ตอนที่แล้วตอนที่ 11-28 ปีศาจธอเรียม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 11-30 เซียนจอมเวทคนใหม่

ตอนที่ 11-29 ปีศาจดาบอเวจี


“ฮ่าฮ่า...”ในอากาศเหนือเกาะ ยอดฝีมือทุกคนเริ่มหัวเราะลั่น

เดลี่หัวเราะและหยอกล้อ “เฟน! ปีศาจธอเรียมหลุยส์มีมุกชีวิต  เขาคิดว่าอย่างมากเจ้าก็ทำร้ายเขาบาดเจ็บได้เป็นอย่างมาก แน่นอนเขาไม่สนใจเจ้า..แต่สุดยอดพลังที่เจ้าใช้ในฐานะเซียนนักรบคนหนึ่งยังเหนือกว่าเวทต้องห้ามจริงๆ”

“ดังนั้นเจ้าผู้น่าสงสารจึงต้องตายในลักษณะนั้น”  ถูลี่หัวเราะเช่นกัน

ยอดฝีมือมีความสุขกันทุกคนที่ฆ่าปีศาจธอเรียมได้ นั่นหมายความว่าพวกเขาสามารถเข้าสู่ชั้นสิบได้ง่ายซึ่งไม่อันตรายเกินไปแน่นอน หลังจากจัดการกับสัตว์ประหลาดในชั้นที่สิบ พวกเขาจะได้เตรียมตัวเงียบๆ เพื่อเข้าสู่ชั้นที่สิบเอ็ด

ทันทีที่พวกเขาทำสำเร็จ...ประกายศักดิ์สิทธิ์จะเป็นของพวกเขา!

“มีมุกชีวิตนี้แล้วโอกาสที่เราจะประสบผลสำเร็จในชั้นที่สิบเอ็ดจะมีสูงขึ้น”  เฟนมองดูมุกชีวิตในมืออย่างดีใจ  เขาผูกสัญญาด้วยเลือดทันทีและมุกชีวิตซึมซับเลือดนั้นไว้เหมือนกับฟองน้ำ จากนั้นรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างของเฟน

เฟนรู้สึกได้ถึงพลังชีวิตโคจรอยู่ในร่างกาย  เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้น

“ทุกคนจะต้องพักไหม? หรือว่าเราจะตรงไปยังชั้นสิบกันเลย” เดลี่ชำเลืองมองคนอื่นๆ

“ไม่จำเป็นต้องพัก มีเพียงคนเดียวในพวกเราที่ได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้กับปีศาจธอเรียมก็คือเฟน”  ถูลี่หัวเราะ

ทุกคนมองดูเฟน เขาหัวเราะและกล่าว  “ตอนนั้นอาการบาดเจ็บที่ข้าได้รับค่อนข้างหนัก แต่ข้าดีขึ้นมากแล้ว  ไปกันเถอะก็แค่ชั้นสิบ คงจะไม่อันตรายเกินไปนักหรอก”

ความจริงในตอนนี้ เฟนยังอยู่ในสภาพที่ไม่สมบูรณ์พร้อม

แม้ว่ามุกชีวิตจะช่วยให้ร่างกายของเขากลับมาหายดีดังเดิม  แต่หลังจากใช้วิชา ‘มังกรสายฟ้าจุติ’ พลังจิตวิญญาณมากมายถูกใช้ออกไปและมุกชีวิตนี้ไม่สามารถช่วยเติมเต็มได้

อย่างไรก็ตาม เฟนไม่ถือสา ที่สำคัญคือพวกเขาเพียงแต่ไปชั้นที่สิบเท่านั้น

ก่อนที่จะเข้าชั้นที่สิบ ทุกคนค้นหาพื้นที่อย่างระมัดระวังเพื่อดูว่ามีสมบัติเทพใดๆ เหลืออยู่หรือไม่  แต่ผลของการค้นหาก็คือ... ผลสำเร็จของชั้นที่เก้ารางวัลที่ได้ก็คือมุกชีวิต  สำหรับนักสู้ระดับเซียนความสำคัญของมุกชีวิตยิ่งใหญ่กว่าสมบัติเทพธรรมดาแน่นอน

ในชั้นสิบของสุสานเทพเจ้า ยอดฝีมือทั้งสิบเอ็ดคนปรากฏตัวในกลางอากาศของชั้นที่สิบ

“สภาพเวดล้อมไม่เลว” ลินลี่ย์หัวเราะ ขณะที่เขามองดูพื้นที่รอบๆ

“หลังจากจัดการกับสัตว์ประหลาดของชั้นที่สิบ  เราจะพักผ่อนและเตรียมตัวกันไม่ว่าเราจะสามารถได้ประกายของเทพเจ้าหรือไม่ขึ้นอยู่กับวิธีที่เราแสดงฝีมือในชั้นที่สิบเอ็ด”  เดลี่หัวเราะ

กลุ่มยอดฝีมือตรวจสอบพื้นที่โดยรอบกันทุกคน

นี่คือผืนหญ้าที่งดงาม ปกคลุมไปด้วยทะเลหญ้าเขียวชอุ่ม มีกอดอกไม้ป่างอกเป็นกลุ่มสองสามกอ อากาศสดชื่นและสดใสสร้างความสะดวกสบายให้กับทุกคน

“สิ่งมีชีวิตประจำชั้นสิบอยู่ที่ไหน?” โรซารี่ตั้งใจค้นหา

“ไม่ต้องรีบหาก็ได้” ราชสีห์ทองหกตาตนหนึ่งกล่าว “ไปหาทางออกเข้าชั้นที่สิบเอ็ดกันก่อน บางทีสิ่งมีชีวิตอาจอยู่ที่นั่น หาทางออกพบจากนั้นกำจัดสัตว์ประหลาดแล้ว ทุกคนจะได้พักกันเต็มที่และเตรียมตัวต่อสู้ครั้งสุดท้าย จะสำเร็จหรือล้มเหลวทั้งหมดขึ้นอยู่กับตอนนี้แล้ว”

ยอดฝีมือทุกคนพยักหน้า จากนั้นเริ่มค้นหาในทุ่งหญ้าใหญ่นี้อย่างระมัดระวัง

ความจริงทุ่งหญ้าแห่งนี้ไม่ได้เป็นที่ราบไปเสียทั้งหมด  และมีเนินเขาให้เห็นอยู่บ้าง พื้นที่ยุบตัวอาจเป็นที่ซ่อนของสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งหรือบางทีอาจมีทางออก ถ้าพวกเขาไม่สามารถบินเข้าไปใกล้ได้ ขณะตรวจสอบ  พวกเขาคงหาไม่เจอ

“ดูนั่น” บีบีร้องออกมาอย่างประหลาดใจแกมดีใจ “มีเสาหินอยู่ข้างหน้า และดูเหมือนจะมีทางออกอยู่ใต้เสาหิน”

ยอดฝีมือบินเข้าไปหาทันที

เสาหินมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณสามเมตรและสูงยี่สิบเมตร  ดูเหมือนจะดูเก่าแก่และเรียบง่าย  ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าอยู่ตรงนั้นมานานเท่าใดเสาถูกแกะสลักด้วยคาถารูนมากมาย ใต้เสายังมีอุโมงค์ทางออกสายหนึ่ง และจากด้านนอก ทุกคนมองเห็นบันไดที่มีรัศมีดำ

“ใช่แล้ว ที่นี่แหละ” ยอดฝีมือรู้สึกว่าหัวใจพวกเขาสงบ

ได้พบอุโมงค์ทางออกนี้แล้ว ถ้าพวกเขาผ่านเข้าไป พวกเขาจะไปถึงที่ชั้นสิบเอ็ด

“ควั่บ...”

ทันใดนั้นเอง แสงสว่างเจิดจ้าพุ่งวาบผ่านทุ่งหญ้าบินเข้ามาด้วยความเร็วสูง ประกายแสงสว่างนี้โจมตีใส่คนที่ใกล้ที่สุดนั่นคือเฟน  ยอดฝีมือสิบเอ็ดคนไม่เคยคลายความระมัดระวังเมื่อเห็นประกายแสงนั้นทุกคนรู้ว่ามันคืออะไร สิ่งมีชีวิตบนชั้นที่สิบมาถึงจนได้ในที่สุด

“ฮึ่ม” เมื่อประกายแสงมาถึงเฟนในระยะห่างไม่กี่เมตร  เฟนบินถอยหลังราวกับสายฟ้าทันที

เฟนมีความเร็วที่สุดในหมู่ยอดฝีมือสิบคนนี้  มีแต่เพียงเดลี่และบีบีไล่ทันเขา

อย่างไรก็ตาม...

“แคล้ง” เสียงอาวุธตัดกัน

เฟนถูกกระแทกปลิวถอยหลังเป็นเหตุให้หลังของเขากระแทกกับพื้น หน้าของเขาซีดเล็กน้อย และมีรอยเลือดซึมออกจากปาก เพียงแค่นั้นมุกชีวิตในร่างกายเขาก็ทำงาน ร่างกายของเขาฟื้นคืนสภาพแทบจะทันที

“นั่นตัวอะไร?” ลินลี่ย์และยอดฝีมืออื่นเข้ามาอยู่ข้างเฟน

ยอดฝีมือทั้งสิบเอ็ดคนจ้องมองดูสัตว์ประหลาดที่ปรากฏขึ้นมาทันที

สัตว์ประหลาดนี้ดูเหมือนจะสะท้อนสภาพแวดล้อมด้วยตัวมันเอง  ร่างของมันสร้างขึ้นจากโลหะ แต่โลหะนี้..ดูเหมือนเหล็กกล้าที่ได้รับการตีขึ้นรูปเป็นร้อยครั้ง  มีรูปร่างคล้ายดาบ ตัวมันสะท้อนภาพรอบๆ ได้เหมือนกระจก  เว้นแต่มันจะมัวมากกว่ากระจกเล็กน้อย

มันมีรูปร่างคล้ายมนุษย์สูงสองเมตร สร้างขึ้นจากโลหะ

บนหน้าผากของมัน มีเขาเดี่ยวซึ่งดูเหมือนมีดคม ไหล่ของเขามีมีดหลายเล่มปกคลุมและแขนกับขาเป็นมีดคมทั้งหมด และด้านหน้าและหลังของแขนทั้งสองเป็นคมมีดไม่ต้องสงสัยเลยว่า แค่ถูกเจ้าสัตว์ประหลาดนี้เตะใส่หรือใช้แขนฟาดก็เหมือนกับถูกดาบฟันใส่  แม้แต่มือและนิ้วของมันก็มีใบมีดที่แหลมคม

บนหลังของมันมีมีดอยู่แนวกระดูกสันหลังเช่นกัน

“ทั่วทั้งตัวมันทำด้วยมีด ขา มือ แขนและบนศีรษะของมัน... แม้แต่หลังของมันก็มีมีด”  บีบีถอนหายใจด้วยความทึ่ง

“เครื่องจักรสงครามดีๆ นี่เอง”  ถูลี่กล่าวเช่นกัน

เฟนพูดเบาๆ “ทุกคนระวังตัวให้ดี เจ้าสัตว์ประหลาดที่มีดาบทั้งตัวนี้รวดเร็วมากพอๆกับข้า  เมื่อดาบนั้นฟันลงใส่ข้า  แรงฟันนั้นเพียงพอจะทำร้ายพวกเราบาดเจ็บหนักแน่นอน  ลินลี่ย์, มีแนวโน้มว่าแม้แต่พลังป้องกันของเจ้าก็ยากจะรับพลังโจมตีนั้นได้”

ทุกคนเข้าใจ

เฟนเป็นผู้ที่ทรงพลังมากที่สุด  แต่เขาก็ยังถูกดาบนั้นฟันใส่จนโลหิตไหลออกทางปาก

“แม้ว่าชั้นที่สิบจะดูเหมือนง่าย,แต่ก็ยังเทียบได้กับชั้นหกถึงชั้นที่เก้า” ลินลี่ย์เข้าใจ “แม้เจ้าสัตว์ประหลาดนี่แข็งแกร่งก็ตาม แต่พอเทียบกับนางพญา, อสูรจ้าวอัคคี, ราชันย์เนตรมายาและปีศาจธอเรียมมันยังนับว่าอ่อนแอกว่ามาก

แม้ว่าดูเหมือนปีศาจธอเรียมจะถูกฆ่าง่ายดาย แต่ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเฟนตอบโต้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ  ปีศาจธอเรียม สามารถผสานเขากับดิน, ไฟ, น้ำหรือกับลมสร้างผลที่เป็นพลังงานรูปแบบต่างกันก็คงไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างลินลี่ย์ทำลายได้แน่นอน

สัตว์ประหลาดนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขาเหมือนจะมีพลังมาก

แต่ในความเป็นจริง ยอดฝีมือคนใดคนหนึ่งทุ่มใช้ฝีมือ ก็สามารถกำจัดมันได้

“กรรร...” ปีศาจดาบที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาคำรามเบาๆ และจ้องมองกลุ่มของลินลี่ย์เขม็ง แต่บางทีมันรู้สึกได้ว่าพลังของยอดฝีมือทั้งสิบเอ็ดนี้พอรวมกันแล้วเหนือล้ำกว่ามันมากมาย  มันจึงไม่กล้าผลีผลามโจมตี

“นี่คือปีศาจดาบอเวจี” หนึ่งในราชสีห์ทองหกตากล่าว

“ปีศาจดาบอเวจี?” ลินลี่ย์และยอดฝีมือทุกคนมองมาที่ราชสีห์ทองหกตาอย่างงงงวย

ราชสีห์ทองหกตาพยักหน้า “ในพิภพดินแดนนับไม่ถ้วน สี่พิภพชั้นสูงและเจ็ดพิภพมหาเทพเป็นสิบเอ็ดดินแดนที่ทรงพลังมากที่สุด  นอกจากมิติทั้งสิบเอ็ดเหล่านี้แล้วยังมีพิภพเฉพาะที่ไม่เหมือนใครเลยอีกเช่นกันซึ่งไม่ได้มีพลังอ่อนแอกว่าดินแดนเหล่านี้เลย ตัวอย่างเช่น อเวจี!”

“พิภพอเวจีเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิงวุ่นวายและเป็นดินแดนที่มีสงครามและการฆ่าฟันกันมากที่สุด”  ราชสีห์ทองหกตาถอนหายใจ

ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจขณะที่เขาได้ยินเรื่องนี้

วุ่นวายมากที่สุด? เต็มไปด้วยการฆ่าฟัน? เขาสามารถจินตนาการได้ว่า อเวจีนี้น่ากลัวขนาดไหน

“ปีศาจดาบอเวจีเป็นสัตว์ประหลาดที่แดนอเวจีให้กำเนิด”  ราชสีห์ทองหกตากล่าว “ปีศาจดาบอเวจีในแดนอเวจีเป็นชีวิตระดับต่ำที่สุดยิ่งกว่ามดในทวีปยูลานเสียอีก พวกมันอ่อนแอและพลังน้อยที่สุด”

ลินลี่ย์และยอดฝีมืออื่นได้แต่เงียบ

ปีศาจดาบอเวจีไม่ได้อ่อนแอกว่าพวกเขา

แต่ในอเวจีตามตำนาน มันคือสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอที่สุด

“พูดง่ายๆมีแต่เทพที่กล้าเที่ยวไปแดนอเวจีจากดินแดนอื่น ปีศาจดาบอเวจีระดับเซียนปกติจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอที่สุดในที่นั้น”  ราชสีห์ทองหกตากล่าว  “ปีศาจดาบอเวจีส่วนใหญ่เกิดมาเพื่อเป็นนักฆ่า”

กลุ่มของลินลี่ย์ลอบพยักหน้า

พวกเขาทุกคนมองเห็นร่างกายของปีศาจดาบอเวจีที่ถูกสร้างขึ้นมา  มันถูกสร้างขึ้นมาสำหรับฆ่าไม่ใช่หรือ?  ทุกๆ ส่วนในร่างกายของมันสามารถเปลี่ยนเป็นอาวุธสังหารได้

“ปีศาจดาบอเวจีรวดเร็วราวกับสายฟ้าและมีพลังโจมตีไม่มีใครเทียบ ร่างของพวกมันทำจากโลหะพิเศษ มีพลังป้องกันที่น่าทึ่งด้วยเช่นกัน  ปกติ...ถ้าเราสู้เต็มกำลังเราสามารถฆ่าเจ้าปีศาจดาบอเวจีนี้ได้” ราชสีห์ทองหกตากล่าว

ราชสีห์ทองหกตาพูดด้วยอาการค่อนข้างปกติเห็นได้ชัดว่าไม่กังวลถึงปีศาจดาบอเวจีข้างหน้านี้แม้แต่น้อย

ปีศาจดาบอเวจีมองกลุ่มยอดฝีมือที่อยู่ต่อหน้ามันด้วยความสงสัยจากนั้น...

“ควั่บ”

ปีศาจดาบอเวจีเริ่มหนีไป แต่ขณะที่ปีศาจดาบอเวจีหนี บีบีก็เริ่มเคลื่อนไหว  ประกายแสงสายหนึ่งพุ่งวาบผ่านสนามหญ้ามีบีบีไล่ตามหลังอย่างเร่งร้อน ทั้งสองมีความเร็วพอๆ กัน แต่จากนั้นปีศาจดาบอเวจีก็เริ่มพุ่งลงใต้ดินทันที

“ชรีคคคค!”

บีบีขุดพื้นอย่างตื่นเต้นเช่นกัน

“คงไม่ยากเกินไปที่บีบีจะกำจัดเจ้าปีศาจดาบอเวจีนี้ให้เขาได้ออกเรี่ยวแรงบ้าง” ลินลี่ย์ยังมั่นใจความสามารถของบีบีอยู่มาก

แค่วิชาร่างเงาร่างมายาก็ทำให้เขาเอาตัวรอดได้และนอกจากนี้บีบียังได้รับความคุ้มครองบางอย่างจากทางด้านเบรุต

“อเวจี...” ถูลี่พูดเสียงเบา “ถ้าในชีวิตข้า ข้ามีโอกาสได้มีประสบการณ์ในแดนอเวจีแล้ว ข้าคงมีความสุขมาก”

เดลี่และยอดฝีมืออื่นมองดูถูลี่แล้วอดหัวเราะไม่ได้

“ไม่ต้องรีบ ถ้ารีบไปตอนนี้ทันที เราจะไปได้แค่สี่พิภพชั้นสูงเท่านั้นในตอนนี้”  เดลี่กล่าว “นอกจากนี้ ข้าคาดว่าการเดินทางจากพิภพอื่นมีแนวโน้มว่าจะต้องยากอย่างที่สุด  ข้าคิดว่าการสู้รบในพิภพชั้นสูงๆขึ้นไปจะต้องทำให้เจ้าจุใจเป็นแน่”

ถูลี่พยักหน้าเล็กน้อย

เดลี่ ถูลี่ ลินลี่ย์และยอดฝีมืออื่นเข้าใจ

ในดินแดนระดับธรรมดา ในฐานะเซียนพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดแน่นอน  แต่เมื่อมาถึงพิภพชั้นสูง  เซียนทั้งหลายเป็นสิ่งมีชีวิตขั้นต่ำ  และหลังจากที่พวกเขากลายเป็นเทพชั้นต้น..ก็ยังไม่มีอะไรมากกว่าระดับนักสู้ทั่วไป

ดังนั้น พวกเขาจึงรั้งอยู่ ไม่รีบร้อนไปยังดินแดนระดับสูง

“บึ้ม!”  แผ่นดินไหวขนาดใหญ่ดังมาจากใต้พื้นดิน พื้นแยกเปิดออก  เกิดรอยแยกขนาดใหญ่ยอดฝีมือจ้องลงไปที่รอยแยกขนาดใหญ่

ลินลี่ย์หัวเราะ “ปีศาจดาบอเวจีตายแล้ว”

บีบีบินออกมาจากภายในรอยแยก ลากศพโลหะที่ถูกตัดขาดสองท่อนของปีศาจดาบอเวจีออกมาด้วย

“ปีศาจดาบอเวจีนี้มีพลังโจมตีรุนแรงจริงๆ”  บีบีถอนหายใจอย่างทึ่ง  “เป็นไปได้ว่าถ้าข้าถูกมันฟาดเข้า  แม้แต่ข้าก็อาจบาดเจ็บได้

ยอดฝีมือต่างทึ่งกันทุกคน

บีบีคือหนูกินเทพ แม้ว่าเขายังอยู่ในช่วงเจริญเติบโต แต่พลังป้องกันของเขาก็สูงส่งน่าทึ่งมากเช่นกัน  ถ้าขนาดบีบียังเป็นแบบนั้น ... แล้วใครๆ คงสามารถจินตนาการได้ว่าพลังโจมตีของปีศาจดาบอเวจีแท้จริงทรงพลังเพียงไหน

“ดาบที่อยู่บนหลังของปีศาจดาบอเวจีคืออาวุธชั้นดี”  ราชสีห์ทองหกตาถอนหายใจชมเชย “ร่างกายของปีศาจดาบอเวจีสร้างเป็นอาวุธที่ทรงพลังได้จากแก่นพลังของมัน  แต่ดาบที่ทรงพลังมากที่สุดก็คือเล่มที่อยู่บนหลังของมัน”

“ใช่แล้ว ดาบนั่นคมมากๆ” บีบีดึงออกมาและโยนดาบนั้นให้กับทุกคน

อาวุธสังหารที่งดงามเต็มไปด้วยความสง่างามวางอยู่กับพื้น  และบริเวณหญ้าก็มีชิ้นส่วนที่ถูกฉีกออก  รัศมีที่แหลมคมเปล่งออกมาจากอาวุธสังหารนี้  ความคมของอาวุธเทียบได้กับอาวุธเทพระดับล่างๆ  มันเหลือเชื่อจริงๆ

“ใครต้องการดาบนี้บ้างไหม?”  บีบีกล่าว “ข้าไม่ต้องการมัน กรงเล็บข้าร้ายกาจอยู่แล้ว” บีบีโบกกรงเล็บน้อยๆ ไปมา

ลินลี่ย์กับโอลิเวอร์ไม่พูดอะไร  พวกเขามีอาวุธคู่มือตนเองอยู่แล้ว เดลีและโรซารี่เป็นเซียนจอมเวทไม่ต้องการมันเช่นกัน  เฟนเป็นยอดฝีมือเชิงกระบี่อยู่แล้ว  ไม่ใช่ยอดฝีมือทางดาบ  ขณะที่พวกอสูรเวท... กรงเล็บของพวกเขาไม่เหมาะกับการถือดาบกระบี่

แม้ว่าดาบนี้จะมีค่ามากเมื่อเทียบกับอาวุธเทพระดับต่ำ แต่ก็สามารถให้เป็นของขวัญครอบครัวและสหายได้  ถ้าไม่ใช้ด้วยตนเอง ลินลี่ย์ เฟนโรซารี่และคนอื่นๆ ก็ต้องการอาวุธเทพที่ยังไม่ได้รับนี้

“ฮ่าฮ่า...” เดลี่หัวเราะ “ไม่มีใครต้องการใช่ไหม? ข้ายังไม่มีอาวุธคู่มือของตนเอง, ข้าขอดาบนี้ก็แล้วกันข้าเคยเรียนวิชาต่อสู้ระยะประชิดมาก่อนนั้นบ้างเหมือนกัน”

เดลี่เก็บดาบเอาไว้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด