บทที่ 45 สวนลอยฟ้า
{หมู่บ้านอันดับหนึ่งของโลกได้สร้างสิ่งมหัศจรรย์ถึงสองอย่างแล้ว เสริมทั้งด้านนอกและด้านใน}
{ชาวบ้านภายใต้คำสั่งของท่าน ได้ปลูกข้าวหลิงซุยทองเติบโตแข็งแรงจำนวนมาก ในเวลานี้ ท่านจำเป็นต้องสร้างมุมมองที่อัศจรรย์ด้วยพืชระดับทอง!}
{ภารกิจใหม่: สร้างสวนลอยฟ้าซวนหยวน}
จากนั้นไม่นาน พิมพ์เขียวสิ่งก่อสร้างที่ไม่คาดฝัน ก็ปรากฏต่อหน้าเย่ปิงในทันที
[สวนลอยฟ้าซวนหยวน: สิ่งก่อสร้างมหัศจรรย์ที่คอยดูแลเรื่องการเพาะปลูก]
[ระดับ: สิ่งก่อสร้างระดับตำนาน]
[ปลดล็อก: เพิ่มระดับความสามารถการในการเพาะปลูก +2, เทคนิคการเพาะปลูกพืชระดับสูง, เร่งการเจริญการเติบโต 300%, เพิ่มผลผลิต 300% เพิ่มความน่าจะเป็นในการค้นพบสมบัติในป่า ดอกไม้ สมุนไพร ผลไม้ชนิดแปลก 50%]
[พลังพิเศษ: สามารถอัญเชิญหญิงสาวนาม-จื่อรั่ว ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤกศาสตร์ เธอใช้ชีวิตในป่าทึบที่มีดอกไม้นานาพรรณตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กเล็ก สามารถฟังเสียงของธรรมชาติต้นไม้ทำให้เข้าใจถึงสถานะของมัน เพิ่มความสามารถในการเติบโตของพืช 20% เพิ่มผลผลิตของพืชผล 20%! สามารถปรุงยาต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย]
[อัญเชิญกองทัพ: อสูรตัวจิ๋ว เจ้าตัวเล็กผู้รักสงบ ขนาดเท่าฝ่ามือ คอยช่วยดูแลดอกไม้ พืชผัก และดูแลต้นไม้ที่แปลกใหม่ได้ทุกชนิด! ในแง่ของการต่อสู้นั้นมีพลังโจมตี 0.05!]
[เงื่อนไขในการสร้าง: จำเป็นต้องอัพเกรดเป็นเมืองเล็ก]
[วัสดุที่ต้องใช้: ทองคำดำ 500 หน่วย, ทองจากต้นไหมทองคำ 200 หน่วย, หยก 500 หน่วย, หิน 1,000 หน่วย, ไม้ 1,000 หน่วย, ผลึกเวทมนตร์ขั้นต่ำอย่างน้อย 1 หน่วย]
{โปรดอัพเกรดเป็นเมืองโดยเร็วที่สุด สวนลอยฟ้าจะปลดล็อกเทคนิคการเพาะปลูกให้แก่เมืองของท่านอย่างมาก ซึ่งมีผลอย่างมากต่อการเจริญเติบโตของพืช และผลไม้ที่แปลกใหม่}
{รางวัลภารกิจ: ดอกไม้ในตำนาน, สมุนไพรหายากในตำนาน}
เย่ปิงไม่ได้คาดหวังว่าภารกิจใหม่ของเขาคือการสร้างสวนลอยฟ้าในตำนาน
สิ่งมหัศจรรย์ในตำนานชั้นยอดนั้นมีคุณสมบัติใกล้เคียงกับกำแพงสวรรค์!
นอกจากนี้แล้ว การเพิ่มพูนความรู้จำนวนชนิดของพันธุ์พืชที่แปลกใหม่ จะทำให้เพิ่มผลผลิตได้จำนวนมาก หลากหลายสายพันธุ์ มันเป็นการกระจายความเสี่ยง!
“ดูจากสถานการณ์แล้ว! ถ้าอยากเห็นเมืองลอยฟ้า ก็คงต้องอัพเกรดเป็นเมืองแล้วล่ะ”
เย่ปิงพูดพึมพำกับตัวเอง
ในเวลาเดียวกันนั้น เขาเห็นว่านอกจากพื้นที่เพาะปลูกจากโครงกระดูกอสูรระดับเงินตรงกลางแล้ว ยังมีพื้นที่สีดำอีกมากมายที่ยังไม่ได้ถูกใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่
แม้ว่าเขาจะหว่านเมล็ดพืชที่พวกเขาเก็บมาก่อนหน้านี้ ก็ยังเหลือพื้นที่อีกเยอะมากในการเพราะปลูก
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่ปิงตะโกนในช่องแชท
“สุดหล่อ สุดสวยคนไหนพอจะมีเมล็ดกล้าชั้นดีบ้าง? เมล็ดอะไรก็ได้ที่กินได้ เช่น ธัญพืช ผลไม้ และผัก แต่ไม่เอาต้นกระบองเพชรนะ!”
“...”
“ท่านเย่ครับ ผมมีต้นกล้าแตงโมลูกใหญ่ พอจะสนใจไหมครับ”
"ฉันมีต้นกระเจี๊ยบ ถั่ว บร็อคโคลี่"
“คุณเย่ ฉันมีมันเทศระดับทองแดง ฉันจะแลกกับลูกธนู 100 ลูก”
หลี่ซูเสนอข้อตกลง
"ขอ 50 ลูกนะครับ ลูกธนูทำจากไม้ไผ่เนื้อดี"
เย่ปิงขอลดราคาแลกเปลี่ยนลงครึ่งหนึ่ง
กลไกของการผูกตลาด!
ทุกคนต่างแลกเปลี่ยนสิ่งที่ตัวเองต้องการกับสิ่งที่เขาต้องการ
ข้อตกลงที่เกิดขึ้นเร็วๆ นี้ เขาจ่ายเนื้อหมูป่าสำหรับเมล็ดพืช และต้นกล้าจำนวนมาก
ผักระดับทองแดงสองเมล็ดถูกปลูกบนพื้นดินสีดำ
ในเวลาเดียวกัน เขาได้นำร่าง 7 ร่างของอสูรแมนดริลที่เขาเคยฆ่าก่อนหน้านี้ออกมา
เขาฝังมันไว้ใต้ดิน
เห็นได้ชัดว่ามีร่างของอสูรกายไร้ซึ่งวิญญาณมากขึ้นเรื่อยๆ ใต้ปฐพี
ข้าวแห่งจิตวิญญาณหลิงซุยทองคำเริ่มเติบโตมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับทองคำแท้มีชีวิตที่อิสระในท้องไร่
…
ค่ำคืนคืบคลานเข้ามา ภายนอกกำแพงเมืองมีเสียงแปลกๆ กรีดร้องอย่างต่อเนื่อง
ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกกลับไปยังที่หลบภัยของตัวเองอย่างเป็นกังวล
วันที่สาม คนส่วนใหญ่สร้างบ้าน 2 ถึง 3 หลัง
ในเวลาเดียวกัน พวกเขายังสร้างกำแพง รั้ว และมาตรการป้องกันอื่นๆ เพิ่มมากขึ้น
กลุ่มคนอันดับแรกๆ ได้อัพเกรดเป็นหมู่บ้านในตอนพลบค่ำ
ชาวบ้านอีกหกคนกำลังรอการเลี้ยงดู แต่พวกเขาก็ยังต้องกังวลเกี่ยวกับการโจมตีในตอนกลางคืน จากภารกิจทดสอบ!
พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่กินข้าว พวกเขารีบเสริมกำแพงและสร้างอาวุธเท่าที่ทำได้
ในเวลานี้เย่ปิงเข้าร่วมงานเลี้ยงภายใต้การบริการของเสี่ยวเหมิง
วันนี้เธอทำหมูย่าง แกะตุ๋นในซอสสีน้ำตาล ไก่กับพริก ไก่ตุ๋นในหม้อเดือดๆ ใส่เครื่องราวกับต้มยำ และอื่นๆ
เด็กหญิงในหมู่บ้านคนอื่นๆ ยังได้เก็บผลไม้มากมายจากข้างนอกหมู่บ้านเพื่อปรุงอาหารอันโอชะเช่นนี้
เย่ปิงเชิญนักรบหกนาย กั่วเจีย, เสี่ยวเหมิง, จางซาน หยู่เซียน และคนอื่นๆ มาทานอาหารเย็นด้วยกัน
ทุกคนที่มาใหม่ปลื้มใจ พวกเขาไม่คิดว่าผู้นำของพวกเขาจะทานอาหารเย็นกับพวกเขาด้วย
เย่ปิงหยิบชามไม้ขึ้นมา และยกน้ำบริสุทธิ์ขึ้นแทนไวน์ เขาดื่มให้กับทุกคนราวกับเป็นการเลี้ยงเฉลิมฉลอง
ทุกคนยืนขึ้นและมองไปที่ผู้นำของพวกเขา
มีชาวบ้านที่แข็งขัน ช่างตีเหล็กฝีมือดี และแม้แต่นักรบที่เก่งกาจ
เย่ปิงมองไปรอบๆ ผู้คนมากกว่า 20 คนและพูดว่า:
“หมู่บ้านนี้สร้างขึ้นมาสองวันแล้ว และมีสิ่งปลูกสร้างมากมายพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน มีอาหารสำรอง บ่ายนี้ยังทวงพื้นที่ป่าและปลูกข้าววิญญาณทองคำ ผัก และผลไม้อื่นๆ อีกมากมายได้สำเร็จ ทั้งหมดนี้เป็นผลงานของพวกคุณทุกคน!”
เย่ปิงดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียว คนอื่นก็ดื่มเหมือนกัน
เบื้องหน้าพวกเขามีเนื้อต้ม แกะตุ๋น และอาหารอื่นๆ อาหารอร่อยๆ เหล่านี้สามารถแพร่กระจายไปยังชาวบ้านทั่วๆ ไปได้ทุกคน
เมื่อมีคนใหม่เข้ามายังหมู่บ้าน การลิ้มรสอาหารสุดแสนอร่อยครั้งแรก ทุกคนทำได้เพียงเคี้ยวโดยไม่พูดจา
ทั้งหมดเป็นฝีมือของเสี่ยวเหมิงและสาวสาวในหมู่บ้าน
สำหรับหมู่บ้านอื่นๆ ในเวลานี้หัวหน้าหมู่บ้านกำลังนำชาวบ้านต้อนรับขับสู้อสูรราตรีในความมืดแรกของหมู่บ้าน และพวกเขาจำต้องต่อต้านการโจมตีนี้จนกระทั่งถึงเช้าวันใหม่!
{ติ๊ง มันเป็นเพราะคำพูดที่จริงใจของท่าน ทำให้ชาวบ้านทุกคนจงรักภักดีต่อท่าน +5 ประสิทธิภาพในการทำงานจะเพิ่มขึ้น 10%!}
คำพูดที่จริงใจของเย่ปิง ทำให้ชาวบ้านรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านมากขึ้น
"วันนี้ข้าขอมอบรางวัลพิเศษให้กับหยู่เซียน และจางซาน ทั้งสองคนเป็นช่างอยู่ในโรงตีเหล็กทั้งวันทั้งคืน ในนั้นร้อนระอุที่สุด พวกเขาต้องใช้ความอดทนอย่างสูง เพื่อสร้างเครื่องมือให้พวกเราได้ใช้กัน อีกทั้งการสร้างบ้าน และสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย ภายใต้ดวงอาทิตย์ดวงเดียวกัน ผลงานของพวกเขาไม่น้อยไปกว่าใคร!”
ทุกคนยกย่องทั้งสองเยี่ยงวีรบุรุษ
ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์อย่างบ้าคลั่ง
ชาวบ้านที่ซื่อสัตย์สองคนลูบหัวตัวเองด้วยความเขินอาย และยิ้ม
“ข้าเพิ่งทุบเหล็กไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง ต้องทำถึงขนาดนี้เชียวหรือขอรับ?”
“เอาเถอะๆ ได้เวลาปล่อยท้องเขมือบอาหารแล้ว ท้องอิ่มแล้วเท่านั้นถึงจะมีแรงลุยต่อได้!”
“พวกท่านกินมากๆ หน่อย ข้ามีบางอย่างที่จะทำที่โรงตีเหล็กในภายหลัง”
เย่ปิงหยิบเนื้อแกะนุ่มสองชิ้น แล้วยื่นให้ทั้งสองคน ซึ่งทำให้พวกเขาพอใจ จนลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ
การกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจของเย่ปิง ทำให้นักตีเหล็กทั้งสองคน มีกำลังใจอีกครั้ง
กั่วเจียพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม รู้สึกว่าครั้งนี้เขาได้พบกับดาวนำทางจริงๆ
เสี่ยวเหมิงหยิบหมูตุ๋นขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วใส่ลงในจาน ทุกคนมีความสุขที่ได้กินอาหารอร่อยสุดพิเศษหลังจากทำงานมาทั้งวัน!
มื้อนี้ยิ่งอร่อย!
