ตอนที่ 15 เสือกับแกะ
ตอนที่ 15 เสือกับแกะ
"โอเค ครูจะสมัครทุนการศึกษาพิเศษของโรงเรียนให้เธอ 30,000 หยวน เธอจะได้รับภายในสองวัน ส่วนวันหยุดทางโรงเรียนจําเป็นต้องหารือกัน แต่ไม่ควรมีปัญหา ท้ายที่สุดเธอเป็นอัจฉริยะ อัจฉริยะควรมีสิทธิพิเศษบางอย่าง"
จงเจิ้งกั๋วรีบตอบรับคําขอของลู่เซิง
"นอกเหนือจากนั้นครูสามารถสัญญาบางอย่างกับเธอได้ หากเธอเป็นตัวแทนของโรงเรียนมัธยมไป๋เหอที่ 3 ของเราในการสอบเข้ามหาลัยและทำให้โรงเรียนติดอันดับในเมืองไป๋เหอได้ ทางโรงเรียนจะมอบรางวัลให้เธออีกครั้ง
และในช่วงก่อนสอบเข้ามหาลัยหากเธอพบปัญหาใดๆเกี่ยวกับทรัพยากรฝึกฝนสามารถส่งเรื่องมายังทางโรงเรียนได้ ตราบใดที่ไม่มากเกินไป ทางโรงเรียนสามารถตอบสนองเธอได้และครูเองก็จะช่วยเธอเช่นกัน"
จงเจิ้งกั๋วดูค่อนข้างเป็นทางการเมื่อเขาพูดแบบนี้ราวกับว่าเขาปฏิบัติต่อลู่เซิงอย่างเท่าเทียมกัน
ลู่เซิงเข้าใจความคิดของจงเจิ้งกั๋วได้หลังจากคิดเล็กน้อย
นักเรียนที่มีพรสวรรค์อย่างตัวเองไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเวลาที่ดีที่สุดและมีค่าใช้จ่ายน้อยที่สุดในการเอาใจ
"ขอบคุณทางโรงเรียนและครูจงครับ"
ลู่เซิงแสดงความขอบคุณในเรื่องนี้และเสริมว่า"อีกประเด็นหนึ่งคือครูจง ผมหวังว่าผลการเรียนในปัจจุบันของผมรวมถึงสิทธิที่ผมได้รับ ทางโรงเรียนจะไม่แจ้งให้ครอบครัวของผมทราบในตอนนี้..."
"ตกลง" จงเจิ้งกั๋วพยักหน้า
เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของลู่เซิงที่เพิ่มขึ้นอย่างกระทันหัน ครอบครับจอมยุทธ์สามารถเข้าใจได้ แต่ก็ยากที่จะพูดในครอบครัวธรรมดา
ในกรณีที่พ่อแม่ของลู่เซิงรู้เรื่องนี้ พวกเขาจะเค้นถามความลับของลู่เซิงว่าทําอะไรถึงพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งไม่มีใครต้องการตอบมัน
"ถ้าไม่มีไรแล้ว ผมขอตัวครับครูจง"
"เอาล่ะ เธอไปเถอะ"
จงเจิ้งกั๋วโบกมือและเฝ้ามองลู่เซิงเดินออกจากห้องทำงาน
ไม่กี่นาทีหลังจากที่ลู่เซิงจากไป จงเจิ้งกั๋วซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ก็กระโดดขึ้นทันที
ความสงบบนใบหน้าหายไปแทนที่ด้วยความสุขและความภาคภูมิใจ
"ลู่เซิง ฉันมีลู่เซิงในโรงเรียนมัธยมไป๋เหอที่ 3 เว้ย!"
"จอมยุทธ์ระดับ 1 ที่อายุน้อยกว่า 18 ปีแถมยังมีพลังยุทธ์เกือบ 200!"
" ก่อนการสอบเข้ามหาลัยจะเริ่มขึ้น ลู่เซิงต้องถูกเก็บเป็นความลับ รอจนกว่าการสอบเข้ามหาลัยเริ่มแล้วทําให้คนเหล่านั้นในโรงเรียนมัธยมไป๋เหอที่ 1 กับที่ 2 หวาดกลัว! ฮ่าฮ่าฉันตื่นเต้นจริงๆเมื่อนึกถึงสีหน้าของคนเหล่านั้น..."
"ฉันต้องรีบไปบอกข่าวดีกับครูใหญ่แล้ว!"
จงเจิ้งกั๋วเดินออกจากห้องทำงานและแวบหายไปกับสายลม
....
ลู่เซิงกลับไปที่คลาสศิลปะการต่อสู้ แต่นักเรียนทุกคนได้กลับไปที่ห้องเรียนของตนเองแล้ว
จากนั้น เมื่อลู่เซิงกลับมา ห้องเรียนที่มีเสียงดังในตอนแรกก็เงียบทันที ทุกสายตาต่างจ้องมาที่ตัวเขาอย่างพร้อมเพรียงกัน
ตกใจ, ประหลาดใจ, อยากรู้อยากเห็น,หลงใหล,กลัว....
ลู่เซิงเดินกลับไปยังที่ของตัวเองตามปกติ
ทันทีที่เขานั่งลงห้องเรียนที่เงียบสงบแต่เดิมก็ค่อยๆมีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ราวกับว่าเมื่อเสือก้าวเข้ามา ฝูงแกะทั้งหมดจะเงียบลง
และเมื่อเสือพักผ่อน ลูกแกะที่ตื่นตระหนกก็กลับมาส่งเสียงดังอีกครั้ง
และเสือที่ถูกกล่าวมาคือลู่เซิง
ไม่นานหลังจากที่ลู่เซิงนั่งลง เขาเห็นหยางอี้เฟยที่หน้าขาวซีดเดินกะเผลกเข้ามา
เมื่อสังเกตเห็นลู่เซิง ดวงตาของเขาก็ฉายแววไม่พอใจและขุ่นเคืองทันที และหยางอี้เฟยก็หลีกทางไปด้านข้าง เห็นได้ชัดว่าเขากลัวหมัดของลู่เซิงในคลาสศิลปะการต่อสู้มาก
หลิวฉีหมิงที่นั่งข้างๆต้องการชวนลู่เซิงคุยหลายครั้ง แต่กลับรู้สึกอ้าปากไม่ได้
หลิวฉีหมิงมองลู่เซิงซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ และเปิดหนังสืออ่านอย่างสบายๆ และเขาก็เกิดความสับสนเล็กน้อย
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเพื่อนที่อยู่ข้างเขามานานเปลี่ยนไปและดูห่างเหินมากขึ้น
.....
ณ เมืองไป๋เหอ ศูนย์การค้า
ในร้านที่ชื่อว่า "ร้านยาศิลปะการต่อสู้" ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักเรียนกําลังจ้องมองสินค้าบนชั้นวาง
พนักงานร้านเดินไปหาและถามอย่างสุภาพ
"ท่านสุภาพบุรุษ คุณต้องการซื้อยาเสริมร่างกายแบบไหน?"
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาและผอมเพรียวเขาส่ายหัวและตอบ "ไม่ ฉันแค่มาดูเฉยๆ"
"เชิญ" พนักงานเดินออกไปอย่างสมเหตุสมผล
ชายหนุ่มตรงหน้าเธอสวมชุดนักเรียนเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่กลุ่มลูกค้าที่มีศักยภาพของเธอ
และชายหนุ่มคนนี้คือลู่เซิงที่ออกมาเที่ยวหลังเลิกเรียน เพราะกําลังจะได้ทุนการศึกษา ลู่เซิงจึงอดใจไม่ไหวแล้วมาที่ศูนย์การค้าเพื่อวางแผนการใช้เงินทุนนี้
ไม่ใช่ว่าเขาฟุ่ยเฟือยและอัดอั้นตัวเองไม่ได้ แต่เขาต้องการเพิ่มความแข็งแกร่งมากเกินไป
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาด้วยการใช้เทคนิคฝึกฝนร่างกายและเทคนิคหายใจอย่างต่อเนื่อง ลู่เซิงรู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มหิวโหยมากขึ้นเรื่อยๆ
นั่นคืออาการของการที่ปราณโลหิตเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปจนสารอาหารไม่เพียงพอที่จะหล่อเลี้ยง
เซลล์กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของเขาต้องการพลังงานอย่างมาก แม้ว่าพ่อของเขาจะซื้อยาเสริมร่างกายมาให้เขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วก็ยังไม่เพียงพอ
หากสถานะ "ขาดสารอาหาร" นี้ยังคงดำเนินต่อไป ร่างกายอาจเกิดบาดเจ็บถาวร แม้กระทั่งความแข็งแกร่งลดลง
เพราะการฝึกศิลปะการต่อสู้เป็นกระบวนการที่จะต้องบีบศักยภาพของร่างกายมนุษย์ออกมาอย่างต่อเนื่อง
ปราณโลหิตที่เพิ่มขึ้นของจอมยุทธ์เป็นส่วนสำคัญของการกระตุ้นศักยภาพของร่างกายมนุษย์ หากไม่ได้รับสารอาหารเพียงพอมันจะย้อนกลับมาทําร้ายตัวเอง
วิธีการแก้ปัญหาคือการดูดซับสารอาหารภายนอกจํานวนมากผ่านยาเสริมร่างกายหรืออย่างอื่นอีกมากมาย
ท้ายที่สุดแล้ว สารอาหารที่อาหารธรรมดาสามารถให้ได้นั้นน้อยเกินไป เทียบไม่ได้กับยาเสริมร่างกายที่อุดมไปด้วยสารอาหารจํานวนมากที่ร่างกายมนุษย์ต้องการ
ยาเสริมร่างกายเหล่านี้มีราคาแพงมาก
ดังนั้น หากไม่รวยพอก็ยากที่จะฝึกศิลปะการต่อสู้จนประสบความสำเร็จ
"ยาเสริมร่างกายในตลาดแบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลัก คือสำหรับใช้ภายนอกและภายใน
ภายนอกคืออ่างยาสมุนไพร, การฝังเข็ม, การใช้ทาบนร่างกาย
เมื่อเทียบกันแล้วประเภทภายในดีกว่าภายนอกมาก แม้ประเภทภายนอกจะดูดซับได้เร็วกว่า แต่ขั้นตอนล้วนยุ่งยาก มีเงื่อนไขที่ลำบากมากมาย และผลประโยชน์จะแย่ลงตามจำนวนครั้งที่ใช้ แถมยังต้องเปลี่ยนสูตรยาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นฉันควรเลือกใช้ยาเสริมร่างกายประเภทภายใน "
สิ่งที่ลู่เซิงให้ความสําคัญคือยาเสริมร่างกายประเภทภายใน
อย่างไรก็ตามราคาของยาเสริมร่างกายทำให้ลู่เซิงขมวดคิ้ว
