ตอนที่แล้วตอนที่ 14-8 รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 14-10 สามปราสาทแห่งเมืองรอยัลวิง

ตอนที่ 14-9 อันตรายทุกแห่งหน


สิ่งมีชีวิตโลหะที่แปลงร่างเป็นมังกรดำขนาดใหญ่ขดตัวอยู่กลางอากาศตรงทางขึ้นเขา สมาชิกทุกคนของเผ่ามังกรดำที่ต้องการจะไปเมืองรอยัลวิงต่างเหาะขึ้นไปกันหมด  ขณะที่บุรุษหนุ่มร่างกำยำคนหนึ่งยืนอยู่ที่ด้านข้างอสูรโลหะคอยเปิดประตูให้

“พวกเจ้าทุกคนเข้ามา,ทุกคนที่ต้องการจะเดินทางไปเมืองรอยัลวิง จ่ายคนละห้าศิลาดำ!”  นักรบหนุ่มร่างกำยำตะโกนเสียงดังด้วยท่าทีน่ารังเกียจ

จำนวนคนที่ต้องการไปเมืองรอยัลวิงมีเกินกว่าร้อยคน  กลุ่มของลินลี่ย์รวมอยู่ในนั้นด้วย

คนละห้าศิลาดำ ทั้งสามต้องจ่ายค่าโดยสารสิบห้าศิลาดำ จากเดิมเมื่อตอนที่พวกเขาขายสมบัติเทียมเทพสี่ชิ้น  พวกเขาได้รับเบี้ยยี่สิบศิลาดำพวกเขาจึงใช้จ่ายไปมากกว่าครึ่งหนึ่งด้วยอาการอย่างนี้

“แพงเป็นบ้า!”  บีบีบ่นพึมพำ

“เจ้าไม่ได้ยินสิ่งที่บัฟเฟ็ตบอกไว้หรือ?”  ลินลี่ย์พูดเบาๆ  “อสูรโลหะนี้ถูกใช้เพื่อบริการชนเผ่าเท่านั้นมีแต่เพียงสมาชิกของชนเผ่าจึงจะมีคุณสมบัติจ่ายห้าศิลาดำในการโดยสารเป็นกลุ่ม  สมาชิกเผ่าอื่นไม่มีคุณสมบัติได้ขึ้นอสูรโลหะ”

ขณะที่พวกเขาพูดกัน ตอนนี้มาถึงรอบของลินลี่ย์

“พวกเราสามคน” ลินลี่ย์ชี้จากนั้นดึงศิลาดำแท่งยาวสองแท่ง แต่ละแท่งมูลค่าสิบศิลาดำ

บุรุษหนุ่มร่างกำยำรับศิลาดำไว้จากนั้นทอนแท่งเล็กห้าศิลาดำคืนให้ลินลี่ย์เขาพูดอย่างใจร้อน “รีบด้วย  คนต่อไป”  กลุ่มของลินลี่ย์เข้าไปในอสูรโลหะทันที

ภายในอสูรโลหะมีขนาดใหญ่โตมาก  ถูกจัดแบ่งเป็นพื้นที่ด้านหน้า  กับด้านหลัง พวกที่จ่ายค่าโดยสารห้าเบี้ยศิลาดำอย่างกลุ่มของลินลี่ย์จะไปรวมกันที่ห้องส่วนหลังซึ่งมีที่นั่งจำนวนมากที่อสูรโลหะสร้างเอาไว้

ที่นั่งถูกสร้างเป็นแถวๆ ละสี่  กลุ่มของลินลี่ย์มีสามคนเลือกแถวเดียวกัน

“ข้าอยากได้ริมหน้าต่าง” บีบีนั่งด้านข้างทันทีซึ่งจะทำให้เขามองเห็นข้างนอกจากด้านข้างที่โปร่งใสของอสูรโลหะ  เดเลียนั่งถัดลินลี่ย์ที่ด้านนอก

“ในที่สุดเรากำลังจะไปจากเผ่ามังกรดำ”  ลินลี่ย์กับเดเลียหัวเราะให้กันพวกเขากุมมือกัน หลังจากชาวเผ่ามังกรดำเข้ามาทีละคนพื้นที่ด้านหลังก็เริ่มเต็ม เด็กหนุ่มผมเขียวกระเซิงหัวเราะขณะทักทายลินลี่ย์จากนั้นนั่งข้างๆ เขา

“หวัดดี, ข้าชื่อดีบาลา!”  เด็กหนุ่มผมเขียวพูดกับลินลี่ย์อย่างเป็นกันเองขณะที่นั่งข้างๆเขา

“ข้าลินลี่ย์”  ลินลี่ย์พยักหน้าอย่างเป็นมิตร

ในแดนนรกสถานะของคนถูกกำหนดโดยระดับพลังอำนาจ  ดีบาลาผู้นี้เป็นเพียงเทียมเทพ..ดีบาลารู้สึกว่าสตรี(เดเลีย) และเด็กหนุ่มอีกคน (บีบี) มีราศีที่ทำให้เขารู้สึกกลัว อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าลินลี่ย์น่าจะยังเป็นเทียมเทพ

“ลินลี่ย์!  ทำไมเจ้าถึงไปเมืองรอยัลวิงเล่า?”  ดีบาลาถามด้วยความสงสัย

“ข้าน่ะหรือ?  นี่เป็นครั้งแรกที่ข้ามาแดนนรก  ข้าต้องการเที่ยวชมเมืองรอยัลวิง  ข้าเองยังไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน  แล้วเจ้าเล่า?”  ลินลี่ย์ย้อนถามและหัวเราะอย่างใจเย็น

ดีบาลาลดเสียง “ข้าต้องการขายสมบัติเทพ แต่ขายในเผ่าถูกกดราคามากเกินไป ดังนั้นข้าตัดสินใจไปขายในเมืองรอยัลวิง นี่ถือเป็นโชคดีของข้า เมื่อครึ่งปีที่แล้วระหว่างสงครามใหญ่ข้าโชคดีพอคว้าสมบัติเทพแท้มาได้ชิ้นหนึ่ง”

ระหว่างการสู้รบนั้น มีเทพแท้ตายไปหลายคน

เวลานั้นลินลี่ย์และพวกอีกสองคนก็ได้ฆ่าเทพแท้ไปสามคน  จากนั้นยึดสมบัติเทพแท้ประกายเทพและแหวนมิติกลับมาด้วย ระหว่างสงครามคนในเผ่าผู้ได้รับของวัตถุธรรมดาไม่จำเป็นต้องเสนอขายให้หัวหน้าเผ่าจะเอาไปเสนอขายใครก็ได้  นี่เป็นกฎของเผ่า

“เจ้าโชคไม่เลวเลยจริงๆ” ลินลี่ย์หัวเราะและพูดชื่นชมอย่างใจเย็น

“ครืนนน....”

อสูรโลหะเริ่มเคลื่อนไหว และสายลมพลังงานถูกปล่อยออกมาขณะที่มันกลายสภาพเป็นร่างพร่าเลือนและหายไปจากอากาศเหนือภูเขาและเดินทางออกจากเผ่ามังกรดำ

“เริ่มแล้ว” ลินลี่ย์พึมพำกับตนเอง

“จากที่นี่ถึงเมืองรอยัลวิงจะใช้เวลาราวๆ ครึ่งเดือน  ช่วงเวลาครึ่งเดือนนี้จะน่าเบื่อมาก”บุรุษผมเขียวข้างลินลี่ย์นามว่าดีบาลาพูดพลางถอนหายใจ

“ครึ่งเดือน?” ลินลี่ย์มีความคิดอย่างหนึ่ง

เขากลับจำสิ่งที่เคนท์เคยบอกไว้ว่า เมืองที่อยู่ใกล้เผ่ามังกรดำมากที่สุดก็คือเมืองรอยัลวิงห่างจากเผ่ามังกรดำเกินสิบล้านกิโลเมตร  เนื่องจากพวกเขาจะไปถึงในอีกครึ่งเดือนก็หมายความว่าอสูรโลหะนี้สามารถบินได้วันละล้านกิโลเมตร

“เงียบ!” จู่ๆ เสียงเย็นชาดังขึ้นมาจากด้านหน้าลินลี่ย์และพวกพ้องหันไปมองและเห็นว่าที่ทางเดินระหว่างห้องโดยสารหลังกับห้องโดยสารหน้าชายชราผมทองคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาที่ห้องโดยสารหลัง ติดตามมาด้วยเทพแท้หลายคน

“ท่านเอ็ดมอนด์ก็มาด้วยเช่นกัน”  หนุ่มน้อยดีบาลาพูดเบาๆ ด้วยความประหลาดใจ

“เอ็ดมอนด์คือใคร?” ลินลี่ย์เบาเสียงขณะถาม

ดีบาลาอธิบาย “ท่านเอ็ดมอนด์เป็นพ่อบ้านของหัวหน้าสเตอตัน ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าท่านเอ็ดมอนด์จะร่วมเดินทางไปเมืองรอยัลวิงในครั้งนี้ด้วย  เพราะแม้แต่ท่านเอ็ดมอนด์ยังถูกส่งไป....ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องใหญ่ที่ต้องทำในเมืองรอยัลวิงในครั้งนี้นะ”ดีบาลายังมีความเข้าใจเผ่ามังกรดำมากกว่าลินลี่ย์

ลินลี่ย์มองดูเอ็ดมอนด์ที่อยู่ไกลๆ อย่างประหลาดใจ

พ่อบ้าน?

“เอ็ดมอนด์ผู้นี้น่าจะเป็นเทพชั้นสูง”  เสียงของบีบีดังขึ้นในใจของลินลี่ย์

ลินลี่ย์พยักหน้าด้วยเช่นกัน

สายตาของเอ็ดมอนด์เย็นชาและเจิดจ้า  ขณะที่เขามองดูทุกคนที่ห้องโดยสารหลัง  เสียงสงบของเขาดังขึ้น “ที่นี่มีใครที่เดินทางไปเมืองรอยัลวิงครั้งแรกบ้าง?  ถ้าใครไปเป็นครั้งแรก ให้ยืนขึ้น”

ในทันทีนั้นมีสองคนที่อยู่ในห้องโดยสารหลังยืนขึ้น  ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีมองหน้ากันเองจากนั้นก็ยืนขึ้นเช่นกัน

เอ็ดมอนด์กวาดสายตามองและพยักหน้าอย่างใจเย็น  “รวมห้าคน” จากนั้นเขาเดินเข้ามาหากลุ่มของลินลี่ย์ซึ่งอยู่ใกล้ที่สุด  เมื่อเขาเดินมาหยุดข้างๆเขาเห็นดีบาลาและจากนั้นก็หัวเราะเบาๆ “ดีบาลา! เจ้าก็ไปด้วยหรือ เด็กน้อย? ไปแจ้งข้อมูลให้พวกเขาทราบถึงข้อมูลที่จำเป็นจะต้องรู้เกี่ยวกับเมืองรอยัลวิง  ถ้าพวกเขาก่อหายนะ  พวกเขาจะต้องตาย แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าข้าไม่ต้องการให้พวกเขาสามคนสร้างปัญหาใดๆให้กับเผ่าของเรา”

“ขอรับใต้เท้าไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาต้องรู้ให้ทราบแน่นอน”  เด็กหนุ่มผมเขียวนามว่าดีบาลารีบรับคำ

เอ็ดมอนด์พยักหน้าอย่างใจเย็น  “ถ้ามีปัญหาใดๆ  ข้าจะมาถามหาเจ้า  เจ้าสามคนนั่งลงได้”

หลังจากพูดเสร็จเอ็ดมอนด์เดินไปด้านหลังสั่งคนที่อยู่ข้างๆอีกสองคนที่มาใหม่ได้รู้ถึงสิ่งที่จำเป็นต้องรู้ หลังจากสั่งการเสร็จเอ็ดมอนด์นำคนของเขาออกจากห้องโดยสารหลังและกลับไปที่ห้องโดยสารหน้า

ห้องโดยสารหน้าเป็นที่ซึ่งกองกำลังที่ขึ้นตรงต่อหัวหน้าเผ่าสเตอตันได้พักอยู่

“มีอะไรที่ข้าจำเป็นต้องรู้เมื่อจะเดินทางไปเมืองรอยัลวิงหรือ?”  ลินลี่ย์มองหน้าดีบาลา

ดีบาลาหัวเราะและพยักหน้า “มีอยู่สองสามเรื่องแน่นอน ก่อนอื่นเมื่อเจ้าเข้าไปในเมืองใดๆ ของแดนนรกพวกเจ้าต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าเมือง ค่าธรรมเนียมคนละหนึ่งศิลาดำ!”

“เขี้ยวจริงๆ”  ลินลี่ย์บ่นกับตัวเอง

ดีบาลาพูดต่อ“หลังจากเข้าเมืองแล้วจะดีที่สุดคือเจ้าควรจะติดตามไปกับคนของเผ่าและอย่าวิ่งเพ่นพ่าน  นี่เป็นเพราะหลังจากธุระแล้วทุกคนจะต้องออกจากเมืองรอยัลวิงทันทีและกลับไปที่เผ่าในวันเดียวกัน”

“กลับภายในวันเดียว?” ลินลี่ย์ค่อนข้างประหลาดใจ

แต่ลินลี่ย์เห็นว่านี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญมากต่อเขาเนื่องจากเขาไม่มีความตั้งใจจะกลับไปยังเผ่ามังกรดำแม้แต่น้อย

“ใช่แล้วกลับภายในวันเดียว นี่เป็นเพราะเมืองรอยัลวิง..ตามปกติแล้ว ไม่ใช่แค่เมืองรอยัลวิงเท่านั้นแต่ทุกเมืองในแดนนรกก็มีจำกัดเวลาห้ามออกนอกที่พักตอนกลางคืน  ตั้งแต่เที่ยงคืนถึงตีห้าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้อยู่ตามถนนหรือตรอกซอกซอยในเมือง  ถ้าพวกเจ้าถูกจับ..ถ้าพวกเจ้าเป็นพลเมืองของเมืองรอยัลวิงก็ยังไม่ร้ายแรงมาก หลังจากรับโทษสถานเบาพวกเจ้าจะได้รับการปล่อยตัว  แต่ถ้าเจ้าไม่ใช่พลเมืองรอยัลวิง อย่างนั้นเจ้าจะไม่มีทางได้กลับไปยังเผ่ามังกรดำได้อีก”  ดีบาลาพูดอย่างจริงจัง

ลินลี่ย์ตกใจ

“เจ้ากำลังบอกว่าถ้าเจ้าถูกจับตอนกลางคืน  เจ้าก็จบสิ้นใช่ไหม?”  ลินลี่ย์จ้องมองดีบาลาอย่างประหลาดใจ

ดีบาลาพยักหน้าจริงจัง “ดังนั้น, ปกติเราจะกลับเผ่ามังกรดำภายในวันเดียว  เราจะไม่พักค้างในเมืองรอยัลวิง  นี่เป็นเพราะการพักค้างในโรงแรมเมืองรอยัลวิงคืนหนึ่งมีค่าใช้จ่ายมากกว่าร้อยศิลาดำ ใครจะยินดีจ่ายเงินด้วยราคาขนาดนั้น?”

“เกินกว่าร้อยศิลาดำ?” บีบีที่อยู่ใกล้ๆ หันหน้ามามอง

“ถูกแล้ว” ดีบาลาพยักหน้ายืนยัน

กลุ่มของลินลี่ย์ประหลาดใจค่าครองชีพในเมืองรอยัลวิงสูงจนน่ากลัว มิน่าเล่า..ครั้งหนึ่งเคนท์พูดว่าเป็นเรื่องยากที่คนผู้หนึ่งจะปักหลักสร้างฐานในเมืองรอยัลวิงได้!

“มังกรดำ!  จงหยุดเดี๋ยวนี้เมื่อเจ้าผ่านภูเขเปตาร์ของเรา เจ้าต้องทิ้งของมีค่าบางอย่างเอาไว้!” เสียงดังกึกก้องสั่นสะเทือนอสูรโลหะ ผู้โดยสารทั้งห้องด้านหน้าและด้านหลังต่างประหลาดใจ  ทุกคนเข้าใจได้...

ไม่ดีแน่ พวกเขาเผชิญกับโจรป่า!

“เราแค่เดินทางออกมาไม่นานก็เผชิญกับโจรแล้วหรือ?” ลินลี่ย์ประหลาดใจ

ต้องเข้าใจว่าเมืองรอยัลวิงยังอยู่ไกลจากพวกเขาถึงครึ่งเดือนด้วยความถี่ขนาดนี้ พวกเขาจะต้องเผชิญพบโจรในระหว่างทางอีกมากมายเท่าใด?

ลินลี่ย์มองดูเดเลียและบีบี และพูดกับตนเอง “มิน่าเล่าบัฟเฟ็ตถึงได้พูดก่อนนั้นว่าถ้าเราสามคนเดินทางในแดนนรกกันเองเราคงรอดได้ไม่เกินวันหรือสองวัน มีกลุ่มโจรมากมายในแดนนรก”  ลินลี่ย์และอีกสองคนมองผ่านกระจกโปร่งแสงและเห็นคนกลุ่มใหญ่บินฉวัดเฉวียนอยู่ในกลางอากาศ  ผู้นำของพวกเขาอยู่ในชุดสีฟ้า ผมของเขาสีฟ้าและมีเขาอยู่ที่หน้าผาก

“เขาเดียว?”

ลินลี่ย์เข้าใจว่ามีหลายเผ่าพันธุ์ที่มีมาตรฐานสูงแตกต่างจากมนุษย์  แม้แต่ในร่างมนุษย์ พวกเขาก็ยังมีสิ่งที่ในหมู่พวกเขาถือว่างามที่สุด อย่างเช่นเขา! นี่มีแนวโน้มว่าอาจเป็นหัวหน้าโจร มีคนราวเจ็ดสิบหรือแปดสิบคนที่นี่ พวกเขาเรียกอสูรธาตุขนาดใหญ่ออกมาขวางอสูรโลหะไว้

เด็กหนุ่มผมเขียวชื่อดีบาลาที่อยู่ข้างๆลินลี่ย์หัวเราะ  “ไม่ต้องห่วง, ลินลี่ย์จะไม่มีปัญหาอะไร”

“หืม!  เจ้ายึดครองภูเขาปีเตอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่? เป็นไปได้ยังไงที่เจ้าไม่รู้จักเผ่ามังกรดำ?”  เสียงของพ่อบ้านเอ็ดมอนด์ดังขึ้น  ขณะเดียวกันเอ็ดมอนด์และบุรุษชุดดำสองคนบินออกมาจากอสูรโลหะพร้อมกัน

ลินลี่ย์เห็นบุรุษชุดดำทั้งสองคนนั้นผ่ากระจกใส  เขาประหลาดใจจริงๆ  “นี่คือบุรุษชุดดำสองคนที่ช่วยท่านสเตอตันรบเมื่อครึ่งปีที่แล้ว”

ในตอนนั้นมีบุรุษชุดดำสามคน  และตายไปคนหนึ่ง และอีกสองคนคือผู้รอดชีวิต

ในอากาศเหนือภูเขาเปตาร์ อสูรโลหะหยุดชะงัก เมื่อเข้าไปใกล้พวกเทพราวๆเกือบแปดสิบคนเห็นมีคนออกมาสามคน  พวกเขาล้วนแต่เป็นคนที่น่ากลัว พวกเขาไม่รู้สึกถึงระดับพลังของคนทั้งสามนี้  เห็นได้ชัดว่าคนทั้งสามนี้เป็นเทพชั้นสูง

บุรุษชุดดำสองคนคล้ายกัน มีตราอสูรติดอยู่ที่หน้าอกพวกเขา

“อสูร!”  พวกโจรหวาดผวา

พวกเขาเผ่นหนีกระจัดกระจาย!

เทพชั้นสูงทั้งสามเป็นอสูรสองคน  แค่นี้ก็มากพอจะกำจัดพวกเขาทั้งหมด

“ใต้เท้า ข้าขออภัยจริงๆ เราทำผิดพลาดไปแล้ว”  บุรุษเขาเดียวพูดอย่างหวาดผวา

“ฮึ, บัดซบ, ไสหัวไปให้พ้นหน้าข้า!”  เอ็ดมอนด์ตวาดเย็นชา

“ขอรับ ขอรับ!”  บุรุษเขาเดียวดีใจ  และนำบริวารของตนกลับลงไปอย่างไม่ลังเลและหายลับไปในส่วนลึกของภูเขาเปตาร์อย่างรวดเร็ว

ฉากภาพนี้ทำให้ลินลี่ย์ต้องถอนหายใจกับตนเองโจรเหล่านี้อ่อนแอจริงๆ อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเพียงเมื่อเทียบกับเทพชั้นสูง  ถ้าลินลี่ย์และอีกสองคนเผชิญหน้ากับโจรเหล่านี้  อย่างนั้นก็คงเป็นปัญหามาก...ที่สำคัญศัตรูเป็นเทพกลุ่มใหญ่ที่อยู่รวมกันมีเทพแท้รวมอยู่ด้วยถึงสามสิบสี่คน

อสูรโลหะยังคงบินต่อไป

“ในแดนนรกอันตรายจริงๆ” ลินลี่ย์ถอนหายใจ

“ใช่แล้ว เราทุกคนสามารถทำได้เพียงติดตามกองกำลังของเผ่านั่นเป็นเพียงโอกาสเดียวที่เราจะได้เข้าเมืองรอยัลวิง”  ดีบาลาถอนหายใจเช่นกัน  “แต่ลินลี่ย์ แดนนรกยังมีบางพื้นที่ซึ่งไม่มีอันตรายที่ไม่มีใครกล้าต่อสู้ ในที่เหล่านั้นเจ้าจะมีชีวิตได้อย่างปลอดภัย!”

“โอว?”  ลินลี่ย์ตกใจอย่างหนัก

เนื่องจากช่วงเวลาที่ผ่านมา  ในแดนนรกทั้งหมดที่เขาพบเห็นคือการสู้รบอย่างดุเดือดความรู้สึกต่อแดนนรกทำให้เขาเข้าใจว่าการรบราฆ่าฟัน การปล้นชิงกันมีอันตรายอยู่ในทุกที่ แต่จากคำพูดของดีบาลาดูเหมือนจะมีส่วนที่ปลอดภัยอยู่

“ถูกแล้ว ในแดนนรก ทุกๆ แคว้นจะมีเมืองราวๆ สิบเมืองเมืองคือที่ปลอดภัย” ดีบาลากล่าวอย่างเคร่งขรึม “ลินลี่ย์, นี่คือสิ่งที่ข้าต้องเตือนเจ้าไว้ก่อน เจ้าไม่อาจสู้หรือว่าฆ่าใครในพื้นที่เมืองรอยัลวิงได้ ถ้าเจ้าถูกจับ  อย่างนั้นในอนาคตจะแย่ยิ่งกว่าโทษของการออกจากที่อยู่ในตอนกลางคืน  ไม่เพียงแต่เจ้าอาจต้องปิดฉากชีวิต แต่เผ่าของเราทั้งหมดอาจต้องเผชิญกับเรื่องยุ่งยาก!”

“ไม่อนุญาตให้สู้รบ?”  ความจริงลินลี่ย์รู้สึกโล่งอก

เมื่อเป็นเช่นนั้นก็คงไม่มีใครลงมือต่อพวกเขาในเมืองรอยัลวิง

ดูเหมือนว่า...

เมืองรอยัลวิงจะเป็นสวรรค์ที่ปลอดภัยจริงๆ

“น่าเสียดาย ทั่วทั้งแคว้นไนท์บลาสมีเส้นผ่าศูนย์กลางพันล้านกิโลเมตร  แต่ละเมืองในสิบเมืองมีพื้นที่พันกิโลเมตร  นั่นเป็นเมืองที่เล็กมาก  การอยู่ในเมืองรอยัลวิงมีค่าครองชีพสูงมากเช่นกัน”  ดีบาลาส่ายศีรษะระบายลมหายใจ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด