ตอนที่ 399 คำทำนายของอาซิ่ว
หลังจากผ่านการตกตะลึงในตอนแรกแล้ว หลิวจงกวงรีบสงบจิตใจทันที เขาติดตามอาจารย์ท่องเที่ยวไปทั่วได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง ดังนั้นคุณภาพจิตใจเขาก็ยังดีอยู่
หลังจากสงบใจได้แล้วเขาอดลอบชื่นชมมิได้ นอกจากวู่วามฆ่านักสู้จากกลุ่มดาวอินทรีแล้ว เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถหาวิธีที่ดีกว่ารับมือกับสถานการณ์ ฆ่าทุกคนที่นี่หรือ? เป็นไปไม่ได้ สถานการณ์ของพวกเขาไม่เพียงแต่พวกเขาจะถืออำนาจคุกคามเท่านั้น แต่พวกเขายังทำให้ทุกคนเบี่ยงเบนความสนใจ
เจ้าอุบายจริงๆ!
เป็นแนวคิดที่ดีอย่างแน่นอน!
หลิวจงกวงเชื่อคำทำนายของของอาซิ่วอย่างไม่มีข้อคลางแคลงใจ สำหรับเขาแล้วกองทัพหมาป่าทรงพลังอย่างแท้จริง แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ทุกคนหยุดอยู่กับที่ มีนักสู้อยู่ในเหตุการณ์มากเกินไป ถ้าสถานการณ์กลับตกอยู่ในความยุ่งเหยิงอีก กองทัพหมาป่าจะฆ่าคนได้สักเท่าใดกัน? และถ้าพวกเขาทำให้ทุกคนโกรธและสร้างศัตรู จากนั้นหันมาเผชิญกำลัง พวกเขายังมีโอกาสจะแพ้ได้
ถังเทียนใช้วิธีตะโกนทำให้แผนเป็นไปได้ด้วยดี เขาแบ่งแยกทุกคนได้สำเร็จและไม่มีใครยินยอมนำหน้า
นับเป็นความสำเร็จในการควบคุมจิตใจของผู้คนระดับสูง!
เนื่องจากเพราะเรื่องนั้นก็เลยทำตัวเป็นอันธพาลไม่มีหัวนอนปลายเท้า และสร้างภาพพจน์ลบ เขายังอายุเยาว์มากทั้งยังร้ายกาจมากและแข็งแกร่งทรงพลังมากเช่นกัน
หลิวจงกวงสงบจิตใจได้ ขณะนั้นมีเสียงดังอ้อมแอ้มปนอับอายดังออกมา “ขอบคุณที่ทุกท่านช่วยอุดหนุนนะขอรับ...”
อาเฮ่อยื่นถุงผ้าสองมือปรากฏตัวข้างหน้าหลิวจงกวงใบหน้าหล่อเหลาของเขามีความรู้สึกอับอาย
จากนั้นหลิวจงกวงลอบสังเกตดูอาเฮ่อและต้องแอบชื่นชมเป็นบุรุษที่หล่อเหลาจริงๆ
อาเฮ่ออยู่ในชุดสีดำ เขาไม่ได้มีหน้าตาหล่อธรรมดา แต่หล่อขนาดทำให้คนที่อยู่ใกล้เคียงถึงกับธรรมดาไปเลยและหลิวจงกวงอดคิดถึงอาซิ่วไม่ได้ แต่ราศีของอาเฮ่อจะเฉิดฉายมากกว่าอาซิ่ว โอว โอว ข้าไม่เข้าใจเลยเทียบกับถังเทียนจอมเจ้าเล่ห์แล้ว เขานับว่าเป็นคนบริสุทธิ์หมดจดอย่างแท้จริง
หลิวจงกวงตัดสินในใจมือขยับไม่ช้าก่อนจะโยนการ์ดลงไปหนึ่งใบ
แต่วลีที่ว่า “ขอบคุณที่อุดหนุนกัน”ยังคงทำให้หลิวจงกวงรู้สึกอึดอัด ถ้าเป็นคนอื่นถูกรีดเงินไถ่ถอนตัวเจ้าเองอย่างหนักนั่นคงเป็นเรื่องน่าอายแน่
อาเฮ่อถือถุงผ้าเดินต่อไป
สตรีชุดดำผิวปากอยู่เบื้องหลังผ้าคลุมหน้าหยอกเย้าเล่นหัวกับเขา“น้องชายคนนี้ หล่อจริงๆ”
อาเฮ่อหยุดอยู่กับที่
ถังเทียนมือถือดาบทำให้ดูเหมือนอำมหิตแต่แอบลิงโลดใจ ร้อยล้านต่อคน นั่นกำไรมหาศาลจริงๆ! เด็ดขาด! พวกเขาเป็นระดับผู้นำกันทุกคน! หลังจากลิงโลดชั่วครู่ เขาก็เริ่มเสียใจเมื่อเห็นพวกเขาดูดีใจกันมาก ถังเทียนรู้สึกว่าจำนวนที่เรียกไปนั้นน้อยนิดมาก
โธ่เอ๊ย, ข้ายังอ่อนประสบการณ์เกินไป!
แต่ถังเทียนรีบปลอบใจตนเองโดยเร็ว นั่นก็ไม่ใช่เงินเล็กน้อย มีสิบสามคนก็หมายความว่าพันสามร้อยล้าน แม้อาจจะดูเหมือนปล้นเลี้ยงชีวิต แต่เงินก็หลั่งไหลมาเร็วมากจริงๆ
ไม่เป็นไร, หนุ่มชาวฟ้า ความฝันอยู่อีกไกลมาก...
ถังเทียนพึมพำในใจ ทันใดนั้นเขามีความคิดและรู้สึกว่าขอเพียงตัดความคิดที่ห่างตัวออกไปนั่นเป็นวิธีระงับความโกรธของเขา เป้าหลักก็คือเหรียญดาว!
ถ้าอาเฮ่อรู้ว่าถังเทียนกำลังคิดอะไรเขาคงโยนถุงผ้าใส่หน้าถังเทียนโดยไม่พูดอะไร
หลังจากรวบรวมทุกอย่างแล้ว ถังเทียนยืนขึ้นอย่างพอใจและปรบมือ “เอาล่ะตอนนี้ข้าไม่รั้งพวกท่านทุกคนอีกแล้ว เชิญกลับบ้านไปกินไปดื่มได้ และจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้”
กลับมาได้ทุกเมื่อ....
ทุกคนมองดูถังเทียนเห็นได้ชัดว่ามีแววโกรธไม่พอใจในดวงตาพวกเขา แต่ถังเทียนไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย สายตาของเขาเยือกเย็น การไม่ยินดีหรือยินร้ายทำให้ถังเทียนสร้างความรู้สึกที่อันตรายต่อพวกเขา
กลุ่มคนแยกย้ายกันจากไปเหลือแต่กองทัพหมาป่าเก็บกวาดพื้นที่
ครึ่กๆๆกองทัพม้าขนาดใหญ่ใกล้เข้ามา กองทัพหมาป่าหยุดทันทีและตั้งท่าระวังตัว
กองพลทหารราบของทาร์ตันปรากฏอยู่ต่อหน้าทุกคน
“ขออภัยที่ข้ามาสาย” ทาร์ตันกล่าว สีหน้าของเขายากจะอ่านได้ “ข้าน้อยนึกไม่ถึงเลยว่าของที่เก็บไว้ที่นี่จะนำความยุ่งยากมาให้! ไม่ว่ายังไงก็ตามกลุ่มดาวอันโดรเมดาจะต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้! เราต้องขออภัยอย่างจริงใจและหวังเป็นอย่างยิ่งว่ามิตรภาพระหว่างกลุ่มดาวอันโดรเมดาและกลุ่มดาวหมาป่าจะแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ท่านเจ้ากลุ่มดาวตัดสินใจว่าในพื้นที่ห้าสิบลี้รายรอบทางน้ำจี้ชิวจะยกให้กลุ่มดาวหมาป่าและขุนนางหรือชนชั้นสูงสามารถสร้างเมืองที่นั่นได้”
เมื่อเขาพูดเช่นนั้น อาเฮ่อตกตะลึง
สิทธิ์ในประตูดวงดาวมักจะเป็นสิ่งที่มีผลประโยชน์มากที่สุดในสวรรค์วิถีและเพราะเหตุนั้นแต่ละกลุ่มดาวจะไม่ยอมยกให้กันง่ายๆ ถ้าสิทธิ์ตกไปอยู่ที่กลุ่มดาวนายพราน พวกเขาจะควบคุมประตูดวงดาวสองแห่ง นั่นเป็นเรื่องธรรมดา เพราะกลุ่มดาวนายพรานเป็นหนึ่งในสิบตำหนักระนาบกลาง เมื่อเทียบกับกลุ่มดาวอันโดรเมดาแห่งฟากฟ้าเหนือพวกเขาแข็งแกร่งกว่ามาก
ประตูดวงดาวอื่นสำหรับกลุ่มดาวขอบฟ้าเหนืออื่นจะถูกควบคุมโดยกลุ่มดาวที่เกี่ยวข้องแต่ละฝ่าย
ประตูทางออกที่ใช้กำลังครอบครองว่าตามกฎแล้วจะยอมไม่ได้ ถ้ามีการยุแหย่ อาจก่อให้เกิดปฏิกิริยาด้านลบที่กลุ่มดาวอันโดรเมดามีต่อกลุ่มดาวหมาป่า
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าแอนเดรียนาจะยอมมอบให้พวกเขา ในแนวทางแบบนั้น พวกเขาสามารถดูแลควบคุมทางน้ำจี้ชิวได้อย่างแท้จริง นั่นก็หมายความว่า แอนเดรียนามองว่ากลุ่มดาวหมาป่าแข็งแกร่งมากกว่ากลุ่มดาวอันโดรเมดา
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ชี้แจงเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ถ้าพวกเขายื่นของขวัญชิ้นใหญ่อย่างนั้นให้แล้วไม่เอา ถังเทียนก็คงไม่ใช่ถังเทียนอีกต่อไป เขาตอบอย่างดีใจ “ขอบคุณ ฝ่าบาทแอนเดรียนา! ชาวกลุ่มดาวหมาป่าของเราจะเป็นมิตรที่ดีกับชาวกลุ่มดาวอันโดรเมดาแน่นอน!”
เมื่อเห็นถังเทียนทำน้ำลายสอ อาเฮ่อไม่อาจทนดูได้ต่อไป เฮ้, ดูสารรูปตัวเจ้าบ้าง
แต่อาเฮ่อประหลาดใจกับการตัดสินใจของแอนเดรียนาอย่างแท้จริง นางรู้ว่านางตัดสินใจผิดและคงไม่ลังเลแม้แต่น้อยที่จะโยนเมืองหลวงที่มั่งคั่งเพื่อไถ่ตัวเอง นั่นไม่ใช่สิ่งที่ใครสามารถทำได้ แม้ว่าเขาที่ตอนแรกไม่สบายใจที่นางนำความยุ่งยากมาให้ที่นี่มากมาย แต่หลังจากขอโทษด้วยวิธีการเช่นนั้น ความโกรธก็หายไป
อาเฮ่อรู้ว่าหลังจากนั้นทางน้ำก็จะตกเป็นของกลุ่มดาวหมาป่า ขณะเดียวกันกลุ่มดาวอันโดรเมดาไม่จำเป็นต้องป้องกันกลุ่มดาวหมาป่าอีกต่อไป
สำหรับกลุ่มดาวหมาป่าซึ่งถูกกักขังสิ้นเชิง ความสำคัญของทางน้ำไม่มีอะไรเทียบได้
แม้แต่เด็กโง่ก็มองเห็นเหตุนั้นได้ อาเฮ่อชำเลืองมองถังเทียนอย่างดีใจ ใจของเขาตื่นเต้น เจ้าคนเหลือเชื่อผู้นี้มองดูเหมือนกับผู้ปกครองดินแดนไปแล้ว
เมื่อนึกย้อนถึงอดีตที่ผ่านมา แม้ว่าจะมีการต่อสู้อยู่สองสามครั้งที่น่าตื่นตะลึงมากแต่พวกเขาก็มาไกลมากจนอาเฮ่อก็รู้สึกงงงวย
ดูเหมือนว่าความทรงจำของเราจะเต็มไปด้วยเรื่องราวของเจ้าเด็กที่เหลือเชื่อผู้นี้โดยไม่รู้ตัวหรือนี่?
อาเฮ่อขบขันตัวตัวเองจากหางตาของเขาเขาเห็นหลิงซิ่วกลับไปฝึกต่ออย่างเหลืออด เฮ่อ..เห็นเจ้าผู้นี้มีความคิดง่ายๆ แล้วอิจฉา
เขารู้ว่าคลื่นและผลกระทบของการต่อสู้ยามราตรีจะไม่กระจายไปง่ายๆ แน่
หลิวจงกวงกลับไปที่พักปัจจุบันของเขาก่อนจะเดินเข้าประตู เขาเห็นอาซิ่วและอาจารย์ของเขายืนอยู่ใกล้กำแพง ใบหน้าอาซิ่วมีแววหยอกล้อขณะที่อาจารย์กำลังยิ้ม
หลิวจงกวงโบกมืออย่างจงใจ “เอาเลย หัวเราะเยาะได้เลย”
เขารู้มานานแล้ว หลังจากราตรีที่อึกทึก อาจารย์ของเขาและอาซิ่วจะต้องตกใจแน่นอน ใครจะรู้กันว่าอาจารย์ของเขาและอาซิ่วจะแอบซ่อนอยู่ในความมืดเตรียมพร้อมช่วยเขา
หลังจากกลับเข้าไปหลิวจงกวงรู้สึกผ่อนคลายได้ในที่สุดและฝืนใจหัวเราะ “คืนนี้ข้าเสียหน้ามาก”
“ไม่มีอะไรต้องอายเท่าไหร่หรอกน่า” อาซิ่วส่ายศีรษะ นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยประกาย “โชคดีที่พวกเขาสู้กันคืนนี้แสดงให้เห็นพลังที่แท้จริงของถังเทียน ถ้าไม่อย่างนั้น ถ้าเราปะทะกับพวกเขา เราอาจจะเสียเปรียบได้ในที่สุด”
“ถูกแล้ว นับเป็นเรื่องที่ดี” อาเดรียนผงกศีรษะ “เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างให้เราฟัง เราไปถึงค่อนข้างสาย และไม่เห็นอะไรมากนัก”
หลิวจงกวงมีสีหน้าเคร่งขรึมเล่ารายละเอียดเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่าง
หลังจากเล่าจบทุกอย่างแล้ว เขาหยุดและมองดูอาซิ่ว เพราะเขารู้ว่าอาซิ่วกำลังคิดหนัก อาจารย์ของเขาเงียบและหลับตาเหมือนกับว่ากำลังไตร่ตรองบางเรื่อง
หลังจากนั้นชั่วขณะ อาซิ่วก็เงยหน้าจากใบหน้าที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวกลายเป็นท่าทีที่มีความเชื่อมั่นตนเอง “มีจุดที่น่าสังเกตบางประการ”
หลิวจงกวงตื่นตัว เขารู้ว่าอาเซิ่วมีปัญญามากกว่าตัวเขาและมีมุมมองที่มากกว่าเขา
“ประการแรก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาวางแผนทุกอย่างไว้ก่อนแล้ว เรื่องในคืนนี้เป็นเรื่องที่พวกเขาคาดการณ์ไว้แล้ว”
“ประการที่สอง วิทยายุทธที่ถังเทียนใช้ เขาไม่เคยใช้มาก่อน และจากพลังของวิชานี้น่าจะเป็นสุดยอดวิชาโดดเด่นอย่างหนึ่งและความรู้ความเข้าใจของเขามีความลึกซึ้งมาก”
“ประการที่สามกองทัพหมาป่าแข็งแกร่งมากว่าที่เราคาดหมายไว้ และเราไม่อาจมองพวกเขาเหมือนเป็นกองทัพธรรมดาได้อีก”
“ประการที่สี่จงกวงพูดเกี่ยวกับพลังของทหารในกองทัพหมาป่า พวกเขาน่าจะเป็นนักสู้ระดับหก แต่ผสานฝีมือกันได้สมบูรณ์แบบ ดังนั้นการโจมตีของพวกเขาจึงทรงพลังและทำอันตรายคนไปสองสามคน แต่พลังโจมตีของถังอี้ เราก็อยู่ที่นั่นและพลังนั่นไม่ใช่สิ่งที่นักสู้ระดับหกสี่สิบคนจะผสานและสร้างขึ้นมาได้”
หลิวจงกวงสะดุ้ง เขาคิดอยู่ชั่วขณะจากนั้นจึงผงกศีรษะรับ“อาซิ่วพูดถูก!ดาบของถังอี้ทรงพลังมากเกินไปขนาดที่เราไม่กล้าทดลองรับดูแน่”
“เราพบแล้วว่าคนที่ถูกสังหารก็คือยอดฝีมือจากกลุ่มดาวอินทรี..เฉียนกุ๋ยซงนักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถีอันดับที่ 4558” ดวงตาของอาซิ่วเป็นประกายแปลกประหลาด “ถังอี้ปรากฏตัวในการสู้กับเย่เฉาเกอ ในเวลานั้นเขานำทหารหมาป่าสองร้อยคนเข้าโจมตีและถูกพลังโจมตีของเย่เฉาเกอป้องกันไว้ได้และสูญเสียพลังรบไป แต่วันนี้เขาใช้ทหารเพียงสี่สิบคนก็ฆ่าเฉียนกุ๋ยซงได้ นี่คือระดับพลังก้าวกระโดดอย่างคาดไม่ถึง”
“อาจารย์กับข้าได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว แม้ว่ากองทัพหมาป่าจะร่วมมือประสานกันได้เป็นอย่างดี แต่ปราณแท้ของทหารไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงไปเท่าใดนัก นั่นหมายความว่าพลังรังสีดาบของพวกเขาไม่เปลี่ยนแปรไปมากเท่าใดนัก แต่พลังดาบของถังอี้อยู่เหนือชั้นรังสีดาบของนักสู้ระดับหกสี่สิบคนมากและนั่นมีความเป็นไปได้เพียงประการเดียว”
อาซิ่วชูหนึ่งนิ้ว
หลิวจงกวงถามด้วยความสงสัย “ความเป็นไปได้อะไร?”
อาซิ่วพูดช้าๆ “ถังอี้คือสุดยอดผู้นำทหารโดดเด่น!”
“สะ..สุดยอดผู้นำทหารโดดเด่น!” หลิวจงกวงนัยน์เบิกกว้าง เขาพูดตะกุกตะกัก คำพูดเหล่านั้นสร้างความตกตะลึงยิ่งกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น
“นี่คือความเป็นไปได้” อาซิ่วพูดเสียงดัง เขารู้สึกคอแห้งจึงนั่งลงดื่มน้ำ
“อาซิ่ว,เขาเป็นแค่ขุนพลวิญญาณผู้นำทหารเท่านั้น” หลิวจงกวงคัดค้าน ส่ายศีรษะ
“แล้วไง?” อาซิ่วกำลังดื่มน้ำอยู่หยุดทันที “ขุนพลวิญญาณผู้นำทหารจะเป็นสุดยอดขุนพลวิญญาณผู้นำโดดเด่นไม่ได้หรือไง? ท่านลืมไปแล้วหรือว่าในกลุ่มดาวหมีใหญ่ก็มีอยู่หนึ่งคน?”
หลิวจงกวงตะลึง
