บทที่ 7 สังหารครั้งแรก!
บทที่ 7 สังหารครั้งแรก!
"ต่อง…ต่อง….ต่อง..."เสียงระฆังดังไปทั่วโรงเรียน
ในช่วงเวลาสั้นๆ นักเรียนจำนวนมากหลั่งไหลออกมาจากอาคารเรียนแต่ละหลัง พูดคุยและหัวเราะกันเป็นกลุ่ม และเดินไปที่ประตูโรงเรียน
"เจ้าบ้า เกมส์โกลบอลอีโวลูชั่น เปิดตัวเมื่อสองวันที่แล้วและตอนนี้หลายคนกำลังเล่นเป็นบ้าเป็นหลัง นายเคยได้ยินชื่อเกมส์นี้ไหม?"ตงเหวินกล่าวกับชูโจวอย่างตื่นเต้น
'โกลบอลอีโวลูชั่น' เป็นเกมส์เสมือนจริงที่ผลิตโดยบริษัทเเฟนตาซี หลายฉากในเกมส์นั้นได้รับการพัฒอย่างมากเเละเป็นฉากจริงของยุคหายนะทำให้มันเป็นที่นิยมในหมู่ผู้เล่นหลายคน
"โกลบอลอีโวลูชั่นออนไลน์หรอ….ไม่เคยได้ยินเเฮะ ช่วงนี้นอกจากเข้าเรียนแล้ว ฉันต้องซ้อมกับอาจารย์ลี่เกอแล้วก็ฝึกพิเศษ" ชูโจวและตงเหวินเดินออกจากประตูโรงเรียนในขณะที่พูดคุยเกี่ยวกับเกมที่เปิดตัวเมื่อสองวันก่อน
ทันใดนั้นพวกเขาหยุดและมองไปที่หน้าจอแบบโค้งที่มีความกว้าง 20 เมตรและยาว 50 เมตรเหนือซูเปอร์มาร์เก็ต
ในหน้าจอผู้ดำเนินรายการกำลังรายงานข่าวสำคัญ: "ในสัปดาห์ที่ผ่านมามีนักเรียน 12 คนในเมืองของเราหายตัวไปอย่างลึกลับและพบว่าพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มนักรบผู้ล่วงหล่น"ทางกรมตำรวจกำลังตามล่านักรบผู้ก่ออาชญากรรมผู้นี้อยู่!"
"ประชาชนที่รัก หากคุณพบนักรบผู้ล่วงหล่น โปรดแจ้งตำรวจทันที ตราบเท่าที่ข่าวเป็นจริง ตำรวจจะให้รางวัลแก่คุณ"
"ไอ้พวกสวะพวกนี้ทำร้ายนักเรียนอีกแล้ว!" ตง เหวินกล่าวด้วยความเกลียดชังอย่างมากหลังจากอ่านรายงาน นักเรียนคนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ก็ตะโกนเช่นกัน แต่หลายคนก็มีแววหวาดกลัวในดวงตาของพวกเขา
ชูโจวขมวดคิ้ว…. นักรบผู้ล่วงหล่นตามชื่อก็คือกลุ่มคนที่เสื่อมทรามในหมู่นักรบ
กลุ่มนี้ก็เหมือนกับด้านมืดของมนุษย์ที่มีมาตั้งแต่การกำเนิดนักรบและยังไม่ถูกกำจัด
สมาชิกของกลุ่มนี้มีภูมิหลังที่ซับซ้อนมากอย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่ในกลุ่มนี้มีลักษณะทั่วไปประการหนึ่ง: นั่นคือการบ่มเพาะปกติไม่สามารถปรับปรุงต่อไปได้หรือก็คือการหยุดการพัฒนา! ดังนั้นหลายคนในกลุ่มนี้ ทำทุกอย่างเพื่อไปให้ไกลกว่านี้ พวกเขาจึงไม่ลังเลที่จะจับมนุษย์คนอื่นๆ และทำการทดลองในมนุษย์ทุกรูปแบบเพื่อศึกษาความลับของวิวัฒนาการของมนุษย์
"เจ้าอ้วนสองวันนี้ระวังตัวด้วย พยายามอย่าออกไปไหนล่ะ" ชูโจวเตือน
ตงเหวินพยักหน้า: "นายก็เช่นกันนะ
รถบัสผ่านบ้านฉันมาแล้วไปก่อนนะ!"
ซูโจวกล่าวลา
บนถนนรถบัสสีขาวเงินที่ดูเหมือนยานอวกาศกำลังแล่นมาอย่างรวดเร็ว นี่คือรถบัสรางซึ่งวิ่งได้เฉพาะบนรางที่กำหนดเท่านั้น ด้านล่างมี 6 ล้อที่ยืดหดได้อย่างอิสระ ด้านบนออกแบบด้วยแผงโซลาร์เซลล์ที่สามารถรับพลังงานแสงอาทิตย์เพื่อจัดหาระบบไฟฟ้าให้กับรถบัสได้
เมื่อรถรางมาถึงชานชาลามันก็จะลดระดับลงทันที ซูโจวขึ้นรถบัสตัวหลักของรถบัสบินขึ้นทันทีแล้วขับไปอย่างรวดเร็ว
ซูโจวนั่งบนที่นั่งมองดูเมืองผ่านหน้าต่าง ตึกระฟ้าสูงตระหง่านเรียงต่อกัน บางอาคารยังสามารถหมุนได้ น่าเสียดายที่ตึกระฟ้าเหล่านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนจนเลย ผู้ที่สามารถเข้าและออกจากตึกระฟ้าได้คือคนร่ำรวยที่มีฐานะ
"ตราบเท่าที่ฉันสามารถกลายเป็นนักรบได้ ฉันจะมีสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด!" ชูโจวบอกกับตัวเอง
หลังจากที่รถบัสรางผ่านถนนซิเตียว สภาพแวดล้อมโดยรอบก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
มันดูเหมือนว่าอารยธรรมเเถวนี้จะถดถอยไปเกือบร้อยปี ไม่มีอาคารหมุนที่มีเทคโนโลยีสูงอีกต่อไปที่นี่ และรถที่ลอยได้ก็สามารถพบเห็นได้เป็นครั้งคราวเท่านั้น ชุมชนนี้ประกอบด้วยอาคารที่ทำจากท่อจำนวนมากในทุกที่
ชุมชนถงจื้อเหล่านี้ล้วนเป็นบ้านเช่าราคาถูกที่สร้างโดยรัฐบาล ชุมชนนี้อัตราการใช้ประโยชน์ที่ดินถึงขีดจำกัดแล้ว และระยะห่างระหว่างอาคารก็น้อยมาก มันไม่คำนึงถึงแสงสว่างเลย
บ้านของเขาอยู่ที่ชั้น 64 อาคาร 38 ของชุมชนหลงฉวน อย่างไรก็ตามสถานีขนส่งยังอยู่ห่างจากชุมชน หลงฉวนซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านของเขาเล็กน้อย ประมาณ 1.2 กิโลเมตร แน่นอนว่าระยะทางเเค่นี้ไม่ยากสำหรับชูโจวซึ่งเป็นผู้ฝึกหัดขั้นสูง
หลังจากลงจากรถบัสแล้วชูโจวก็ใช้ทางลัดและตรงไปที่บ้านของเขาทันที เขาเดินผ่านถนนและตรอกซอกซอยเก่าแก่ แม้ว่าตรอกซอกซอยบางซอยจะถูกปิดกั้น เขาก็สามารถกระโดดข้ามได้อย่างง่ายดาย
ทันใดนั้น ร่างของเขาก็หยุดกะทันหัน
มีคนสามคนกำลังต่อสู้กันอยู่ข้างหน้า
ฉู่โจวขมวดคิ้วเขาไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นดังนั้นเขาจึงเตรียมที่จะอ้อมไป
เเต่ว่าตรอกเล็กๆ นี้ไม่กว้างมาก และด้านหน้าก็แออัดไปด้วยสามคนนั้น ถ้าเขาต้องการอ้อมไปเขาอาจต้องถอยและเลือกถนนเส้นอื่น
ในช่วงที่ชูโจวกำลังลังเล คนทั้งสามก็ผลักกัน เเละเข้ามาใกล้ชูโจวมากขึ้นเรื่อยๆ
ทันใดนั้นคนหนึ่งในนั้นเงยหน้าขึ้นจ้องมองไปที่ชูโจว หยิบกริชออกมาจากอกของเขาและแทงไปที่ชูโจว
ความเร็วของกริชนั้นรวดเร็วมากจนเกิดการระเบิดของอากาศ เกือบจะในเวลาเดียวกันกับที่คนนี้โจมตี คนอีกสองคนก็ทำการโจมตีชูโจวในเวลาเดียวกัน ชายคนที่สองที่อยู่ข้างหลังเหวี่ยงมีดสั้นฟันที่ขาขวาของชูโจว คนสุดท้ายสวมถุงมือโลหะต่อยไปที่ไหล่ของ ชูโจวอย่างแรง
สามคนนี้โจมตีอย่างกะทันหัน ทำให้ยากที่จะป้องกัน ยิ่งกว่านั้นการโจมตีนั้นรุนแรงและโหดร้ายมาก
"พวกเขาจงใจซุ่มโจมตีฉัน!" ชูโจวตระหนักทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ อย่างไรก็ตามในช่วงห้าวันที่ผ่านมา เขาได้ฝึกต่อสู้กับอาจารย์ลี่เกอ
อย่างต่อเนื่องเเละมันก็ทำใก้จิตใจของเขาก็ได้รับการลับคมเช่นกัน
เขาจะมีสมาธิแม้ว่าเขาจะเผชิญกับวิกฤตก็ตาม
ทักษะการต่อสู้ระดับ D ฝ่ามือมีด!
ทักษะการต่อสู้ระดับ D เท้าใบมีด!
มือขวาของชูโจวปล่อยออร่าใบมีด จากนั้นเพียงเขาขยับมือ กริชที่กำลังจะเจาะหน้าอกและกำปั้นที่กระทบไหล่ของเขาก็ถูกตัดขาดในทันที
ในขณะเดียวกัน เท้าขวาของเขาที่เหมือนมีดคมๆ ที่ชักออกจากฝัก ตัดแขนของคนที่ถือมีดสั้นอยู่
"อ้ากกกกก….พร้อมกับเลือดที่สาดกระเซ็น เสียงกรีดร้องโหยหวนสองครั้ง และเสียงกรีดร้องด้วยความกลัวหนึ่งครั้งดังขึ้นเกือบจะพร้อมๆ กัน
"จินม่าวโกหกเรา... คนๆนี้ไม่ใช่ผู้ฝึกหัดขั้นสูงธรรมดาๆ แต่เป็นผู้ฝึกหัดขั้นสูงที่เชี่ยวชาญทักษะการต่อสู้ระดับลึกซึ้งหรือแม้แต่ทักษะการต่อสู้ระดับสมบูรณ์แบบ" ชายวัยกลางคนที่แขนขาดทั้งท่อนคำรามด้วยความโกรธ
"จินม่าว ไอ้สารเลว!" อีกสองคนก็โกรธมากเช่นกัน
"จินม่าว?"เมื่อชูโจวได้ยินสิ่งที่ทั้งสามคนพูด เขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา ร่างของเขาขยับ และเดินผ่านคนสามคนที่อยู่ตรงข้ามเขาทันที ออร่าสีแดงและออร่าสีขาวสว่างวาบไป
ทั้งสามคนล้มลง ร่างกายถูกแยกออกจากกัน และแขนขาทั้งหมดก็ถูกตัดขาด
นี่เป็นครั้งแรกที่ชูโจวฆ่าคนในรอบ 17 ปี!........แต่เขาก็ไม่เสียใจเลย
จากนั้นมีเสียงปรบมือดังขึ้นในทันใด
"ฆ่าได้อย่างเด็ดขาด ไร้ความปรานี... คุณเหมาะมากที่จะเข้าร่วมองค์กรของเรา! คุณสนใจเข้าร่วมกับเราไหม"
ทันใดนั้น ชายหนุ่มในชุดสูทสีขาวก็เดินออกมาจากมุมห้องพร้อมปรบมือ
(จบบทนี้)
