ตอนที่แล้วตอนที่ 12-7 ศาสนาใหม่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 12-19 ควบคุม

ตอนที่ 12-18 คำแนะนำ


ภายในห้องใต้ดินที่เย็นและมืด

แสงเรืองรองสีเขียวน้ำทะเลเย็นยะเยือกกระพริบอยู่ภายในห้องนี้ ร่างเลือนรางพร่ามัวอยู่ในความมืดอยู่ในท่านั่งสมาธิ ที่อยู่ต่อหน้าเขามีแก้วผลึกใสใหญ่เท่าศีรษะมนุษย์กำลังเปล่งแสงสีเขียวสลัว

ภายในแก้วผลึกมีพลังงานคล้ายหมอกปริมาณมากม้วนตัวเป็นเกลียวและในใจกลางหมอก มีหยดสีเงินเล็กสองสามหยด

แสงระยิบระยับซึ่งแก้วผลึกน้ำเปล่งออกมาฉายต้องใบหน้าชราของบุคคลลึกลับผู้หนึ่งในห้อง  หน้าของเขาแก่มากจะดูเหมือนเป็นชั้นหนังที่หุ้มกะโหลก  เขาผอมมาก ผอมเหมือนกระดูกเดินได้แต่ดวงตาที่น่าสยดสยองเยือกเย็นเป็นประกายเขียวทำให้เขาดูน่ากลัวมาก

เขามองดูเหมือนมีดที่เคลือบยาพิษอย่างเห็นได้ชัด

“หืม?”  แสงเขียวในดวงตาของชายแก่สว่างมากยิ่งขึ้นทันที

ช่วงเวลาต่อมา...

“เกิดอะไรขึ้น? ลอร์ดเบรุตประกาศให้สิบแปดแคว้นเหนือเป็นเขตหวงห้ามตั้งแต่เมื่อใดกัน?”  ชายชราผอมแห้งพึมพำกับตนเอง  “ดูเหมือนลอร์ดเบรุตต้องการแสดงพลัง  ไม่ยั่วโทสะของเขาเป็นดีที่สุด ใครก็ตามที่ทำให้เขาระคายเคืองก็จะเป็นเหมือนไก่ เหมือนภาษิตว่า ‘เชือดไก่ให้ลิงดู’”

“เพียงแต่ข้าต้องเสียองครักษ์ชุดเงินไปอีกหนึ่ง”

“อย่างไรก็ตาม ถ้ากระบวนการสร้างนี้ทำได้สำเร็จก็นับว่าคุ้มค่าต่อให้ข้าต้องเสียองครักษ์ไปหมดทั้งเก้าคน”  ชายชราร่างผอมแห้งจ้องมองแก้วผลึกเหมือนกับอสรพิษที่โลภที่เพิ่งจะพบเหยื่อ

ยอดฝีมือทั้งหมดในทวีปยูลานเป็นแค่เซียนชั้นต้น  เซียนที่หลบหนีมาจากพิภพจองจำเกบาโดสหรือพวกเทพ..เมื่อได้ยินเสียงเตือนพวกเขาทุกคนรู้สึกใจสั่นสะท้านและหนาวยะเยือก

เบรุต!

ราชันย์แห่งทวีปยูลาน สงครามล้างโลกเมื่อหมื่นปีที่แล้วได้สร้างความมั่นคงให้เขาตำแหน่งของเขา

ณ.ภูเขาเทพสงคราม จักรวรรดิโอเบรียน

“นั่นน่าจะเป็นเสียงของลอร์ดเบรุต” เฟนขมวดคิ้ว  “วันก่อนอาจารย์ไปยังสุสานเทพเจ้าท่านบอกข้าว่าลอร์ดเบรุตสั่งมาทางใจกับท่าน ห้ามมิให้สร้างความลำบากใจให้ไพรทมิฬและสิบแปดแคว้นแดนเหนือ”

ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย

ห้าปีที่แล้ว, ลอร์ดเบรุตเพียงแต่ส่งสาส์นให้ลินลี่ย์เทพสงครามและมหาพรต ขณะที่เทพสงครามจากไป แน่นอนว่าเขาย่อมให้คำแนะนำเฟนด้วยเช่นกัน

“พลังที่รุนแรงนั่น...”  ลินลี่ย์สันนิษฐาน “เป็นไปได้ว่าเป็นพลังคลื่นระเบิดที่ลอร์ดเบรุตใช้ฆ่ายอดฝีมือที่กล้าเข้าไปสังหารคนในสิบแปดแคว้นเหนือ”ลินลี่ย์ตกใจกับพลังทำลายล้างของเบรุตเช่นกัน

เห็นได้ชัดว่า ลอร์ดเบรุตไม่มีความปราณีแม้แต่น้อย

“เป็นไง ลินลี่ย์” ตาของเฟนทอประกายวูบ “ร่วมสังหารในสิบแปดแคว้นเหนือ?เซียนธรรมดาจะกล้าเข้าไปลงมือฆ่าแบบนั้นได้ยังไง? บอกข้าทีเจ้าคิดว่าเป็นไปได้ไหม..?”

