ตอนที่แล้วตอนที่ 590 ข้ายังค้นไม่เจอ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 592 ปากอ่าว

ตอนที่ 591 บอกแล้วว่าไม่มีเงิน


ซุนเจิ้งและคนอื่นยอมแพ้ทำให้การรบที่ตามมาจบง่ายมากขึ้น

กองพลที่36 เดิมทีก็เป็นกองทัพชั้นเลวอยู่แล้ว ทหารของพวกเขามีมาตรฐานต่ำ และเมื่อสือเซินควบคุมในอดีตการฝึกฝนประจำวันจะหนักหน่วงมาก ซุนเจิ้งทำลายกองทัพโดยสิ้นเชิงหลังจากเข้าควบคุม  ความตั้งใจต่อสู้ของพวกเขาอ่อนมากนอกจากนั้นยังมีซุนเจิ้งและสือเซินปรากฏตัว ทุกคนจึงตัดสินใจยอมแพ้

ทวีปซางโจวไม่ได้รับความเสียหายมากนักทำให้หวังจุนเซียนและพวกที่เหลือสบายใจได้ในที่สุด

แต่ทุกคนรู้ว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้ยิ่งใหญ่มากและนั่นทำให้ทวีปฝานซิงโจวจะไม่ยอมปล่อยไว้แน่นอน การสู้รบที่จะมาถึงจะต้องรุนแรง ดังนั้นทุกคนจึงกังวล ความกังวลก่อให้เกิดความกังวลซ้ำซ้อน แต่เมื่อถึงจุดนี้แล้วย่อมไม่มีที่ให้ถอย พลเมืองที่ถูกเกณฑ์ต่างกลับไปยังที่ของพวกเขา  ตอนนี้กองพลที่แปดถูกทำลายไปแล้วเพราะเหตุนั้นทวีปฝานซิงโจวต้องการจะทำลายทวีปซางโจวนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลก

พลเมืองชาวดาวหญ้าแดงทุกคนเข้าใจจุดนี้  ดังนั้นบางคนเลือกจากไป  ขณะที่คนอื่นๆ เลือกที่จะอยู่และคนเหล่านี้ได้รับการจัดสรรให้อยู่ในพื้นที่ปราสาทดำ  โชคดีที่ปราสาทดำจัดการพื้นที่ไว้ขนาดใหญ่  และพวกเขาสามารถจัดสรรให้ประชาชนเหล่านี้ลงได้

แทนที่จะกังวลมาก ปิง..จิ้งจอกเฒ่ากลับตื่นเต้นมาก

เมื่อคิดถึงปฏิบัติการและการอยู่ควบคุมพื้นที่หัวของเขาแทบบวมโต และเขาไม่กลัวการต่อสู้ที่สุด

ทหารอ่อนแอ? ไม่มีปัญหา ทหารอ่อนแอก็ใช้วิธีการต่อสู้ของพวกเขาเอง  ไม่มีใครรู้การต่อสู้ในสงครามดีกว่าเขา  เนื่องจากเขาเป็นผู้ชำนาญการที่สุด

เขาเริ่มขยายและเตรียมการสู้ศึกเมื่อเขาเห็นกองพลที่ 36แล้ว  เขากระพริบตาปริบๆจากนั้นพาคนสองคนจากไป ทั้งสองคนเป็นสือเซินแนะนำให้ ศักยภาพของพวกเขาดี และพวกเขาซื่อตรงสองคนนี้ถูกซุนเจิ้งรังเกียจเช่นกัน และหลังจากปิงทดสอบเขาแล้วเขารู้สึกว่าสองคนนี้เหมาะสม

ถ้าเป็นกองกำลังรักษาการณ์เมืองเป่ากวงแม้ว่าสมาชิกดั้งเดิม พวกเขาจะขยันและฝึกฝนประจำวันอยู่แล้ว และทัศนคติของพวกเขาก็เหมาะสมด้วย

นั่นเป็นส่วนดีเพียงเรื่องเดียว

“นี่มันบ้าอะไรกัน!  ฝึกบ้าอะไรกันแบบนี้!”

ปิงดุอย่างไม่เกรงใจ ต่อหน้าของเขาคือหวังจุนเซียนสือหย่งและพวกที่เหลือยืนก้มหน้าเหมือนกับนักเรียนโดนครูดุ  พวกเขาไม่โกรธแม้แต่น้อย  นายท่านปิงเป็นแม่ทัพทหารระดับสูงขนาดนั้นสามารถกู้วิกฤติได้ นั่นถือเป็นเกียรติที่ยิ่งใหญ่

ปิงปล่อยวางอย่างเลือกไม่ได้  เขาตระหนักว่าเมื่อเขาพูดกับพวกเขาดีๆ  ใบหน้าของพวกเขาจะแสดงความอึดอัดและหวาดกลัว  แต่เมื่อเขาดุด่าพวกเขา  สีหน้าของพวกเขาจะพอใจและอารมณ์ดี

เขาเยาะเย้ยพวกนี้ในใจช่างเป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจอะไรเช่นนี้!

แต่สำหรับเขาแผนการฝึกฝนของพวกเขาเป็นชั่วโมงของมือสมัครเล่นชัดๆ  แม้ว่าหวังจุนเซียนจะขยัน,แต่มาตรฐานของพวกเขายังอ่อนด้อย  ก็ได้ขอให้ขยันเป็นพอ นั่นพอจะรับผิดชอบกับการฝึกฝนได้แล้ว  ถ้าเอาพวกโง่ๆ เข้ามาฝึกฝนอย่างนั้นเขาจะต้องฉุดพวกเขาออกมาเป็นพรวน และปิงแทบจะรู้สึกบ้าจริงๆ

“จากวันนี้เป็นต้นไปเนื้อหาการฝึกฝนทั้งหมดจะถูกยกเลิก และพวกเขาจะต้องฝึกเพียงอย่างเดียว, การร่วมผสาน! ข้าต้องการให้พวกเขาฝึกร่วมผสานพลังอย่างเดียว และระดับผสาน 50% คือขั้นต่ำที่สุด! จากวันนี้ไปพวกเจ้าทุกคน ต่อให้ตายก็ต้องฝึกให้ดีขึ้น!”

ปิงโบกมือ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอำมหิต ผสานพลังได้ 32% นี่เล่นตลกหรือเปล่า?

“ขอรับ!”

“เราจะฝึกสู้ตาย!”

“ไม่ว่านายท่านจะสั่งอะไรก็ตามเราจะทำตาม!”

ทุกคนเริ่มพูดอย่างตื่นเต้นทำให้ปิงอดเอามือก่ายหน้าผากไม่ได้ พวกเขาเป็นฝูงผู้คน แต่ปิงเรียกร้องมาตรฐานสูง  ดังนั้นเขาโบกมือไล่อย่างเหลืออด  “ไปได้แล้ว!  ไปเริ่มฝึกกันเดี๋ยวนี้ ทุกคนเลย!”

ฝูงคนแตกกระจายแยกย้ายไปเหมือนนก

ปิงตัดสินใจตามหาถังห้าวเพื่อพูดคุยถึงแผนต่อไป  และเมื่อเขาก้าวออกจากห้อง เขาได้ยินเสียงโวยวายของถังห้าว

“ข้าไม่มีเงิน!  ข้าบอกพวกเจ้าแล้วว่าข้าไม่มีเงิน!”  ถังเทียนหงุดหงิด, กลุ่มคนที่ไม่ชัดแจ้งและสับสนกำลังปั่นป่วนมาก

“นายท่านนี่ไม่จำเป็นต้องใช้เงินมาก ราคาตลาดปัจจุบันของกองกำลังปีศาจทวีปโยวโจวไม่สูงและถูกมาก แค่สองล้านคราวด์ก็สามารถจ้างกองกำลังได้แล้ว ข้าน้อยรู้ว่าจะค้นหากองกำลังปีศาจแท้จริงได้ที่ไหนเราแค่ต้องการจ้างคนมากกว่า 60 คน ไม่สิ, มากกว่า 30 คนยังเป็นไปได้และหลังจากบูรณาการแล้ว  กำลังรบของเรา...”สือเซินชักชวนไปเรื่อย

หลังจากสู้รบแล้วอาจกล่าวได้ว่าเขาพยายามทำให้กองกำลังปีศาจได้รับความโปรดปราน  แต่ในเวลาอันรวดเร็วเขาก็สงบจิตใจได้จากชัยชนะที่ตื่นเต้น ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นจากความตายของซุนเจี๋ยและการทำลายล้างกองพลที่แปดที่มีต่อทวีปฝานซิงโจว

อำนาจของทวีปฝานซิงโจวไม่ใช่สิ่งที่ทวีปซางโจวหวังจะต่อต้านได้

ตอนแรกเริ่มเขาแนะนำให้นายท่านไปจากทวีปซางโจวชั่วคราวเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายเป็นทางเลือกที่สมเหตุผลที่สุด  ในภูมิภาคใต้มีสองสามทวีปที่มีความสามารถเทียบเคียงได้กับทวีปฝานซิงโจว

ข้อเสนอแนะของเขาถูกนายท่านบอกปัดโดยไม่ลังเล

ความจริง เขาไม่พบว่าแปลก นายท่านได้สร้างปราสาทดำและนั่นเป็นเบาะแสในตัวอยู่แล้ว

เนื่องจากสงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างนั้นพวกเขาก็ต้องหาทางเพิ่มพลังความแข็งแกร่งของตนเอง  และเขาเชื่อมั่นในนายท่านเหมิ่งหนานเพราะเขาเข้าใจในพลังของเงินตรา

ด้วยกล่องพลังต้นกำเนิดซึ่งมีกฎธรรมชาติอยู่ภายใน ประกอบกับอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดของคนแคระน้ำเงิน หอกของต้นน้ำแข็งฟ้า สือเซินเชื่อว่านายท่านเหมิ่งหนานมีความมั่งคั่งและแม้แต่ทวีปฝานซิงโจวก็เป็นที่รู้กันดีเพราะธุรกิจของพวกเขาไม่สามารถเทียบกับเขา แต่ทวีปเถื่อนเป็นที่รู้จักกันว่ากันดารและแห้งแล้งไม่ใช่หรือ?  ดูเหมือนข้อมูลเช่นนั้นผิดไป

ถ้าพวกเขาสามารถเติมเต็มตำแหน่งของพวกเขาด้วยกองกำลังปีศาจอีกสองสามตำแหน่ง  บวกกับได้อาวุธยุทโธปกรณ์ชั้นดี สือเซินเชื่อว่าพวกเขาจะเตรียมการรับสงครามที่จะมีมาถึงได้

เขารู้สึกว่าข้อเสนอแนะของเขาคงจะสำเร็จแน่นอนในตลาดปัจจุบันนี้เป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะระหว่างกองกำลังปีศาจทวีปโยวโจวได้  ด้วยปัญหาศักดิ์ศรีของพวกเขาทำให้มูลค่าของพวกเขาตกลงอย่างมากสำหรับนายท่านเหมิ่งหนานผู้เป็นผู้ทรงอิทธิพลผู้มั่งคั่ง แค่เพิ่มอัตรากองกำลังปีศาจยังไม่อาจเทียบเคียงอุปกรณ์ในตัวพวกเขา

แต่เขาคาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อยว่านายท่านของเขาจะบอกไม่มีเงิน!

เมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ สือเซินแทบกระอักโลหิต  เขาจ้องมองถังเทียนอย่างตกใจและคิดว่าเขาได้ยินผิดไป

ไม่มีเงิน....

ถังเทียนไม่สบายใจที่สือเซินจ้องหน้าเขาและเสริมกำลังทั้งที่เขาบอกว่าไม่มีเงิน พวกเจ้าทุกคนน่ารำคาญนัก หนุ่มน้อยนี้ก็ห่วงเรื่องเงินอยู่แล้วเข้าใจบ้างไหม?  หลังจากนี้ไปครึ่งวัน ข้าก็ยังไม่มี! เฮ้, พวกเจ้ายังจะเสนอหน้าต่อข้าไปเพื่ออะไรอีก?

พวกเจ้าต้องการสู้ใช่ไหม? ข้ามีอารมณ์พอแน่!

คนซื่อตรงก็แค่ผิดไปเพราะตาบอดและสือเซินก็พ่ายแพ้ไปแล้ว  ไม่มีเงินหรือ?  นายท่านจะเชื่อมโยงคำเหล่านี้ได้ยังไง?  นายท่านพูดคำอย่างนี้ออกมาได้ยังไง ไม่มีเงินนายท่านล้อเล่นหรือเปล่า? ทำไมท่านต้องทำหน้าโกรธเกรี้ยวบิดเบี้ยวอย่างนั้น

สือเซินพยายามสูดหายใจลึกจากนั้นพูดอย่างเป็นงานเป็นการ  “นายท่าน ถ้าท่านมีเงื่อนไขอะไรกับข้าโปรดบอกข้ามาเถิด!โปรดอย่าใช้คำพูดเหล่านี้ทำให้ข้าสับสน มันทำร้ายจิตใจกันเกินไป”

ถังเทียนทำท่านตะกุยอากาศ เขากลอกนัยน์ตาไปมาและทำปากยื่นจนแทบแตะพื้น  เขารู้สึกตัวว่ากำลังจะบ้า...

เย็นไว้ ข้าต้องเย็นไว้!

ถังเทียนกัดฟัน “เจ้าต้องการให้ข้าพิสูจน์ยังไง ถึงจะพิสูจน์ได้ว่าข้าไม่มีเงิน?”

“นายท่านไม่สามารถพิสูจน์” สือเซินมีสีหน้าทำนองว่า ‘ข้าต้องใจเย็น  ต้องใจเย็นเช่นกัน’

ถังเทียนพูดไม่ออก เขาจ้องมองสือเซินและไม่รู้จะพูดยังไง

“หอกต้นน้ำแข็งฟ้าก็คืออาวุธที่ล้ำค่ามากสำหรับนายท่านยังสามารถเอาออกมากองได้ นั่นเป็นไปไม่ได้ที่ท่านจะไม่มีเงิน”  สือเซินแสดงความเห็นอย่างสร้างสรรค์

“เดี๋ยวก่อน,ท่านกำลังบอกว่านั่นมีค่ามากอย่างนั้นหรือ?” ถังเทียนถามจริงๆ

“มีค่ามากๆ!” สือเซินตอบ

“จริงเหรอ?”  ถังเทียนถามย้ำอีกครั้ง

“แน่นอน!” สือเซินยืนกรานหนักแน่น

ถังเทียนก็คร้านจะพูดต่อ ปัง,เขาโยนกองต้นน้ำแข็งฟ้าอีกกองหนึ่ง ครึ่งหนึ่งของส่วนสูงของเขา เขาโยนอีกกองหนึ่งครึ่งหนึ่งของส่วนสูงเขา

ปัง ปัง ปัง.....

กิ่งต้นน้ำแข็งฟ้ากองแล้วกองเล่าที่มีขนาดครึ่งหนึ่งของส่วนสูงของเขากองพะเนินเป็นภูเขาย่อมๆ

ถังเทียนมองดูสือเซินและถามด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ  “ท่านแน่ใจนะว่าของพวกนี้มีค่า?”

ถ้าพวกมันมีค่าจริงอย่างนั้นปัญหาเรื่องเงินจะคลี่คลายออกไปอย่างรวดเร็ว  เนื่องจากเขาสามารถขายกิ่งทั้งหมดได้ทันที  สำหรับถังเทียน  กิ่งพวกนี้ ไม่ต่างจากฟืนจุดไฟ

เมื่อวานนี้ หอกต้นน้ำแข็งฟ้าก็ทำให้สือเซินตกใจอยู่แล้ว  เขาต้องใช้เวลาทั้งคืนสงบสติอารมณ์และเขาคิดว่าเขาไม่ควรจะสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองเหมือนเมื่อวานนี้  แต่ความจริงมันโหดร้ายจริงๆ...

มันโหดร้ายเกินไป!

ฉากภาพที่อยู่ต่อหน้าเขาเป็นเหมือนความฝัน ถึงขั้นที่สือเซินรู้ว่าแม้แต่จะเป็นในฝันของเขาก็ตาม  ภาพเช่นนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้น

หลังจากยืนอึ้งไปสองสามนาทีแล้ว สือเซินหันหน้ามาคล้ายๆกับหุ่นยนต์ สีหน้าของเขาน่าเกลียดกว่าร้องไห้เสียอีก “นายท่าน, ตอนนี้ข้าชักไม่แน่ใจแล้ว ว่ามันจะมีค่าหรือไม่”

หอกต้นน้ำแข็งฟ้า สำหรับสือเซิน พวกมันถูกมองว่าเป็นอาวุธเทพเจ้า  อาวุธเทพอย่างนั้นยากยิ่งนักที่จะได้รับและมีเป็นกองๆ หรือ.. อาจเป็นสิบกอง...

สือเซินคิดว่าเขาผิดไป สิ่งที่อยู่ต่อหน้าเขาไม่ใช่หอกต้นน้ำแข็งฟ้า  แต่เป็นสิ่งที่ดูคล้าย  และนั่นค่อยดูสมเหตุผล

ข้าบอกท่านแล้ว ของเหล่านี้มีค่าเท่าใด? ตั้งแต่แรกถังเทียนไม่เชื่อว่าของเหล่านี้จะมีค่ามาก  ทะเลแสงน้ำเงินต้องมีต้นน้ำแข็งฟ้ามากมายจนถึงจุดที่ทำให้คนโกรธ เป็นไปได้หรือที่ของกระจอกถูกๆเหล่านี้จะกลายเป็นของมีค่า  ...

ถังเทียนรู้สึกว่าเขาได้พิสูจน์เรียบร้อยแล้วว่าเขาไม่มีเงินก็ให้รู้สึกยินดี  เจ้าต้องรู้นะสามารถโน้มน้าวกลุ่มสหายที่สับสน ความยากลำบากมีมากกว่าการต่อสู้ในสงคราม

ถังเทียนพอรู้สึกตัวว่าตนชนะก็พอใจเป็นธรรมดา

เขาตบไหล่สือเซินและปลอบโยนเขา  “อย่าเศร้าไปเลย เรายังคงอยู่ขั้นเริ่มต้น  แม้ว่าตอนนี้เราจะจน  แต่ในอนาคตเราจะดีขึ้น”

สีหน้าของสือเซินยิ่งน่าเกลียดกว่าร้องไห้

ใจของถังเทียนเต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น  เมื่อฝันของใครๆ ที่จะร่ำรวยต้องแหลกสลาย  พวกเขามักจะเป็นแบบนี้

นี่แหละชีวิตนะลุง, ถังเทียนถอนหายใจ แต่ก็มีความพอใจ

ปิงผู้ปรากฏออกมาและได้เห็นภาพเช่นนี้ก็ยังเต็มไปด้วยความเห็นใจสือเซิน

เขาไตร่ตรองถึงปัญหาเรื่องเงินซึ่งต้องคลี่คลายให้เร็ว เขาเดินไปหาสือเซินและกล่าว “ทำไมเจ้าไม่เอาไปขายสักสองสามชิ้นเล่า  ดูว่าจะขายอะไรได้บ้าง ตัวอย่างเช่น ดาบพายุทมิฬเรามีอีกเยอะ เจ้ามีประสบการณ์เพียงพอ เนื่องจากเจ้ามีสมาชิกไม่มาก จุดมุ่งหมายเล็กต้องรีบ และให้ยืดหยุ่นเรียกราคาให้ดี ความจริงการทำธุรกิจไม่เหมาะสมกับพวกเจ้าเท่าใดนัก แต่ตอนนี้เจ้าก็เห็นข้อจำกัดของกำลังคนของเรา  ข้าได้แต่พึ่งพาเจ้า  แต่เจ้าต้องรีบด้วยข้าคาดว่าการตอบโต้จากทวีปฝานซิงโจวจะเกิดขึ้นในไม่ช้า

สือเซินตื่นจากความรู้สึกที่สูญเสียของเขา  เขาเคยจนมาแล้วการร่ำรวยกระทันหันทำให้เขารู้สึกไม่สะดวกสบายเอามากๆ  ตอนนี้ที่เขากลับไปจุดเริ่มต้นเขามีภาระที่พูดไม่ออกอยู่บนบ่า

บุรุษคนหนึ่งไม่เคยพอใจ แต่ว่าสถานการณ์ปัจจุบันของเราดีกว่าในอดีตของเรามาก  ดาบทะเลหิมะค่ำ ดาบวายุทมิฬ เพิ่มด้วยเกราะปีกของเรา  กล่องพลังต้นกำเนิด  หอกต้นน้ำแข็งฟ้าปลอมและทั้งหมด  ของทั้งหมดเหล่านี้ข้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะสามารถมีได้

และนายท่านเชื่อใจในเราว่าเป็นของล้ำค่าอย่างแท้จริง

สือเซินพยักหน้าของเขาและตอบ  “เมื่อสินค้าถูกจัดเตรียมไว้  เราจะแยกไปทันที”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด