ตอนที่ 14-7 สู้รบนองเลือด
ที่ระยะหลายกิโลเมตรกองกำลังของเผ่ามังกรดำและกองกำลังร่วมของศัตรูสองกองทัพเริ่มระดมกำลังโจมตีกันและกัน
ระยะห่างออกไปหลายกิโลเมตรเนื่องจากความเร็วของพลังโจมตีวิญญาณพุ่งผ่านไปทันที ลินลี่ย์และสมาชิกธรรมดาอื่นของเผ่ามังกรดำเห็นภาพอาวุธกึ่งโปร่งแสงในอากาศพุ่งผ่านไปโจมตีศัตรูอย่างชัดเจน
“บึ้ม!”ส่วนหนึ่งของพลังโจมตีวิญญาณปะทะกันในกลางอากาศ แต่พลังโจมตีวิญญาณส่วนใหญ่จะผ่านไปโจมตีศัตรู
นักรบของทั้งสองฝ่ายต้องการจะหลบพลังโจมตีวิญญาณ อย่างไรก็ตามพลังโจมตีวิญญาณคลุมไปทั้งท้องฟ้า ดังนั้นจึงมีนักรบระดับเทพแท้ผู้โชคร้ายสองสามคนถูกพลังโจมตีวิญญาณยิงใส่ เมื่อถูกพลังปะทะใส่...แต่ให้พวกเขาไม่ตาย แต่วิญญาณของพวกเขาก็ยังได้รับผลกระทบ
“บึ้ม!” “บึ้ม!”
ศพของนักรบจากทั้งสองฝ่ายเริ่มร่วงลงมาจากท้องฟ้า
“เซมีห์!”
“พี่สาม!”
นักรบระดับเทพแท้ทุกคนเริ่มรู้สึกเศร้าโศกและโกรธแค้น
“การสู้รบครั้งนี้กระทำโดยกองทัพที่ประกอบด้วยเทพแท้อย่างสมบูรณ์...” ลินลี่ย์และสมาชิกคนอื่นในเผ่าจะอยู่ด้านหลังกองทัพ ขณะมองดูฉากนี้ เขารู้สึกตื่นตะลึงมาก “ในขณะหนึ่ง เทพแท้เสียชีวิตไปนับสิบ การสู้รบเป็นกองทัพอย่างนี้เป็นเรื่องน่ากลัวจริง!”
บีบีที่อยู่ใกล้พูดเบาๆ “อือ.. ถ้ากองทัพเทพสักแสนเข้าร่วมกำลังในการโจมตี ต่อให้เป็นเทพชั้นสูงก็คงเสร็จ”
เดเลียสีหน้าเปลี่ยนไปเช่นกัน
เป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะเห็นการสู้รบอย่างนี้ในทวีปยูลาน? แต่ในแดนนรกนี่ไม่มีอะไรมากไปกว่าการสู้รบกันระหว่างเผ่า
ลินลี่ย์อดไม่ได้ที่จะนึกย้อนกลับไปหาสิ่งที่เขาได้ประสบมาในสุสานเทพเจ้า
ตอนนั้นสุสานเทพเจ้าชั้นที่สิบเอ็ดเขาต้องเผชิญกับปีศาจดาบอเวจีเป็นล้าน ขณะนั้นปีศาจดาบอเวจีนับล้านไล่กดดันลงมา ขณะที่พวกเขากวัดแกว่งควงดาบจำนวนมาก ส่งผลให้พลังโจมตีเกือบล้านระดมลงที่พวกเขา กลุ่มของลินลี่ย์จวนเจียนจะถูกเล่นงานในเวลานั้น
“ควั่บ!” ทันใดนั้น, รังสีพลังโจมตีวิญญาณหลายสายพุ่งตรงมาทางกลุ่มของลินลี่ย์
“หลบเร็ว!” ลินลี่ย์ตะโกนผ่านสำนึกเทพของเขาทันที
ไม่ใช่แค่พวกเขา สมาชิกของเผ่ามังกรดำมากมายก็หลบด้วยเช่นกัน
พลังโจมตีวิญญาณหลายสายหลังจากได้รับผลกระทบจากนักรบระดับเทพแท้ฝ่ายหนึ่งก็พุ่งตรงมาทางกลุ่มของลินลี่ย์ เหล่านี้คือพลังโจมตีวิญญาณระดับเทพแท้ ขณะที่คนด้านล่างส่วนใหญ่จะเป็นเทียมเทพ กล่าวโดยทั่วไป ถ้าพวกเขาถูกพลังนี้โจมตี ก็อาจทำให้ถึงตายได้
“อย่ามัวแต่อยู่ที่ด้านหลังทหารเลย” บีบีทำหน้าไม่สบายใจ “ง่ายต่อการถูกลูกหลงจากพลังโจมตีได้ง่าย”
ลินลี่ย์มองดูการต่อสู้ระหว่างเผ่าอยางใกล้ชิด “การสู้รบเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกที!”
“โจมตีทางกายภาพ!” สเตอร์ตันคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว เขาโกรธต่อสองเผ่าพันธุ์ที่ร่วมกำลังกันต่อสู้กับเขา ภายใต้คำสั่งของสเตอร์ตันนักรบเผ่ามังกรดำทุกคนเริ่มเปิดฉากโจมตี
การสู้รบยกเข้าสู่อีกระดับหนึ่ง
“วืดดด!” รังสีกระบี่สีฟ้าพุ่งผ่านท้องฟ้าที่ใดก็ตามที่พลังกระบี่กวาดผ่านมิติจะเริ่มสั่นสะท้านเป็นระลอก
แดนนรกเป็นดินแดนที่มั่นคงยิ่งกว่าดินแดนโลกธาตุ ในทวีปยูลานลินลี่ย์สามารถตัดเปิดผนังมิติได้ แต่ที่นี่คือแดนนรกคงเป็นเรื่องน่าประทับใจถ้าลินลี่ย์สามารถสร้างระลอกมิติได้
“โกรวววว” อสูรธาตุหยาบตัวมหึมาปรากฏออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย อสูรขนาดมหึมปรากฏตัวในกลางอากาศทีละตัวและต่างกัดขย้ำกันเอง
“บึ้ม!” ระเบิดแสงหนาแน่นฟันแหวกอากาศโจมตีใส่ศัตรู
“ฉัวะ!”
นักรบทั้งสองฝ่ายโจมตีใส่กันอย่างบ้าคลั่งในกลางอกาศ เมื่อเทพแท้ตนหนึ่งถูกพลังโจมตีหยาบมากมายโจมตีใส่รวดเดียวเขาก็พังทลายได้! ในการต่อสู้แบบแลกหมัดประกายเทพแท้นับสิบร่วงลงจากอากาศ
“สถานการณ์ดูไม่ดีเลย!” ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว “สมาชิกกองทัพเผ่ามังกรดำน้อยกว่าสองพันขณะที่กองกำลังของฝ่ายตรงกันข้ามมีสามพัน”
ถ้าพวกเขายังคงสู้กันตรงๆ แบบนี้ต่อไป เผ่ามังกรดำจะเสียเปรียบอย่างมาก
“ฮ่าฮ่า! สเตอร์ตัน วันนี้เจ้าจะต้องตายแน่นอน!” เสียงของบุรุษผอมผมทองดังลั่นขณะที่อีกคนหนึ่งนักรบหัวเสือตะโกนขึ้น “พี่น้อง, เข่นฆ่าพวกมัน! เข่นฆ่าให้หมด!อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”
หน้าของสเตอร์ตันอำมหิต
“สมาชิกเผ่ามังกรดำทุกคน กำจัดศัตรู!” สเตอร์ตันคำรามอย่างกราดเกรี้ยว
ทันใดนั้น....
สมาชิกเผ่ามังกรดำเกือบสองหมื่นที่อยู่ในตำแหน่งด้านหลังกองทัพชักอาวุธพร้อมกันทันทีและปลดปล่อยการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขา ตลอดทั้งท้องฟ้าเต็มไปได้ภาพเงาดาบกระบี่สัตว์อสูรขนาดมหึมาและเงาต่างๆ ทุกชนิด...
พลังโจมตีเกินหมื่นสายคลุมเต็มท้องฟ้าทันที เป็นการโจมตีใส่ฝ่ายตรงข้าม
“ฆ่าพวกมัน!” สมาชิกของเผ่ามังกรดำไม่รั้งรออีกต่อไป
ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีอดประหลาดใจไม่ได้
“ลินลี่ย์! เร็วเข้า ช่วยกันโจมตี” เสียงตะโกนดังมาจากใกล้ๆเขาทำให้ลินลี่ย์สะดุ้ง
ลินลี่ย์หันไปเห็นเคนท์ที่ปกติจะเป็นมิตรและดูอ่อนแอมาก แต่ตอนนี้เขามีสีหน้าดุร้าย เหมือนกับราชสีห์ที่โกรธเกรี้ยว เขาตะโกนใส่กลุ่มของลินลี่ย์ “ตอนนี้เราอยู่ในสถานการณ์รบขั้นตัดสิน ถ้ากองทัพจบสิ้นลง คนพวกนั้นจะสังหารหมู่พวกเรา ฆ่าพวกเขาให้หมด ฆ่าพวกเขา!”
บีบีเป็นคนแรกที่ตั้งหลักได้
เขาตวาดลั่นทันที “ฆ่า!” ขณะเดียวกันมีดดำปรากฏขึ้นในมือของเขาและเกิดแสงสีดำยิงไปที่ฝ่ายตรงข้าม มีดดำนี้เป็นมีดที่เบรุตมอบให้เขา
ทุกคนคลั่งไปแล้ว พวกเขากำลังพยายามเพื่อความอยู่รอด!
“ฆ่า!” ลินลี่ย์และเดเลียชักอาวุธของพวกเขาออกมาด้วยเช่นกัน
ไม่ต้องสนใจเรื่องการเลือกศัตรูโดยเฉพาะเจาะจง พวกเขากวัดแกว่งอาวุธใส่ในตำแหน่งที่ศัตรูของพวกเขาอยู่ ลินลี่ย์ควงดาบหนักอดาแมนเทียมของเขา ดาบธาตุดินขนาดใหญ่จำนวนมากปรากฏและถูกสะบัดออกไป ดูผิวเผินอาจเป็นการโจมตีทางกายภาพ แต่ในความเป็นจริง กลับแฝงไปด้วยพลังชีพจรโลก
“บุกไปที่นั่นและฆ่าคนเผ่ามังกรดำ” ผู้นำฝ่ายศัตรูที่เป็นนักรบหัวเสือตะโกนลั่นบ้าง
“บุกไปฆ่าพวกมัน!” สเตอร์ตันตะโกน
ก่อนหน้านี้ทุกคนแค่แลกหมัดกันด้วยการโจมตีกันในระยะไกล อย่างไรก็ตามในตอนนี้ทุกคนสูญเสียสหายและครอบครัวทำให้ตาของพวกเขาแดงก่ำด้วยแรงแค้นและความกระหายเลือด ทั้งสองฝ่ายย่นระยะระหว่างกันทันทีและประหัตประหารกันในกลางอากาศ เทพแท้หลายร้อยบุกเข้าใส่กลุ่มเทียมเทพโดยตรง
มีความแตกต่างกันมากระหว่างเทียมเทพกับเทพแท้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เมื่อมีเทพแท้หลายร้อยตะลุยโจมตีเข้ามา
“สเตอร์ตันทำอะไรของเขา!” ลินลี่ย์ไม่สบายใจอย่างมาก “นักรบเผ่ามังกรดำมีพลังด้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามอย่างเห็นได้ชัด และเขายังละเลยทุกอย่างในการสู้รบ ตอนนี้เขาควรจะโจมตีและทำลายผู้บัญชาการฝ่ายศัตรูด้วยตนเองนี่เป็นเพียงเงื่อนไขเดียว!”
เมื่อกองกำลังของท่านด้อยกว่ากองกำลังศัตรู วิธีเร็วที่สุดเพื่อเอาชนะก็โดยสังหารผู้นำของฝ่ายตรงข้ามกับท่าน
อย่างไรก็ตาม ลินลี่ย์ไม่ใช่สเตอร์ตัน
ลินลี่ย์ไม่มีทางรู้ว่าสเตอร์ตันกำลังคิดอะไร
ใกล้ลินลี่ย์ เคนท์ถลึงตามองร่างสูงใหญ่กำลังร่วงจากกลางอากาศ ตาของเขาแดงทันที และเขาร้องอย่างเกรี้ยวกราด “พี่ใหญ่!” พี่ชายของเขาดูแลเขาตั้งแต่พวกเขายังอยู่ในแดนโลกธาตุ และยังคงทำเหมือนเดิมจนทุกวันนี้ แต่วันนี้ พี่ชายของเขาตายแล้ว!
“ฆ่า! เคนท์โกรธจนสูญเสียสติ ตาของเขาแดงก่ำ เขาต้องการบุกใส่ศัตรู
“เคนท์!” ลินลี่ย์ตะโกนผ่านสำนึกเทพและเสียงของเขาทำให้เขาตื่นขึ้นมาบ้าง
“ถอยเร็ว,กลับมา ถ้าเจ้าตายที่นี่ก็จะไม่มีประโยชน์อะไรแม้แต่น้อย” ลินลี่ย์พูดอย่างแตกตื่น ขณะนั้นเองการรบขยายขนาดกินพื้นที่กว้างออกไป ลินลี่ย์ไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือพยายามป้องกันชีวิตพวกเขาอย่างดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
นอกจากนี้กลุ่มของลินลี่ย์อยู่ที่ด้านหลัง เทพฝ่ายศัตรูยังมาไม่ถึงตำแหน่งพวกเขา
“ฮ่าฮ่า...” เสียงหัวเราะดังลั่นอยู่ใกล้ๆ
ห่างออกไปจากลินลี่ย์ไม่กี่สิบเมตรนักสู้ระดับเทียมเทพเผ่ามังกรดำหกคนระเบิดขึ้นทันทีและประกายเทียมเทพหกดวงถูกมือสามข้างคว้าเอาไว้ เป็นนักรบระดับเทพแท้สามคนที่ฆ่าพวกเทียมเทพหกคนได้ทันที เห็นได้ชัดว่าตอนนี้พวกเขาสังเกตเห็นกลุ่มของลินลี่ย์แล้ว
“มีเทพแท้ผู้ขลาดเขลาเกินกว่าจะร่วมกับกองทัพด้วยหรือนี่?” หนึ่งในพวกเขาที่เป็นคนหัวล้านสีหน้าป่าเถื่อนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “พี่น้อง, ฆ่ามันให้หมด”
“ฆ่ามันให้หมด!”
ฝ่ายศัตรูมีนักรบระดับเทพแท้สามคน เหมือนกับสุนัขป่าหิวโหยพวกเขาพุ่งเข้าหากลุ่มลินลี่ย์ ตาของพวกนักรบระดับเทพแท้เป็นประกายสีแดงกระหายเลือดขณะมองมาทางพวกเขา
“เดเลีย, ป้องกันตัวเองให้ดี!” ลินลี่ย์ตะโกนผ่านสำนึกเทพ
“เจ้ากำลังหาที่ตาย!” บีบีระเบิดเสียงลั่น เขาเป็นคนแรกที่บุกเข้าโจมตี
“ฮึ่ม!” บุรุษหัวโล้นหน้าตาน่ากลัวบุกเข้าใส่ลินลี่ย์ เห็นได้ชัดว่าเขาสังเกตว่าลินลี่ย์เป็นแค่เทียมเทพ “ตายซะ, เจ้าเด็กน้อย!” หอกในมือของเขาคลุมไปด้วยจุดสีเหลืองแทงตรงใส่ลินลี่ย์ แค่เพียงพลิกมือลินลี่ย์ตวัดดาบหนักอดาแมนเทียม
หอกจุดเหลืองปะทะกับดาบหนักอดาแมนเทียม เนื่องจากกะทันหัน ดาบหนักอดาแมนเทียมจึงเอียงอย่างแปลกประหลาดไม่ได้ป้องกันการโจมตีหอกนั้น แต่ปล่อยให้หอกแทงเข้าหาเขา
“หือ?” บุรุษหัวโล้นจ้องมองอย่างประหลาดใจ
“แคล้ง!”
ในมือซ้ายของลินลี่ย์ กระบี่เลือดม่วงปรากฏขึ้นฉับพลันและป้องกันปลายหอกจุดเหลืองไว้ได้
“ฮึ่ม!” คนหัวโล้นแค่นเสียง “เด็กน้อย, เจ้าไม่รู้ว่าพลังโจมตีสุดยอดของข้าก็คือพลังโจมตีวิญญาณสินะ!” เงาหอกลวงตาแทงเข้ามาในร่างลินลี่ย์ พุ่งเข้าหาจิตสำนึกของลินลี่ย์ อย่างไรก็ตามขณะที่บุรุษหัวโล้นใช้พลังโจมตีสุดยอดของเขา
ดาบหนักอดาแมนเทียมของลินลี่ย์ก็ฟาดใส่ร่างของคนหัวโล้นเช่นกัน
“ต่อให้เจ้าเชี่ยวชาญพลังโจมตีวิญญาณแล้วยังไงเล่า? เทียมเทพอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้” บุรุษหัวโล้นไม่กังวล แต่ทันใดนั้นสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ดาบคลื่นสลายของลินลี่ย์แทงผ่านแนวป้องกันวิญญาณของเขาอย่างง่ายดาย
คนหัวล้านได้แต่จ้องลินลี่ย์อย่างตกตะลึง “อ๊า... เจ้า...” แต่แล้วดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นหมองลงกะทันหัน
“พลังดาบสลายคลื่นของข้าก้าวหน้ากว่าเมื่อยี่สิบปีที่แล้วถึงสามเท่า!” สายตาของลินลี่ย์เย็นชาและไร้ความปราณี
เมื่อตอนเขาอยู่ที่ภูเขาฆ้องทอแดงลินลี่ย์ก็เริ่มหลอมรวมชีพจรโลกเข้ากับเคล็ดลับแก่นธาตุดินเป็นผลให้พลังของมันเพิ่มสูงขึ้นหลายเท่า ตอนนี้ผ่านมายี่สิบปีแล้ว เคล็ดแก่นธาตุดินหลอมรวมกับเคล็ดชีพจรโลกมากเกินกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว และระดับที่หลอมรวมเกินกว่าครึ่งทางนี้ทำให้ระดับพลังของไม้ตายกระบี่คลื่นสลายมีพลังเพิ่มขึ้นมากกว่าในอดีตถึงสามเท่า
บุรุษศีรษะโล้นผู้นี้จะป้องกันได้อย่างไร?
และขณะที่คนหัวโล้นโจมตี?
ทุกคนที่เชี่ยวชาญในเรื่องการโจมตีวิญญาณจะต้องตกอยู่ในความลำบากเมื่อเผชิญกับลินลี่ย์!
“เดเลีย,นาง...” ลินลี่ย์รีบหันไปดู เขาเห็นเดเลียแปดร่างในกลางอากาศขณะที่เทพซึ่งต้องการไล่ฆ่าเดเลียเคลื่อนไหวได้ช้ามาก ทันใดนั้นบีบีบุกโจมตีจากด้านหน้าเขา...
“ตาย!” บีบีมองดูเหมือนเด็กหนุ่มบอบบาง อ่อนเยาว์ แต่ตอนนี้เขาไม่มีความเมตตา
“ฉัวะ!”
มีดดำปักใส่ศีรษะของเทพนั้น
“อ๊า...!” แม้จนกระทั่งตอนนี้ เทพนั้นได้แต่จ้องมองเดเลียไม่ยินดียอมรับผลที่ออกมา เขาไม่เคยคาดว่าเดเลียเทพแท้จะมีพลังรู้แจ้งเคล็ดลับกฎธรรมชาติธาตุลมที่แข็งแกร่งวายุมิติ
เทพแท้ตายหมดทั้งสาม
ครั้งนี้ลินลี่ย์รวบรวมอาวุธเทพ ประกายศักดิ์สิทธิ์และได้แหวนเก็บสมบัติของบุรุษโล้น
“เฮ้อ” ร่างเดเลียทั้งแปดกลับคืนเหลือเพียงร่างเดียว จากนั้นบินพลางหัวเราะเข้ามาหาลินลี่ย์ “ลินลี่ย์! เจ้าคิดว่าไงบ้างข้าจับคู่กับบีบีต่อสู้ได้นะ?”
บีบีพูดด้วยความประหลาดใจและดีใจเช่นกัน “พี่ใหญ่วิชาที่เดเลียเพิ่งใช้ตอนนี้ทรงพลังมาก เทพแท้ทั้งสองได้รับผลกระทบไปด้วย และความเร็วของพวกเขาตกลงไปมากเหมือนกับว่ามือเท้าของพวกเขาถูกมัดไว้ ข้าเลยฉวยโอกาสฆ่าทั้งสองคน ทำได้ง่ายดายมาก”
ลินลี่ย์จ้องมองเดเลียอย่างประหลาดใจ
“ลินลี่ย์, ข้าไม่ได้บอกเจ้าไว้ก่อนในอดีตหรอกหรือ? ปีนั้นเมื่อเราแต่งงานข้าซึมซับประกายเทียมเทพสายธาตุลมซึ่งมีเคล็ดลับที่คลับคล้ายกับคาถาสลายความว่างเปล่า”เดเลียอธิบาย
ลินลี่ย์พยักหน้า
“ข้าได้พบว่าเคล็ดความรู้ลึกลับสามอย่างที่บรรจุอยู่ในประกายเทพของเนฟใช้ประโยชน์ได้ไม่เท่ากับเคล็ดความรู้ลึกลับอย่างเดียว” เดเลียถอนหายใจ
ลินลี่ย์ระบายลมหายใจโล่งออกเช่นกัน
กฎธรรมชาติธาตุลมจะต้องเกี่ยวข้องกับมิติกับพื้นที่แน่นอน
“กฎความรู้ลึกลับสายลมมิติอาจนับได้ว่าเป็นเคล็ดความรู้ลึกลับที่ทรงพลังมาก เป็นไปได้ว่าลอร์ดเบรุตคงใช้ความพยายามมากในการเลือกเลือกประกายศักดิ์สิทธิ์นี้ให้นาง” ลินลี่ย์รู้สึกขอบคุณอยู่ในใจ เมื่อหันไปมองเขาเห็นว่าการสู้รบโดยรอบพวกเขานองเลือดมาก และผู้คนในเผ่าตายไปเป็นอันมาก
ลินลี่ย์สะท้อนอารมณ์ทันที...
การสู้รบระหว่างเผ่าแบบนี้ยังเป็นขนาดเล็กมากเมื่อเทียบทั้งแดนนรก แม้แต่การใช้ชีวิตในเผ่าก็ยังอันตรายมากแล้วทั่วทั้งแดนนรกจะเป็นยังไง?
“เราต้องเอาชีวิตรอดในแดนนรกนี้ให้ได้!” ลินลี่ย์มองดูเดเลียและบีบีขณะที่เขารำพึงกับตนเอง