ลินลี่ย์คิดเหมือนกันเมื่อได้ยินเช่นนี้  “ท่านกำลังว่าตัวการร้ายที่อยู่เบื้องหลัง ‘เมืองมรณะ’ ก็คือยอดฝีมือชุดเงิน?”

เฟนพยักหน้า  “เป็นกรณีนั้น อย่างนั้นก็หมายความว่าตัวการร้ายถูกทำลายไปใช่ไหม?”

ลินลี่ย์เงียบอยู่พักนึ่ง “เฟน, การคาดเดาของท่านอาจถูกต้อง แต่ก็อาจจะผิดด้วยเช่นกัน แม้ว่าลอร์ดเบรุตจะสร้างคลื่นที่ทรงพลังไว้  แต่คนที่เขาฆ่าอาจจะไม่ใช่ยอดฝีมือชุดเงินก็ได้  ต่อให้ใช่ ก็ยากจะบอกได้ว่ายอดฝีมือชุดเงินลงมือตามลำพังหรือไม่”

“ลินลี่ย์, เจ้ากำลังจะบอกว่า...”  เฟนอดประหลาดใจไม่ได้

เฟนแอบมั่นใจว่าตัวการร้ายไม่มีอะไรมากไปกว่าการมีเป้าหมายพิเศษ  เขาไม่เคยพิจารณาความเป็นไปได้ว่าจะมีกลุ่มของยอดฝีมือชุดเงินอยู่

แต่ลินลี่ย์มีความคิดที่แตกต่างออกไป

เขารู้เรื่องศาสนาลึกลับที่ก่อตั้งอยู่ในจักรวรรดิบาลุค  ดังนั้นจึงสันนิษฐานว่ามีพวกเขาเทพเกี่ยวข้องอยู่ด้วย ลินลี่ย์กำลังเริ่มคาดการ...ว่ายอดฝีมือที่ปรากฏในทวีปยูลานจะไม่ใช่มีแค่เซียน  แต่น่าจะมีระดับเทพอยู่ด้วยเช่นกัน

สำหรับใครบางคนที่กล้าลงมือปฏิบัติการ ‘เมืองมรณะ’ นี้อย่างเปิดเผย..มีแนวโน้มว่าเทพนั้นต้องมีผู้ใต้บังคับบัญชามากกว่าหนึ่งคน

“เฟน”แทบจะทันทีที่ลินลี่ย์คิดถึงความเป็นไปได้ว่าอาจเป็นยอดฝีมือระดับเทพอยู่หลังฉากเขาอดรู้สึกไม่มั่นใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาพูดกับเฟนทันที “เราไม่สามารถหาตัวการร้ายโดยเอาแต่คิดเท่านั้น  เอาอย่างนี้เป็นไง  เราสองคนไปไพรทมิฬกัน ไปถามปัญหานี้”

“ไปไพรทมิฬ?”

เฟนรู้สึกมีความกังวลบางอย่างในใจเกี่ยวกับไพรทมิฬ  ลอร์ดเบรุตคือคนที่แม้แต่เทพสงครามก็ให้ความเคารพเขา,เฟนยังเป็นแค่เซียน แน่นอนว่าเขารู้สึกกลัวเบรุตอยู่บ้างเป็นธรรมดา

“ไม่เป็นไร มากับข้าเถอะ” ลินลี่ย์ยังรู้สึกค่อนข้างมั่นใจ

นอกจากความสัมพันธ์กับบีบีแล้วลินลี่ย์ยังมีสัมพันธ์ที่ดีกับลูกทั้งสามของเบรุต แฮรี่, ฮาร์ทและฮาร์วีย์  ลินลี่ย์แค่ต้องการถามปัญหาสองสามคำ  เขามั่นใจ...ว่าเขาจะทำได้สำเร็จ

“ก็ได้, ข้าจะเดินทางไปกับเจ้า” เฟนพยักหน้า

เฟนให้คำแนะนำบางอย่างกับศิษย์อื่นในวิทยาลัยเทพสงครามทันทีจากนั้นบินเคียงคู่ไปกับลินลี่ย์ออกจากภูเขาเทพสงครามหายลับไปในขอบฟ้ายามราตรี เฟนไวมากในตอนเริ่มต้นขณะที่ลินลี่ย์เนื่องจากการฝึกฝนของเขาในวิชาสัจธรรมแห่งความเร็วทำให้ความเร็วของเขาถึงระดับสบายๆ

ไม่นานนักทั้งสองมาถึงไพรทมิฬ

ลึกลงไปในใจกลางไพรทมิฬที่ซึ่งปราสาทโลหะที่มีชีวิตตั้งนิ่งอยู่ ลินลี่ย์จ้องมองปราสาทโลหะจากในกลางอากาศ และรู้สึกสะท้านยะเยือกในหัวใจ นี่คือสิ่งมีชีวิตรูปแบบโลหะขนาดใหญ่... ลินลี่ย์คาดว่ามันมีพลังเหนือกว่านางพญาแลชเพิล

ลินลี่ย์และเฟนลงพื้นที่ด้านนอกปราสาทโลหะ

ในท่ามกลางความมืดในยามราตรี ปราสาทตั้งโดดเด่น ไม่ได้ยินเสียงอะไรอยู่ในนั้น

เฟนและลินลี่ย์มองหน้ากันเอง

“เราควรจะทำยังไงดี? จะตะโกนเรียกเขาจากข้างนอกหรือ?”  เฟนฝืนหัวเราะ “หรือจะเข้าไปข้างในเลย?  ข้าได้ยินว่าเว้นแต่เจ้ามีพลังระดับเทพทันทีที่เข้าไปในปราสาทโลหะ เจ้าจะถูกมันโจมตี”

“ไม่ต้องรีบร้อน” ลินลี่ย์หัวเราะ

หลังจากนั้นไม่นาน...

“ควั่บ!”เงาดำสายหนึ่งพุ่งออกมาจากภายในปราสาทโลหะและลงไปยืนบนตัวลินลี่ย์

“พี่ใหญ่,  ข้าคิดถึงท่านนัก.. วันนี้ท่านมาหาข้าแล้ว!”  บีบีเงยหน้าจ้องมองลินลี่ย์ด้วยดวงตาน้อยๆที่มีทั้งความดีใจและประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าบีบีคิดถึงลินลี่ย์มากในช่วงที่แยกจากกันหกปี

ลินลี่ย์หัวเราะและกอดบีบีไว้ เมื่ออยู่ด้วยกันกับบีบีลินลี่ย์รู้สึกมีความสุขและผ่อนคลาย

ให้ความรู้สึกเหมือนกับตอนนี่ปู่เดลินเคยอยู่ข้างตัวเขา  เขาไม่เคยรู้สึกเหงาสูญเสียเลย

“บีบี, ข้าก็คิดถึงเจ้าเหมือนกัน แต่ตอนนี้ลอร์ดเบรุตอยู่ไหน?” ลินลี่ย์ถาม

“ปู่เบรุต?” บีบีส่ายหัว “ข้าไม่รู้เหมือนกัน ปู่เบรุตไม่อยู่ในปราสาทในช่วงนี้  เขาบอกว่าเขาต้องไปข้างนอกสองสามวันดูเหมือนว่าเขาจะไปเยี่ยมดินแดนอื่น อีกไม่กี่วันก็คงจะกลับมา”

“ไม่ได้อยู่ที่นี่หรือ? ไปเยี่ยมดินแดนอื่น?”  ลินลี่ย์และเฟนมองหน้ากันเอง

ถ้า ‘ปู่เบรุต’ ไม่อยู่ในปราสาทโลหะ และไปเยี่ยมพิภพอื่น แล้วใครลงมือที่สิบแปดแคว้นแดนเหนือเล่า?  ก็เสียงนั้นเพิ่งจะดังขึ้นนี่?

ขณะเดียวกัน ทั้งสองคนลอบถอนหายใจอยู่ในใจ

“ไปเยี่ยมดินแดนอื่น ... จะกลับมาในอีกสองสามวัน...ลอร์ดเบรุตคิดเดินทางไปเยี่ยมพิภพไหน? เป็นการเที่ยวแบบไหน?”  ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจ  เขาเคยได้ยินมาจากผู้เฝ้าดินแดนฮ็อดเดิลบอกว่าต้องใช้ราคามากมายขนาดไหนจึงจะกลับมาได้หลังจากออกไปแล้ว

แค่ดูจากบรรพบุรุษของเขาเองไม่มีนักรบเลือดมังกรเลยสักคนที่กลับมาได้หลังจากออกไปจากพิภพนี้

จากตรงนี้ ก็คงบอกได้ว่าการได้กลับมานั้นยากขนาดไหน

แต่ลอร์ดเบรุตเล่า? เขาเดินทางเข้าออกเป็นว่าเล่นเหมือนเด็กเล่นเกม

“ลินลี่ย์, เจ้ากำลังตามหาท่านพ่อข้าหรือ?”  มีเสียงหนึ่งดังขึ้นและประกายม่วงทองปรากฏขึ้นและโฉบลงต่อหน้าลินลี่ย์และเฟน  เป็นหนึ่งในสามของจ้าวมุสิกม่วงทอง

ลินลี่ย์เมื่อเห็นจ้าวมุสิกม่วงทองได้แต่หัวเราะอย่างเก้อเขิน

ไม่มีอะไรสำหรับเรื่องนั้น เจ้ามุสิกม่วงทองทั้งสามมีลักษณะเหมือนกัน เท่าที่ลินลี่ย์กังวล แม้แต่รัศมีของพวกเขาก็ยังคล้ายกัน ลินลี่ย์เองยังไม่สามารถบอกได้ว่าใครเป็นใครในจ้าวมุสิกทองม่วงทั้งสาม

“ข้าแฮรี่” เจ้ามุสิกทองนี้เข้าใจปัญหาได้อย่างชัดเจน  ดังนั้นเขาประกาศนามโดยตรง  “ข้ารู้สาเหตุที่เจ้ามา”

“โอว?” ลินลี่ย์ประหลาดใจ  เขายังไม่ได้พูดอะไรเลย

แฮรี่หัวเราะ “จักรวรรดิโอเบรียน, จักรวรรดิบาลุคประชาชนในเมืองของจักรวรรดิทั้งสองของพวกเจ้าถูกสังหาร  เหตุผลที่พวกเจ้าสองคนมาก็คงมีแนวโน้มจากเรื่องนี้ใช่ไหม? นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นในสิบแปดแคว้นอิสระเหนือเหมือนกัน  เพียงแต่ทันทีที่มันเริ่มเราก็ฆ่าเจ้าผู้นั้นทันที”

“เรา?” ลินลี่ย์คิดทันที

คำพูดว่า ‘เรา’ จากปากของแฮรี่หมายความว่ายังไง?

เฟนรีบถาม “แฮรี่, ข้าขอถามได้ไหม,ยอดฝีมือชุดเงินมีมากกว่าหนึ่งคนหรือเปล่า? ทำไมพวกเขาต้องทำอย่างนั้น?”

“โอว, เจ้ารู้ว่ามันคือบุรุษชุดเงินด้วยหรือ?”  แฮรี่ประหลาดใจเล็กน้อย  แต่จากนั้นเขาพยักหน้าเล็กน้อย  “ใช่แล้ว ฆาตกรคือบุรุษชุดเงิน..มีทั้งหมดเก้าคน สำหรับเหตุผลที่พวกเขาทำเช่นนั้นความจริงพวกเขาทำเรื่องนี้ตามคำสั่งของยอดฝีมือระดับเทพ”

เห็นได้ชัดว่าแฮรี่รู้เรื่องหลายอย่าง

ลินลี่ย์ลอบตกใจ

งั้นนี่ก็เป็นเรื่องจริง!  เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับยอดฝีมือระดับเทพตนหนึ่ง  ลินลี่ย์และเฟนรู้สึกท้อแท้ทั้งคู่ เทพและเซียนเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีรูปแบบแตกต่างกัน ราวกับฟ้าและดิน  แม้ว่าลินลี่ย์จะสามารถฆ่าเซียนต่างๆได้มากมาย  แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเทพเขาไม่สามารถทำอะไรได้

“นี่...เราควรจะทำยังไง?”  เฟนทำอะไรไม่ถูก

เทพสงครามยังอยู่ในสุสานเทพเจ้า  เขา, เฟนเป็นแค่ระดับเซียน  แล้วจะสู้กับเทพได้ยังไง?

“โอว,... ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น  หนึ่งในเก้าบุรุษชุดเงินถูกฆ่าไปแล้ว  ขณะที่อีกแปดกระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่ต่างๆโอ, มีสองคนที่อยู่ด้วยกัน  ตอนนี้พวกมันอยู่ในเขตแดนของจักรวรรดิบาลุค”แฮรี่กล่าว

“ว่าไงนะ?”  ลินลี่ย์รู้สึกไม่ดีทันที

มีสองคนอยู่ภายในเขตแดนของจักรวรรดิบาลุค?  พวกเขาวางแผนใดอยู่กันแน่?

“หึหึ ใช่แล้ว ข้าคาดว่าอีกไม่นาน พวกมันจะต้องลงมืออีกเมืองหนึ่งแน่”  แฮรี่หัวเราะเบาๆ  แฮรี่ไม่ได้สนใจเรื่องการเข่นฆ่าล้างเมือง  ที่สำคัญเขาเป็นเพียงอสูรเวท สำหรับเขา...พวกมนุษย์เป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่แตกต่างสายพันธุ์ การทำลายล้างเมืองมนุษย์ไม่ส่งผลกระทบต่อเขาแม้แต่น้อย

ลินลี่ย์กังวลมากขึ้นทันที “แฮรี่, พวกมันอยู่ที่เมืองไหน?”

“ลินลี่ย์, เจ้าจะไปจัดการพวกมันหรือ?”  เฟนเริ่มรู้สึกกังวล  “นั่นไม่อาจทำได้,เจ้าไม่ได้ยินว่าแฮรี่พูดอะไรหรือ? พวกมันมีนักสู้ระดับเทพหนุนหลังพวกมัน”

บีบีเริ่มหัวเราะบ้างในครั้งนี้  “ไม่ต้องห่วง ข้ารู้เรื่องนี้เหมือนกัน เทพที่อยู่เบื้องหลังบุรุษชุดเงินทั้งเก้าบาดเจ็บหนักมานานแล้ว  และเขาจะไม่ลงมือเองง่ายๆ  ที่สำคัญยิ่งกว่า เทพตนนั้นกำลังวุ่นวายกับงานสำคัญ  เขาจะไม่มีเวลาจัดการกับท่าน”

แฮรี่พยักหน้าเช่นกัน “ใช่แล้ว ไปฆ่าเจ้าคนชุดเงินได้เลย มีอะไรต้องกลัวด้วย? ต่อให้เจ้าฆ่าพวกมันเทพผู้นั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นเจ้าที่ลงมือ”

ลินลี่ย์กับเฟนหัวเราะทั้งคู่

จริงสิ ถ้าพวกเขาไปฆ่าบุรุษชุดเงิน ตราบใดที่พวกเขายังทำตัวไม่โดดเด่นและไม่ให้นักสู้ชั้นเทพรู้ว่าเป็นพวกเขา เป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะค้นพบว่าใครเป็นคนฆ่า?

“ก็ได้แฮรี่ บุรุษชุดเงินสองคนนั้นอยู่ที่ใด?”  ลินลี่ย์ถาม

“หึหึ คราวนี้เราจะไปดูความสนุกด้วยนะ” แฮรี่หัวเราะจนเห็นเขี้ยวทั้งสองข้าง “ไม่ต้องห่วง พวกเจ้าทั้งสองแค่ตามข้ามา ข้าจะนำทางเอง”  แฮรี่กล่าวจากนั้นกลายร่างเป็นแสงทองม่วงพุ่งวาบไปทางใต้

“รีบตามมา” เสียงของแฮรี่ดังออกมาจากในป่า

ลินลี่ย์และเฟนเริ่มบินออกไปทันที  โดยมีบีบีเกาะอยู่บนไหล่ของลินลี่ย์

“แฮรี่รู้รายละเอียดเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจนได้เพราะอะไร?”  ลินลี่ย์เริ่มรู้สึกมึนงง “นอกจากนี้บีบีกับเขาพูดว่าลอร์ดเบรุตออกไปจากทวีปยูลานแล้ว  ดังนั้นเสียงที่ดังออกมาก่อนหน้านั้นล่ะ? และแฮรี่รู้รายละเอียดของเหตุการณ์ชัดเจนว่าเป็นนักสู้ระดับเทพและบุรุษชุดเงิน

“เขายังคงคิดย้อนกลับไปถึงวันที่พวกเขาแต่งงานเดเลียและเขาเองได้รับของขวัญวันแต่งงาน ประกายศักดิ์สิทธิ์ของเทพชั้นต้น

นอกจากนี้ ลอร์ดเบรุตยังเป็นคนควบคุมสุสานเทพเจ้า

“ลอร์ดเบรุตผู้นี้... ตระกูลเบรุต...ข้าคิดว่าชักจะลึกลับมากขึ้นทุกที” ลินลี่ย์มองดูแฮรี่บินตรงไปข้างหน้าเขาอย่างตื่นเต้น  เขาสงบใจได้ จากนั้นหัวเราะให้ตนเอง  “ทำไมต้องกังวลเรื่องหลายเรื่องด้วย?  แล้วไงเล่าถ้าลอร์ดเบรุตลึกลับ?  อย่างน้อยเขาก็คือมิตรของเรา ไม่ใช่ศัตรู!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด