109 บทส่งท้าย อาร์คที่ 4

109 บทส่งท้าย อาร์คที่ 4

◇ออราเคิลแห่งแสง, โนเอล อัลเธน่า ไฮแลนด์, รำลึกความหลัง◇

ฉันได้ถูกเลี้ยงมาแบบหญิงสาวผู้ศักดิ์สิทธิ์เกิดใหม่ตั้งแต่เวลาที่ฉันมีความทรงจำ

ห้นาที่ของฉันคือสนับสนุนความหวังของโลกที่ที่คือผู้กอบกู้

ในอดีต, มันถูกพูดว่าเพื่อวัยเด็กของฉันที่เป็นฮีโร่สายฟ้า, เกราลท์, คือผู้กอบกู้

“ชั้นจะจัดการเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่”

เกราลท์วัยเด็กพูดสิ่งนี้และฝึกทุกวันด้วยดาบของเขา

ฉันจะดูเขาจากข้างๆขณะที่ฉันฝึกในฐานะออราเคิล

{...แต่ฉันไม่แข็งแกร่งพอ}

จากตำนานของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ, เธอสามารถรักษาแผลของคนหลายพันได้ในคราเดียว

ด้วยแค่การร้องเพลงจากหญิงสาวผู้ศักดิ์สิทธิ์-ซามะ, ทหารจะไม่สามารถแพ้ได้ในสงคราม

ฉันได้ไกลจากเทียบว่าเป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะที่สร้างปาฏิหารจำนวนนับไม่ถ้วน

ฮีโร่สายฟ้าก็ยังขาดอยู่ด้วย

เขาได้ถูกเรียกว่าเป็นนักดาบอันดับหนึ่งในทวีป, แต่มีหลายครั้งที่เขาถูกเอาชนะโดยฮีโร่แห่งไฟ, ออก้า, ของประเทศแห่งไฟ

ในการต่อสู้ที่เป็นทางการ, ผลของมันคือ 50-50

ผู้กอบกู้ในตำนาน-ซามะเกิดใหม่แค่ระดับนี้เองเหรอ…? คือข่าวลือที่ได้ไปรอบๆ

เกราลท์ได้หงุดหงิดเมื่อเวลาผ่านไป

แต่มอนสเตอร์มันกระตือรือร้นมากขึ้นขณะที่แต่ละวันผ่านไป

ประมาณปี 1,010 ของยุคสมัยผู้กอบกู้, เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพ

นั่นเป็นคำทำนายของเทพธิดา-ซามะ

ความไม่สบายใจของผู้คนได้เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ

มันเป็นเวลานั้นที่คำทำนายใหม่ได้ถูกมอบ

—ฮีโร่ที่มาจากต่างโลกจะรวมพลังกับออราเคิลของเทพธิดาและช่วยโลก

ออราเคิลทั้งหกได้รับคำทำนายนั้นในเวลาเดียวกัน

แต่ละประเทศได้หาคนต่างโลกด้วยตาที่แดงก่ำ, และไฮแลนด์, ที่ได้ยินว่าพวกเขาอยู่ภายใต้การปกป้องในวิหารของประเทศแห่งน้ำ, ใช้ความเหนือกว่าของประเทศและใช้อำนาจให้พวกเขามอบฮีโร่แห่งแสงออกมา

“เค้าคือฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร-ซามะ โนเอล เธอจะเป็นคู่หมั้นเค้าแล้วสนับสนุนเค้า นี่คือคำสั่งจากราชา”

“เอ๋?” (โนเอล)

มันเป็นคำสั่งที่ฉุกละหุกจากพ่อของฉัน

การแต่งงานแบบคลุมถุงชนกับเกราลท์ได้ถูกยกเลิก, และฮีโร่แห่งแสงได้เป็นคู่หมั้นใหม่ของฉัน

บนนั้น, ฉันได้ขยับในการสืบทอดบัลลังก์, จากอันดับที่สามมาเป็นอันดับที่หนึ่ง มันได้ถูกตัดสินใจว่าฉันจะเป็นคนต่อไปที่สืบทอดบัลลังก์

ทั้งหมดเพื่อให้มีสายเลือดของฮีโร่แห่งแสงในราชวงศ์ไฮแลนด์

ไม่มีความตั้งใจของฉันเลยในเรื่องพวกนี้

แต่นั่นมันเรื่องธรรมชาติของบางคนในครอบครัวราชวงศ์

ฉันได้ยอมรับมันอย่างเงียบๆ

(ฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร เรียวซูเกะ…คนที่มีหน้าที่งดงาม เค้าเป็นคู่หมั้นชั้น…) (โนเอล)

จากที่ฉันเห็นไกลๆ, เรียวซูเกะ-ซามะเป็นชายหนุ่มนิสัยดีที่มีบรรยากาศที่สงบรอบๆตัวเขา

แต่เนื่องจากผู้นำของไฮแลนด์เฝ้าดูเขา เหมือนกับมองบางอย่างที่น่าสงสัย, เขาดูเหมือนจะกลัวเล็กน้อย

“ชั้นขอโทษสำหรับความกระทันหันของเรื่องนี้, ฮีโร่แห่งแสง-ซามะ แต่ไฮแลนด์จะทำดีที่สุดเพือสนับสนุนคุณ” (โนเอล)

ตอนแรก, ฉันชมฮีโร่แห่งแสงถึงจุดที่ไม่ปรกติ

ทั้งหมดเพราะฉันต้องไม่ทำให้เขาเสียอารมณ์ข้องฮีโร่แห่งแสง

“มันโอเค ชั้นจะรับหน้าที่นั้น แต่, เกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของคุณ…” (โนเอล)

“ได้, โปรดปล่อยไว้ให้ชั้นเอง” (ซากุไร)

เงื่อนไขของฮีโร่แห่งแสง-ซามะคือยืนยันความปลอดภัยของสหายต่างโลกของเขา

เขาพึ่งพาสหายของเขา

เขาพยายามจะตอบความคาดหวังของไฮแลนด์

บนนั้น, ฮีโร่แห่งแสง-ซามะได้ถูกมอบคู่หมั้นหลายคนนอกจากฉัน

ในฐานะออราเคิล, ฉันไม่สามารถให้กำเนิดลูกของฮีโร่แห่งแสงก่อนการต่อสู้ครั้งใหญ่

แต่มันมีโอกาศที่ฮีโร่แห่งแสงอาจจะสูญเสียชีวิตของเขา ในการต่อสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

คู้หมั้นพวกนี้ก็เพื่อความเป็นไปได้นั้น

อย่างไรก็ตาม, มันจะดูไม่ดีจากภายนอกถ้าฮีโร่แห่งแสง และ ออราเคิลแห่งแสงเป็นคนแปลกหน้ากัน, ดังนั้นเราได้ถูกบังคับให้เจอกันครั้งหนึ่งในอาทิตย์หนึ่ง

เรียวซูเกะ-ซามะ เป็นคนที่มีมารยาทดี, และเขาได้อยู่ในฝั่งที่สูงเมื่อมันเป็นเรื่องของทักษะการพูด

แต่ในเวลานั้น, มันไม่เหมือนว่าฉันชอบเขา, ฉันเพียงแต่ทำนี่เพราะมันเป็นหน้าที่ของฉัน

ฉันเป็นคาร์ดินัลของโบสถ์เทพธิดา และผู้สืบทอดอันดับหนึ่งของบัลลังก์

ทำงานนั้นทั้งสองอย่างลำบากมากกว่าที่ฉันจินตนาการ, และฉันได้รู้สึกว่าการพบเจอกับฮีโร่ของฉันนั้นน่าปวดหัวอย่างช้าๆ

ฉันคิดว่ามันเหมือนกันกับฮีโร่แห่งแสง

เขาพูดว่าในโลกเดิมของเขา, เขาไม่เคยใช้ดาบเลย, ดังนั้นเขาได้ถูกสอนวิชาดาบโดยนายพลยูเวอินเป็นการส่วนตัว

เขาได้ขัดเกลาทักษะดาบและเวทมนตร์ของเขา

ตอนกลางคืน, เขาจะเรียนรู้กลยุทธ์เพื่อนำทหาร

มันต้องค่อนข้างเป็นภาระ

มันจะดีกว่าที่จะหยุดการพบกันที่ไร้ความหมาย

ฉันคิดว่าจะไปปรึกษาเรื่องนี้กับนายกรัฐมนตรี

-วันหนึง…

(โอ้ไม้…วันนี้เป็นวันนี้ชั้นต้องไปเจอกับฮีโร่แห่งแสง-ซามะ) (โนเอล)

ฉันได้มีสมาธิไปกับงานและลืมการพบกัน

เลขาของฉันเขียนกระดาษโน้ตบนกำหนดการของฉัน, แต่ฉันลืมตรวจมัน

มันได้ดึกดื่นแล้ว

(ชั้นไม่คิดว่าเค้าอยู่นั่นอีกแล้ว…) (โนเอล)

ฉันคิดว่าฉันควรจะขอโทษพรุ่งนี้, ฉันไปที่ที่นัดเจอกันเผื่อไว้

“เอ๋?” (โนเอล)

ฮีโร่แห่งแสง-ซามะได้รออยู่ที่นั่นแม้ว่ามันจะดึกดื่นแล้ว

เขาต้องเหนื่อยจริงๆ

เขาได้งีบไป

“เรียวซูเกะ-ซามะ?! ไม่จำเป็นต้องรอจนดึกขนาดนี้ คุณต้องตื่นแต่เช้าพรุ่งนี้, ใช่มั้ย?” (โนเอล)

“อ้า, เจ้าหญิงโนเอล เธอทำงานเสร็จแล้วเหรอ?” (ซากุไร)

เขายิ้มในท่าทางที่สดชื่นเหมือนเขาไม่ถือมัน

มันทำให้ฉันรำคาญ

แม้ว่ามันไม่มีความจำเป็นที่ต้องดันตัวเองอย่างหนักในการพบกันที่ไม่มีจุดหมายนี้

“เรียวซูเกะ-ซามะ, คุณเป็นคนที่สำคัญที่สุดในไฮแลนด์ ถ้าคุณดันตัวเองหนักมากไป…” (โนเอล)

“ชั้นไม่ได้ดันตัวเอง” (ซากุไร)

เขาตอบมาอย่างมีพลัง

“...งั้น, ทำไม?” (โนเอล)

“ชั้นอยากจะฟังต่อเรื่องของการทำงานของเธอในโบสถ์เทพธิดา” (ซากุไร)

“เรื่องนั้น…?” (โนเอล)

ในการพบกันครั้งก่อน, ชั้นได้พูดเกี่ยวกับงานส่วนตัวฉันนิดหน่อยในเรื่องของการยกเลิกการเลือกปฏิบัติของเผ่าพันธุ์

มันเป็นนโยบายที่ถูกต่อต้านอย่างหนักจากราชวงศ์และขุนนาง

พูดจากใจแล้ว, ชั้นเริ่มรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำด้วยตัวเอง, และฉันเพียงแต่บ่น

ฮีโร่แห่งแสง-ซามะฟังนั้นด้วยรอยยิ้ม

แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นการคุยที่สนุกนะ…

“ชั้นรู้สึกว่ามันเป็นครั้งแรกที่ชั้นได้ยินตัวจริงของเธอ, และมันทำให้ชั้นมีความสุข” (ซากุไร)

“?!”

ฉันตกใจ

ฉันมีสกิล [ความงดงามที่สมบูรณ์แบบ]

ผลของมันคือนั่น, ไม่ว่าเป็นใคร, มันจะมอบความประทับใจที่ดีให้กับเขา

ขอบคุณสิ่งนี้, ฉันไม่มีปัญหาที่จะจัดการกับคนที่ฉันพบเป็นครั้งแรก

แต่เพราะสิ่งนั้น, ฉันไม่สามารถมีความสำพันธ์อันใกล้ชิดกับใครได้เลย

ถ้าชั้นพูดถึงบางคนแบบนั้น, มันจะเป็น…เจ้าหญิงโซเฟีย ที่มีตำแหน่งใกล้เคียงกับฉัน, ดังนั้นฉันได้มีความรู้สึกแบบเครือญาติกับเธอ

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ถูกชี้ออกมาว่าฉันไม่ได้แสดงตัวตนจริงๆของฉัน…นอกจากปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

“ชั้นคิดว่าในที่สุดเราก็เข้าใกล้กันนิดหน่อยแล้ว ชั้นเลยรู้สึกว่าชั้นไม่ควรพลาดการพบกันของเราวันนี้” (ซากุไร)

“...คุณเป็นคนประหลาดนะ, เรียวซูเกะ-ซามะ” (โนเอล)

“แต่มันดึกแล้ววันนี้ มาใช้เวลาคุยกันวันหลังเถอะ” (ซากุไร)

ในท้ายที่สุด, เราไม่ได้คุยกันมากวันนั้น แต่…

(ชั้นควรจะคุยกับเขาดีๆกว่านี้หน่อย…) (โนเอล)

ฉันได้สนใจในฮีโร่แห่งแสง, เรียวซูเกะ-ซามะ

หลังจากนั้น, ฉันได้คุยกับเขาโดยไม่ใช้สกิลและแสดงตัวจริงของฉัน

เกี่ยวกับความแข็งกร้าวของประเทศแห่งแส่ง, เกี่ยวกับความไม่พอใจของฉันของการเลือกปฏิบัติกับเผ่าอื่น, สภาพภายในโบสถ์, และเกี่ยวกับข้อพิพาททางการเมืองของราชวงศ์และขุนนาง

เรียวซูเกะ-ซามะ ฟังการบ่นของฉันด้วยรอยยิ้ม

ในเวลาที่ฉันรู้ตัว, เขาได้เป็นคนที่ฉันพูดจริงๆด้วยได้

การพบกันทุกอาทิตย์เป็นบางอย่างที่ฉันรอคอยมัน

ฉันเริ่มชอบเขา

แต่นั่นจะมีปัญหา

ฮีโร่แห่งแสงมี่คู่หมั้นหลายคน

มีคนที่ท้องแล้ว

มันทำให้ฉันอิจฉา

(ใจเย็น โนเอล ชั้นใจเย็น…) (โนเอล)

ฉันใช้สกิลที่ฉันเรียนรู้ในการฝึกที่โบสถ์และใจเย็นหัวใจของฉันลง

ฉันเป็นหมายเลขหนึ่ง

แล้วก็, ฉันรู้ว่าเรียวซูเกะ-ซามะ ไม่ได้ชอบคู่หมั้นของเขาจริงๆ

“พวกเขาพูดพวก…โปรดเลื่อนตำแหน่งตระกูลของชั้น, หรือชั้นอยากได้จุดยืนที่สูงกว่า…” (ซากุไร)

เรียวซูเกะ-ซามะมีรอยยิ้มที่ขมขื่นเหมือนเขามีปัญหากับสิ่งนี้

ช่างอนาถ

แม้ว่าพวกเขาได้มอบเกียรติที่จะมีลูกของฮีโร่แห่งแสง

ฉันได้เริ่มได้ยินความกังวลของเรียวซูเกะ-ซามะด้วย

เราตอนนี้ได้ใกล้กันพอที่จะคุยกันโดยไม่มีการเก็บไว้

จนถึงวันนั้น…

การปราบออราเคิลแห่งความมืดที่ลาโฟรเอจในประเทศแห่งความมืด

นายกรัฐมนตรีเสนอสิ่งนี้กับราชาเพื่อลดความไม่สบายใจของผู้คน

คนที่จะทำหน้าที่นี้คืออัศวินแห่งแสงเป็นกองกำลังหลัก

ฮีโร่แห่งแสง, เรียวซูเกะ-ซามะ, เป็นคนที่ทำหน้าที่ที่สำคัญที่สุด

สกิลของเขา [ลบล้างสถานะผิดปรกติ] ได้ถูกใช้งาน

เวทมนตร์เสน่ห์ของออราเคิลแห่งความมืดไม่สามารถถูกต่อต้านไม่ว่าใครก็ตาม

ถ้าเธอเอาจริง, เธอสามารถฟื้นประเทศแห่งความมืดได้

แผลคือตัดมันจากรากก่อนสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น

แผนสำเร็จอย่างปลอดภัย

แต่หัวใจและจิตวิญญานของเรียวซูเกะ-ซามะ {ได้เหนื่อยมาก} เมื่อเขากลับมา

“เจ้าหญิงโนเอล, ในสายตาของชั้น, ผู้คนของลาโฟรเอจได้ใช้ชีวิตที่แย่ ด้วยความพยายามที่ดีที่สุดของพวกเขา มันมีจุดหมายอะไรมั้ยในการฆ่าคนพวกนี้ ที่ปกป้องออราเคิลแห่งความมืด…?” (ซากุไร)

“นั่น…” (โนเอล)

“ชั้นได้ถูกด่าโดยออราเคิลแห่งความมืด…ว่าเราเป็นพวกผู้ปล้นสะดม ว่าพวกเค้าแค่อยากอยู่ในความสงบสุข…” (ซากุไร)

“……”

ในรายงาน, มันถูกเขียนว่าผู้คนที่ปกป้องออราเคิลแห่งความมืดได้ถูกโปรยเสน่ห์โดยเวทมนตร์ของเธอ, แต่มันไม่เหมือนว่าเธอได้ทำอะไรที่ชั่วร้าย

แต่นอกเหนือจากออราเคิลแห่งความมืดเอง ที่ไม่สามารถฆ่าได้เพราะคำสาบแก้แค้น, ทุกคนรอบออราเคิลแห่งความมืดได้ถูกกำจัด

คนที่ทำสิ่งนั้นคือเทมพลาร์

คนที่ออกคำสั่งคือโป้ป

เร็วซูเกะ-ซามะไม่เห็นด้วยกับแผนนั้น

อย่างน้อยที่สุด, เขาได้รู้สึกไม่เชื่อใจกับประเทศแห่งแสงตอนนี้

ตั้งแต่วันนั้นมาก, เรียวซูเกะ-ซามะเริ่มไปพบกันออราเคิลแห่งความมืด

“เรียวซูเกะ-ซามะ, เธอไปเจอกับออราเคิลแห่งความมืดเหรอ…?” (โนเอล)

“ใช่, ชั้นได้ยินแต่ฝั่งของไฮแลนด์จนถึงตอนนี้ ชั้นควรจะฟังความคิดเห็นของคนอื่นนอกจากไฮแลนด์ด้วย” (ซากุไร)

คำพูดของเรียวซูเกะ-ซามะนั้นถูกแล้ว

แต่ฉันได้ไม่สบายใจ

แม้ว่าฉันได้เกือบถูกโปรยเสน่ห์โดยออราเคิลแห่งความมืดด้วยเพื่องแค่การมอง, แต่กระนั้น, เขาได้ไปเจอคนแบบนั้น

เขาได้ถูกโปรยเสน่ห์แล้วเหรอ?

ฉันได้รู้สึกครุมเครือ

ฉันคิดอย่างใจจดใจจ่อที่จะหาแผน, และในองค์ประกอบขของหน่วยที่จะไปปราบมังกรต้องห้าม ที่ปรากฏตัวในลาเบรินทอส, ชั้นได้เขาไปในหน่วยของเรียวซูเกะ-ซามะ

การเรียกร้องขอกำลังเสริมของประเทศแห่งน้ำคือความยินดีจะพยายาม

ฉันได้ออกจากประเทศไปด้วยกันกับเขา

ฉันอย่างจะให้เขาเปลี่ยนอารมณ์ของเขา

เขามีหน้าที่มืดมนเมื่อเขาออก

สีหน้านั้นเปลี่ยนเมื่อเขามาทีลาเบรินทอสโดยเร็ว

“ซากิ! ชั้นเจอกับทากัตซูกิ-คุงด้วยล่ะ!” (ซากุไร)

“อืม, ทากัตซูกิ-คุง, ที่เป็น, เพื่อนร่วมชั้นของเราเหรอ…?”

มันเป็นซักพักแล้ว ตั้วแต่เรียวซูเกะ-ซามะแสดงสีหน้าที่สนุกสนาน ขณะที่เขาพูดกับหนึ่งในคู่หมั้นของเขา, โยโกยามะ ซากิ-ซัง

“เรียวซูเกะ-ซามะ, บางอย่างดีๆเกิดขึ้นเหรอ?” (โนเอล)

ฉันได้สนใจมันและพยายามถามเกี่ยวกับมัน

“เจ้าหญิงโนเอล, ชั้นได้เจอกับเพื่อนวัยเด็กของชั้น! ชั้นไม่ได้ยินเกี่ยวกับเค้าตั้งแต่การคุยที่เค้าจะยังอยู่ในวิหารแห่งน้ำ, ชั้นเลยกังวลเกี่ยวกับเข้า ชั้นโล่งใจ…” (ซากุไร)

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเรียวซูเกะ-ซามะมีความสุขมาก

ความสนใจฉันได้ถูกจับ, ดังนั้นฉันพยายามจะสืบประวัติของนักผจญภัยคนนั้น

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ…นักผจญภัยระดับเหล็ก?” (โนเอล)

เขเป็นคนต่างโลก, และเป็นนักผจญภัยในเขตชนบทที่เรียกว่ามักกาเรน

ความเร็วของเขาในการไต่ระดับค่อนข้างเร็ว

แต่สำหรับคนต่างโลก, นี่เป็นเรื่องที่ประวัติศาตร์ที่เฉยๆ

ฉันไม่ได้ใส่ใจมากแล้วปล่อยมันไว้ที่มุมของใจของฉัน

ครั้งต่อไปที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับเขาคือหลังการปราบมังกรต้องห้าม

“...เค้าลากมังกรต้องห้ามออกมาสองตัวด้วยเวทมนตร์ระดับกษัตริย์?” (โนเอล)

“ใช่, นั่นทากัตซูกิ-คุง! ชั้นรู้ว่าชั้นควรให้เค้าช่วยตั้งแต่แรกเลยล่ะ” (ซากุไร)

ซากุไร-คุงพูดในความตื่นเต้น

ในรายงาน, มันถูกเขียนว่าทากัตซูกิ มาโกโตะเป็นนักเวทย์ฝึกหัด

ไม่มีทางที่เขาใจใช้เวทมนตร์ระดับกษัตริย์ได้

แต่อัศวินทั้งหมดได้พูดว่าพวกเขาเห็นมัน

“ชั้นควรจะเจอเค้าครั้งนึง…” (โนเอล)

ชั้นมี [ดวงตาแยกแยะ: ระดับเหนือกว่า]

มันไม่ใช่ระดับของสกิล [อ่านใจ] ในตำนานแต่ฉันมั่นใจว่าฉันสามารถเห็นบางคน อย่างทะลุปรุโป่ง

ถ้าเขาเป็นคนที่พึ่งพาได้จริงๆ, ฉันจะให้เขามาที่ประเทศแห่งแสง

เพราะทั้งหมดมันดูเหมือนเขาเป็นคนที่สนิทกับเรียวซูเกะ-ซามะ

มันจะทำให้ฉันมีความสุขขึ้นได้ถ้ามีคนมากกว่านี้สนับสนุนเขา

“...ชั้นคือทากัตซูกิ มาโกโตะ”

ความประทับใจของฉันเมื่อชำเลืองมองคือ…เขาเป็นชายหนุ่มธรรมดา

เขาไม่เหมือนนักเวทย์ที่มีทักษะหรือนักรบที่แข็งแกร่ง

เขาดูเหมือนคนดี, แต่พึ่งพาไม่ได้เล็กน้อย

คนธรรมดาที่หาที่ไหนก็ได้

นั่นคือที่ [ดวงตาแยกแยะ] ได้บอกฉัน

แต่สัญชาติญานของฉันบอกว่า…

(เขา…คืออะไร? มันกวนใจชั้น) (โนเอล)

ฉันไม่เข้าใจ

แต่ฉันชวนเขามาอย่างแข็งขันไม่ได้ถ้าเจ้าหญิงโซเฟียอยู่ที่นี่

และมันดูเหมือนเขาตัดสินใจจะอยู่ต่อในประเทศแห่งน้ำ

ดังนั้น, ฉันเรียกเขามาที่ประเทศแห่งแสงเพื่อมอบรางวัลให้เขา สำหรับงานของเขาในการปราบมังกรต้องห้าท และได้เจรจากับเขา

นั่นคือที่ฉันคิด

“เอ๋? ทากัตซูกิ มาโกโตะ-ซามะ ได้เป็นฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศ?” (โนเอล)

มันทำให้ฉันตกใจ

มันยังไม่นานตั้งแต่เรากลับมาจากลาเบรินทอส

ดูเหมือนเจ้าหญิงโซเฟียและเขาจะไม่เป็นมิตรกัน

แค่อะไรได้เกิดขึ้น?

จากนั้น, ฮีโร่ของโรเซส, ทากัตซูกิ มาโกโตะ, มาถึงที่ไฮแลนด์

(เค้าเอาชนะฮีโร่สายฟ้า, เกราลท์…) (โนเอล)

ข่าวลือเกี่ยวกับเขาได้เต็มปราสาท

มากกว่านั้น…

“เอ๋?...เธออยากจะรู้เกี่ยวกับฮีโร่มาโกโตะ…? โนเอล-ซามะ, เค้าเป็นฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ!” (โซเฟีย)

ทัศนคติของโซเฟีย-ซังได้ทำการเปลี่ยน 180°

“ช-ใช่ มันโอเค, โซเฟีย-ซัง ชั้นจะไม่พยายามรับเค้ามาที่ประเทศแห่งแสง” (โนเอล)

“สัญญานะ, โนเอล-ซามะ” (โซเฟีย)

การเปลี่ยนในโซเฟีย-ซังที่ถูกเรียกว่าเจ้าหญิงน้ำแข็งแกะสลัก

ตาเธอลุกวาวเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอพูดเกี่ยวกับเขา

ไม่มีความจำเป็นแม้แต่การใช้ [ดวงตาแยกแยะ]

นี่คือหญิงสาวในความรัก…?

อย่างไรก็ตาม, พอมาคิดว่าโซเฟีย-ซังที่พูดว่า ‘ชั้นจะมอบตัวชั้นเพื่อประเทศแห่งน้ำ ชั้นจะไม่มีวันแต่งงาน’ จะออกมาเป็นแบบนี้

คนเปลี่ยนจริงๆ

ฉันอยากให้ดอกไม้แห่งความรักของเธอบาน

ฉันไม่รู้ว่ามันมีอะไรที่ฉันช่วยได้มั้ย, แต่ฉันอยากจะเชียร์เธอจากเงามืด

แม้อย่างนั้น, การที่ถูกเคารพขนาดนี้โดยเรียวซูเกะ-ซามะ, และสามารถขโมยหัวใจของโซเฟีย-ซัง

ทากัตซูกิ มาโกโตะนั่น…เขามีอะไรจริงๆ

ครั้งหน้าที่เขาปรากฏตัว, ฉันได้ช็อก

“อ-อัศวินผู้คุ้มกันของ อ-ออราเคิลแห่งความมืด?! มาโกโตะ-ซามะ, นายคิดอะไรอยู่?! แม้ว่านายอยู่ด้วยกันกับเจ้าหญิงโซเฟีย” (โนเอล)

สมาชิกของประเทศแห่งน้ำได้ร้องขอการประฉุมในตอนดึกดื่นอย่างกระทันหัน

มากกว่านั้น, มาด้วยกันกับออราเคิลต้องสาป

แต่ที่พวกเขาบอกฉันช็อกมากขึ้นไปอีก

กึ่งสัตว์ในเมืองหลวงได้ตกอยู่ในคำสาปมามากกว่าสิบปีโดยโบสถ์งู

และมันจะถูกใช้งานจากการก่อกบฏพรุ่งนี้

(ม-ไม่มีทาง…ซิมโฟเนียจะล่มสลายก่อนเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่จะฟื้นคืนชีพซะอีก…) (โนเอล)

เมื่อฉันได้อยู่ในขอบเหวของการตกไปอยู่ในความสิ้นหวัง

“แล้วก็, นี่คือแผนของผม” (มาโกโตะ)

ฮีโร่ของโรเซส, มาโกโตะ, เสนอแผนที่จะรอดจากเรื่องนี้เหมือนมันไม่มีอะไรเลย

เพื่อใช้ฝนเป็นตัวกลางสำหรับการใช้เวทมนตร์แก้คำสาปของออราเคิลแห่งความมืด

“แล้วก็, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ, โปรดควบคุมอากาศด้วย” (มาโกตะ)

“ช่างเป็นการใช้แรงงานทาส มันจะแพงนะ”

“เลือดเหมือนเดิม, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

เขาได้ถามปราชผู้ยิ่งใหญ่-ซามะให้ควบคุมอากาศที่เป็นเรื่องที่สมควรจะยากได้อย่างง่ายดาย

และซิมโฟเนียได้หนีออกมาจากการทำลายล้างที่แน่นอน

หลังจากนั้น, เขาหยุดการโจมตีของโบสถ์งูและกำจัดมอนสเตอร์ 1,000 ปีทั้งหมด

ไม่มีใครแล้วที่ไม่รู้ถึงพลังของเขา

แต่จากโซเฟีย-ซัง, ตัวเขาเองไม่รู้เรื่องนี้นะ…

และบนนั้น, มี {ข่าวลือนั่น}

ฉันคิดว่าฉันควรจะพูดกับเขาไม่ว่าอย่างไร

◇มุมมอง ทากัตซูกิ มาโกโตะ◇

ชั้นสูงสุดของปราสาทไฮแลนด์

ลึกข้างในประตูใหญ่ที่ถูกปกป้องด้วยอัศวินสีทอง คือห้องที่เห็นว่าโนเอลนั่นอยู่

“ขออภัย…” (มาโกโตะ)

ผมได้เข้าไปอย่างประหม่า

โนเอลได้อยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่, ยิ้มด้วยแสงที่ส่องมาที่หลังเธอ

ดั่งออกมาจากภาพวาด

“ยินดีที่นายมา, ฮีโร่มาโกโตะ-ซามะ ชั้นได้ยินว่านายจะกลับไปที่ประเทศแห่งน้ำ นายควรจะใช้เวลาที่นี่นะ, รู้มั้ย” (โนเอล)

“คนแปลกหน้ามาหาชั้นทุกวัน, ชั้นผ่อนคลายไม่ได้เลย” (มาโกโตะ)

“โอ้ชั้น, อย่างนั้นเหรอ เรียวซูเกะ-ซังได้เศร้าที่นายจะจากไปนะ, รู้มั้ย?” (โนเอล)

“...อ่าา” (มาโกโตะ)

ตอนนี้เมื่อเธอพูดถึงมัน, ผมไม่ได้คุยกับซากุไร-คุงเลยตั้งแต่เหตุการเกิดขึ้น

เขาดูเหมือนจะยุ่งอยู่ตลอด, ดังนั้นผมเลยจบที่การงดและไม่ได้เจอเขา

“โปรดให้ชั้นพูดกับนายหน่อยเกี่ยวกับแผนของฮีโร่-ซามะในอนาคต” (โนเอล)

-เกี่ยวกับแผนการเดินทางทางเหนือปีหน้า

-เกี่ยวกับการประชุมประจำของฮีโร่ของหกประเทศ และหัวหน้าสมาชิกของประเทศ

-เกี่ยวกับการร่วมมือกับประเทศอื่นเมื่อมอนสเตอร์มีปัญหาอย่างมอนสเตอร์ต้องห้ามปรากฏขึ้น

-เกี่ยวกับที่ไม่มีประเทศไหนยอมรับโบสถ์งู

มันเป็นการคุยแบบนั้น

นั่นปรกติ

มันไม่ใช่บางอย่างที่ต้องการให้เจ้าหญิงคุยกับผมเป็นการส่วนตัว

“พูดถึงแล้ว, ชั้นได้ออกทะเลไปหน่อยแต่…” (โนเอล)

สีหน้าของเจ้าหญิงโนเอลเปลี่ยนไป

จากสีหน้าที่ซีเรียสก่อนหน้า มาเป็นหยอกๆ

“นายคิดยังไงกับโซเฟีย-ซัง?” (โนเอล)

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

นี่อะไรกระทันหัน?

“ชั้นซาบซึ้งที่ได้ถูกทำให้เป็นฮีโร่” (มาโกโตะ)

ผมให้คำตอบที่ปลอดภัย

แต่มันดูเหมือนว่ามันต่างจากการตอบที่เจ้าหญิงโนเอลคาดหวัง

“นายคิดยังไงกับโซเฟีย-ซัง, ในฐานะสาว…?” (โนเอล)

“อืม…” (มาโกโตะ)

นี่อะไร?

ผมได้มีปัญหากับการตอบ, เจ้าหญิงโนเอลถอนหายใจและยิ้ม

“มาโกโตะ-ซามะ, นายได้เป็นอัศวินผู้คุ้มกันของออราเคิลแห่งความมืด, ใช่มั้ย? นายไม่ได้ถูกเสน่ห์นะ, ชั้นหวัง” (โนเอล)

“มันโอเค มันดูเหมือนว่าเวทมนตร์เสน่ห์ไม่มีผลกับชั้นเลยซักนิด” (มาโกโตะ)

โนอา-ซามะ มอบตาประประทับแห่งความมั่นใจกับสิ่งนั้น

ผมได้รู้ตอนนี้ถึงผลที่ซ่อนอยู่ของผู้เล่นอาร์พีจี

“แต่ชั้นไม่เชื่อเลยนะจากใจ…แต่ชั้นโล่งใจนะ โปรดช่วยเหลือโซเฟีย-ซังต่อไปนะ, โอเคมั้ย?” (โนเอล)

“แน่นอน ทั้งหมดเพราะชั้นชอบประเทศแห่งน้ำ” (มาโกโตะ)

ผมไม่มีปัญหากับนั่น

คือที่เธออยากได้ยินรึเปล่า?

หลังจากดูเหมือนว่าเธอรำพึงเกี่ยวกับอะไรบางอย่าง, เจ้าหญิงโซเฟียพูด

“พูดถึงแล้ว…นายรู้มั้ยว่าพวกเขาเรียกนายว่ายังไงกันในประเทศแห่งแสง, มาโกโตะ-ซามะ?” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลทำสีหน้าที่ยากจะอธิบาย

“...ไม่” (มาโกโตะ)

ชื่อเล่นเหรอ?

ผมมีบางอย่างแบบนั้นด้วย?

หลังจากหยุดไปซักพัก, เจ้าหญิงโนเอลพูด

“คนรักของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ” (โนเอล)

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

เธอพูดอะไรนะเมื่อกี้นี้?

“คนรักของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…นั่นเป็นชื่อเล่นที่พวกเค้ามอบให้นายกัน, มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

“เดียว, นั่นอะไรน่ะ?!” (มาโกโตะ)

นั่นหนักกว่าก็อบลินคลีนเนอร์อีกนะ!

“มันเป็นเพราะปาร์ตี้ฉลองวันก่อน” (โนเอล)

นั่น, หือห์

แต่แค่นั้นเรอะ?

“ขอบคุณสิ่งนั้น, ไม่มีคนในประเทศแห่งแสงที่ต่อต้านนายได้อีกแล้ว, มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

“...หือห์?” (มาโกโตะ)

นั่นหมายความว่ายังไง

“ชั้นจะอธิบาย ถึงจุดยืนของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะในประเทศแห่งแสง” (โนเอล)

“...ถ้าผมจำไม่ผิด, เธอเป็นคนที่สามที่สำคัญที่สุดในไฮแลนด์, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

ฟูจิ-ยังบอกกับผมสิ่งนี้

“นั่นเป็นที่สาธารณะเข้าใจ ในประเทศนี้, สหายของผู้กอบกู้ในตำนานอาเบล-ซามะนั้น ถูกปฏิบัติเหมือนพระเจ้า ราชาของไฮแลนด์ได้สืบทอดประเทศที่อาเบล-ซามะเป็นคนพบ โป้ปของโบสถ์เทพธิดาได้สืบทอดต้ำแหน่งของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…เป็นลูกหลานของนักเวทย์ในตำนาน” (โนเอล)

“แต่จริงๆแล้วเธอเป็นคนคนนั้นเองนะ” (มาโกโตะ)

เจ้าหญิงโนเอลพยักหน้ากับสิ่งนี้

“นั่นถูกแล้ว…พูดอีกอย่างคือ, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะนั้นใกล้กับการเป็นพระเจ้า” (โนเอล)

“......”

“ราชา…พ่อของชั้นและโป้ปไม่สามารถยกหัวของพวกเค้าได้กับปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะคือคนที่ไม่มีความสนใจในอิทธิพลทางการเมือง, ดังนั้นชื่อของเธอเลยเป็นแค่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่, แต่อำนาจของเธอนั้นสูงสุด” (โนเอล)

“อย่างนั้นเหรอ…” (มาโกโตะ)

เธอเป็นครูสอนเวทย์ของลูซี่หลังๆมานี่, ดังนั้นผมสามารถคุยกับเธอได้ค่อนข้างไร้ความกังวล

งั้นนั้นก็ไม่ดี, หือห์

“ดูเหมือนเธอไม่สังเกตุ มันเหมือนที่โซเฟีย-ซังบอกเลย” (โนเอล)

“เจ้าหญิงโซเฟียพูดอะไรเหรอ?” (มาโกโตะ)

“ฮีโร่มาโกโตะ-ซามะ ไม่มีความรู้ตัวเลยกับสิ่งที่เค้าทำด้วยตัวเอง” (โนเอล)

“...นั่น…” (มาโกโตะ)

(จริง) (โนอาห์)

โนอาห์-ซามะ?

(สำนึกในความทึบซะ) (โนอาห์)

เออ๋, แต่ผมเป็นผู้เล่นที่เล่นอย่างระวังนะ

(นายระวังก่อนจะเอาเคลียร์เหตุการณ์, แต่นายไม่สนใจมันเลยหลังจากเคลียร์มัน) (โนอาห์)

จริงเหรอ?

มันจริงที่ว่าหลังจากสำเร็จเหตุการณ์แล้ว, ผมไม่ได้สนใจมัน…

“มาโกโตะ-ซามะ?” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลแอบมองหน้าผม

เธอใกล้เกินไปหน่อยนะนั่น

“ขอบคุณที่เตือน ชั้นจะระวังตัว” (มาโกโตะ)

“ใช่ แล้วได้โปรดสนิทกับโซเฟีย-ซังต่อจากนี้ไปด้วยนะ, โอเค๊?” (โนเอล)

“โอเค” (มาโกโตะ)

เธอดันเจ้าหญิงโซเฟียให้ผมจริงๆนะ, หือห์

เธอบอกผมด้วยว่าถ้าผมมีเวลา, ไปหาซากุไร-คุงด้วย

นายถูกรักนะ, ซากุไร-คุง

ผมมอบคำขอบคุณและจากมา

…มันดูเหมือนเรื่องของโนอาห์-ซามะยังไม่ถูกเปิดเผย

นั่นโล่งใจ

◇◇

“เธอบอกอะไรนายที่เจอกันเหรอ, มาโกโตะ?” (ลูซี่)

“ทากัตซูกิ-คุง, ไปกินข้าวเถอะ~” (อายะ)

“นายมาสายนะ อัศวินของชั้น” (ฟูเรีย)

ลูซี่และซา-ซังได้รอผมอยู่ที่ทางเข้าของปราสาทไฮแลนด์

ฟูเรีย-ซังได้ใส่เสื้อคลุมที่มีฮู้ดที่มันลึกลงไปจนเราไม่เห็นหน้าของเธอ

“ขอโทษ, ทำให้เธอรอ มาคุยระหว่างกินที่เรือบินของฟูจิ-ยังเถอะ” (มาโกโตะ)

หลายอย่างเกิดขึ้น, แต่ผมทำสิ่งที่ทำได้ที่นี่

กลับมักกาเรนกันเถอะ

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอนได้ทั้ง facebook และ discord