บทที่ 557 ล่องเรือ
บทที่ 557 ล่องเรือ สายลมได้พัดผ่านพร้อมกับแสงจันทราที่สาดส่องกระทบผู้คนในพื้นที่ เจียงหยวนที่ยืนนิ่งๆอยู่คนเดียวบนฝั่งแม่น้ำได้เงยหน้ามองขึ้นไปด้วยท่าทางประหลาดใจ พร้อมกับร่างๆหนึ่งที่เข้ามาใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆ *ฝุ่บ* สายลมหนึ่งได้พัดผ่านเจียงหยวนไป พร้อมกับเสียงถอดถอนลมหายใจหนึ่งที่ดังขึ้นมา “เฮ้...
