ตอนที่ 63 เกะกะระราน (อ่านฟรี)

แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ สายเลือดแห่งมังกร

ตอนที่ 63 เกะกะระราน

 

วันฮาโลวีนมาถึงแล้ว ทั้งโรงเรียนและห้องนั่งเล่นได้รับการตกแต่งด้วยธีมฮัลโลวีน แต่แม็กนัสไม่ได้ออกจากห้องเลยทั้งวันเพราะซัมเมอร์อยู่ในห้องยังบาดเจ็บอยู่

สเนปกับรักนาร์ก็ได้ปรุงยาให้นกฮูกตัวน้อยเพื่อบำรุงสุขภาพให้มันกลับมาสมบูรณ์ ตอนนี้เธอดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากเพราะเธอสามารถเดินไปรอบๆ ห้องได้แล้ว มองสิ่งต่างๆ ด้วยความสนใจผ่านดวงตากลมโตของเธอ

แม็กนัสลูบขนให้สาวน้อยน่ารักตัวนี้ “ใจเย็นๆ นะจะไม่มีใครทำร้ายเธอได้อีกแล้ว เธอจะอยู่ที่นี่ต่อจากนี้ไป”

เขามองไปที่เป็ดและชาด “พวกนายสองคน จากนี้ไป เธอจะเป็นน้องสาวของพวกนาย ต้องปกป้องเธอตลอดเวลา”

แชดกับดั๊กกำลังเล่นด้วยกันอยู่ พอพวกเขาถูกเรียก ทั้งสองจึงพยักหน้าพร้อมกันในท่าทางที่ไม่ค่อยสบายตัวนัก เห็นได้ชัดว่าดั๊กเติบโตอย่างรวดเร็วจนตัวมันเองจะโตกว่าแชดในไม่ช้า

“ดี ไปเล่นกับซัมเมอร์ป่ะ แต่อย่าทำร้ายเธอนะ” เขาเตือนเจ้าโง่ทั้งสองตัว ไม่นานพวกเขาก็เริ่มเล่นด้วยกัน ทำให้ห้องมีแค่บรรยากาศที่มีความสุข แม็กนัสทำของเล่นมากมายสำหรับพวกเขา ตั้งแต่ลูกบอลไปจนถึงไม้กระดกขนาดเล็ก พวกเขาชอบไปกวนสเนปและรักนาร์เวลาทบทวนหนังสือ แต่ก็ไม่มีใครโกรธพวกเขาจริงจัง เพราะการปรากฏตัวของพวกมันเป็นการผ่อนคลายความเครียดครั้งใหญ่สำหรับพวกเขา ตอนนี้ซัมเมอร์ถูกเพิ่มเข้าในกลุ่มตัวป่วนแล้ว

“ไปกินมื้อค่ำกันเถอะแม็ก” แรกนาร์เรียกเขา ตอนนี้เข้าก็ใส่ชุดมักเกิ้ลธรรมดา แต่ในช่วงเวลาที่ไม่ใช่ชั้นเรียน จำเป็นต้องสวมชุดคลุมสีดำเท่านั้น และใต้ชุดคลุมจะสวมใส่อะไรก็ได้

แม็กนัสไม่เปลี่ยนแต่สวมกางเกงยีนส์และเสื้อสเวตเตอร์ออกไป เขายังคงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่แก๊งลูเซียสทำ

“ใจร่มๆ ไว้ แม็กนัสอย่างกะคนท้องผูก” รักนาร์พูดติดตลก

แม็กนัสถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ฉันแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะเห็นว่าคำสาปแช่งของฉันจะเกิดผลแบบไหน ไปกันเถอะ เราจะกินข้าวที่โต๊ะกริฟฟินดอร์วันนี้ ฉันไม่อยากเห็นหรือได้ยินพวกเหยียดคน ไม่งั้นฉันอาจจะลุกเป็นไฟได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สเนปก็มีความสุขที่จะได้ใช้เวลาร่วมกับลิลลี่ แม้ว่าการบำบัดเล็กๆ น้อยๆ ของแม็กนัสจะได้ผล และตอนนี้เขาก็ไม่ได้ดูเหมือนคนคลั่งรักเธอตลอดเวลา

ส่วนรักนาร์เหมือนว่าจะมีความสุขดี เขาจะนั่งกับฮัฟเฟิลพัฟตราบเท่าที่เขาสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการปรุงยาได้

พวกเขามาถึงห้องโถงใหญ่ที่ตกแต่งอย่างอลังการและเดินตรงไปที่โต๊ะกริฟฟินดอร์ ในความเป็นจริง แม็กนัสยังสุ่มลากเด็กชื่อคาเลบจากโต๊ะสลิธีรินเพื่อไม่ให้ดูเหมือนว่าเขาชอบบ้านกริฟฟินดอร์ เมื่อเห็นเขาเพื่อนสองคนของเขาตามมา

ซิเรียสเห็นเขามาจึงจัดที่ว่างให้นั่ง

"ฉันเพิ่งได้ยินสิ่งที่พวกมันทำ สัตว์นรกพวกนั้นกำลังทำร้ายสิ่งมีชีวิตที่พูดไม่ได้" ซิเรียสเหว

“นายรู้ไหม ตอนที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับโลกเวทมนตร์จากนายครั้งแรก ฉันไม่เคยคิดเลยว่ามันจะยุ่งเหยิงขนาดนี้ ฉันจินตนาการถึงทุ่งลาเวนเดอรสายรุ้งสดใสสุดๆ เพราะฉันคิดว่าถ้าเรามีเวทมนตร์ เราจึงต้องแก้ปัญหาทั้งหมดในสังคมมักเกิ้ลปกติได้ แต่ดูสิ ปัญหาที่นี่แย่กว่า 10 เท่า” แม็กนัสพูดยืดยาว

รีมัสพยักหน้าหลังจากได้ยินเขา เขานั่งตรงข้ามกับแม็กนัส ข้างๆ เจมส์ "เวทมนตร์เป็นเส้นทางสู่พลังมากมาย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนที่มีเจตนาร้ายไม่ได้เกิดในโลกฝั่งนี้"

รักนาร์หัวเราะเบา ๆ และเริ่มพูดบ้าง “และบางครั้งเราก็เจอคนเพี้ยน อย่างซิเรียส ซึ่งตามบันทึกแล้วควรอยู่สลิธีริน แต่ตอนนี้อยู่กริฟฟินดอร์และเกลียดครอบครัวตัวเอง บ้านนายจะต้องผิดหวังจากความสามารถในการล้างสมองเด็กบ้านตัวเอง ฮ่าๆ”

"ฮ่าฮ่า... ผิดหวังแน่นอนล่ะ เมื่อวานฉันได้รับจดหมายจากแม่ เธออยากให้ฉันเรียนหนังสือที่บ้าน แต่ฉันปฏิเสธ เธอไม่สามารถบังคับให้ฉันอยู่ที่บ้านได้ เพราะฉันได้ส่งจดหมายถึงศาสตราจารย์มักกอนนากัลว่า ถ้าฉันไม่กลับมา นั่นเป็นเพราะครอบครัวฉันกำลังกักขังหน่วงเหนี่ยว” ซิเรียสพูดกลั้วหัวเราะ

เจมส์ตะคอก “ฉันบอกให้นายมาที่บ้านของฉัน พ่อแม่ของฉันจะทำกับนายแทนพ่อแม่นายเอง”

“ฉันรู้น่า แต่ฉันไม่อยากทิ้งเรกูลัสไว้ในหลุมลึกแบบนั้น” ซิเรียสพูดด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

*แปะ แปะ*

“ไม่ต้องห่วงน่า ถ้าเขามาที่สลิธีริน ฉันจะดูแลเขาเอง” แม็กนัสมั่นใจ

“ฉันรู้เรื่องนั้นอยู่แล้วล่ะ นายคืออัศวินในชุดเกราะส่องแสงของฉัน ฉันจะมอบจุมพิตสาวน้อยให้นายนะ” ซิเรียสพึมพำ เริ่มทำปากจู๋น่าเกลียดเกินจริงและพยายามจะจูบแม็กนัส แต่เขาเอาแต่พ่นน้ำลายออกมาเท่านั้น

"อี๋..."   แม็กนัสโบกไม้กายสิทธิ์อย่างขยะแขยงใช้คาถาปิดปากซิเรียส

"อู้อี้ๆ..." นั่นคือสิ่งที่เขาพูดได้ในตอนนี้

ไม่นานก็ถึงเวลาอาหารเย็น ดัมเบิลดอร์กล่าวสุนทรพจน์บนเวที เขาดูเหนื่อยล้าด้วยเหตุผลบางอย่าง

“มีเหตุการณ์ความรุนแรงเกิดขึ้นมากมายในโรงเรียนในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ฉันต้องเตือนพวกเธอทุกคน หากทำผิดกฎโดยทำร้ายนักเรียนหรือสัตว์ใดๆ ในบริเวณโรงเรียน เธอจะถูกไล่ออกทันที

วันนี้เป็นวันฉลองฮัลโลวีนที่สนุกสนานมาก มาสนุกด้วยกันเถอะ" เขาโบกมือและอาหารมากมายก็ปรากฏขึ้นบนโต๊ะ

"อื๊อออออออ..."

"ก็ได้ๆ ให้กินก็ได้" แม็กนัสปล่อยปากซิเรียส

"เหมียว..." ทันใดนั้นซิเรียสก็แหกปาก มันทำให้เขาและคนรอบข้างตกใจ

แม็กนัสยิ้ม “ฉันไม่ได้บอกว่าจะให้นายพูดได้สักหน่อย”

ซิเรียสไม่สนใจเขาในตอนนี้และกินอาหารเหมือนจะไม่มีกินอีกในวันพรุ่งนี้

หลังอาหารค่ำ แม็กนัสส่งจดหมายถึงรัฐมนตรีผ่านนกฮูกแบบสุ่ม แต่เช่นเคย เขาให้ขนมตอบแทนการทำงานหนักของพวกเขา

“เฮ้ เฮ้ ดูพวกสวะสลิธีรินสิ” ซิเรียสบอกเขาอย่างตื่นเต้น

"นายทำอะไรลงไปหรอ?" แม็กนัสถาม

"รอแป๊บ" ซิเรียสไม่เปิดเผยและเพียงแค่หัวเราะคิกคัก

แม็กนัสเฝ้าแก๊งค์ลูเซียสต่อไป ในไม่ช้าพวกเขาก็ทานอาหารเย็นเสร็จและลุกขึ้นเพื่อมุ่งหน้าไปยังหอพักของพวกเขา

แต่ทันทีที่พวกเขาลุกขึ้น เสื้อผ้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป และเสื้อผ้าใหม่ของพวกเขาก็น่าตกใจ

กลายเป็นบิกินี่สำหรับหนุ่มๆ แก๊งสลิธีรินทุกคน ผ้าสีแดงบนและล่าง นอกจากนี้ยังเป็นด้านที่สั้นกว่าทำให้อุจาดตามากขึ้น

"เอ้า ยิ้มแล้วโบกมือให้เด็กๆ หน่อยเร็ว" ซิเรียสพูดในขณะที่เขาหัวเราะ ทันใดนั้นทั้งห้องโถงก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

แก๊งค์สลิธีรินยุ่งกับการพยายามปกปิดร่างกายของพวกเขา รอยนูนที่ก้นนั้นใสเหมือนกลางวัน ลูเซียสดูเหมือนเด็กผู้หญิงมากที่สุดเพราะผมยาวและใบหน้าเกลี้ยงเกลา

แม็กนัสยังหัวเราะอย่างเต็มที่

*แชะ*

ทันใดนั้นแฟลชของกล้องก็มา เด็กชายจากชมรมถ่ายภาพกริฟฟินดอร์เป็นคนกดถ่าย

แม็กนัสเรียกหาเขาอย่างรวดเร็ว "ฉันขอก็อปปี้ด้วยนะ เดลี่พรอเฟ็ตน่าจะชอบ"

ลูเซียสกัดฟันด้วยความโกรธ ความอับอาย และความผิดหวัง เขาไม่รู้ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นกับเขาได้อย่างไร แล้วไปโดนเล่นงานตอนไหน ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือแม็กนัส ซิเรียส และคนอื่นๆ จากกริฟฟินดอร์มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่เขาไม่มีหลักฐาน

เขาวิ่งหนีไปที่หอนอนบ้านทันทีตามด้วยลูกน้องของเขา

“พี่สาว ไปตามเขาเถอะ เขาน่าจะขวัญเสียแย่เลย อาจจะต้องเปลี่ยนผ้าอ้อม” ซิเรียสตะโกนไปทางนาร์ซิสซา

แม็กนัสหัวเราะเบา ๆ “นายวางแผนเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไร”

“ตอนที่ได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้น เรื่องความคึกคะนองนี้ยังไม่จบ” ซิเรียสยิ้ม

แม็กนัสได้รับการแจ้งเตือน “นายทำอะ-...”

“เสียงฉันฟังเหมือนผู้หญิง ใช่ป่ะ?” แม็กนัสถาม

“ฮ่าฮ่าฮ่า…” ทุกคนที่อยู่รอบๆ หัวเราะเบา ๆ

“ไม่ใช่แค่นั้น ตอนนี้นายกำลังสวมชุดยูนิคอร์น” ซิเรียสตอบ

ทันใดนั้น แม็กนัสก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงทั่วร่างกายของเขา เสื้อคลุมของเขากลายเป็นชุดยูนิคอร์นที่อ่อนนุ่ม

“แน่ใจเหรอว่านี่จบแล้ว” แม็กนัสถามกลับด้วยรอยยิ้ม

คราวนี้ซิเรียสตกใจและรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในชุดของเขา มันกลายเป็นเครื่องแบบสลิธีรินแถมผมของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วย

"งะ... ฉันเกลียดสีนี้" เขาพึมพำ

จากนั้นแม็กนัสก็มองไปที่เพื่อนของเขาทั้งหมดรวมไปถึงลิลลี่ "หัวเราะอะไรกัน เตรียมตัวให้พร้อมเถอะ..."

ในไม่ช้า แม็กนัสก็ได้ยินด่าหยาบคายวาจามากมายพ่นมาทางเขาขณะที่ชุดของทุกคนกำลังเปลี่ยนไป สเนปกลายเป็นแดรกคูล่า ลิลลี่ได้ชุดดอกทานตะวัน เจมส์ได้ชุดไม้กวาด รีมัสได้ชุดหมาน้อยชิบะอินุ และปีเตอร์ได้ชุดงูแบบสุ่ม

_____________________________

เพจแปลถ้าเช่นนั้นข้าขอลา

ห้องโถงวันฮาโลวีน