ตอนที่ 38 การจู่โจมของระยะแรก สัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง

ตอนที่ 38 การจู่โจมของระยะแรก สัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง

แม้ช่วงเช้ามืดในจะยังคงตกอยู่ ซึ่งพวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากเตรียมเก็บของกัน แต่พอแสงของตะวันเริ่มปรากฏ สายฝนก็หยุดลงอย่างน่าประหลาดใจและถูกแทนที่ด้วยหมอกหนาแทน

หมอกเหล่านี้ปกคลุมจนยากจะมองเห็นได้ไกล แต่จากที่พวกเขาคาดการกันมันน่าจะอยู่ไม่นาน

ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มออกเดินทางกันแต่เช้าในทันที ออกมาด้านนอกฝนที่พึ่งจะหยุดตกทำให้พื้นหญ้าหน้าบ้านนั้นเฉอะแฉะเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาเหยียบย้ำน้ำฝนเอาของออกไปเก็บยังรถตำรวจของผู้กองเชนที่พึ่งขับออกมาจอดรอที่หน้าบ้าน

ของที่เอามาด้วยนั้นเป็นสิ่งที่พอจะหาได้จากในบ้าน โดยเฉพาะน้ำสะอาดและอาหารที่เหลืออยู่ไม่มาก ยังมีเสื้อผ้าและผ้าห่มที่หาได้จากในบ้านมาด้วย

พวกเขาต้องออกเดินทางกันอีกไกล ถ้ามีเหตุบังเอิญต้องแวะพักจริง ๆ ในสถานที่ซึ่งไม่มีของเหล่านี้ เสื้อผ้าและผ้าห่มที่เอามาจะช่วยให้พวกเขาอบอุ่นได้ในยามค่ำคืน

การดูแลไม่ให้ตัวเองป่วยหรือเป็นไข้ถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากในสถานการณ์แบบนี้

นอกจากนั้นก็มีของใช้ส่วนตัว ส่วนยาที่ได้มาจากร้านของชำก่อนหน้านั้น ถูกเก็บไว้กับไอรา ซึ่งเธอก็ใส่กระเป๋าที่สบายไว้กับตัว ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมา เธอสามารถใช้หรือเอายาไปพร้อมตัวเองได้ตลอดเวลา

ทุกคนเตรียมจะเดินไปขึ้นรถ แต่พอก้าวออกมาจะถึงตัวรถอยู่แล้วในตอนนั้นก็มีเสียงบางสิ่งดังขึ้นมา มันเป็นเสียงเคี้ยวที่ดังมาจากทางด้านหนึ่ง

ทุกคนนั้นพากันหันไปมองไปยังทิศทางของเสียง มันมาจากใต้ต้นไม้ใหญ่ที่เรนและธันวาเคยเอาศพไปโยนไว้เมื่อคืน

ตอนนี้บริเวณนั้นมีหมอกลงอยู่ แต่ก็ไม่มากนัก ซึ่งถ้าตั้งใจมองดี ๆ ก็พอจะเห็นสิ่งที่อยู่ใต้ต้นไม้นั้นได้

พวกเขาพบว่ามันมีกวางเอลก์ตัวผู้สีน้ำตาล สูงประมาณ 2 เมตรไม่รวมกับเขาใหญ่ ๆ ของมัน ซึ่งนับว่าใหญ่กว่ากวางเอลก์ทั่วไปมาก และปากของกวางเอลก์ตัวนี้กำลังก้มลงไปเคี้ยวเอื้องอยู่

เมื่อมองดี ๆ พวกเขาก็พบว่าบางของกวางนั้นเป็นสีคล้ำ ๆ และมีของเหลวคล้ายเลือดหยดลงมา ซึ่งเกิดจากการที่มันกำลังก้มกินซากศพของผู้ติดเชื้ออยู่

“มันกินซากศพผู้ติดเชื้อ”

ทุกคนถึงกับผงะไปในทันที เมื่อรู้ว่ามันกินอะไร

กวางเอลก์ที่ตั้งใจกินซากของผู้ติดเชื้อ มันก็รับรู้ได้ถึงสายตาของกลุ่มคนที่กำลังจ้องมองไปที่ตนเอง จึงเงยหน้าและหันไปมอง สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจเข้าไปอีก

เพราะว่าที่ข้างลำคอของมันมีก้อนเนื้อโผล่ออกมา ก้อนเนื้อนี้คล้ายกับหัวของกวางอีกหัว เพียงแต่มันไม่สมบูรณ์เท่านั้นและดวงตาก็มีมากถึง 3 ดวงตาที่มีขนาดไม่เท่ากัน

“ที่ข้างหัวกวางมันคือบ้าอะไรกัน ยังกับมันมีอีกหัวงอกออกมาอย่างนั้นและ!?” ธันวากล่าวด้วยความตกใจ

“นี่มันไม่ปกติแล้ว ทั้งกินเนื้อและมีก้อนเนื้องอกออกมา” ไอราพูดพร้อมกับเดินถอยหลังไปหลบข้าง ๆ รถ

หลินและรินดาเองก็ด้วย

“อย่าพึ่งขยับ” ตอนนั้นเองเรนก็เตือนพวกเขา เพราะทันทีที่พวกเขาเริ่มขยับกวางเอลก์พวกนี้ก็เริ่มมองไปที่พวกเขา

ดวงตาทั้งสามของก้อนเนื้อหัวกวางที่สองของกวางเอลก์นั้นกลอกกลิ้งไปมาราวกับว่ามันการเคลื่อนไหวของพวกเขานั้นไปกระตุ้นกวางเอลก์ตัวนี้อยู่

ทุกคนเห็นแบบนั้นก็หยุดนิ่งด้วยความกลัวในทันที

แม้แต่ผู้กองเชนที่นั่งอยู่ที่นั่งคนขับก็ระวังตัวเช่นกัน

แต่แล้วในตอนนั้นขาของกวางก็เริ่มขยับ มันผงกหัวขึ้นลงไปมาอย่างก้าวร้าว

“หนี” เรนพูดได้คำเดียว ก่อนจะถอยเข้ามาในบ้านทันที

ธันวาดึงมือของไอราเข้าไปในรถตำรวจ ส่วนหลินและรินดานั้นวิ่งตามเรนเข้าไปหลบในบ้าน แต่ว่ากวางเอลก์ตัวนี้มันไม่ยอมแพ้วิ่งทะยานไล่ตามหลังของรินดาที่เข้าในประตูเป็นคนสุดท้ายไป

รินดาหันไปปิดประตู แต่กวางเอลก์ที่ทรงพลังมากจนน่าตกใจได้ชนเข้ากับประตู จนบานประตูนั้นหลุดไปทั้งบานพร้อมกันนั้นก็ไปกระแทกรินดาอยู่หลังประตูพอดี

"อั้ก!" ด้วยแรงชนทำให้รินดาตัวลอยกระเด็นไปกระแทกกับโซฟาใจกลางห้องโถงอย่างแรก แม้จะตกลงใส่โซฟาแต่แรงจากที่โดนกระแทกมาทำให้เธอจุกจนแทบลุกไม่ขึ้น

กวางเอลก์สะบัดเขาของมันไปมา เพื่อเอาประตูไม้ที่ติดอยู่กับเขาออกไปหลังประตูโดนแหว่งจนหลุดออกจากเขา มันก็จ้องไปที่รินดาที่นอนจุกอยู่บนพื้น

มันคิดจะพุ่งเข้าไปโจมตีเธอซ้ำ

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

ตอนนั้นเองหลินที่ตั้งตัวได้ก็ใช้รูนิกปืนพกเอ็ม 1911 ของเธอกระหน่ำยิงใส่ตัวของกลางเอลก์จนหมดแม็กจนที่ตัวของมันมีรอยกระสุนและเลือดก็ไหลออกมา

ทำให้กวางเอลก์กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ซึ่งหัวที่ร้องนั้นเป็นหัวที่ไม่สมบูรณ์นั้นมันยังกลอกตากลิ้งไปมา ก่อนจะจ้องมาที่หลินด้วย

แม้จะโดนยิงไปถึง 7 นัด แต่กวางเอลก์ตัวนี้กลับไม่ตาย มันยิ่งโกรธมากขึ้น มันกันกลับไปมองหาหลินและพุ่งเข้ามาด้วยเขาของมัน

แต่ว่าตอนนั้นเองเรนก็กระโดดเข้ามาดึงตัวของหลินหลบไป ทำให้กวางเอลก์ที่บ้าคลั่งตัวนี้พุ่งชนเข้าในครัว

“ออกไป” เรนบอกกับหลิน ก่อนจะวิ่งไปอุ้มรินดาที่ลุกไม่ไหวขึ้นมาและพากันวิ่งออกไปจากในบ้าน

กวางเอลก์ตัวนั้นเริ่มบ้าคลั่ง มันพุ่งชนกำแพงห้องครัวจนพังทะลุออกมานอกตัวบ้าน ก่อนจะวิ่งตรงมาทางเรนที่อุ้มรินดาออกมา

“หลิน” เรนรีบโยนรินดาให้กับหลิน

หลินอ้าแขนรับรินดามา ทำให้ตัวเธอและรินดานั้นล้มไปด้านข้างสนามหญ้าที่เปียกแฉะพร้อม ๆ กัน

ส่วนเรนนั้นเขาหันกลับมาพร้อมกับใช้รูนิกหมีดำภูเขาในทันที

“จำลองพลัง!” ร่างของเรนขยายใหญ่กว่าเดินสองเท่า

หลังจากร่างของเรนขยายใหญ่ เขาก็พุ่งเข้าไปใส่กวางเอลก์ตัวนั้นทันที เขาอาศัยการพุ่งเข้ามาของมันและท่าในการจับไปที่เขาของกวางเอลก์ ก่อนจะออกแรงยกจนทำให้ตัวของกวางเอลก์ลอยขึ้นข้ามหัวอย่างน่าตกตะลึง

เรนทิ้งตัวหงายไปพร้อมกับที่ฟาดร่างของกวางเอลก์ไปกับพื้นหญ้าที่เปียกแฉะ

ปัง!

น้ำฝนที่ขังอยู่ที่พื้นและโคลนแตกกระจาย ตัวของกวางเอลก์โดนกระแทกไปกับพื้นทำให้มันเหมือนจะแน่นิ่งไป แต่แล้วมันก็ขยับตัวลุกขึ้นยืนราวกับว่าไม่ได้รับความเสียหายอะไรมากนัก

“มันบ้าอะไรวะ!” เรนสบถออกมา เพราะไม่คิดว่ากวางเอลก์ที่แปลกประหลาดตัวนี้จะอึดขนาดนี้

หลินที่ดึงตัวรินดาหลบออกมาด้านข้างเองก็ตกใจด้วยเช่นกัน

กวางเอลก์ลุกขึ้นมาแล้วจ้องไปที่เรนด้วยความบ้าคลั่งยิ่งกว่าเก่า มันวิ่งชนเรนในทันที เรนใช้มือทั้งสองจับเขาของมันไว้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เจ้ากว้างออกแรงสะบัดหัวไปมาเหวี่ยงเรนจนเท้าของเรนนั้นลากไปกับพื้น แต่ถึงอย่างนั้นเรนก็ยังไม่ถูกยกจนเลย เขายังมีแรงที่ต้านกวางเอลก์ตัวนี้ได้อยู่

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

ผู้กองเชนและธันวาทั้งสองคนลงมาจากรถ ก่อนจะช่วยกันใช้ปืนยิงใส่กวางเอลก์ที่ประชันแรงกับเรนอยู่ ทำให้มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและเริ่มอ่อนแรงลง

เมื่อได้โอกาสเรนก็ใช้แรงที่มีกดหัวกวางเอลก์ตัวนี้ลงกับพื้น ก่อนจะใช้เท้ากระทืบไปที่มัน เขาหยิบมีดพกออกมา แม้จะเล็ก แต่ก็ยังใช้ได้ เรนจับมีดพกด้วยมือข้างเดียวก่อนจะปักลงไปกลางหัวของกวางเอลก์ตัวนี้

ปัก!

มีดปักลงไป แต่เมื่อเห็นว่ามันแทงไม่ทะลุ เรนจึงใช้กำปั้นทั้งสองเป็นเหมือนค้อนตอกลงไปที่ด้ามมีดพกที่ปักคาอยู่บนหัวของกวางเอลก์จนทะลุ

ทันทีมีดแทงทะลุเข้าไปในสมองของมันก็ทำให้กวางเอลก์ที่ทรงพลังทรุดตัวล้มฟุบไปพร้อม ๆ กัน

กวางเอลก์ตายอยู่แทบเท้าเบื้องหน้าของเรน การต่อสู้กับกวางเอลก์ตัวนี้ทำให้เรนนั้นรู้สึกตกใจพอสมควร เพราะไม่คิดว่ามันจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ แถมจากกวางที่กินหญ้าก็บ้าคลั่งหันมาเป็นฝ่ายล่าเหยื่อเหมือนเสือร้ายแบบนี้ มันเกิดกว่าที่เขาคาดไว้จริง ๆ

แต่ขณะที่เรนคิดว่ามันตายแล้วตอนนั้นเองอยู่ ๆ ร่างของกวางก็เริ่มขยับอีกครั้ง

“เป็นไปได้ยังไง” เรนตกใจ เพราะหัวของมันนั้นตายแล้วจริง ๆ แม้แต่ดวงตาของมันก็ไร้ชีวิตแล้วด้วย

“หรือว่า” ตอนนั้นเองเรนก็นึกขึ้นได้มันยังมีอีกหัวหนึ่งอยู่

หัวที่เหมือนก้อนเนื้อที่งอกออกมาไม่สมบูรณ์ แต่ก่อนที่กวางจะได้ทำอะไร ผู้กองเชนก็โผล่มาข้าง ๆ และจ่อปืนลูกโม่ก่อนจะกระหน่ำยิงใส่ไปหัว

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

การต่อยิงด้วยระยะประชิดและอำนาจทำลายล้างของปืนลูกโม่ในมือของผู้กองเชนนั้นรุนแรงมากจนกระสุนยิงทะลุหัวที่เหมือนก้อนเนื้องอกจนทะลุคอของมันไปอีกฝั่ง

ทำให้กวางเอลก์ฟุบลงไปตายอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นการตายที่สมบูรณ์แล้ว

“ยังไหวใช่ไหม” ผู้กองเชนที่ถือปืนลูกโม่หันมาถามเรน

“ยังไหว” เรนตอบกลับไป แม้การสู้กับกวางเอลก์ตัวนี้จะยาก แต่ว่าเรนก็ไม่ได้บาดเจ็บอะไรแม้แต่น้อย

คนอื่น ๆ ทยอยกันเข้ามาดูกวางเอลก์ประหลาดตัวนี้ที่นอนตายอยู่ที่พื้น พวกเขาไม่คิดว่าจะพบกับอะไรที่เป็นแบบนี้มาก่อน

เรน หลินและผู้กองเชนต่างก็ยื่นแหวนไปทำการตรวจสอบศพของกวางเอลก์ตัวพร้อม ๆ กัน พวกเขาอยากรู้ว่าเจ้าตัวนี้มันคืออะไร

“กวางเอลก์ ระดับสัตว์ป่า การติดเชื้อระยะแรก”

เรนมองดูข้อความที่แหวนพลังตรวจสอบด้วยความตื่นตกใจ ก่อนจะพูดออกมาอย่างเป็นกังวล

“ดูเหมือนว่าโลกนี้จะไม่ได้มีอันตรายจากผู้ติดเชื้อแค่เพียงอย่างเดียวซะแล้ว”