2106 - ผู้อมตะที่แท้จริงคนแรกที่ร่วงหล่น
2106 - ผู้อมตะที่แท้จริงคนแรกที่ร่วงหล่น
“รากฐานเต๋าของข้าได้รับการฟื้นฟูแล้ว ระดับการฝึกฝนของข้าก็กลับมาเท่าเดิม ตอนนี้ข้ามีร่างกายของเซียนที่แท้จริง” ชายหนุ่มหน้าตาดุร้ายคนนั้นกล่าว
เขาเป็นผู้อมตะที่ถูกทำลายของตำหนักเซียน!
หลังจากพันปีผ่านไปในที่สุดเขาก็ฟื้นตัวแล้ว แต่เขาไม่เคยปรากฏตัวออกมาและพยายามทำให้ร่างกายและทักษะเต๋าของตัวเองมั่นคงเพื่อรอโอกาสออกมาจัดการสือฮ่าว
“ฮะฮะฮะ…”
เขาหัวเราะอย่างไร้กังวลและไม่แยแสขณะที่เขามองลงมายังสือฮ่าวและอวิ๋นซี
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสองคนมีทายาท ข้าเลยมาแสดงความยินดีเป็นพิเศษ ใครจะไปรู้ นี่อาจเป็นเมล็ดพันธุ์อมตะในครรภ์อันศักดิ์สิทธิ์! หลังจากนี้ข้าจะเป็นคนเลี้ยงดูเขาเอง!”
เขาหัวเราะเสียงดัง แต่ทันใดนั้นก็แสดงท่าทีเอื้อมมือออกไป ที่ท้องของอวิ๋นซีโดยตรง
“เจ้าคอยดูเถอะเขาจะกลายเป็นราชาอมตะที่ไม่มีใครเทียบในอนาคต!”
ผู้คนในราชสำนักต่างโกรธเคือง คนผู้นี้ชั่วร้ายเกินไป
“เจ้ากำลังฝันหวานแล้ว!”
สือฮ่าวโบกแขนเสื้ออันกว้างใหญ่ของเขา สร้างโลกที่พร่ามัว
นี่คือความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ชนิดใหม่ที่เขาสร้างขึ้น มันมีพลังมากมายมหาศาลสามารถสร้างโลกเล็กๆขึ้นมาจากความว่างเปล่าได้
“ฮวง เมื่อข้าได้ยินว่าเจ้าจะให้กำเนิดลูกหลาน ข้าจึงมาเยี่ยมเจ้าเป็นพิเศษ แต่หากเจ้าไม่ต้องการให้ข้านำลูกของเจ้าไปถ้าอย่างนั้นพวกเจ้าสามคนพ่อแม่ลูกก็อยู่ด้วยกันตลอดกาลเถอะ!”
น้ำเสียงของผู้อมตะตำหนักเซียนนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชาและเยือกเย็นไร้ความปรานี เขาเลือกที่จะลงมือทำ ความชั่วร้ายของเขารุนแรงเกินไป เต็มไปด้วยเจตนาร้าย
ฮ่อง!
สือฮ่าวปลดปล่อยรัศมีพลังอย่างไม่สิ้นสุดโดยไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย
พลังอันรุนแรงปะทุขึ้นระหว่างทั้งสอง ภายใต้การกระตุ้นของสือฮ่าวพวกเขาเข้าไปในอวกาศ มิฉะนั้นสือฮ่าวก็กลัวว่าทุกสิ่งด้านล่างจะถูกทำลาย
ผู้คนมากมายต่างตกใจกลัว โดยเฉพาะมังกรแดงและคนอื่นๆ ปากของพวกเขาเปิดกว้างพูดไม่ออก
“อาจารย์… เขาสามารถต่อสู้กับผู้อมตะที่แท้จริงได้หรือไม่!”
พวกเขาตกใจเกินไปสือฮ่าวไม่ได้เป็นผู้อมตะ แต่เขาจะสามารถต่อสู้กับผู้อมตะได้จริงๆหรือ?
โลกทั้งใบสั่นสะเทือน!
ผู้เชี่ยวชาญทุกคนต่างจ้องมองไปในห้วงอวกาศ หากเขาทำได้สำเร็จนี่จะเป็นปาฏิหาริย์อย่างแท้จริงสำหรับโลกนี้
สือฮ่าวไม่ได้อยู่ที่อาณาจักรเต๋าอมตะ แต่เขากล้าที่จะต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตอมตะโดยไม่หวาดกลัว เพียงความกล้าหาญนี้ก็ต้องถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์แห่งการบ่มเพาะแล้ว!
"ฆ่า!"
ผู้เชี่ยวชาญของตำหนักเซียนคำรามออกมา วังทองแดงนั้นมีขนาดใหญ่ขึ้น แขวนไว้เหนือศีรษะของเขา มันปลดปล่อยพลังงานระดับเต๋าอมตะปกป้องเขาไว้ข้างในอย่างสมบูรณ์
ผู้อมตะที่แท้จริงนั้นบ้าคลั่ง เขาเกลียดชังสือฮ่าวมากเกินไปจนอยากจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่สือฮ่าวรักและต้องการปกป้อง
สิ่งเดียวที่ทำให้เขาตกใจคือคู่ต่อสู้คนนี้ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ ทักษะเต๋าสูงอย่างไร้เหตุผล เขาไม่เคยบรรลุความเป็นอมตะอย่างแท้จริง แล้วทำไมเขาถึงสามารถต่อสู้ในศึกที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้?
แดง!
สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ สือฮ่าวไม่ได้ใช้กระบี่เซียนด้วยซ้ำ เขาเผชิญหน้ากับสิ่งประดิษฐ์ในระดับเซียนด้วยมือเปล่า มือใหญ่ตบวังทองแดงจนยุบลงไปจนส่งเสียงดังสนั่นออกมาทั่วทั้งจักรวาล
“จงตายซะ!”
ผู้อมตะที่แท้จริงคำราม เขากวัดแกว่งวังทองแดงนั้นและโจมตีอย่างดุเดือด อยากจะฆ่าสือฮ่าวที่นี่ให้ได้
แด๊งแด๊งแด๊ง…
แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจก็เกิดขึ้น สือฮ่าวไม่ได้ถอยหลังไปแม้แต่ก้าวเดียว ในเวลานี้เขาเดินไปข้างหน้าและเผชิญหน้ากับผู้อมตะที่แท้จริงแบบตัวต่อตัว
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของสือฮ่าวเป็นสีทอง เคลื่อนพลังศักดิ์สิทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกกระแทกออกไปด้านหน้า มันทรงพลัง กล้าหาญอย่างหาที่เปรียบมิได้ วังทองแดงถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง
เป้ง!
ในท้ายที่สุด วังทองแดงนั้นก็พังทลายจริงๆบนพื้นผิวของมันมีรอยแตกปรากฏขึ้นมากมาย!
“เป็นไปได้ยังไง!?”
ผู้อมตะที่แท้จริงกรีดร้องออกมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง
มีใครบางคนที่อยู่ในเต๋ามนุษย์สามารถท้าทายผู้เชี่ยวชาญเต๋าอมตะได้จริงๆ? สิ่งนี้ทำให้เหตุผลที่มีอยู่ทุกอย่างในโลกถูกทำลายลง!
นี่เป็นขอบเขตการบ่มเพาะอะไร นี่ไม่ใช่ระดับของผู้สูงสุดอย่างแน่นอน? เพียงแต่ว่าผู้อมตะที่แท้จริงไม่สามารถมองเห็นระดับบ่มเพาะของสือฮ่าวได้!
พลังงานโลหิตของสือฮ่าวปะทุขึ้นสูงสุด ในเวลานี้เขาอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิตแล้ว ร่างกายทั้งหมดของเขาถูกล้อมรอบด้วยชั้นของความสง่างามราวกับจักรพรรดิที่ท่องไปทั่วโลก
ฆ่า!
สือฮ่าวเปล่งเสียงตะโกนเบาๆ กำปั้นขนาดใหญ่ของเขาทุบออกไปด้านหน้า พลังโลหิตพุ่งพล่าน ทุกสิ่งในขอบเขตดวงดาวเริ่มพร่ามัวก่อนที่เปลวไฟจำนวนมหาศาลจะเผาผลาญทั่วท้องฟ้า
เมื่อวังทองแดงเหนือศีรษะของผู้อมตะกระเด็นออกไปด้านนอก การป้องกันที่ไม่อาจทะลุผ่านก็หายไปเกือบหมด เขาทำได้แค่เผชิญหน้ากับสือฮ่าวแบบตัวต่อตัว
ปู!
สุดท้ายร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านจนกระอักเลือดออกมาไม่หยุด
การต่อสู้ที่ดุเดือดทำให้โลกตกตะลึง
อ๊ะ!!!
ผู้อมตะของตำหนักเซียนปล่อยเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวช ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว เส้นขนทุกเส้นในร่างกายของเขาตั้งตรง ในเวลานี้มือขนาดใหญ่สีทองจับกุมเขาไว้อย่างแน่นหนา
"ตาย!"
สือฮ่าวส่งเสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วทั้งจักรวาล
ปู!
เขากำมือแน่นโดยใช้กำลังทั้งหมดที่มี บดขยี้ผู้อมตะของตำหนักเซียนจนแหลกละเอียดภายในมือ โลหิตเซียนของเขาทะลักออกไปทั่วท้องฟ้า!
“ไม่!”
ผู้อมตะที่แท้จริงร้องออกมาด้วยความสยดสยอง บัดนี้มาถึงจุดจบของชีวิตเขาแล้ว
ในที่สุดการต่อต้านทั้งหมดของเขาก็ไร้ประโยชน์ มือใหญ่กำแน่น ร่างกายของเขาก็ระเบิด วิญญาณดั้งเดิมแตกเป็นเสี่ยงๆ ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว แสงสว่างเจิดจ้าจนตาพร่าพรายเป็นพิเศษ
ร่างของผู้อมตะนั้นถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆสภาพการตายของเขาน่าสยดสยองสุดขีด ร่างกายของเขาถูกบดขยี้จนระเบิดภายใต้กำมือสีทองอันยิ่งใหญ่
โลหิตของเขาสาดกระเซ็นไปทั่วท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว วิญญาณดั้งเดิมของเขาถูกบดขยี้
“อา…”
นี่คือเสียงร้องของความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง มันเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ และสิ้นหวังอย่างสุดขีด! เขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร?
หลังจากระดับบ่มเพาะของเขาได้รับการฟื้นฟู เดิมทีเขาควรจะสามารถครองโลกนี้ได้ กลายเป็นผู้อมตะที่แท้จริงที่สมบูรณ์แบบ
อย่างไรก็ตาม เพียงการปรากฏตัวออกมาในโลกครั้งแรกเขาก็ถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่งบดขยี้จนตาย
ในเวลานี้เขาคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อสองพันสี่ร้อยปีที่แล้ว ก่อนหน้านี้เขาลงมือด้วยตัวเอง และทำลายระดับบ่มเพาะของสือฮ่าวราวกับต้นไม้ใบหญ้าที่ไม่มีความสำคัญใดๆ
ใครจะคิดว่าวันนี้เขาจะถูกต้นหญ้าต้นนั้นฆ่าตายจริงๆ?
นี่มันเป็นเรื่องที่น่าอัปยศอดสูมากเกินไป เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ในโลกนี้เขาจะกลายเป็นผู้อมตะที่แท้จริงคนแรกที่ถูกสิ่งมีชีวิตในระดับเต๋ามนุษย์ฆ่า?
ความอัปยศอดสูที่ได้เป็นคนแรกในเรื่องแบบนี้มันทำให้เขานอนตายตาไม่หลับจริงๆ
เขาเชื่อว่าแม้จะผ่านไปหลายล้านปี ก็ย่อมมีคนพูดถึงเขาอย่างแน่นอน หลังจากการสู้รบจบลงเขากลายเป็นผู้อมตะที่ร่วงหล่น ทำหน้าที่บันไดที่ฮวงใช้เหยียบย่ำขึ้นไปเท่านั้น
ผู้อมตะที่แท้จริงยังคงเป็นผู้อมตะที่แท้จริงในท้ายที่สุด แม้ว่าวิญญาณบรรพกาลจะแตกสลายแต่เขาก็ยังไม่ตายอย่างสมบูรณ์
นี่คือรอยประทับของเขา จิตวิญญาณที่แท้จริงต้องการหลบหนี
โชคไม่ดีที่มือใหญ่สีทองดูดเขาเข้าไปในฝ่ามือพร้อมกับปิดผนึกไว้อย่างแน่นหนา
นี่เป็นรอยประทับของผู้อมตะที่แท้จริง สือฮ่าวต้องการศึกษามัน และไขความลับของสิ่งมีชีวิตในระดับนี้
