิน และร่างกายของเขาเปล่งแสงออร่ามากขึ้น

สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือ พลังงานที่เขาสะสมทั้งหมด ทำให้ร่างกายของเขามีวิวัฒนาการ และมีทักษะอยู่ยงคงกระพัน!

“ด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ ข้าสามารถแข่งขันกับบอสระดับเงินได้อย่างสบาย!”

เย่ปิงกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น วันใหม่อันสดใสได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

เย่ปิงมองไปรอบๆ และเห็นเสี่ยวเหมิงนอนฟุบลงบนโต๊ะ

เธอมีใบหน้าที่คมสวย และในตอนนี้ผมสีดำของเธอก็ร่วงหล่นลงจากโต๊ะราวกับน้ำตกที่สวยงาม ดูน่ารักเป็นพิเศษ

แต่สีหน้าของเธอซีดเซียว เพราะปกป้องเย่ปิงเมื่อคืนนี้

“ขอบคุณเจ้ามากๆ นะ เจ้าดาวน้อยของข้า คงอดหลับอดนอนทั้งคืนสิน…”

เย่ปิงลุกขึ้นจากถัง และในขณะที่เย่ปิงกำลังพูดพึมพำกับตัวเองอยู่นั้น

เมื่อได้ยินเสียง เสี่ยวเหมิงก็ตื่นขึ้นในทันที

เสี่ยวเหมิงตื่นขึ้นมาด้วยสติที่ไม่เต็มร้อย เมื่อเธอลืมขึ้น ตาของเธอก็จ้องมองไปที่…

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที

ในที่สุดเธอก็รู้สึกตัว เสียงกรี๊ดดังๆ สนั่น ราวเสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าของหมู่บ้าน~~

"อ๊าก……"

หลังจากที่เย่ปิงทำให้ร่างกายแห้ง และสวมเสื้อผ้าแล้ว เขาก็รู้สึกอับอายเช่นกัน

แต่ที่น่าแปลกใจ เย่ปิงลุกขึ้นยืนตามสัญชาตญาณ และเสี่ยวเหมิงก็เพิ่งตื่นมาพอดี

หรือว่านี่คือโชค?

ในตอนนี้ เสี่ยวเหมิงออกไปพร้อมกับสีหน้าที่แดงก่ำอีกครั้ง

เย่ปิงเปิดช่องแชทโลกและเห็นบันทึกข้อความ หัวใจของเขาจมลงอีกครั้ง

“เมื่อภารกิจทดสอบจะมาถึง อสูรประหลาดคล้ายมนุษย์หมาป่าห้าตัว! เพียงแค่หน้าตาที่ดุร้ายของมัน ก็ทำให้ฉันและชาวบ้านต่างพากันกรีดร้องลั่นหมู่บ้าน! แถมยังมีหัวหน้ามนุษย์หมาป่าระดับทองแดงหนึ่งในนั้นอีกด้วย โชคดีที่มีธนูระดับทองแดงจากเย่ปิง ไม่อย่างนั้น คงไม่มีใครรอดในคืนที่ผ่านมา ในคืนเดียว ชาวบ้านสามคนถูกฆ่าตาย! ผู้รอดชีวิตก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน พวกเขาคงจิตตกทั้งวัน ขวัญกำลังใจของเขาก็ลดลงอย่างมาก ไม่ต้องพูดถึงการทำงาน ยังโชคดีที่ไม่เหลือแค่ฉันเพียงคนเดียวที่รอด!”

“ยังโชคดีกว่าฉัน ในเวลาตอนกลางคืน ฉันเห็นอสูรร้ายคล้ายหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่สามตัวที่นี่ พวกมันแข็งแกร่งเกินกว่าจะต้านทานด้วยรั้วธรรมดาได้! ชาวบ้านห้าคนของฉันเสียชีวิต ฉันได้รับบาดเจ็บ และวิ่งหนีออกจากหมู่บ้าน โชคดีที่พวกมันไม่ตามมา ระบบแจ้งเตือนฉันว่าภารกิจล้มเหลว หมู่บ้านถูกอสูรหมีสีน้ำตาลทุบเป็นซากปรักหักพัง สามวันของฉันและการทำงานอย่างหนักนั้นสูญสิ้นในคืนเดียว!”

"ช่วยด้วย! พวกมันยังตามไล่ล่าฉันอยู่ พวกมันฉลาดมาก ใครก็ได้หยุดมันที!"

ข้อความขอความช่วยเหลือสุดท้ายจมอยู่ในใจของผู้คน และในไม่ช้า หลายคนก็กลายเป็นรูปโปรไฟล์สีเทา

จู่ๆ เขาก็หายไปจากระบบ เขาวิ่งหนีอสูรจำนวนมากยันฟ้าสาง

{โปรดทราบ เมื่อคืนที่ผ่านมา หัวหน้าหมู่บ้านใหม่มีทั้งหมดร้อยคน สิบคนถูกฆ่าและกำจัด}

{อีกสามสิบคนภารกิจล้มเหลว หมู่บ้านถูกทำลาย ชาวบ้านถูกฆ่า พวกเขาทำได้เพียงเริ่มต้นใหม่}

เย่ปิงดูรายชื่อเพื่อน โชคดีที่หลี่ซู, ซุยซวง และจีซวนยังมีชีวิตอยู่ รูปโปรไฟล์ยังไม่เปลี่ยนสี

"ยินดีด้วยที่ประสบความสำเร็จในการปกป้องหมู่บ้าน"

เย่ปิงทักไปแสดงความยินดีกับหลี่ซู

หญิงสาวคนนั้นตอบด้วยท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูก ราวกับว่าติดอยู่ในภวังค์:

“เมื่อวานฉันเสี่ยงอันตรายแค่ไหนรู้ไหม? เสือลักษณะสีขาวตัวใหญ่ห้าตัวมาที่นี่ และหนึ่งในนั้นอยู่ในระดับทองแดง! เสือทั้งห้าไม่หนีไปไหน รอจนถึงเที่ยงคืน จากนั้นมันก็จู่โจมบ้านหินของฉันจนถึงรุ่งเช้า ถ้าไม่ใช่เพราะธนูของคุณ และดาบเงินที่ได้รับจากระบบ ฉันคงไม่โชคดีพอที่จะหลบหนีได้เมื่อวานนี้!”

หลี่ซูตอบด้วยสีหน้าเอ้อระเหย ราวกับว่าภารกิจเมื่อคืนนี้ทิ้งเงาความกลัวไว้บนจิตใจของเธอเสียแล้ว

“ต้องขอขอบคุณสำหรับลูกธนู 50 ลูก ที่ฉันขอแลกเปลี่ยนกับคุณเมื่อวานนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ วันนี้คงไม่ได้เห็นฉันอย่างแน่นอน”

เย่ปิงก็ถามสารทุกข์สุกดิบกับซุยซวง และจีซวนด้วย

“ฉันเจออสูรชนิดหนึ่งที่มีรูปร่างแปลกๆ เหมือนคนแคระที่นี่ได้ด้วย แต่ลักษณะไม่เหมือนอสูรราตรี โชคดีที่มันถูกไล่ไปได้ด้วยลูกธนู”

“เทพเย่สุดยอดมาก! พวกเราต่างพากันกรีดร้องเมื่อเจออสูรร้ายเหล่านี้ ฉันนึกไม่ออกเลยว่า เขาจัดการอสูรราตรีมากกว่า 700 ตัวได้อย่างไร! ในคืนนั้น”

...

จากประสบการณ์ของทุกคน อสูรร้ายที่ปรากฏในภารกิจทดสอบนั้นแตกต่างกัน เพราะความแข็งแกร่งของหมู่บ้านแต่ละพื้นที่ต่างกัน

เมื่อมองไปที่หัวหน้าหมู่บ้านที่หายไปแล้วหลายสิบคน และหัวหน้าหมู่บ้านที่ล้มเหลวสามสิบคน พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องเผชิญกับสิ่งใด!

เหล่าผู้สังเกตการณ์ประเมินอย่างครอบคลุม และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าหัวหน้าหมู่บ้านที่ได้รับชัยชนะทุกคนได้รับทรัพยากรอาวุธจากเย่ปิง

หรืออาจกล่าวได้ว่า ผู้คนกลุ่มนี้ได้รับความช่วยเหลือจากเย่ปิง!

“ฉันคิดว่าพวกเราต้องรวบรวมอาวุธ และธนูจากเย่ปิงให้เพียงพอก่อน ถึงค่อยอัพเกรดหมู่บ้าน มิฉะนั้น พวกเราจะพัวพันกับความตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!”

“ยูวฮู…ฉันชื่อว่าเสี่ยวเก๋อร์ ฉันเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก เมื่อก่อนฉันเคยเป็นคนดังในโลกโซเซียล ฉันยอมทำตามทุกอย่างที่คุณต้องการ ฉันขอเพียงเนื้อ หิน และไม้สำหรับสร้างบ้านหน่อยได้มั้ยคะ แค่นิดหน่อยก็พอแล้ว”

“ฮ่าๆ ฉันเป็นดาราหญิงที่โด่งดังที่สุดในอดีต เธอน่าจะรู้นะ ฉันสวยมาก ตราบใดที่คุณลงทุนให้ฉันในตอนนี้ ฉันก็อนุญาตให้คุณทำทุกอย่างที่คุณต้องการ....เช่นกัน”

หลายคนตระหนักอีกครั้งว่า เย่ปิงเป็นต้นขาทองคำที่ใหญ่ที่สุดในโลกแห่งนี้ ตราบใดที่พวกเขากอดขาเขาไว้ ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยอีกต่อไป

เรียกได้ว่าหลังจากเปรียบเทียบภารกิจทดสอบของคนอื่นแล้ว

ตอนนั้นเองที่ทุกคนรู้ว่า เย่ปิงเป็นอันดับหนึ่งของโลกนี้ ที่ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด