ตอนที่ 667 จะเป็นมิตรหรือศัตรู?

สมบัติประหลาด700 ชิ้นได้สร้างกระแสวังวนมหึมา

มันมีมากมายหลายสีเหมือนกับวังวนสีรุ้งที่ผสมเข้าด้วยกัน แสงสว่างจากใจกลางเพิ่มความเข้มข้นและมีความเจิดจ้ามากขึ้น  เนื่องจากมันเปล่งสว่างจะมีระดับเดียวกับแสงอาทิตย์แม้แต่สมบัติที่อยู่ภายในก็ไม่สามารถมองเห็นได้ชัด

ภายในวังวนหลากสีสันกองเรือทั้งหมดพยายามจะหลบหนี  แต่พวกมันเป็นเหมือนเต่าที่ติดตาข่ายยากที่จะหลบหนีออกมาได้ สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือม่านพลังของเรือรบ ตกอยู่ภายใต้พลังงานแสงที่หนาแน่นรุนแรง เริ่มหวั่นไหว พลังแสงความเร็วสูงแข็งแกร่งมากกว่าธนูและเข้มข้นมาก ไม่สามารถหลบธนูได้

ปัง  ปัง ปัง!

ที่ระเบิดไปก่อนเป็นเรือโจมตีหกลำซึ่งกลายเป็นกลุ่มไฟขนาดใหญ่ เปลวเพลิงแพรวพราวคงอยู่เพียงวินาทีเดียวลำเรือโจมตีก็แตกสลายและถูกดูดเข้าไปในวังวนทันที

เหลือเรือรบอยู่สองลำที่ยังตกอยู่ในอันตราย

ถังเทียนยังคงตกใจกับฉากภาพที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าของเขา   เขาคิดว่าแผนการคงเป็นไปได้แต่เขาไม่คาดเลยว่าจะสร้างเรื่องน่าตื่นตกใจได้ถึงเพียงนี้  ฉากภาพที่เกาะใต้ที่ทุกคนกระตุ้นการใช้งานสมบัติที่เกาะใต้ตอนอยู่บนเรือรบธนูดำยังทิ้งผลกระทบใหญ่ไว้ให้กับเขา  เขารู้สึกว่าในทะเลพลังงานจะให้ผลที่ดีมากกว่า แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะให้ผลมากมายขนาดนั้น

ถ้าพวกเขาไม่ระมัดระวังและหลบหนีออกมา  พวกเขาอาจจะติดอยู่ภายในนั้นเช่นกัน

ถังเทียนรู้สึกมีความกลัวเกาะกุมใจ

เขาประเมินพลังงานไว้ต่ำเกินไป  ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาสามารถหลบหนีได้ดี  คงไม่ใช่พวกเขา  แต่เป็นศิษย์ตระกูลใหญ่อาจจะติดอยู่ในนั้น

วังวนขยายตัวได้อย่างรวดเร็วมองด้วยตาเปล่าก็เห็นได้ชัดและเรือรบที่ดิ้นรนอยู่ภายในกระแสหมุนวนก็ค่อยๆ อ่อนแรงลงเรื่อยๆ  ม่านพลังงานป้องกันของเรือแตกกระจายดังปัง  เรือลำหนึ่งระเบิดในเปลวเพลิงและเรือรบอีกลำถูกดูดลงไปในกระแสพลังแสงหมุนวน

******************

ปู้จื้อเฟยจ้องมองดูวังวนพลังงานขนาดมหึมา  มือของเขาเย็นเฉียบ หน้าซีดขาว

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังงานที่น่ากลัว เรือรบที่ทรงพลังก็ยังไม่สามารถต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย  และเรือรบเหล่านั้นต้องดิ้นรนต่อสู้กับแรงดูดมหาศาล สภาพจิตใจของปู้จื้อเฟยได้รับผลกระทบหนักที่สุด  สภาพใจของเขายังอยู่ในความมึนงง  เขาเคยเห็นพลังงานหมุนวนมาก่อนและเขาเคยเห็นวังวนพลังงานที่ใหญ่กว่าที่เขาเผชิญหน้าในปัจจุบันมานับไม่ถ้วน  แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่เห็นคนใช้พลังวังวนนั้นในการสู้รบ

กองเรือรบระดับเงินที่มีขนาดกลางสามลำและเรือโจมตีเร็วระดับเงินอีกหกลำ  เรือที่มีราคาแพงอย่างนั้นถูกทำลายราบคาบ  แม้แต่ก่อนที่พวกเขาจะสามารถโต้ตอบได้  แต่ก็ยังรู้สึกถึงอาการจนใจ  ปู้จื้อเฟยรู้สึกสะเทือนใจ  เขารู้ว่าต้องใช้กำลังคนมากมายแค่ไหนความมั่งคั่งเพียงไหนและเวลาเท่าใดศัตรูถึงจะสร้างกองเรือขึ้นมาได้  แต่ในพริบตาทุกอย่างพินาศเกลี้ยง

นั่นเกือบราคาหนึ่งล้านล้านคลาวด์  ทหารฝีมือดีอย่างนั้นถูกกำจัดไม่ว่าเกิดขึ้นกับมหาอำนาจใดๆ ก็ล้วนเจ็บปวดจนถึงกระดูก

ไม่มีการต่อต้าน  ไม่มีการสู้รบที่รุนแรง  มีแต่เพียงการซุ่มโจมตีที่สมบูรณ์

‘นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?’

‘เจ้านายใหญ่และพวกที่เหลือขว้างอะไรออกไป?’

ปู้จื้อเฟยใจสั่นสะท้าน หน้าของเขาแดงและใจของเขาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น  พลังน่ากลัวขนาดนั้นอาจจะช่วยเปลี่ยนวิถีของสงคราม และความรู้ทั่วไป มีรายละเอียดเกินกว่ามาตรฐานทั่วไปมาก

‘เจ้านายใหญ่มีอาวุธที่ทรงพลังอยู่ในมือของเขา!’

ปู้จื้อเฟยสูดหายใจลึก  เขาบังคับตนเองให้มีความมั่นคง  ในเงามืดยังมีสายตานับไม่ถ้วนกำลังจ้องดู  เขาเชื่อว่าการสู้รบจะขยายกระจายไปทั่วภูมิภาคใต้สักวันไม่, อาจขยายไปทั่วดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์

ก่อนที่ใครจะทำให้สถานการณ์ชัดแจ้งขึ้น  ไม่มีใครกล้าท้าทายพวกเขา  ซึ่งก็หมายความว่าพวกเขาปลอดภัยชั่วคราว

แต่คำถามหนึ่งยังคงค้างคาอยู่ในใจของปู้จื้อเฟย  นั่นคืออะไร?

“อะไร? พลังงานหมุนวน? ทำลายกองเรือได้ทั้งหมด?  เจ้ากำลังเล่นตลกอะไรอยู่กันแน่!”

เจ้าครองทวีปสองสามคนได้รับรายงานจากหน่วยสังเกตการณ์และปฏิกิริยาแรกของพวกเขาก็คือเหลือเชื่อ พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าใครสามารถใช้วังวนพลังงานได้  และกฎธรรมชาติภายในวังวนพลังงานไม่ใช่กฎระดับที่สูงนัก จะทำลายกองเรือที่มีเรือระดับเงินขนาดกลางสามลำได้วังวนพลังงานนั้นจะมีขนาดใหญ่เพียงไหน?

แต่เมื่อบันทึกการสู้รบตกไปถึงมือพวกเขา  พวกเขาถูกบังคับให้ตกอยู่ในความเงียบ

*************************

รายงานตรงทั้งหมดส่งมาที่ปิงเขาตระหนักได้ทันทีว่าจำนวนโจรสลัดรอบๆ สะพานลอยทะเลแสงลดจำนวนลง และทวีปที่แต่เดิมเงียบตลอดก็เริ่มส่งตัวแทนมาร่วมแสดงความสนใจกับการร่วมเป็นพันธมิตร

ตัวแทนของทุกทวีปก่อนที่จะผ่านปากอ่าวทวีปซางโจว จะมองเห็นวังวนพลังงานขนาดใหญ่ เมื่อเห็นภาพจริงสร้างผลกระทบใหญ่มากกว่าที่บันทึกเสียอีก  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงวังวนพลังงานขนาดมหึมาเป็นฝีมือมนุษย์สร้างขึ้นจริงๆ  พวกเขาทุกคนสูดหายใจหนาวเหน็บอย่างช่วยไม่ได้

ปิงเร่งรีบกลับมาจากสะพานลอยทะเลแสงและเห็นพลังงานหมุนวน  เขาถึงกับปากบิดเบี้ยวกัดฟันกรอด.. เขาบ่น“สิ้นเปลืองจริงๆ”

หน้าของปิงดำคล้ำ  ตั้งแต่ถังเทียนไปทวีปทรายขาวเขาไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยนอกจากใช้เงินฟาดหัวคน และความจริงก็คือว่าเขามาทราบด้วยตนเอง สมบัติระดับเงิน 700 ชิ้นไม่ใช่ของถูกๆ ต่อให้เป็นในสวรรค์วิถีก็ตาม ถ้าขายในดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ ค่าของมันอาจจะไม่เท่ากองเรือรบ แต่ก็พอจะซื้อได้ถูกกว่าเล็กน้อย

ปิงต้องผ่านอุปสรรคยากลำบากกว่าจะผลักดันเรื่องสะพานลอย  แต่ละย่างก้าวล้วนหนักหน่วงมาก  แต่สำหรับถังเทียนเขาแค่ใช้สมบัติถมใส่ศัตรู  ‘เจ้างี่เง่านั่นทำได้อย่างง่ายดาย แต่ข้ากลับเหนื่อยเป็นสุนัขหอบแดด’  ปิงต้องเตรียมพร้อมกับการต่อสู้ที่ยากลำบากเผชิญหน้ากับศัตรูใหญ่ เขาได้รับกำลังใจสูงส่ง แต่ในที่สุดเขาถูกส่งกลับอย่างเร่งรีบเพื่อเจรจา

‘นั่นสินะเพื่อการเจรจา! พวกเขาตกใจกลัวถังเทียนจริงๆ  เจ้าเด็กโง่นั่น,    พวกคนอ่อนแอจริงๆ’

ปิงรู้สึกได้ถึงความยับยั้งชั่งใจในตัวเขา  เขาเตรียมการสำหรับการรบครั้งใหญ่  แต่ใครบางคนกลับเข้ามาบอกว่ามันจบแล้ว  มันเป็นความรู้สึกที่รับไม่ทัน

ปิงหน้าดำคร่ำเครียดมองดูตัวแทนด้วยสายตาที่ไม่มีความเป็นมิตร

“เราสืบสวนดูแล้ว เป็นฝีมือของทวีปฉีโจว!”  ริชาร์ดพูดอย่างตื่นเต้น  เขาได้เลื่อนเป็นหัวหน้าฝ่ายข่าวกรองและยิ่งเพิ่มพลังกับการทุ่มเทให้งานของเขามากขึ้น “กองทัพของฝูตงคูหายไปกะทันหัน และพวกเขาประกาศว่าออกไปฝึกฝนระยะไกลบังเอิญว่าพวกเขามีกองเรือรบชั้นเงินขนาดกลางและเรือโจมตีเร็วชั้นเงินอีกหกลำ  ฮึ..ข้าไม่เคยคิดว่าจะเป็นฝูตงคูที่ตายภายใต้เงื้อมมือของนายใหญ่  เขาตายอย่างไม่สูญเปล่าจริงๆ”

ริชาร์ดตื่นเต้นอย่างแน่นอน,  จิ้งจอกบูรพาฝูตงคูคือแม่ทัพที่มีชื่อเสียงและนี่คือผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ เขาได้รับคัดเลือกมาโดยถังเทียน ดังนั้นจึงนับถือถังเทียนมากอยู่แล้ว และเมื่อคิดว่าจิ้งจอกบูรพาตายภายใต้เงื้อมมือถังเทียน  เขาคิดว่าไม่ใช่เรื่องน่าอัปยศ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า มันแน่อยู่แล้ว พ่ายแพ้ข้าถือเป็นบุญหัวเขาแล้ว!”  ถังเทียนพูดอย่างมีความสุข เขาเชิดจมูกขึ้นฟ้า

ปิงยังคงเฉยเมย  เขาไม่เคยได้ยินชื่อของฝูตงคู  เขาไม่สนใจแม่ทัพอย่างนั้น  เมื่อเห็นว่าริชาร์ดเป็นเช่นไร  เขารู้สึกไม่พอใจ  ‘ฮึ่ม...เจ้าหมอนี่  จอมประจบประแจงจริงๆ’

‘แต่,ทวีปฉีโจว...’

แววเย็นชาฉายผ่านดวงตาของปิงและรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเย็นชามากขึ้น

ภายในหอประชุมป้อมไพรกระบี่

“พวกท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้!” ตัวแทนของทวีปฉีโจวโบกมือพัลวัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ตัวแทนของทวีปอื่นยินดีต่อความหายนะของทวีปฉีโจว สถานการณ์ต่อหน้าพวกเขาสร้างความพอใจให้พวกเขา  สะพานลอยทะเลแสงเป็นเค้กชิ้นโต  ยิ่งมีคนแบ่งปันน้อยลง ก็ยิ่งได้ผลประโยชน์มาก  ดังนั้นเมื่อปิงปฏิเสธทวีปฉีโจวจึงแทบทำให้ทุกคนเห็นด้วย

ถังเทียนไม่สนใจเรื่องต้องการแบ่งปันผลกำไรพวกเขาหลังจากโจมตีทวีปซางโจวแล้วยังจะมีดีอะไรอีก?  ปิงยืนอยู่ข้างเขาพ่นบุหรี่อย่างไม่สนใจคนที่เหลือ ไม่ว่าจะเป็นปิงหรือถังเทียน พวกเขาไม่ใช่คนที่จะกลับมาทำดีต่อคนชั่วร้ายและพวกเขาไม่เก็บงำความเกลียดไว้ในเวลาข้ามคืน

“พวกเจ้าทุกคนจะต้องเสียใจ!”  ตัวแทนของทวีปฉีโจวกล่าวขึ้นทันที  “จะไม่มีใครละเลยความคงอยู่ของทวีปฉีโจวได้!”

เขาตัดสินใจแล้วเมื่อเขากลับไปยังทวีปของเขา เขาจะต้องหาทางหยุดพันธมิตรของทวีปซางโจว

ทันใดนั้นบริวารคนหนึ่งพรวดพราดเข้ามาในหอประชุม สีหน้าของเขาซีดขาว  เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ทุกคนมองดูเขาและตัวแทนผู้นั้นมองดูเขาด้วยความโกรธและตวาดลั่น “ใครอนุญาตให้เจ้าเข้ามา!”

“นายท่าน, แย่แล้ว...”  บริวารของเขาตัวสั่น

ทุกคนเอียงหูฟังกันหมด  มีแต่ปิงที่ยังเฉยเมย สูบบุหรี่ต่อไป

สีหน้าที่เย้ยหยันของทุกคนทำให้ตัวแทนผู้นี้โกรธมากยิ่งขึ้น  เผียะ, เขาตบบริวารของเขาและตะคอก“ฟ้าถล่มหรืออย่างไร? เจ้าจะตื่นเต้นไปทำไม? กลับไปส่องกระจกดูสารรูปการกระทำของเจ้าเสียบ้าง!”

“นายท่าน...” บริวารไม่สนใจรอยฝ่ามือบนใบหน้าของเขา และกล่าวต่อ  “โจรสลัด.. มีโจรสลัด,มันจบแล้ว, ทวีปฉีโจวจบแล้ว วังฉีตะวันออกถูกเผาราบเป็นหน้ากลอง..”

พรึ่บ...ตัวแทนทั่วทั้งหอประชุมลุกขึ้นพรวดพราด  ทุกคนอยู่ในอาการตกใจ....

วังฉีตะวันออกที่เป็นที่พักอยู่ของเจ้าทวีปฉีโจวถูกเผาจนราบ  หมายความว่าทวีปฉีโจว... ถูกทำลาย!

ตัวแทนของทวีปฉีโจวรู้สึกเหมือนกับว่าเขาถูกต่อยที่หัว โลกหมุนคว้างไปหมดกว่าจะรู้สึกตัวได้ก็เป็นเวลานาน  เขาหันไปชี้หน้าถังเทียนและหัวเราะอย่างขมขื่น“จะ..เจ้า... อำมหิตนัก...”

ถังเทียนจ้องตอบทันทีและพูดอย่างเฉื่อยชา  “เจ้าเป็นฝ่ายเริ่มก่อนก็อย่าตำหนิข้าที่เอาคืนเจ้า”

ทั่วทั้งหอประชุมเงียบทันที ตัวแทนทั้งหมดของแต่ละทวีปมองดูถังเทียนด้วยความกลัว

แม้แต่ตัวแทนของทวีปฉีโจวก็ไม่คิดว่าถังเทียนจะยอมรับ  แต่การไม่นำพาอย่างชัดเจนเช่นนี้  ทำให้เขารู้สึกโกรธยิ่งขึ้น  อ๊ากกกก... เขากระอักโลหิตออกมาเต็มปาก

“แค่ก แค่ก  แค่ก!”

เสียงไอดังทำลายความเงียบ  หลังจากได้ยินคำพูดของถังเทียน ปิงอัดควันจนเต็มที่เตรียมจะพ่นออกมาก็ต้องไอสำลักควันทันที  เขาด่าถังเทียนในใจขณะไอ  ‘เจ้างี่เง่าเอ๊ย,ไปยอมรับแบบนั้นได้ยังไง?  ถ้าข้ารู้เร็วกว่านี้  ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเด็กโง่นี่พูดแน่...’

หลังจากแน่ใจว่าเป็นฝีมือของทวีปฉีโจวแล้ว ปิงส่งสือเซินออกไปและทำเลียนแบบศัตรูของพวกเขาปลอมตัวเป็นโจรสลัดและบดขยี้ทวีปฉีโจว  ใครจะรู้กันว่าถังเทียนห้าวยิ่งกว่า  เมื่อได้ยินแผนของปิง เขาไม่พูดอะไรสักคำ  เขาไปหาโจรสลัดที่แท้จริง  ติดต่อกับเหลียนปั่วจวินผ่านซัวปี่ ใช้อาวุธเรือรบที่สร้างจากทองดำร้อยชุดจ้างโจรสลัดมังกรดำ

ในที่สุดปิงก็เห็นจอมโหดถังสู้ยังไง

หลังจากสูญเสียฝูตงคูและกองเรือไปแล้วทวีปฉีโจวก็อ่อนแอลงมาก พวกเขาจะรับมือกับเหลียนปั่วจวินและกองกำลังปีศาจทวีปโยวโจวของสือเซินได้อย่างไร?  กองทัพทวีปฉีโจวแตกสลายอย่างรวดเร็ว เหลียนปั่วจวินและสือเซินหาจุดอ่อนของพวกเขาและตะลุยฆ่าจนถึงวัง

ความจริงผลที่ได้ออกมาเกินคาดถังเทียนไปมาก  แต่เขาไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย

แต่ในขณะนั้นทุกคนมองดูถังเทียนด้วยความกลัว เหมือนกับว่ากำลังเห็นปีศาจร้ายจากนรก

ถังเทียนไม่สนใจ  ทวีปฉีโจวตะวันออกเป็นศัตรูในใจเขาไปแล้ว  เขาจะไม่มีทางผ่อนปรนกับศัตรู! ถังเทียนผู้ใจร้อนไม่รู้สึกละอายแต่อย่างใด  เขาลุกขึ้นยืนและมองดูตัวแทนทุกคนใบหน้าแฝงแววอำมหิต

“ในฐานะสหาย เราจะแบ่งปันอาหารร่วมกัน,  ถ้าเป็นศัตรู ก็ต้องตาย  แล้วพวกท่านจะเลือกเป็นสหายหรือศัตรู?”