ตอนที่ 623 แสงชำระใจ อสูรในตำนานไร้เทียมทาน

เทียบกับมังกรน้ำกับหนอนไหมฟ้าซึ่งมีร่างมหึมาก็เป็นเหมือนกับเหยื่อตกปลา

ไม่มีทางเปรียบเทียบกันได้เลย

มังกรน้ำซึ่งเต็มไปด้วยพลังของมังกรเต็มเปี่ยมกลืนหนอนไหมฟ้าได้ทั้งตัว

อย่างไรก็ตามจอมปีศาจจื้อกวงหลบหนีได้เส้นยาแดงผ่าแปด ก่อนที่เขาจะทันได้พักหายใจ  นางพญากระหายเลือดก็บินเข้ามาหาเขาแล้วแส้อาญาของนางหวดใส่ราวกับสายฟ้าจากนั้นไหมพันธนาการนับไม่ถ้วนเกิดขึ้นในมือของจอมปีศาจจื้อกวงและจากนั้นขยายออกมาเหมือนกับมีชีวิต  ขณะที่จอมปีศาจจื้อกวงเตรียมมัดนางพญากระหายเลือดผู้คล่องแคล่ว  สำหรับศัตรูที่มีความเร็วสูงอย่างนาง การใช้พลังป่าเถื่อนเข้าสู้เป็นเรื่องเปล่าประโยชน์เนื่องจากนางคล่องแคล่วรวดเร็วเกินไป...ภูตเพลิงฟ้าสร้างพายุหมุนและพุ่งเข้าหาทันที สวนทางกับนางพญากระหายเลือดที่กำลังถอยและโดดเข้าหาไหมพันธนาการ

ไหมพันธนาการทำจากแก่นเวทถูกดูดเข้าไปในพายุหมุนทันทีและด้วยความร้อนของภูตเพลิงฟ้า มันค่อยๆ เผาไหม้กลายเป็นควัน

ความจริงภูตเพลิงฟ้าคืออสูรพิทักษ์ที่ถูกเรียกออกมาเพื่อจัดการไหมพันธนาการของเขา

เกี่ยวกับสถานการณ์การต่อสู้คราวนี้ ความจริงจอมปีศาจจื้อกวงคาดการณ์ไว้แล้วว่าอสูรน้ำและอสูรเพลิงเป็นพลังโจมตีหลักขณะที่นางปีศาจเป็นอสูรที่ใช้ความเร็ว และปีศาจอสรพิษน้อยคอยสนับสนุน บวกกับเงาปีศาจที่เป็นอสูรพิเศษพวกเขามีการผสานงานที่ลงตัวที่สุด

“ห่วงทอง”

จอมปีศาจจื้อกวงไม่ใช่คนที่มีทักษะจำกัดอยู่ในคลังอาวุธของเขา  เขามีค่าหัวถึง 650ล้านเหรียญทองสูงกว่าสาวยักษ์ลี่เยี่ยน เขาคือผู้ที่ทุกคนคิดว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดรองจากราชาใจสิงห์และหมอหลง  ทักษะฝีมือของเขาความจริงแข็งแกร่งมากเขาปล่อยพลังแสงระเบิดสีทอง และร่างของเขากลายสภาพเป็นเหมือนตุ๊กตาทองจากนั้นเขาใช้พลังแสงสีทองชนิดเดียวกันสร้างห่วงแหวนขึ้นสองวง ห่วงทองวงแรกใช้ป้องกันศีรษะที่ล้านเลี่ยนของเขา ขณะที่อีกวงหนึ่งขยายเส้นผ่าศูนย์กลางออกไปสามเมตรและหมุนอย่างรุนแรงปกป้องร่างกายเขาไว้

ขณะเดียวกันแสงดำมีสีทองปนระเบิดออกมาจากใต้เท้าของจอมปีศาจจื้อกวง

แสงสีดำแผ่กระจายไปทั่วอากาศและกลายเป็นลักษณะของหนอนไหมฟ้า

นี่คือทักษะเฉพาะของจอมปีศาจจื้อกวงสนามพลังหนอนไหมฟ้า มันจะยิ่งทรงพลังมากขึ้นถ้าผสานพลังเข้ากับหนอนไหมฟ้าอสูรพิทักษ์ของเขา

“หนอนจอมตะกละ”จอมปีศาจจื้อกวงเริ่มโบกมือของเขาและฝูงแมลงยิงไข่ออกมา  ไข่แมลงทุกใบถูกบ่มและฟักตัวกลายเป็นหนอนรูปร่างน่าเกลียดนานาชนิด  พวกมันบินขึ้นฟ้าและกลุ่มแมลงจอมตะกละพุ่งเข้าหาภูตเพลิงฟ้า  ภูตเพลิงฟ้าปล่อยเพลิงเต็มกำลัง  แต่แมลงเหล่านั้นไม่กลัวไฟแม้ว่าร่างของพวกมันจะถูกไฟเผา แต่ไม่พอจะหยุดยั้งการโจมตีที่รุนแรงของมันได้เมื่อร่างของพวกมันถูกเผาไหม้ดำเป็นตอตะโก มีบางอย่างแตกตัวออกจากเปลือกที่ไหม้ดำนั้นทันทีกลายเป็นผีเสื้อเพลิงราตรี

อีกด้านหนึ่งฝูงหนอนที่น่าเกลียดบินเข้าหาเจี้ยงอิงซึ่งยืนอยู่บนผิวน้ำ  นางใช้ธนูวารียิงใส่อย่างไรก็ตามสิ่งที่ออกมาจากร่างหนอนพวกนั้นก็คือแมงมุมพิษ

ด้วยการโจมตีจากแส้อาญาแมลงที่แตกออกมาจากเปลือกตัวหนอนที่น่าเกลียดเป็นผีเสื้อหน้าปีศาจที่ใช้โจมตีจิตใจ

หนอนที่น่าเกลียดเหล่านี้คือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่ฆ่าไม่ตาย

นางพญากระหายเลือดสะบัดดาบจันทร์เสี้ยวและฟันใส่หนอนน่าเกลียดและผีเสื้อหน้าปีศาจไปครึ่งหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม มีสิ่งที่แปลกประหลาดก็คือหนอนที่น่าเกลียดเหล่านั้นถูกฟันจนขาดไปแล้วก็ยังงอกหัวงอกหางได้อีก แมลงตัวหนึ่งทวีคูณกลายเป็นสองตัวแทน ผีเสื้อหน้าปีศาจเหล่านั้นโฉบลงพื้นและระเบิด  ร่างของพวกมันถูกทำลายกลายเป็นไข่แมลงนับไม่ถ้วน...

เมื่อเห็นว่าเปลวเพลิงสายฟ้าและพายุของนางไม่สามารถสร้างความเสียหายให้ศัตรูได้ภูตเพลิงฟ้างงงวยและสับสนตอนแรก นางยังคงยืนอยู่ตำแหน่งเดิมไม่สามารถตัดสินใจว่าจะทำยังไงดีจากนั้นนางหันไปมองเย่ว์หยางหวังว่าเจ้านายนางจะออกคำสั่ง นี่เป็นครั้งแรกที่นางส่งมอบแผนการสู้ให้เย่ว์หยางเจ้านายนางก่อนหน้านี้นางไม่สามารถคิดเรื่องนี้ อย่างไรก็ตามเนื่องจากสติปัญญานางเพิ่มขึ้น นางเริ่มเข้าใจกระบวนการความคิด  แม้ว่านางจะคิดได้เล็กน้อยก็ตามแต่นั่นคือความก้าวหน้าครั้งใหญ่

“ชี่ ชี่!”

แมลงทุกตัวไม่กล้าทะลวงลึกเข้าไปในแกนภูตเพลิงฟ้าพลังในแกนกลางของนางแฝงไปด้วยเพลิงอมฤต นี่คือเพลิงที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดกลัว

ฝูงหนอนแมลงทั้งหมดที่รายล้อมภูตเพลิงฟ้าพยายามฉวยโอกาสจากจำนวนที่มากมายฝูงแมลงกลุ่มใหญ่รวมตัวเป็นเมฆดำและเริ่มไล่กวดนางพญากระหายเลือด

บนผิวทะเลสาบฝูงหนอนที่โจมตีใส่มังกรไร้เขาเจี้ยงอิงพบกับความยากลำบากแทน

“แย่แล้ว!” สาวยักษ์ลี่เยี่ยนที่ใช้ได้แต่เพียงร่างกายหยาบเข้าสู้ทำอะไรหนอนตะกละเหล่านี้ไม่ได้  พวกมันสามารถกลืนกินได้แม้กระทั่งกระดูก

“มิน่าเล่าเขาถึงได้มีระดับที่สูงกว่าเรา!”  เสี่ยวโฉ่ว,หลงเสียงและมนุษย์กระดูกราเชลค่อยเข้าใจมากขึ้น

ทำไมค่าหัวของจอมปีศาจถึงได้สูงมากกว่าคนที่เหลือ? ทำไมเขาสามารถเอาชนะเสี่ยวโฉ่วและราเชลได้เมื่อเขาปรากฏตัวแค่เพียงคนเดียว?  ดูเหมือนเป็นเพราะหนอนน่าเกลียดเหล่านี้ที่ไม่รู้จักตายไม่ว่าจะโจมตีเท่าใดก็ตาม  พวกเขาก็จะถูกฆ่า

หลงเสียงส่ายศีรษะ  เขาเป็นราชองครักษ์หมายเลขหนึ่งในเรื่องการสู้ด้วยวิชากระบี่แต่สำหรับหนอนเหล่านี้ เขาไม่สามารถทำอะไรได้ แม้แต่มนุษย์กระดูกราเชลก็ไม่สามารถหลบหนีการถูกกัดกินได้  เขาคงจะไม่ยอมถูกหนอนเหล่านี้ทำลายแน่  เสี่ยวโฉ่วรู้สึกภูมิใจตัวเองเล็กน้อย เนื่องจากเขารู้วิธีฆ่าหนอนเหล่านั้นและแม้กระทั่งวิธีทำลายสนามพลังหนอนไหมฟ้าของจอมปีศาจจื้อกวงด้วย  อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยบอกคนอื่น

ยิ่งเย่ว์หยางได้รับทุกข์ทรมาน  เขาก็จะยิ่งได้เปรียบมากขึ้น

แน่นอนว่าเสี่ยวโฉ่วไม่คิดว่าเย่ว์หยางจะแพ้

เจ้าเด็กผิดปกตินี่จะไม่เป็นภัยคุกคามต่อเขา  ถ้าพ่ายแพ้กลุ่มหนอนเหล่านี้ได้ง่ายๆ

ไม่เพียงแต่เจ้าเด็กนี่เท่านั้น แม้เด็กผู้หญิงคนนั้นที่สามารถใช้พลังพิเศษเชี่ยวชาญในการโจมตีด้วยพลังจิตและสิ่งประดิษฐ์ที่สามารถเอาชนะพวกหนอนเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย  หนอนเหล่านี้มีนิสัยก้าวร้าวเนื่องจากเป็นสัญชาตญาณตามธรรมชาติของพวกมัน  อย่างไรก็ตาม พลังต่อสู้ที่แท้จริงของพวกมัน ความจริงยังต่ำมาก

“น่าเบื่อ!” เย่ว์หยางอ้าปากหาว

ฝูงหนอนแมลงที่เต็มท้องฟ้ามองดูเหมือนกับเมฆดำ

เขาไม่สนใจฝูงหนอนแมลงทั้งหมดเหล่านี้เหมือนกับว่าไม่เห็นอะไรเลย ท่าทีที่ใจเย็นขนาดนั้นทำให้สาวยักษ์ลี่เยี่ยนชักจะเป็นห่วงเขา

อย่างไรก็ตามคนเดียวที่เป็นห่วงเขามากที่สุดก็มีแต่นางเท่านั้นคนอย่างราชาใจสิงห์และบุรุษเคราดำไม่คิดว่าเย่ว์หยางจะแพ้ ที่สำคัญหนอนแมลงที่น่าเกลียดเหล่านี้เป็นแค่แมลงเล็กน้อยสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังอย่างแท้จริงในแดนสวรรค์จะไม่พยายามเอาชนะด้วยจำนวน  ปกติพวกมันจะมีเพียงตัวเดียว หรืออย่างน้อยก็สองตัว สัตว์ที่ต้องพึ่งพาจำนวนเพื่อเอาชีวิตรอดเหล่านั้นความจริงค่อนข้างจะอ่อนแอก็แค่ว่าสัตว์ประหลาดเหล่านั้นมีคุณสมบัติสามารถควบคุมได้  พวกมันจึงสามารถแสดงฝีมือออกมาได้บ้าง

พวกมันบังคับให้นางพญากระหายเลือดให้บินหนีทำให้ภูตเพลิงฟ้างงทำอะไรไม่ถูก และบินรี่เข้าหาเสี่ยวเหวินหลีอย่างรวดเร็ว

ปีศาจอสรพิษน้อยมองดูด้วยท่าทางสงบมากมาก  เธอชูมือขึ้น มือน้อยขาวนุ่มโบกไปมาช้าๆ

แสงสว่างเจิดจ้าบาดตาแผ่ออกมาจากมือของเธอเป็นแสงที่ไม่มีอันตรายต่อคน อบอุ่นและไร้มลทิน ทำให้ผู้อื่นรู้สึกว่าพวกเขาได้สัมผัสความอบอุ่นของลมในฤดูใบไม้ผลิ ร่างของพวกเขาให้ความรู้สึกเหมือนกับจมอยู่ภายในน้ำพุร้อนที่อบอุ่นและสะดวกสบาย

อย่างไรก็ตามแสงสีขาวที่ไม่เป็นอันตรายนี้ทำให้ร่างของมนุษย์กระดูกราเชลไหม้จนควันดำโขมง  เขาร้องเจ็บปวดทรมาน

“อ๊าคคค วันนี้ข้าซวยจริงๆ  กระดูกของข้า!” ร่างของมนุษย์กระดูกราเชลที่เป็นนักสู้ปราณฟ้าเริ่มมีเพลิงลุกไหม้  เขารีบใช้ชุดที่ขาดรุ่งริ่งพันตัวเองและไปซ่อนอยู่ด้านหลังหลงเสียงให้เขาช่วยป้องกันแสงไม่ให้ถูกตัวเขา ด้วยแสงที่ธรรมดานี้ร่างของเขาซึ่งดาบกระบี่ทำอันตรายไม่ได้ถึงกับเต็มไปด้วยรอยแตกร้าว

ไม่อยากคิดเลยจริงๆถ้ามนุษย์กระดูกราเชลไม่สามารถขยับตัวได้และสัมผัสกับแสงขาวนั่น จะเกิดอะไรขึ้น?

ภายใต้แสงสีขาวนั้นกลุ่มหนอนที่น่าเกลียดเหล่านั้นละลายและหายไปเหมือนน้ำแข็งและหิมะ

ไม่มีเหลือเลยสักตัว  ทุกตัวถูกทำลายหมดสิ้น

หนอนแมลงเหล่านั้นถอยหนีแสงสีขาวนั้นอย่างบ้าคลั่งพยายามกลับเข้าไปยังสนามพลังหนอนไหมฟ้า  อย่างไรก็ตาม พวกมันเร็วไม่พอจะหนีแสงขาวได้ทันมีหนอนเพียงสองสามตัวซึ่งอยู่ภายในสนามพลังหนอนไหมฟ้าของจอมปีศาจจื้อกวงที่รอดออกมาได้  กลับกลายเป็นว่าจำนวนไม่ใช่เรื่องสำคัญ  หนอนแมลงนับแสนที่ครอบคลุมเต็มท้องฟ้าถูกกำจัดไปภายในไม่กี่วินาที

เหมือนกับว่าหนอนแมลงที่น่าเกลียดเหล่านี้ไม่เคยมีอยู่เลยตั้งแต่แรก!

ถึงตอนนี้ทุกคนเริ่มเห็นปีศาจอสรพิษน้อยเสี่ยวเหวินหลีในลักษณะที่ต่างออกไป

“แสงชำระใจของอสูรในตำนาน!”ตอนแรกราชาใจสิงห์ยังคลางแคลงในสิ่งที่เขาเห็น แต่หลังจากเห็นพลังบริสุทธิ์ของเสี่ยวเหวินหลีเขาสามารถระบุสถานะของเธอได้ทันที แสงชำระใจของอสูรในตำนานไร้ผู้ต่อต้าน ดังนั้นหนอนแมลงที่น่าเกลียดทั้งหมดจึงถูกเธอกวาดล้างได้อย่างง่ายดาย  ต่อหน้าอสูรในตำนานนี้ พลังตอบโต้ใดๆ หรือทักษะวนกำเนิดใหม่กลายเป็นเรื่องตลก ชีวิตทุกอย่างที่ถูกแสงชำระใจกวาดหายไปจะไม่กลับฟื้นคืนสภาพได้ง่ายๆต่อให้เป็นนักสู้ปราณฟ้าที่มีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งก็ตาม  อย่าว่าแต่หนอนแมลงเหล่านี้มีพลังวิญญาณอ่อนแอและไม่มีสติปัญญา

“....”จอมปีศาจจื้อกวงส่ายศีรษะและฝืนยิ้มเป็นครั้งที่สอง

ความจริงก่อนที่เขาจะปล่อยหนอนตะกละออกไป  เขารู้แล้วว่าเย่ว์หยางคงไม่พ่ายแพ้หนอนแมลงของเขาง่ายๆแน่

อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคิดเลยว่าหนอนแมลงของเขาจะพ่ายแพ้อย่างรวดเร็วขนาดนั้น

เผชิญหน้ากับอสูรในตำนาน  หนอนตะกละเหล่านี้ตายสถานเดียว

โชคดีที่อสูรในตำนานนี้ยังไม่เติบโต  ถ้าเธอเป็นผู้ใหญ่เต็มที่และอยู่ในระดับพลังสุดยอดจอมปีศาจจื้อกวงเชื่อว่าเขาคงตายอย่างอนาถเพราะพลังโจมตีของเธอ ตอนนี้เธอก็สามารถฆ่าหนอนแมลงของเขาได้ทันทีเสียแล้วพลังของเธอนับว่าแข็งแกร่งมาก

แม้แต่ในแดนสวรรค์ที่กว้างใหญ่ไม่มีขีดคั่น  มีอสูรในตำนานอยู่เท่าใดกันแน่?

เขากล้าพูดได้ว่าไม่ว่าอสูรในตำนานจะมีอยู่เท่าใดจำนวนอสูรในตำนานเหล่านั้นก็ยังน้อยกว่าคนที่เป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับห้าขึ้นไปแน่

ในจำนวนนี้ยังรวมถึงอสูรในตำนานที่เป็นอิสระ ถ้าหากพวกเขาจะนับอสูรในตำนานที่ทำสัญญาในคัมภีร์อัญเชิญก็ยิ่งมีจำนวนน้อยกว่านั้นอีก  อสูรในตำนานเป็นสิ่งที่นักสู้ปราณฟ้าปรารถนาจะได้แต่ไม่เคยได้รับเลย!

นอกจากมีอสูรพิทักษ์ถึงห้าตนแล้ว  เจ้าเด็กที่ไม่ธรรมดานี่ยังมีอสูรในตำนานรวมอยู่ด้วย  มิน่าเล่าถึงได้หยิ่งผยองนัก...จอมปีศาจจื้อกวงริษยาจัดจนอยากตายยิ่งนัก หนอนไหมฟ้าของเขาบางทีอาจไม่สามารถวิวัฒนาการเป็นอสูรในตำนานในชาตินี้ได้สำหรับอสูรธรรมดาอื่นๆ ของเขาไม่มีค่าควรเอ่ยอ้างเลย ในเวลานี้เสี่ยวโฉ่วผู้น่าเกลียดจ้องมองเสี่ยวเหวินหลี ตาของเขาเต็มไปด้วยความริษยาจนแทบกระอักโลหิตออกมา  เขาเคยฝันว่าจะได้รับอสูรในตำนานแม้แต่ในความฝัน  แต่โชคไม่ดี เขาไม่มีโชคทางนั้น... สิ่งที่ทำให้เสี่ยวโฉ่วแทบจะทนไม่ไหวไม่ใช่เรื่องที่เขาไม่มีอสูรในตำนาน  หากแต่เป็นเพราะศัตรูของเขามีต่างหาก!

ราเชลก็เหมือนกัน  โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย

ทำไมสวรรค์ถึงได้ใจกว้างกับเจ้าเด็กนั่นนัก?  อย่าว่าแต่เรื่องมีอสูรพิทักษ์ถึงห้าตนเลย  เขายังมีอสูรในตำนานอีกหนึ่ง  ช่างไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ

มนุษย์กระดูกราเชลทำเป็นมองไม่เห็น  เขาไม่อาจพูดได้ว่าเขาอิจฉา  อย่าว่าแต่อสูรในตำนานเลย  เขาไม่มีกระทั่งคัมภีร์อัญเชิญ!

สาวยักษ์มีความสุขมาก  นางอดตบหลังเย่ว์หยางไม่ได้

ถ้านางไม่ทำเช่นนั้นนางคงไม่สามารถข่มความสุขในใจลงได้

เจ้าเด็กนี่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ  แต่ความไม่ธรรมดาของเขาก็เป็นแรงบันดาลใจอย่างหนึ่ง  ตอนนี้ เนื่องจากนางเตรียมใจไว้แล้วนางหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้าเด็กนี่ยังมีเรื่องที่ไม่ธรรมดาเพิ่มขึ้นอีก

“โอว.. นี่ช่างน่าสนใจจริงๆ”  บุรุษเคราดำม่อหลงนอนลงอย่างเกียจคร้านแต่ตอนนี้เขาผุดลุกขึ้นนั่ง  เขามองดูเย่ว์หยางอย่างจริงจังและจากนั้นก็มองราชาใจสิงห์ที่ลอยตัวลงมาในระยะสองสามร้อยเมตรเพื่อสังเกตดูเย่ว์หยางให้ถนัดขึ้น  เขาเบะปากเล็กน้อยยิ้มเยาะเย้ย ก่อนหน้านี้ถ้าราชาใจสิงห์ไม่สนใจทุกอย่างและพยายามฆ่าเจ้าเด็กนี่  หมอหลงจะไม่ทำอะไรเพื่อห้ามเขาเลย  อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาจะต้องหยุดราชาใจสิงห์ไว้อย่างสุดกำลังความสามารถของเขา

อย่าว่าแต่มีความเป็นไปได้ที่เจ้าเด็กนี่จะมีความเกี่ยวข้องกับเขา

ถ้าเขาบอกพวกคนแก่เหล่านั้นว่ามีคนผิดธรรมดาอย่างนี้อยู่ในโลกนี้  พวกเขาคงมีความสุขกันมากอย่างแน่นอน  เจ้าเด็กนี่เป็นกุญแจฟื้นคืนอิสรภาพให้พวกเขาอย่างแน่นอน

ราชาใจสิงห์รู้สึกได้ว่าหมอหลงกำลังจ้องมองมาทางเขาและเขาสั่นสะท้าน  แย่แล้ว เขาใจร้อนเกินไปดูเหมือนหมอหลงจะเข้าใจเขาผิด

เขารีบขจัดกลิ่นอายอันตรายออกไปเพื่อแสดงว่าเขาไม่มีเจตนาร้าย

มีหมอหลงอยู่ที่นี่การพยายามฆ่าเจ้าเด็กนี่เป็นการกระทำที่โง่ที่สุดในโลก

ในทางตรงกันข้ามเจ้าเด็กนี่ยังคงเติบใหญ่ได้อีก ถ้าเขาตรวจสอบเจ้าเด็กนี่เพิ่มสักนิดบางทีเขาอาจได้รับผลตอบแทนมหาศาลจากการลงทุนของเขาก็เป็นได้ ราชาใจสิงห์เป็นคนที่ฉลาดพยายามคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ได้เป็นร้อย  เขาตัดสินใจใหม่ในทันทีแน่นอนว่าไม่มีใครรู้สิ่งที่เขาคิดอยู่จริงๆ นอกจากนั้นบุรุษเคราดำหมอหลงซึ่งมีชีวิตมาเป็นแสนปีก็ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเห็นสีสันที่แท้จริงของผู้อื่น

บุรุษเคราดำทำปากเย้ย รอยยิ้มหยันของเขามากยิ่งขึ้นขณะที่เขากลับไปยังตำแหน่งเดิมล้มตัวลงนอนกับพื้นอย่างเกียจคร้านอีกครั้งขาพาดไปอีกด้านหนึ่ง

ในท้องฟ้าจอมปีศาจจื้อกวงพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกันเรื่องอสูร  เขาบินเข้าหาเพื่อสู้ระยะประชิดกับเย่ว์หยาง

ฝ่ายหนึ่งถือห่วงทองขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งถือดาบเทาเถี้ย

อาวุธทั้งสองปะทะกันเกิดการระเบิดที่รุนแรง.....

สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือทั้งราชาใจสิงห์และหมอหลงไม่ให้ความสนใจการต่อสู้ของเย่ว์หยางและจอมปีศาจจื้อกวงเลย  พวกเขากลับมองดูสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงแทนนางยังคงยืนอยู่บนผิวทะเลสาบ  ในเวลานี้ลึกลงไปที่ก้นทะเลสาบ  พลังงานพิเศษชนิดหนึ่งเริ่มแผ่ออกมาและเข้าไปในร่างของสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด  ร่างของนางค่อยๆ เปล่งแสงช้าๆและในที่สุดนางเปลี่ยนร่างเป็นมังกรทองในตำนานขนาดมหึมาบินขึ้นไปในท้องฟ้า!

ทุกคนในที่นั้นรู้สึกถึงพลังบางอย่างกดดันใส่ร่างของพวกเขา

รวมทั้งราชาใจสิงห์และหมอหลงด้วย

แม้ว่าพลังชนิดนี้จะค่อนข้างอ่อน  แต่ก็มั่นคงแน่นอน นอกจากนี้ยังคล้ายกับพลังที่ปีศาจอสรพิษน้อยเพิ่งใช้ไปเมื่อครู่นี้พลังแสงชำระใจของอสูรในตำนาน!

อสูรในตำนานสองตน?

เจ้าเด็กนี่มีอสูรในตำนานถึงสองตนหรือนี่?

เสี่ยวโฉ่วแทบจะกระอักโลหิตเสียให้ได้ เขาจ้องมองทะเลสาบราวกับหวังว่าจะสามารถลักพาตัวอสูรพิทักษ์ของเย่ว์หยางหนีไปได้ด้วยวิธีนี้

ช่างน่าตลกเสียจริง

ลำแสงสูงสายหนึ่งยิงขึ้นท้องฟ้าและคัมภีร์อัญเชิญลอยขึ้นมาอยู่ต่อหน้าเจี้ยงอิง มังกรทองศักดิ์สิทธิ์ขดรอบลำแสงที่ออกมาจากคัมภีร์และลอยเข้าไปในร่างของเจี้ยงอิง  ผนึกแดนมรณะที่กันฉลามปีศาจดึกดำบรรพ์,ปลาวาฬเกาะดึกดำบรรพ์และปลาไหลมังกรไฟฟ้าโป่งขึ้นเหมือนลูกโป่งและแตกกระจายเป็นเป็นอนุภาคแสงนับล้านชิ้นและกลับเข้าไปในคัมภีร์อัญเชิญของเจี้ยงอิง....

พอถึงเวลานี้น้ำในทะเลสาบเริ่มเดือดน้ำรูปร่างมังกรนับไม่ถ้วนบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและทั้งหมดแสดงความคารวะเจี้ยงอิงที่ยังหลับตาอยู่

ปลาไหลมังกรไฟฟ้า,ฉลามปีศาจดึกดำบรรพ์และปลาวาฬเกาะดึกดำบรรพ์ในท้องฟ้าและราชาหมึกร้อยหนวดที่อยู่ในน้ำก็แสดงความเคารพเช่นกันพลังมังกรที่แข็งแกร่งไร้ผู้ต่อต้านชนิดหนึ่งเกิดขึ้นมาจากร่างของนางช่วงเวลาเช่นนี้เหมือนกับว่านางกลายเป็นเทพมังกรในตำนาน

“โอวพระเจ้า นางได้รับตกทอดพลังเทพที่เทพมังกรเหลือไว้ที่นี่  เป็นเรื่องน่าอายสำหรับข้าจริงๆทำไมข้าถึงไม่ได้รับเอาไว้ทั้งที่ข้าอยู่ที่นี่มาเป็นแสนปี!”  บุรุษเคราดำกระโดดผางทันทีสีหน้าของเขาตกใจระคนเศร้าใจ ราชาใจสิงห์ก็ตกใจเช่นกัน โชคดีที่เขาตั้งตัวได้เร็ว  นี่ไม่ใช่เทพมังกรที่แท้จริง  เป็นแต่มังกรไร้เขานี้ได้รับตกทอดพลังของเทพนั่นเอง!

เมื่อเจี้ยงอิงลืมตาทั่วท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงชำระใจของนาง

พลังมังกรที่เหนือผู้อื่นของนางบดบังได้กระทั่งโลกและสวรรค์!