CD บทที่ 301 ตุ๊กตาต้าอาฝู
จ้าวหยู่รู้ว่าหากเขาไม่สอบสวนความตั้งใจที่มีทั้งหมดของเขา คำว่า ‘Gen’ คงจะไม่สามารถทำได้โดยง่าย ดังนั้นเขาจึงต้องทุ่มสุดตัวโดยไม่คำนึงว่าเขาจะได้คำว่า ‘Gen’ มาช่วยหรือไม่?
เมื่อมองไปที่ไวท์บอร์ดที่มีข้อมูลเกี่ยวกับคดีธุรกรรมอำพรางแล้ว จ้าวหยู่หวนนึกถึงเรื่องในอดีต มันเหมือนกับตอนที่เขากำลังสอบสวนคดีมือที่หายไปในตอนนั้น เขารู้สึกว่ามีเงื่อนงำอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขาก็ยังหามันไม่เจอ
“มันคืออะไรกันแน่? มันเกี่ยวกับแรงจูงใจหรือเปล่า? ทำไมฆาตกรถึงฆ่าเหยื่อโดยการอดอาหาร?” จ้าวหยู่สงสัย “ถ้าฆาตกรเป็นคนบ้าคลั่งกระหายเลือด เขาคงเลือกวิธีการนองเลือดเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเขา ทำไมเขาถึงเลือกที่จะทำให้เหยื่ออดอยากจนตายแทน…”
จ้าวหยู่มองไปที่รูปถ่ายของศพอย่างเฉื่อยชา แต่จิตใจของเขากำลังพยายามมองหาเบาะแสใหม่ ๆ
“หรือว่า… ฆาตกรเคยประสบกับความหิวโหยมาก่อน? เขาจึงต้องการให้คนอื่น ๆ ได้ลิ้มลองกับความเจ็บปวดแบบเดียวกับเขา งั้นเขาคงมีปัญหาทางจิตที่ร้ายแรง… แต่ทำไมเขาถึงเลือกคนเหล่านี้?”
ขณะที่จ้าวหยู่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ ๆ เขาก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก
ทันใดนั้นประตูห้องทำงานก็เปิดออก หัวหน้าสถานีหลัน เลขาซงเฉา และรองหัวหน้าหลินเดินเข้ามาพร้อมกัน
"หัวหน้าหลัน" นักสืบยืนขึ้นเพื่อต้อนรับเธอ
แผนกสืบสวนพอจะทราบถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างภายในสถานี เนื่องจากหัวหน้าหลันทำงานได้ดีในการจัดการความยุ่งเหยิงที่หัวหน้าสถานีคนก่อนทิ้งไว้ได้ และความสัมพันธ์ที่ดีของเธอกับทางเบื้องบน ด้วยเหตุจึงทำให้หลันเสี่ยวเสี่ยวได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างเป็นทางการให้เป็นหัวหน้าสถานีหรงหยาง
"ก่อนอื่นฉันคงต้องขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคน" หัวหน้าหลันทักทายทุกคนด้วยรอยยิ้ม "พวกคุณเพิ่งไขคดีปล้นธนาคารได้และควรพักผ่อนให้เพียงพอ แต่นี่คุณยังสอบสวนอยู่ ฉันต้องขอโทษจริง ๆ ที่ทุกคนต้องทำงานหนักกันเกินไป!”
"อันที่จริง" หัวหน้าหลันกล่าวต่อว่า "เราควรจะมีพิธียกย่องเพื่อเฉลิมฉลอง แต่... อย่างที่พวกคุณทราบกันดี" เธอชี้ไปที่ห้องทำงานอีกฝั่ง "นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมาก แม้ว่าเราจะไขคดีสำคัญได้หลายคดีและมีส่วนร่วมมากมาย แต่เราต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อพิสูจน์ความสามารถของเรา หากเราไขคดีนี้ได้ก่อนก็จะไม่มีใครกล้ามาท้าทายเราอีกต่อไป!"
*แปะ แปะ แปะ!*
มีเสียงปรบมืออย่างกระตือรือร้นในห้องทำงาน สิ่งที่หัวหน้าหลันพูดมานั้นกระทบใจทุกคนและทำให้พวกเขามีกำลังใจมากขึ้น
"ฉันคงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ฉันมั่นใจในฝีมือของแผนกสืบสวนอย่างเต็มที่!" หัวหน้าหลันกล่าวสุนทรพจน์อย่างเร่าร้อน "คดีลักพาตัวเมียนหลิงและคดีปล้นธนาคารต่างได้รับการแก้ไขแล้ว ฉันเชื่อว่าคดีธุรกรรมอำพรางคงจะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป!"
“เรื่องนั้นหัวหน้าหลันไม่ต้องกังวล เราจะทำให้ดีที่สุด!” เหมี่ยวอิงทำวันทยหัตถ์ระหว่างตอบ
หัวหน้าหลันพยักหน้าให้เหมี่ยวอิงแล้วพูดว่า "ต่อไป ฉันมีข่าวดีสามเรื่องที่ฉันต้องประกาศ! เสี่ยวซง คุณพร้อมหรือยัง?"
ซงเฉาถือเอกสารปึกหนึ่งพร้อมกับพยักหน้า
"เอาล่ะ งั้นมาเริ่มกันเลย" หัวหน้าหลันยิ้มและพูดว่า "เงินรางวัลของคดีลักพาตัวเมียนหลิงอยู่ที่นี่แล้ว! รางวัลเงินสด 5 แสนหยวน ซึ่งสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ตำรวจฉินชาน เราสามารถอ้างสิทธิ์ได้อย่างภาคภูมิ!
ฉันได้จัดสรรเงินรางวัลตามกฎของเราแล้ว ตารางการจัดสรรอยู่ที่นี่ พวกคุณจะได้รับเงินรางวัลของคุณในบ่ายวันนี้หลังจากที่คุณลงนามในแบบฟอร์มรับทราบ"
"ไชโย!" เหล่านักสืบตื่นเต้นและโห่ร้องอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินว่าพวกเขาจะได้รับเงินรางวัล
“ข่าวที่สอง” หัวหน้าหลันมองไปที่จ้าวหยู่ และกล่าวว่า “เนื่องจากผลงานที่โดดเด่นของจ้าวหยู่ ทางเบื้องบนจึงตัดสินใจมอบหมายให้จ้าวหยู่เป็นหัวหน้าทีมชั่วคราวสำหรับทีม A เพื่อแก้ปัญหาคดีธุรกรรมอำพรางกับหัวหน้าทีมเหมี่ยว!”
"ว้าว!" ทุกคนประหลาดใจกับการเลื่อนตำแหน่ง แม้ว่าบางคนจะรู้ว่าการเลื่อนขั้นของจ้าวหยู่เป็นเพียงแค่เรื่องของเวลา แต่พวกเขาคิดว่าเขากำลังจะรับตำแหน่งแทนเหมี่ยวอิง ส่วนเหมี่ยวอิงจะขึ้นมาเป็นหัวหน้าแผนกสืบสวน!
ใครจะไปคาดคิดว่าจ้าวหยู่จะมาคุมทีม A ทันที ตอนนี้ทีม A มีหัวหน้าทีมอย่างเป็นทางการแล้ว นอกจากนี้ในทีมยังมีนักสืบที่มีประสบการณ์มากมาย เช่น เผิงซิน, หลิวเซว่ชาน เป็นต้น
ส่วนจ้าวหยู่เป็นเพียงเป็นตำรวจที่เพิ่งประจำการได้ไม่นาน แต่เขากลับไต่อันดับขึ้นมาเป็นหัวหน้าพวกเขาได้อย่างรวดเร็วจนพวกเขาไม่รู้ตัว
"ยินดีด้วยกับตำแหน่งใหม่ของคุณ จ้าวหยู่!" หัวหน้าหลันแสดงความยินดีกับเขาทันทีหลังจากที่เธอประกาศเลื่อนตำแหน่ง
จ้าวหยู่กระอักกระอ่วนและถามว่า "อืม... หันหน้าหลัน การเลื่อนขั้นชั่วคราวนี่มันบ้าอะไรกัน ฉันจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างเป็นทางการเมื่อไหร่?"
“จ้าวหยู่!” เหมี่ยวอิงเอ็ดใส่จ้าวหยู่ เมื่อเห็นเขาทำตัวไร้ยางอาย
"ฮิฮิฮิ..." หัวหน้าหลันรู้จักจ้าวหยู่ดี เธอหัวเราะและพูดว่า "จ้าวหยู่ ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณกำลังจะพูดแบบนั้น ถ้าหากคุณไขคดีนี้สำเร็จและทำให้ทางเราสนใจได้อีกครั้ง การเลื่อนตำแหน่งอย่างเป็นทางการก็คงไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป จริงมั้ย?"
“โอ้…” จ้าวหยู่ยืนตัวตรงและทำความเคารพเธอ "ไม่ต้องห่วง! ฉันหัวหน้าทีมจ้าวจะทำภารกิจให้สำเร็จ!"
ทันใดนั้น ความใจกล้าบ้าบิ่นของจ้าวหยู่ก็ทำให้ทุกคนประทับใจอีกครั้ง...
“เหมี่ยวอิง” หัวหน้าหลันหันกลับมาและปลอบเธอ "ในทางเทคนิคแล้ว คุณควรจะได้เป็นหัวหน้าแผนก แต่... เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ทางเราจึงไม่สามารถอนุมัติให้คุณเลื่อนตำแหน่งได้ แต่ขอให้คุณอดใจรอสักพัก ไว้หลังจากเหมาเว่ยพักฟื้นเสร็จแล้ว ทางเราจะกลับมาพิจารณาเรื่องนี้อีกที”
ทุกคนเข้าใจได้ในทันที ดูเหมือนว่าเมื่อเหมาเว่ยรักษาตัวเสร็จ และออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาจะเป็นหัวหน้าทีมของทีม B ส่วนเหมี่ยวอิงจะกลายเป็นหัวหน้าแผนกสืบสวนหรงหยาง!
“ฮี่ฮี่ฮี่...” จ้าวหยู่หัวเราะเยาะเหมี่ยวอิง "หัวหน้าทีมเหมี่ยว ถ้าคุณไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง งั้นก็หมายความว่าเราอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ว่ะฮ่าฮ่า! ใครจะรู้ว่ามันจะรู้ว่ามันจะลงเอยแบบนี้!"
เหมี่ยวอิงกลอกตาไปที่จ้าวหยู่ แต่จ้าวหยู่ก็ยังไม่หยุดพูด
"ฮี่ฮี่ฮี่ หัวหน้าทีมเหมี่ย่ว คำแนะนำและความคิดเห็นของคุณมีค่ามาก ฉันมั่นใจว่าพวกเราต้องทำงานเข้ากันได้ดีแน่นอน“จากนั้น เขาหันมาทางหัวหน้าหลัน”หัวหน้าหลัน ขอให้คุณมั่นใจ พวกเราหัวหน้าจากทีม A และทีม B… อืม… เราทั้งสองจะกลายเป็นตุ๊กตาต้าอาฝู เมื่อเราร่วมมือกันไม่มีสิ่งใดที่เราทำไม่ได้!"
เมื่อฟังคำพูดไร้ยางอายของจ้าวหยู่ นักสืบทั้งหมดก็เกือบจะล้มลงบนพื้น บางคนก็รู้สึกขยะแขยง
"ใช่แล้ว! การรวมกันที่น่าเกรงขามอย่างตุ๊กตาต้าอาฝู!" หัวหน้าหลันกลืนน้ำลาย เธอเองก็ทึ่งเช่นกัน
“จ้าวหยู่!” ข้อนิ้วของเหมี่ยวอิงแทบแตก ขณะที่เธอพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้
"โอ้ ใช่แล้ว ข่าวดีข่าวที่สาม!" หัวหน้าหลันเปลี่ยนเรื่องในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด "ข่าวที่สามก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ฉันเพิ่งได้รับเอกสารจากทางเจ้าหน้าที่ระดับสูง ขอแสดงความยินดีด้วย หลี่เบ่ยหนี คุณผ่านการทดลองฝึกงานและได้เป็นหนึ่งในสมาชิกของกองกำลังตำรวจอย่างเป็นทางการแล้ว!"
"ว้าว!" จ้าวหยู่ปรบมือให้เธอทันทีและแสดงความยินดีกับเธอ ทางด้านหลี่เบ่ยหนี เธอยังคงรู้สึกประหลาดใจ
จ้าวหยู่เข้าไปจับไหล่ของเธอและตะโกนใส่เหล่านักสืบว่า
"หลี่เบ่ยหนีไม่ต่างจากน้องสาวของฉันและน้องสาวของฉันได้เป็นตำรวจอย่างเป็นทางการ มันทำให้ฉันมีความสุขมาก ดังนั้นคืนนี้เราจะไปที่โรงแรมฮานเชิน ใครไม่มาคือศัตรูของฉัน!"
