ตอนที่แล้วตอนที่ 501 เป้าหมายเราคือพวกเซียน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 503 ความเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์

ตอนที่ 502 มารโลหิตวิลเลียม


การโจมตีอย่างบ้าคลั่งดำเนินต่อไปห้านาทีเต็มก่อนจะหยุดนิ่ง

ข่ายยาวแตกออกเป็นชิ้นๆร่างสามร่างที่ถูกรุมสังหารร่วงออกมาจากข่ายและกระแทกกับพื้น  ศพทั้งสามไม่สามารถแยกแยะได้ดำสนิทไม่มีสัญญาณชีวิตอยู่ในร่างเหล่านี้

ทั้งพื้นที่เงียบมีแต่เสียงหอบหายใจได้ยินอย่างชัดเจน

เป็นเวลาห้านาทีที่ทุกคนทุ่มเทสุดกำลังใครจะรู้กันว่าพวกเซียนที่บุกใส่กองทัพจะพบกับจุดจบถูกทำลายอย่างนั้น เมื่อถังโฉ่วเสนอความคิดที่บ้าคลั่งเช่นนั้น  แทบจะทุกคนเกือบจะปฏิเสธ  ถ้าพวกเขาปล่อยให้พวกเซียนเข้ามาในระยะใกล้นั่นก็เท่ากับเล่นกับไฟ!  ความผิดพลาดใดๆที่เกิดขึ้นอาจหมายถึงจุดจบของกองทัพทั้งหมด

ในที่สุดหลังจากถังโฉ่วยืนกรานอย่างต่อเนื่อง แผนการบ้าระห่ำนี้จึงถูกนำมาใช้

สำเร็จ...

ทุกคนมองดูซากที่ดำเป็นตอตะโกทั้งสามร่างอย่างว่างเปล่า  ทาร์ตันมีร่างเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดขลุ่ยวิเศษกำลังหอบหายใจ หวงฝู่หงที่อยู่ในชุดจักรกลวิญญาณของเขาจ้องมองศพทั้งสามอย่างว่างเปล่า

สำเร็จ...ทำได้สำเร็จจริงๆ!

พวกเขาสังหารเซียนไปสี่คน....พวกเขาฆ่าเซียนได้สี่คนจริงๆ!

วันที่สี่เซียนเสียชีวิตเมืองอาเลียธถูกยึด คนที่เหลือยอมแพ้สร้างความตกตะลึงไปทั้งเจ็ดดาวเหนือ

**********

ถังเทียนยื่นมือเข้าไปในหมอก  ควั่บ หมอกกลืนร่างถังเทียนเช่นกัน ถังเทียนเพียงแต่เห็นว่าทัศนวิสัยของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำและจากนั้นเขาถูกดึงเข้าไปในที่ว่างเปล่า บุรุษหนุ่มร่างผอมผมแดง ตาดำและมีหน้าซีดขาวท่าทางชั่วร้ายยืนอยู่หน้าเขา

“ข้าคือวิลเลียม”

เขาพูดเบาๆ

ถังเทียนอุทาน“อา” และตอบ “ข้าคือถังเทียน”

“เจ้ามีเรื่องขัดเคืองกับสมาพันธ์ชาวยุทธหรือ?”  วิลเลี่ยมมองดูถังเทียนด้วยความสนใจ

“เอ.. เจ้ารู้ได้ไง?”  ถังเทียนประหลาดใจ

“เพราะพวกเขาให้จิตวิญญาณเซียนของข้าแก่เจ้าน่ะสิ”  วิลเลียมเลิกคิ้วด้วยท่าทางเยาะเย้ย“พวกเขาเอาจิตวิญญาณเซียนออกมาจากร่างของข้าแต่ไม่กล้าใช้ แต่กลับให้คนอื่นเพื่อทำร้ายพวกเขา”

“เจ้าพวกบัดซบนั่นบังอาจโกงข้า!”  ถังเทียนเริ่มโกรธ

“ความจริงข้าคือจิตวิญญาณเซียน  ดังนั้นข้าจึงมีรสชาติที่ดีมาก”  วิลเลียมดุ “แน่นอน เบื้องต้นเราต้องมาทำความตกลงกัน ปล่อยให้เจ้าพวกบัดซบจากสมาพันธ์ชาวยุทธได้มันไปถือว่าเป็นการดูถูกข้าอย่างแท้จริง”

“ข้อตกลงอะไร?” ถังเทียนสงสัย “เจ้าอย่าคิดหลอกข้าจะดีกว่า!”

วิลเลียมโบกมือ  “เฮ้ เฮ้ เฮ้เจ้าพวกสมาพันธ์ชาวยุทธงี่เง่าก็คือศัตรูหลักของเราข้าสามารถกลืนกินสนามพลังวิญญาณของเจ้าได้ แต่ข้าไม่สามารถชิงร่างของเจ้าได้”

“เจ้าจะไม่ได้กลืนกินใครทั้งนั้น”  ร่างเยือกเย็นร่างหนึ่งเดินออกมาจากความมืดที่ว่างเปล่าด้วยชุดสูทลินินสีฟ้าที่สวมอยู่ในร่างที่ผอมสูง เขายืนตรงแสดงท่าทางที่ห้าวหาญ ยิ่งกว่าใบหน้าที่เยือกเย็น

ถังเทียนสะดุ้งคนผู้นั้นมองดูเหมือนกับเขาจริงๆ มีเพียงอย่างเดียวที่แตกต่าง สีหน้าของเขาเย็นชา  แต่เขาตระหนักอะไรบางอย่างได้ทันที  และโพล่งออกมา “เสี่ยวเอ้อ!  เสี่ยวเอ้อ!ทำไมเจ้าถึงโตไวนักเล่า?”

เสี่ยว…เอ้อ...

ข้าควรจะบอกสถานะที่แท้จริงของข้าดีไหม?

แต่...ข้าอยากใช้กระบี่ข้าฟันเจ้าเด็กโง่นี่ให้ขาดเป็นสองท่อน!

บุรุษหนุ่มไม่ยอมเหลือบมองถังเทียนผู้โง่เขลา

วิลเลียมผิวปากและหัวเราะ “ดูเหมือนสมาพันธ์ชาวยุทธงี่เง่าจะไปตอแยคนฝีมือดีเข้าให้แล้ว

ถังเทียนผู้ถือกระบี่(เสี่ยวเอ้อ) พูดอย่างเย็นชา “เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่ มารโลหิตวิลเลียม”

“อา อา อ๊า.. เสี่ยวเอ้อ, เจ้ารู้จักเขาจริงๆด้วย! เจ้ารู้จักเขาได้ยังไง?  ทำไมเจ้าจำเขาได้ล่ะ?  เขาดังหรือเปล่า?  ทำไมข้าไม่รู้จักเขา?”

ถังเทียนผู้ถือกระบี่หันควับกลับมา  เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป  “หุบปาก!”

ถังเทียนโกรธ“เฮ้เสี่ยวเอ้อ อย่าคิดว่าพอเจ้าโตขึ้นก็ก่อกบฏข้าได้นะ!  มาเลย เจ้าต้องการสู้ใช่ไหม ถ้าวันนี้ข้าไม่ดูแลเจ้าให้ดี  ข้าจะยกนามสกุลให้เจ้าเลย

วิลเลียมหัวเราะ  “ข้าจะเป็นกรรมการให้”

เอานามสกุลข้าไปใช้...

ถังเทียนคนที่ถือกระบี่ในมือไม่พูดอะไร เขารู้ว่าถ้าเขายังคงทะเลาะกับเจ้าเด็กงี่เง่าต่อไปเรื่องก็คงไม่จบง่ายๆ  อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ตั้งความหวังอะไรกับเจ้าเด็กโง่ เขาค่อยๆ ดึงกระบี่เซียนปราบสมุทรออกมาจากมิติว่าง  เพลิงสีดำไหลเวียนอยู่ตามใบกระบี่เหมือนกับว่ามีชีวิต และเขาพูดอย่างเยือกเย็น “เรื่องยุ่งยากทั้งหมดนี้ ข้าก็แค่ฆ่าเจ้า”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น  ถังเทียนสะดุ้ง  เขาหันหน้าไปทางวิลเลียมและผงกศีรษะให้เขา  “เมื่อเสี่ยวเอ้อพูดเช่นนั้น  ข้าคิดว่าเขาพูดถูก  ดูเหมือนเจ้าจะเป็นคนไม่ดี”

วิลเลียมยกมือทั้งสองประท้วง  “เฮ้ เฮ้ เฮ้ ทำไมพวกเจ้าไม่ฟังข้อตกลงของข้าก่อน? ข้าไม่มีอันตรายจริงๆ”

“คนไม่ดีจะพูดอะไรก็ตามแต่ก็ยังเป็นคนไม่ดีเหมือนเดิม”  ถังเทียนเถียงอย่างมั่นใจ

วิลเลียมรู้สึกท้อแท้เมื่อเห็นทั้งสองใกล้เข้ามาหาเขา  เขาเริ่มพึมพำกับตัวเอง  “เป็นไปตามคาด...พวกสมาพันธ์ชาวยุทธที่งี่เง่าส่งข้าไปอยู่ในเงื้อมมือเจ้าจริงๆ  ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจ  น่าสนใจมาก ข้าชักกระตือรือร้นเรื่องนี้แล้ว”

เขาส่ายศีรษะและหัวเราะ  “ก็ได้,ร่างของข้ายังตกอยู่ในเงื้อมมือของสมาพันธ์ชาวยุทธ  จำไว้..ช่วยข้าตามหาด้วยถ้าไม่ช่วยฝังก็ช่วยเผาให้ด้วย ข้าอยากเห็นสีหน้าของสมาพันธ์ชาวยุทธนักเมื่อพวกมันรู้ว่าพวกเจ้าเป็นใครฮ่าฮ่าฮ่า....”

พร้อมกับเสียหัวเราะที่จงใจและประมาทของเขา วิลเลียมกางแขนออกทันทีและร่างของเขาเปลี่ยนเป็นเปลวเพลิงสีดำและเข้าไปอยู่ในร่างของเสี่ยวเอ้อทันที

มิติว่างรอบๆพวกเขาหายไปทันที ทันใดนั้นถังเทียนลืมตาและตระหนักได้ว่าถังเทียนอีกคนที่เหมือนเขามีขนาดเล็กลงอย่างรวดเร็วอยู่ต่อหน้าเขาและกลายเป็นเสี่ยวเอ้อตุ๊กตาผู้น่ารัก

“หวา เสี่ยวเอ้อเจ้ามีขนาดเล็กเหมือนเดิมอีกแล้ว!  เท่มาก!”  ถังเทียนปากอ้าค้างด้วยความทึ่ง

เสี่ยวเอ้อกำหมัดแน่นหน้าของเขาเขียวคล้ำ

ข้ากลายเป็นตัวเล็กลงต่อหน้าเจ้าเด็กโง่นี่จริงๆ...

และทำไม....ความรู้สึกอัปยศนี้มาจากไหน...

เสี่ยวเอ้อรู้สึกสลดยิ่งนัก  และหมุนตัวและลอยไปที่มุมห้อง

“เสี่ยวเอ้อ เสี่ยวเอ้อ, เจ้าลึกลับมากจริงๆ สามารถเปลี่ยนขนาดก็ได้”  ถังเทียนติดตามเขาพลางตะโกน

เสี่ยวเอ้อยังคงลอยตัวต่อไป  ศีรษะเขาตกขณะครุ่นคิด เขาคร่ำครวญในใจ ถ้าพวกเขาสามารถต่อสู้กันได้และเจ้าเด็กโง่จะต้องบาดเจ็บแน่นอน และข้าจะได้โอกาสควบคุมร่างนี้  แต่ใครกันจะรู้ว่า มันจะจบลงแบบนี้

เจ้าคือมารโลหิตวิลเลียมตัวจริงหรือเปล่า?

เจ้าเคยเป็นฆาตกรที่ฆ่าคนไปเกินกว่าพันคน!

ทำไมเจ้าถึงยอมแพ้ง่ายๆแบบนั้น?

แล้วเจ้าจะใช้ชื่อของเจ้าต่อไปได้อย่างไร?

โง่เขลาจริงๆ...และข้าต้องถูกเจ้าเด็กโง่เปลี่ยนขนาดอีกจนได้... บัดซบจริงๆ...

เสี่ยวเอ้อลอยอยู่เงียบๆพร้อมกับความหนาวเหน็บและทุกข์ทนของเขา ค่าวิญญาณในปัจจุบันของเขาสูงถึง 80 อย่างน่าประหลาดใจ  แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้เขามีความสุขได้

มารโลหิตวิลเลียมคือคนชั่วร้ายที่มีชื่อเสียงอื้อฉาวเขาฆ่าคนมามากมายในชีวิตของเขาซึ่งเขาไม่รู้วามากมายเท่าใด  ประวัติของเขาลึกลับมาก  ไม่มีใครู้ว่าเขาเป็นเซียนระดับใด  และเขาทำอะไรมา  แต่หลังจากที่เขากลายเป็นเซียนสิ่งแรกที่เขาทำก็คือเขย่าขวัญสวรรค์วิถี

ด้วยหอกกับม้าตัวหนึ่งเขาฆ่าตลอดทางเข้าไปในแผนกหนึ่งของสมาพันธ์ชาวยุทธ ฆ่ากวาดล้างไปทั้งแผนก

หลังจากนั้นเขาบุกกลุ่มดาวขนาดใหญ่และฆ่านักสู้ของสมาพันธ์ชาวยุทธหลายคนอย่างต่อเนื่อง  เขามีความเจ้าเล่ห์มาก  เมื่อยอดฝีมือสมาพันธ์ชาวยุทธวางกับดัก  เขาสามารถหลบหนีออกไปได้

ลักษณะที่สะดุดตาที่สุดของวิลเลียมก็คือผมสีแดงของเขาและเขาเจ้าเล่ห์โหดร้ายและชั่วร้ายเหมือนปีศาจและนั่นเองเขาจึงได้ฉายาว่า จอมมารโลหิต

เขามีชื่อเสียงในฐานะฆาตกรระดับเซียนขณะที่มีนักสู้ธรรมดาไม่มากนักที่รู้เรื่องของเขา

ถังเทียนไม่เคยได้ยินชื่อของมารโลหิตมาก่อน  ดังนั้นจึงทำให้เขาไม่มีความเครียดใดๆ ขณะที่เสี่ยวเอ้อยังคงใจเย็นและทำท่าดุร้าย  แต่แรงกดดันและความเครียดในหัวใจของเขาหนักหน่วงจริงๆ

สำหรับสมาพันธ์ชาวยุทธเอาจิตวิญญาณเซียนของวิลเลียมออกมาและไม่ใช้ด้วยตนเองนั่นแสดงให้เห็นถึงลักษณะที่ทรงอำนาจของวิลเลียม แต่ให้สมาพันธ์ชาวยุทธเองก็ยังไม่กล้าผ่อนผัน   เสี่ยวเอ้อเตรียมการไว้แล้วแต่เขาคิดไม่ถึงว่าวิลเลียมจะยอมแพ้และไม่ต่อต้านและหันมาช่วยพวกเขาแทน

เหตุการณ์กลับกลายอย่างนั้นมันแปลกมาก  หรือว่า....จะมีกับดักบางอย่าง?

เสี่ยวเอ้อไม่สามารถวางใจได้  แต่เขาไม่กล้าดูแคลนวิลเลียม  ยอดฝีมือทุกคนที่มีชื่อเสียงมาหลายปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียนผู้อื้อฉาวผู้มีชีวิตมาหลายปี ไม่ง่ายจะรับมือแน่นอน

“เอ่... นี่อะไร?”

ถังเทียนที่อยู่ด้านหลังเขาพบอะไรใหม่ๆบางอย่าง และเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

เสี่ยวเอ้อหันมาดูอย่างเฉยเมย  เจ้าเด็กโง่นี่จะทำอะไรอีก?  เมื่อสายตาเขาเห็นฝ่ามือของถังเทียน  เขาตะลึง

ในฝ่ามือของถังเทียนมีตราประทับสีแดงคล้ายเปลวเพลิง

ดวงตาของเสี่ยวเอ้อขยายกว้าง  นั่นคือ... เครื่องหมายของวิลเลียม!

เสี่ยวเอ้อมาปรากฏตัวต่อหน้าถังเทียนใบหน้าที่น่ารักเขียวคล้ำ  เขาตรวจสอบร่างกายของถังเทียนอย่างละเอียดและรวดเร็ว  สีหน้าของเขาแปลกประหลาด

นี่คือเครื่องหมายของวิลเลียมชัดๆ  แต่ไม่มีปราณของวิลเลียมอยู่เลย  นี่มันชัดเจนแล้ว!

นี่....ไม่ธรรมดาเสียแล้ว!

ถังเทียนกำลังจ้องมองอยู่รู้สึกทึ่ง เขาตระหนักอยู่ในตราประทับนั้นเก็บข้อความเอาไว้ซึ่งลึกลับและลึกซึ้ง เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความรุนแรงและเย็นยะเยือกได้อย่างเลือนราง  แต่ยากจะอธิบายได้  เพราะมันไม่มีร่องรอยของพลังงาน

ถังเทียนเริ่มไตร่ตรอง

ทันใดนั้นเขาแบมือ และบอลเปลวเพลิงลอยออกมาจากตราประทับและวนรอบมือเขาอย่างรวดเร็ว ในพริบตาฝ่ามือของถังเทียนก็ครอบคลุมไปด้วยเปลวเพลิง

ตาของเสี่ยวเอ้อมองดูตรงๆและเขาโพล่งออกมาว่า “เพลิงปีศาจ!”

“เพลิงปีศาจ?” ถังเทียนสงสัย แม้ว่าฝ่ามือของเขาจะมีเพลิงครอบคลุม แต่เขาไม่รู้สึกร้อนแต่อย่างใด

“เพลิงปีศาจคือวิชาพลังวิญญาณที่วิลเลียมสร้างขึ้นมาด้วยชื่อเสียงของตนเอง”  เสี่ยวเอ้อแนะนำ  “เปลวเพลิงนี้มีความพิเศษอย่างมากสามารถเผาอะไรก็ได้ และกล่าวกันว่าเมื่อมันอยู่ในระดับสูงก็สามารถเผาได้กระทั่งมิติ”

“ทรงพลังมาก!”  ถังเทียนกระโดดด้วยความตกใจ

“แต่มันยังไม่เป็นของเจ้า...”  สีหน้าของเสี่ยวเอ้อประหลาดเนื่องจากเขาบ่นกับตัวเอง “เจ้ามีร่างซึ่งมีพลังกายเป็นศูนย์”

ทันใดนั้นเสี่ยวเอ้อดูเหมือนคิดอะไรบางอย่างได้ เนื่องจากเขายังพูดกับตัวเองต่อไป “ใช่แล้ว เจ้ามีร่างกายพลังเป็นศูนย์...”

“เป็นไปได้...” นัยน์ตาเขาเป็นประกาย  “ลองอย่างนี้!”

หลังจากกินกระดูกเซียนครั้งล่าสุดมันยังมีตราประทับที่พลังอ่อนแอมาก   ตราประทับที่พลังอ่อนแอมาก แต่เสี่ยวเอ้อตระหนักได้ มันมีระดับพลังที่สูงมาก  ในช่วงเวลาสั้นๆ จึงยากที่จะทำความเข้าใจ

ใจของเขาลองคาดเดา  และถ้าพิสูจน์...

เสี่ยวเอ้อใช้มือน้อยกดที่คอของถังเทียนโดยไม่พูดอะไรสักคำ  รอยประทับอ่อนแอถูกกดเข้าไปในร่างของถังเทียน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด