Chapter 2 : สิ้นสุดการทดสอบ
บางทีอาจจะเพราะโชคเข้าข้างเขาเพราะหลังจากหลบหลีกผีดิบเพียงไม่กี่ตัวมาตลอดทางจนสิ้นเรี่ยวสิ้นแรง ในที่สุดเขาก็สามารถลากถ่วงจนสิ้นสุดบททดสอบได้สำเร็จ ทิวทัศน์รอบๆกายพลันเปลี่ยนไปในพริบตาจากดินแดนรกร้างกลับมาเป็นห้องเช่าห้องเดิมที่เขาเคยอยู่็็
[ท่านผ่านบททดสอบมือใหม่ได้สำเร็จ ได้รับรางวัลดังนี้ : คัมภีร์แห่งความว่องไว(ทองแดงขั้นต่ำ) 1 ม้วน , เล็บผีดิบ(ทองแดงขั้นต่ำ) 1 ชิ้น]
[หมายเหตุ : รางวัลทั้งหมดจะถูกส่งไปยังช่องเก็บของของท่าน]
ขณะที่โจวเฉินล้มลงนอนหอบอยู่บนพื้นห้องเช่าเสียงแจ้งเตือนแจกจ่ายรางวัลจากระบบเอาชีวิตรอดไร้ขีดจำกัดก็ดังขึ้น แต่ไม่เพียงเท่านั้น ทางระบบยังบอกเกี่ยวกับฟังก์ชั่นต่างๆที่เปิดใช้งานแล้วให้เขาทราบอีกด้วย
[ช่องเก็บของ หน้าต่างตัวละคร ตลาดแลกเปลี่ยน ฟอรั่มข่าวสารและฟังก์ชั่นอื่นๆเปิดใช้งานแล้ว โปรดสำรวจด้วยตัวของท่านเอง]
[คำเตือน : ภารกิจเอาชีวิตรอดครั้งถัดไปของท่านจะเริ่มต้นในอีกหนึ่งอาทิตย์ให้หลัง โปรดเตรียมตัวให้พร้อม]
“เปิดหน้าต่างตัวละคร”
โจวเฉินกล่าวในใจ
พริบตานั้นหน้าจอโปร่งแสงก็พลันปรากฏขึ้นมาที่เบื้องหน้าของเขา แสดงให้เห็นถึงข้อมูลส่วนบุคคลของตัวโจวเฉินเอง
[ชื่อ : โจวเฉิน]
[ร่างกาย : 1.1 (ค่าสถานะนี้ส่งผลต่อความแข็งแกร่งของร่างกายและความสามารถในการต้านทานความเสียหาย นอกจากนี้ยังส่งผลกับปริมาณน้ำหนักสูงสุดที่ผู้เล่นสามารถแบกได้และความสามารถอื่นๆบางชนิดอีกด้วย]
[ความเร็ว : 1.0 (ค่าสถานะนี้ส่งผลต่อปฏิกิริยาตอบสนองและความสัมพันธ์ของร่างกายกับจิตใจ นอกจากนี้ยังส่งผลต่อความเร็วในการเคลื่อนที่ ความเชี่ยวชาญในสกิลต่างๆและอื่นๆอีกหลากหลาย]
[จิตวิญญาณ : 1.2 (ค่าสถานะนี้่ส่งผลต่อพลังจิตและพลังเวทย์มนตร์ นอกจากนี้ยังส่งผลต่อการรับรู้และพลังใจอีกด้วย]
[พรสวรรค์ : ช่วงชิงความสามารถติดตัว]
[สกิลติดตัว : พิษซากศพ(ขั้น1)]
[ความแข็งแกร่งโดยรวม : ทองแดงขั้นต่ำ]
[หมายเหตุ : ค่าสถานะพื้นฐานโดยทั่วไปของมนุษย์ธรรมดาคือ1.0แต้ม]
“ค่าสถานะดูเหมือนจะพอใช้ได้อยู่...”
โจวเฉินที่ยังคงนอนหอบหายใจอย่างหนักอยู่บนพื้นคิดกับตัวเอง
“ว่าแต่ทำไมไม่มีคำอธิบายของสกิลพิษซากศพล่ะเนี่ย?”
คิดได้ดังนั้นเขาก็เพ่งสมาธิไปที่สกิลติดตัวอย่างพิษซากศพที่พึ่งได้รับมา ไม่นานนักตัวหนังสือที่อธิบายถึงรายละเอียดของสกิลก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ
[พิษซากศพ (ขั้น1) ]
[ประเภท : สกิลติดตัวระดับทองแดงขั้นต่ำ]
[คำอธิบาย : ร่างกายของท่านเต็มไปด้วยพิษซากศพซึ่งมีความสามารถในการกัดกร่อนและทำให้เป้าหมายที่มีระดับทองแดงลงไปอ่อนแอลง]
[หมายเหตุ : เนื่องจากท่านครอบครองพรสวรรค์ – [ช่วงชิงความสามารถติดตัว] ท่านจึงสามารถเปิดหรือปิดการใช้งานสกิลติดตัวนี้ได้ตลอดเวลาหรือสามารถลบมันทิ้งไปอย่างถาวรก็ทำได้เช่นกัน]
“กลายเป็นว่าไอ้พิษซากศพนี่สามารถปิดการใช้งานได้นี่เอง...”
เดิมทีโจวเฉินก็กังวลอยู่เล็กน้อยว่าจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตหลังจากที่รู้ว่าตัวเองผสานเข้ากับสกิลพิษซากศพ ดังนั้นเมื่อเห็นว่ามันสามารถปิดการใช้งานได้ดวงตาของเขาจึงลุกวาว หลังจากคิดอยู่ซักพักเขาก็ตัดสินใจปิดการทำงานของสกิลพิษซากศพลงไปก่อนชั่วคราว
ทันใดนั้นเขาพลันรู้สึกว่าความเย็นเยียบที่ปกคลุมร่างกายจางหายไปพอสมควรและสีผิวเองก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเช่นเดียวกัน
“เปิดช่องเก็บของ”
โจวเฉินสั่งให้ระบบเปิดช่องเก็บของเพื่อตรวจสอบของที่ได้มาเมื่อครู่
ภายในช่องเก็บของเขาเห็นคัมภีร์สีเขียวเล่มหนึ่งและเล็บสีดำทมึนที่ยาวไม่กี่เซนติเมตรนอนกองอยู่ภายในช่องเก็บของ
เมื่อเขาเพ่งสมาธิไปที่ไอเทมทั้งสองอย่างระบบก็ทำการแสดงรายละเอียดของมันขึ้นมาในทันที
[คัมภีร์แห่งความว่องไว]
[ประเภท : ไอเทมระดับทองแดง]
[คำอธิบาย : คัมภีร์นี้สามารถใช้เพื่อเพิ่มความเร็วของผู้ใช้ได้0.1แต้ม ปล.ไม่มีผลต่อผู้ใช้ที่มีค่าความเร็วเกิน3.0]
[หมายเหตุ : ฉีกเพื่อใช้งาน]
...
[เล็บมือของผีดิบ]
[ประเภท : ไอเทมระดับทองแดง]
[คำอธิบาย : เล็บมืออันคมกริบนี้แฝงไว้ด้วยพิษซากศพที่ปลายเล็บ พิษซากศพนี้สามารถกัดกร่อนและทำให้เป้าหมายที่มีระดับต่ำกว่าทองแดงอ่อนแอลงได้ ท่านสามารถใช้มันเป็นอาวุธหรือวัตถุดิบในการสร้างอาวุธชนิดใหม่ก็ย่อมได้]
“คัมภีร์เพิ่มความเร็ว...อันนี้ใช้เลยแล้วกัน...ส่วนเล็บของผีดิบเดี๋ยวค่อยว่ากันทีหลังเถอะ...”
โจวเฉินหยิบคัมภีร์แห่งความว่องไวสีเขียวอ่อนออกมาจากช่องเก็บของและฉีกทิ้งทันที หลังจากคัมภีร์ถูกฉีกออกมันก็สลายเป็ยฝุ่นและหายไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันโจวเฉินก็รู้สึกขึ้นมาว่าร่างกายของเขาเบาและคล่องตัวขึ้นมาเล็กน้อย
เขาเปิดดูหน้าต่างตัวละครอีกครั้งและพบว่าค่าความว่องไวของเขาเพิ่มขึ้นมาจริงๆ
[ชื่อ : โจวเฉิน]
[ร่างกาย : 1.1]
[ความเร็ว : 1.1]
[จิตวิญญาณ : 1.2]
[พรสวรรค์ : ช่วงชิงความสามารถติดตัว]
[สกิลติดตัว : พิษซากศพ(ขั้น1)]
[ความแข็งแกร่งโดยรวม : ทองแดงขั้นต่ำ]
[หมายเหตุ : ค่าสถานะพื้นฐานโดยทั่วไปของมนุษย์ธรรมดาคือ1.0แต้ม]
“ลองอย่างอื่นบ้างดีกว่า...”
โจวเฉินที่รู้สึกว่าพลังกายฟื้นคืนกลับมาบ้างแล้วยืนขึ้นและปัดฝุ่นที่ติดอยู่บนตัวออก
“บนเสื้อผ้ากับรองเท้าดูเหมือนจะมีฝุ่นติดอยู่ไม่เยอะเท่าไหร่...หรือว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นการถอดวิญญาณไปลุย? ถ้างั้นทำไมร่างกายถึงได้รู้สึกเหนื่อยล่ะ?”
เขาสับสนงุนงงยิ่งนัก
โจวเฉินนั่งลงบนเก้าอี้ไม้และเพ่งสมาธิไปที่ฟังก์ชั่นใหม่ๆของระบบที่เปิดใช้งานได้แล้ว
อย่างแรกที่เขาสนใจก็คือพื้นที่พูดคุยสาธารณะ ห้องแชทนี้แบ่งออกเป็นหลายๆช่องและเขาก็กดเลือกไปที่ห้องแชทของจักรวรรดิมังกรที่เขาอยู่อย่างไม่ลังเล
[นายน้อยธุรกิจขายถ่านรุ่นสอง : รับซื้อคัมภีรืค่าสถานะระดับทองแดงขั้นต่ำจำนวนมาก! คัมภีร์ร่างกายรับในราคาสองแสนเหรียญมังกร! คัมภีร์แห่งความว่องไวแสนห้า!]
[เหมิงเหมิงผู้ว่าง่าย : สองแสนเชียว...นี่น่ะหรอโลกของพวกคนรวย...ป๊าขาเลี้ยงดูหนูหน่อย!]
[โชคร้ายของตูข้ามันจบลงแล้ว : เม้นต์ก่อนหน้านี้ควรคิดหาวิธีเอาตัวรอดในภารกิจครั้งต่อไปมากกว่านะ ไม่ใช่มาหาเสี่ยเลี้ยงแบบนี้...]
[สู้จนกว่าจะถึงที่สุด : ใครขายอาวุธบ้างไหม? ถ้าใครมีฉันขอใช้ยาฟื้นพลังระดับทองแดงแลก ขอเป็นอาวุธประเภทดาบจะดีมาก ถ้าอยากจะแลกเปลี่ยนก็เด้งแชทส่วนตัวมาได้เลย]
[นักรบคีบอร์ดผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลก : สหายจากจักรวรรดิทั้งหลายฉันได้ยินมาว่ามีคนจากจักรวรรดิเหยี่ยวเลื่อนข้ันไประดับทองแดงขั้นสูงแล้วว่ะ! พวกเราต้องพยายามกันให้หนักแล้วเพื่อน!]
[แพนเค้กหัวหอม : ไร้สาระชิบเป๋ง...ตรงนี้มีใครกล้าไม่ทุ่มสุดตัวบ้างวะ? ถ้าไม่ทุ่มสุดตัวพวกตูก็ตายสิ!]
[บุรุษพูดตรง : ขอยืมเงินหน่อยได้ไหม? ฉันไม่ได้กินอะไรมาสามวันแล้ว ภารกิจเอาชีวิตรอดครั้งถัดไปของฉันเองก็อีกไม่นานนี้แล้วด้วย ใครก็ได้ขอเงินทีเถอะ...]
[หล่อเหลาไร้ที่ติ : ฮ่าๆ พรสวรรค์ [บุรุษคลั่ง] ของตูข้ามันเพิ่มค่าสถานะร่างกายมา1หน่วยเลยว่ะ! พวกเซอร์ไวเวอร์*ขยะๆทั้งหลายพวกเอ็งจงตัวสั่นเทาอยู่ใต้ตีนตูข้าซะสิ!]
(*เปลี่ยนจากผู้เอาชีวิตรอดเป็นเซอร์ไวเวอร์ทับศัพท์ไปเลยนะฮะ)
...
“ไอเทมก็เอามาขายแลกเงินได้ด้วย?ดูเหมือนปัญหาเรื่องค่าเช่าจะมีทางออกแล้วสิ...”
ความสนใจของโจวเฉินโดนดึงไปที่ข้อมูลเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนในแชทเข้าอย่างจัง เขาอยากจะลองขายเล็บของผีดิบดู สำหรับเขาแล้วของสิ่งนี้ไม่มีประโยชน์เลยซักนิดเพราะเขามีอบิลิตี้อย่างพิษซากศพติดตัวอยู่แล้ว
ที่สำคัญที่สุดเลยก็คือเขาจำเป็นต้องหาเงินจ่ายค่าเช่าให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าเขาโดนไล่ออกไปนอนอยู่ข้างถนนขึ้นมาสิ่งที่ตามมาคงร้ายแรงอย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะปัญหาเกี่ยวกับสภาวะทางร่างกายของเขาที่คงจะได้รับผลกระทบแน่นอนจนทำให้ภารกิจเอาชีวิตรอดในครั้งถัดไปเริ่มต้นได้ไม่ดีเท่าที่ควร
หรือต่อให้ไม่สนใจเรื่องนี้แต่ถ้าเขาไม่ขายเขาก็ไม่มีเงินไปซื้ออะไรกินอยู่ดี เขาจำเป็นต้องรีบหาเงินให้ได้โดยเร็วที่สุด
“เดี๋ยวลองไปหาข้อมูลในตลาดแลกเปลี่ยนกับฟอรั่มข่าวสารดูก่อนแล้วกันว่าควรจะตั้งราคาเท่าไหร่ดี...”
โจวเฉินไม่เลือกที่จะติดต่อเสนอขายไอเทมกับเซอร์ไวเวอร์คนอื่นๆในทันทีแต่เลือกที่จะหาข้อมูลก่อนเป็นลำดับแรก
