ตอนที่ 14-23 แหวนจันทรา

เสียงการสู้รบดังขึ้นไม่หมดสิ้นตลอดปราสาททะเลสาบจันทรา  และการสู้รบอยู่ในขั้นรุนแรงมาก

ในห้องแห่งหนึ่ง

“ตอนนี้เรามีแหวนเพียงวงเดียวเรายังขาดอีกสองวง” เดเลียมองดูลินลี่ย์และบีบีขณะที่นางพูด บีบีขมวดคิ้ว  “ก็แค่สองวง  ไปกันเถอะ, ไปฆ่านักรบชุดทองเพิ่มอีกสองคน ก็แค่นั้นเอง”

“ไม่ต้องรีบ”

ลินลี่ย์ดึงแหวนจันทราออกมาและผูกสัญญาด้วยเลือดจากนั้นตรวจสอบรายการของในแหวนจันทรา “นักรบชุดทองนี้ค่อนข้างรวยทีเดียว ของมีค่าของเขาทั้งหมดเกินล้านศิลาดำ นี่ไง มีอเมทิสต์สองสามชิ้นด้วยเช่นกันบังเอิญจริง”

ก่อนหน้านี้ เมื่อลินลี่ย์ถูกโจมตีโดยพิษวิญญาณของลูกศรสังหารเทพ  และจากนั้นใช้ดาบคลื่นสลายเขาจึงใช้พลังจิตไปค่อนข้างเยอะ

ลินลี่ย์แปลงพลังอเมทิสต์ชิ้นหนึ่งผ่านเข้าไปในแหวนมังกรขนดของเขาและจากนั้นให้พลังจิตของเขาเริ่มซึมซับแก่นวิญญาณไว้...ดังนั้นทะเลจิตสำนึกของลินลี่ย์จึงได้รับการฟื้นฟูอย่างสิ้นเชิงมวลแก่นวิญญาณมหาศาลถูกดูดซับ

“พี่ใหญ่ฉลาดที่สุด  เขาเอาสมบัติข้างในออกมา”  บีบีกล่าว และหัวเราะให้เดเลียที่อยู่ใกล้ๆ

ระหว่างสอบเป็นอสูรนี้  พวกเขาแค่ส่งมอบแหวนจันทรา  เนื่องจากสมบัติภายในแหวน ผู้เข้าสอบจึงได้รับอนุญาตให้ใช้เพื่อตนเองได้

“ออกไปกันเถอะ ทุกคนระวังตัวด้วย”  ลินลี่ย์สั่ง

ลินลี่ย์เป็นคนแรกที่เดินออกมาที่ทางเดินปราสาท  ขณะที่ลินลี่ย์เดินออกนอกประตู...

“หือ?” หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไปทันทีที่นอกประตูตอนนี้ มีหอกเล่มหนึ่งแทงใส่ลินลี่ย์ปานอสรพิษสายฟ้าฉกใส่ ลินลี่ย์ตกเป็นเป้าโจมตีและไม่สามารถสนองตอบได้แม้แต่น้อย

“ปัง!”  ลินลี่ย์ถูกหอกแทงกระเด็น แต่ในกลางอากาศลินลี่ย์หมุนตัวตีลังกาอย่างรวดเร็วลงที่พื้น  เขามองดูคนที่ลอบทำร้ายเขาเป็นนักรบชุดทองที่กำลังควงหอกเงิน สีหน้าของเขาแสดงอาการตกใจอย่างหนัก

“พลังป้องกันแข็งแกร่งมาก” นักรบผู้นั้นไม่คาดเลยว่าลินลี่ย์จะสามารถรับหอกที่เขาแทงตรงๆ นี้ได้โดยเสื้อผ้าของเขาไม่ได้รับความเสียหาย

บีบีและเดเลียออกมาทันทีทั้งสองตกใจเช่นกัน

“เทพแท้สามคน?” หน้าของนักรบชุดทองเปลี่ยนไปมาก “หนี!” เขารู้ดีถึงขีดจำกัดพลังของตนเอง บางทีหนึ่งต่อสอง เขายังมีโอกาส  แต่หนึ่งต่อสามเขาเสร็จแน่ เขาไม่รู้ว่าความจริงแล้วสหายของเขาถูกลินลี่ย์ฆ่าไปแล้ว

พริบตาเดียวนักรบชุดทองก็เคลื่อนไปเกินร้อยเมตรหนีไปด้วยความเร็วที่แม้แต่เดเลียก็ยังไม่มีโอกาสไล่ทัน

“ชรีคคคคค!” บีบีเปล่งเสียงสะท้านหู

ทันใดนั้นที่ด้านหลังของบีบีปรากฏภาพลวงตาของหนูกินเทพ เวลานี้ภาพลวงตามีส่วนสูงเพียงห้าหรือหกเมตร  ส่วนสูงพอๆ กับทางเดิน

“อ๊า...!”  นักรบชุดทองจู่ๆ ก็พบว่าเขาไม่สามารถขยับได้

“นี่เป็นไปได้ยังไง?”  ตาของนักรบชุดทองเต็มไปด้วยความหวาดผวา

บีบีอ้าปากกว้าง

พลังงานแปลกประหลาดรายล้อมตัวนักรบชุดทองที่กำลังจ้องกลับบีบีอย่างเหลือเชื่อและหวาดผวา เขาสามารถรู้สึกได้ว่าวิญญาณของเขาสะท้านและประกายเทพของเขาสั่น“ไม่...” เขาไม่เคยได้ยินว่าใครจะสามารถกินประกายเทพของคนอื่นในระหว่างรบได้!

ประกายเทพสองชิ้นลอยออกมาจากหัวของนักรบชุดทองเข้าไปในปากของบีบี

“กร้วม!”

บีบีกลืนประกายเทพทั้งสองจากนั้นแค่นเสียง “เจ้าบังอาจลอบโจมตีเราหรือ? เจ้าหาที่ตายเอง!” ขณะที่เขาพูดร่างของบีบีพุ่งวาบไปข้างหน้าขณะที่เขาเก็บศพเข้าไปในแหวนเก็บของ  แหวนมิติเก็บสมบัติของนักรบชุดทองก็เป็นแหวนจันทราเช่นกัน

“พี่ใหญ่, ตอนนี้เรามีแหวนจันทราอีกวงแล้ว”  บีบีมีสีหน้าล้อเลียนขณะมองลินลี่ย์

“บีบี, อย่าเพิ่งรีบใช้พลังกินเทพของเจ้า”  ลินลี่ย์กล่าว “มีอันตรายอีกนับไม่ถ้วนในปราสาทนี้เราต้องเตรียมพร้อมทั้งหมดเท่าที่เป็นไปได้”

ลินลี่ย์รู้ว่าการใช้พลังกินเทพนั้นจะต้องใช้พลังจิตจำนวนมหาศาล

“ไม่เป็นไร ข้าไม่รู้วิธีใช้พลังโจมตีวิญญาณ หรือวิธีป้องกันพลังวิญญญาณ  ถ้าไม่ทำให้แตกต่างกันมาก  ข้าก็ใช้พลังจิตมากขึ้นอยู่ดี”  บีบีพูดอย่างเปิดเผย  ลินลี่ย์ได้แต่ส่ายหน้าหัวเราะ

กลุ่มของลินลี่ย์เดินรอบๆชั้นสามของปราสาททะเลสาบจันทราอยู่ระยะเวลาหนึ่งโดยไม่พบกับคนแม้แต่คนเดียว  อย่างไรก็ตามจากชั้นที่สี่ข้างล่างพวกเขา มีเสียงฆ่าฟันเลือนลางสามารถได้ยินได้

“ชั้นที่สามถูกกวาดล้างหมดแล้วจริงๆ!”  บีบีสบถเบาๆ  “ทั้งหมดที่ข้าเห็นมีแต่รอยเลือด เศษเนื้อสมบัติเทพและประกายเทพ ข้าไม่เห็นแหวนจันทราแม้แต่วงเดียว พวกเขาไม่เหลือรั้งท้ายสักสองสามคนเลยหรือ?  ทำไมทุกอย่างถูกกวาดไปหมด”

ลินลี่ย์และเดเลียได้ยินบีบีพูดเช่นนี้ก็อดหัวเราะไม่ได้

“ลินลี่ย์, ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วในชั้นที่สามเราจะไปต่อชั้นสี่เลยดีไหม?”  เดเลียมองลินลี่ย์

“ก็ได้” ลินลี่ย์ไม่มีความคิดเป็นอย่างอื่น

เขาเพิ่งได้รับแหวนจันทราสองวง  เขายังขาดอีกหนึ่งวง

ในบันไดศิลาที่มืดมิด  กลุ่มของลินลี่ย์เดินลงไปอย่างระมัดระวังแต่ละก้าวจะป้องกันการลอบโจมตีทั้งหมด ชั้นที่สี่มีขนาดที่ใหญ่ขึ้นเป็นธรรมดา กลุ่มของของลินลี่ย์เลือกทางเดินแรก และเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

“ปัง!”

“อ๊า....!”

ในห้องข้างหน้าพวกเขาเสียงการต่อสู้สามารถได้ยินชัด และจากเสียงนี้เอง ดูเหมือนจะอยู่ในช่วงความวุ่นวาย เป็นไปได้ว่ามีคนจำนวนหนึ่งกำลังต่อสู้กัน

กลุ่มของลินลี่ย์มองหน้ากันเองจากนั้นค่อยคืบคลานเข้าไปใกล้

“ควั่บ!”ทันใดนั้นสามร่างพุ่งออกมาจากห้อง  ทั้งสามระมัดระวังตัวมาก  เมื่อพวกเขาเห็นว่าเป็นกลุ่มของลินลี่ย์  พวกเขาไม่ได้เข้าโจมตี  หนึ่งในนั้นกล่าว“เป็นพวกเจ้าสามคนนั่นเอง  โชคดีไป”  ขณะที่พวกเขาพูดทั้งสามคนไม่เสียเวลาพูดและแยกจากไปทันที

“พวกเขามากับเรา”  กลุ่มของลินลี่ย์มั่นใจเรื่องนี้

มีคนเข้าร่วมสอบเป็นอสูรทั้งหมดพันคน

ในฐานะที่เป็นเทพความทรงจำของพวกเขายอดเยี่ยมเป็นธรรมดาเมื่อพวกเขาออกมาจากอสูรโลหะแค่เพียงชำเลืองตามอง ทุกคนก็จำลักษณะของทุกคนได้

“บึ้ม!”  ศพร่างหนึ่งปลิวออกมาจากห้องปะทะกับผนังห้องแล้วร่วงลงกับพื้น

“นั่นคือผู้ร่วมสอบเป็นอสูร ”อย่างนั้น..ก็มีนักรบชุดทองอยู่ข้างในสินะ” ทั้งสามคนเข้าไปข้างในโดยไม่ลังเล อย่างไรก็ตามก่อนที่กลุ่มของลินลี่ย์จะมีโอกาสเข้าไปใกล้บุรุษหนุ่มผมทองคนหนึ่งพุ่งสวนออกมาเก็บศพบนพื้น

“หืม” บุรุษหนุ่มผมทองดีใจอย่างเห็นได้ชัด

แต่เขาเห็นกลุ่มของลินลี่ย์ทันที

“เขาก็เป็นคนเข้าสอบเป็นอสูรด้วยเช่นกัน”กลุ่มของลินลี่ย์ประหลาด แต่จากนั้นพวกเขามีความคิดเหมือนกัน

“เป็นไปได้หรือว่าเพื่อให้ได้แหวนจันทราเขาถึงกับไล่ล่าฝ่ายเดียวกันเอง?” ลินลี่ย์อดนึกย้อนถึงสิ่งที่ชายชราผมขาวจากปราสาทอสูรพูดไม่ได้  ผู้เฒ่าบอกให้พวกเขาระวังและหลีกเลี่ยงจากความตายด้วยน้ำมือของฝ่ายเดียวกันเองนอกจากฝ่ายของปราสาททะเลสาบจันทรา

“กลายเป็นแบบนั้นจริงๆ...”หัวใจของคนในกลุ่มลินลี่ย์เย็นชาขึ้นทันที

บุรุษหนุ่มผมทองมองดูลินลี่ย์  จากนั้นไม่ยอมเสียเวลารีบไปทางอื่น

“ดูเหมือนว่าเราต้องระมัดระวังขึ้นเสียแล้ว”  กลุ่มของลินลี่ย์ยังคงเคลื่อนไปข้างหน้า  หลังจากเหตุการณ์นั้น  พวกเขาไม่กล้ามั่นใจเกินไปเมื่อเผชิญกับสมาชิกอื่นผู้เข้าสอบเป็นอสูร บางทีอีกฝ่ายหนึ่งต้องการจะได้แหวนจันทราและพยายามจะฆ่าพวกเขา

“หือ?”

กลุ่มของลินลี่ย์ไปถึงทางเดินแคบและพบคนอยู่สี่คนที่นั่น  นั่นเป็นคนที่คุ้นเคยกันทั้งหมด  เป็นบุรุษสี่คนที่นั่งข้างหลังพวกเขาในอสูรโลหะ

“เฮ้, ลินลี่ย์, เป็นพวกเจ้าเองหรือ?” หัวหน้ากลุ่มคือบุรุษหัวโล้นร่างกำยำหัวเราะขึ้น

“เฟ็ทส์ เป็นพวกเจ้านั่นเอง”  รอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าลินลี่ย์เช่นกัน เพียงแต่กลุ่มของลินลี่ย์ไม่ได้วางใจอย่างสิ้นเชิง

ที่สำคัญกลุ่มของลินลี่ย์เพิ่งเห็นคนฝ่ายเดียวกันฆ่าฟันกันเอง

ความจริงพวกเขาไม่ใช่ฝ่ายเดียวกันจริงๆนัก  พวกเขาแค่เป็นผู้เข้าร่วมสอบเป็นอสูร  พวกเขาไม่มีความสนิทส่วนตัวกันมากนัก

เฟ็ทส์และพวกอีกสามคนเดินยิ้มเข้ามา  ขณะที่เฟ็ทส์ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มพูดขึ้น “ว่าไง?  พวกเจ้าเป็นยังไงบ้าง?  รวบรวมแหวนจันทราได้กี่วงแล้ว?”

เมื่อหัวข้อแหวนจันทราถูกหยิบยกมาพูดลินลี่ย์เพิ่มความระมัดระวังทันทีและส่งสำนึกเทพเตือนบีบีกับเดเลีย  “ระวังเอาไว้ เจ้าสี่คนนี้ค่อนข้างจะทำดีกับเราเกินไปบ้าง  แต่เป็นไปได้ว่าพวกเขาตั้งใจหลอกเรา”

“เข้าใจแล้ว พี่ใหญ่ข้าหวังว่าพวกเขาจะทำจริงๆ”  บีบีตอบรับ

ลินลี่ย์พยักหน้ากับตัวเอง

“โอว, เราจะได้สักเท่าใดเอง?  ถ้าเราหาได้พอแล้วเราคงออกจากปราสาทและกลับไปที่อสูรโลหะนานแล้ว” ลินลี่ย์หัวเราะขณะพูดอย่างใจเย็น

เฟ็ทส์กับพวกอีกสามคนมีความคิดเดียวกันทั้งหมด

คำพูดของลินลี่ย์บ่งบอกชัดว่า..แม้ลินลี่ย์จะไม่มีแหวนจันทราเพียงพอ  แต่เขาน่าจะมีอย่างน้อยวงหนึ่งหรือสองวง

“ใช่แล้ว เรายังได้ไม่พอเหมือนกัน  โชคดีจริงๆ เรากำลังจะออกไปเดี๋ยวนี้”เฟ็ทส์หัวเราะขณะพูด

ลินลี่ย์พยักหน้าให้อย่างเป็นมิตร

แม้ว่าเฟ็ทส์และสหายอีกสามคนกำลังจะออกไปแต่พวกเขาก็เดินตรงไปที่ลินลี่ย์ แม้จากที่ดูพวกเขาตั้งใจจะเดินผ่านลินลี่ย์ แต่ลินลี่ย์และกลุ่มพวกเขาก็ไม่ประมาทตลอดเวลาเกร็งพลังเตรียมโจมตีเต็มที่ได้ทุกเมื่อ

“ควั่บ!”

เฟ็ทส์และพวกอีกสามคนจู่โจมทันที  พูดโดยทั่วไปก็คือลอบโจมตีในระยะกระชั้นชิดไม่ให้โอกาสฝ่ายลินลี่ย์ได้ตั้งตัว น่าเสียดายที่กลุ่มของลินลี่ย์เตรียมไว้พร้อมแล้ว  เหมือนกับเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติพวกเขาโจมตีตอบโต้ในเวลาเดียวกัน

“ฮ่าฮ่า...” บีบีเปล่งเสียงหัวเราะอย่างตื่นเต้นและบ้าคลั่ง

“ฮึ่ม!”  ดาบหนักอดาแมนเทียมฟาดฟันออกเหมือนสายฟ้า

สองคนร่วมกันต้านลินลี่ย์ ขณะที่อีกคนหนึ่งรับมือบีบีและคนสุดท้ายรับมือเดเลีย

เห็นได้ชัดว่ากลุ่มของเฟ็ทส์รู้ว่าลินลี่ย์เป็นผู้นำกลุ่มดังนั้นลินลี่ย์จะต้องแข็งแกร่งทรงพลังที่สุด นั่นคือเหตุที่ทำให้พวกเขาแบ่งกำลังกันโจมตีอย่างนี้

สี่ต่อสาม

“ปัง!”  การปะทะกันรวดเร็วปานสายฟ้า  แต่สองคนในฝ่ายเฟ็ทส์ล้มลงโดยตรง

คนหนึ่งถูกดาบคลื่นสลายของลินลี่ย์  ขณะที่อีกคนหนึ่งถูกมีดสั้นของบีบีแทงใส่

ตลอดทั้งร่างของลินลี่ย์คลุมไปด้วยเยื่อพลังธาตุดิน  ดาบของศัตรูฟันลงที่ศีรษะลินลี่ย์ แต่เกราะชีพจรป้องกันป้องกันเขาไม่ให้ได้รับอันตราย  อย่างไรก็ตามเมื่อดาบคลื่นสลายฟันใส่เฟ็ทส์ล้มลงเขาเสียชีวิตอยู่กับที่

ขณะที่คนที่ต้องการฆ่าเดเลียเขาถูกพันธนาการด้วยลมมิติ ขณะที่เดเลียหลบได้ทำให้เขาไม่สามารถเข้าไปใกล้นางได้ขณะที่เดเลียตอบโต้ด้วยหอกแห่งคอร์เตซ  โชคดีที่เขาสามารถหลบได้เร็ว  ดังนั้นแม้จะถูกแทงที่อกแต่เขาก็หนีเอาชีวิตรอดได้

“หนี!”  ผู้โชคดีรอดชีวิตสองคนเห็นว่าสถานการณ์เลวร้ายจึงหนีทันที

ขณะเดียวกันร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ปรากฏออกมาจากศพของเฟ็ทส์บนพื้นทันที ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์นั้นเก็บแหวนมิติขณะเดียวก็หนีไปด้วยความเร็วสูง

“ควั่บ!”  ทันใดนั้นกระบี่เลือดม่วงและสะบัดฟันทันที

มีดมิติบั่นเศียร!

การหลอมรวมด้านเร็วและด้านช้า..ในอดีตนั้นบางทีลินลี่ย์อาจมีพลังรู้แจ้งเพียงหนึ่งในสิบของทั้งสองด้าน แต่หลังจากใช้เวลาเกินยี่สิบปีในทวีปยูลานและอีกสามสิบกว่าปีในแดนนรก  เขาแทบจะเชี่ยวชาญทั้งสองด้านเกือบครึ่งแล้ว

ตอนนี้พลังจึงมีมากขึ้นกว่าเดิมถึงสี่เท่าหรือห้าเท่า

การฆ่าเทียมเทพด้วยพลังโจมตีของดาบเล่มเดียวเป็นเรื่องง่ายอย่างไม่มีอะไรเปรียบ  ร่างของเฟ็ทส์ถูกฟันขาดครึ่ง

“ฮึ่ม, ร่างแยกของเขาเป็นแค่เทียมเทพ”  ลินลี่ย์หัวเราะอย่างใจเย็น

“เฟ็ทส์ผู้นี้เป็นไปได้ว่าต้องการใช้ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของเขาเพื่อทุ่มเทหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์”  เดเลียมองศพใกล้ๆ ที่อยู่บนพื้น

ลินลี่ย์เหยียดมือออกและเก็บศพของเฟ็ทส์อีกศพไว้ในแหวนเก็บของเช่นกัน

“บีบี, เดเลีย,เข้าไปในห้องและดูว่าพอจะมีแหวนจันทราเหลือหรือไม่”  ลินลี่ย์หัวเราะขณะกล่าวจากนั้นสามคนเข้าไปในห้องที่ดูเหมือนจะเป็นห้องเก็บของ

ขณะที่ลินลี่ย์เห็นเนื่องจากเฟ็ทส์เป็นผู้นำกลุ่ม เขาน่าจะมีแหวนจันทราอยู่ในแหวนเก็บของของเขา  อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่ตรวจสอบจริงจังก็ไม่มีทางแน่ใจ

ทั้งสามคนเข้าไปในห้องแต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพวกเขาไปถึง

“หือ?”กลุ่มของลินลี่ย์พบว่าผนังด้านหนึ่งเลื่อนออกไปด้านข้างเผยให้เห็นอุโมงค์ภายใน อุโมงค์เป็นทางพื้นลาดลงแทบตลอดทาง

“ทางลับ?” กลุ่มของลินลี่ย์มองหน้ากันเอง

“ไม่ต้องรีบร้อนเข้าไป”  ลินลี่ย์กล่าว “ถ้าแหวนเก็บของของเฟ็ทส์มีแหวนจันทราอยู่ด้วย  ก็ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตเราไปเสี่ยง”

แต่ขณะนั้นเอง

“ควั่บ!”

ร่างมนุษย์ร่างหนึ่งพุ่งเข้าไปในอุโมงค์เหมือนลมพัด  กลุ่มของลินลี่ย์ตกใจอย่างหนักขณะที่บีบีร้องประหลาดใจ  “เรจิน่าเป็นเจ้าเองหรือ?”

เรจิน่าเห็นกลุ่มลินลี่ย์ก็ดีใจทันที  “ช่วยข้าด้วย!” ขณะที่นางพูดนางบินเข้าหากลุ่มลินลี่ย์ทันทีพลางระบายลมหายใจโล่งอก ขณะนั้นเองมีร่างคนสองคนบินออกมาจากอุโมงค์มืด  เมื่อเห็นเรจิน่าได้ผู้ช่วยและสามคนนั้นดูน่ากลัวมาก พวกเขารีบถอยกลับเข้าไปในอุโมงค์มืดมิดทันที

“ลินลี่ย์, ฆ่าพวกเขา!  พวกเขามีโกเลมมัจจุราช!”  เรจิน่ารีบบอก

“โกเลมมัจจุราชคืออะไร?”  บีบีมองดูเรจิน่าอย่างสับสน