บทที่ 817: ปากของลูกน้องนายมันโสโครกเกินไป
บทที่ 817: ปากของลูกน้องนายมันโสโครกเกินไป “ สวัสดีทุกคน! ฉันมาแล้ว!" เช่นเดียวกับในขณะที่สายตาของทุกคนกำลังจับจ้องไปที่อากัสและอัจฉริยะคนอื่นๆ เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นทำลายสมาธิของพวกเขา เสียงนี้ปรากฏออกมาจากแสงสีน้ำเงิน แม้แต่กลุ่มนักสู้ระดับดวงดาวก็ยังไม่สังเกตเห็นมันมาก่อน ผู้สมัครต่างดาวต่างตกใจแล...
