ตอนที่ 347 ประตูดวงดาวบรอนซ์

“จุ๊ๆ,เย่เฉาเกอน่ากลัวจริงๆ!” เซรีนกระเซ้าเมื่อเห็นซากพยัคฆ์ฟ้าที่เหลือเหมือนกับกำลังชื่นชมชิ้นงานศิลปะ

ปิงหน้าดำราวกับก้นหม้อ อาวุธจักรกลวิญญาณของใครก็ตามที่ถูกทำลายและเพราะวิศวกรจักรกลของเขายังมีท่าทางสรรเสริญฝ่ายตรงข้ามของเขาอีกก็คงทำให้เขาโกรธแน่นอน และยิ่งกว่านั้นปิงเป็นคนที่ภูมิใจในตัวเองสูง

เซรีนไม่สนใจสายตาของปิง ตำแหน่งของนางในกลุ่มมิอาจขาดหายได้ คนอื่นๆ อาจกลัวยอดครูฝึกผู้นี้ แต่นางไม่ใช่  เล็บแดงแจ๊ดของนางไล้ผ่านซากที่เหลือ นางยิ่งทึ่งประหลาดใจมากขึ้น

“ดูตรงนี้สิ  ปรากฏว่ามันหลอมละลายด้วยอุณหภูมิที่สูง  ดังนั้นในช่วงเวลานั้นจุดนี้เป็นจุดปะทะกับอุณหภูมิ  ผลึกฟ้าถึงกับละลาย จุ๊จุ๊  ท่านรู้ไหมอุณหภูมิเท่าไหร่จึงจะละลายผลึกสีฟ้าได้?  2400 องศาเซลเซียส! เย่เฉาเกอไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!”

“แล้วดูตรงนี้นะมันบิดตัวไปหมด นั่นก็หมายความว่าพลังโจมตีนั้นไม่ใช่เฉพาะข้างหน้า  แต่ยังมีแรงบิดในแนวนอนอีกด้วย  เย่เฉาเกอไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”

“และตรงนี้อีกสามารถสร้างแรงกระแทกยุบเป็นรูด้วยพลังมหาศาลเฉียบพลัน หวาๆๆเย่เฉาเกอนี่ไม่ธรรมดาเลย”

ทุกครั้งที่เซรีนกล่าวพรรณนา “เย่เฉาเกอช่างไม่ธรรมดา”  หน้าของปิงยิ่งเขียวคล้ำขึ้นทีละน้อย

“ถ้าข้ามีบุรุษผู้ไม่ธรรมดาแบบนี้มาช่วยข้านะว้าว... ถือว่าเป็นการผสานกันระหว่างมนุษย์กับจักรกลอย่างสมบูรณ์แบบ! มนุษย์ที่สมบูรณ์แบบและอาวุธจักรกลที่ทำงานอย่างสมบูรณ์แบบ...ความสมบูรณ์แบบอีกครึ่งหนึ่งของวิศวจักรกล...”

“และ...เขาต้องมีพลังมากแน่นอน...”  เซรีนกัดเล็บแดงของนาง หน้าแดงซ่าน

ปิงไม่อาจทนนางได้อีกต่อไป เขาตัดสินใจไม่สนใจผู้หญิงบ้านี่และหันหน้าเดินออกมา

เซรีนแลบลิ้นล้อใส่ด้านหลังปิง  ด้วยความรู้สึกสะใจ  เป็นเรื่องยากที่จะหาโอกาสล้อเลียนปิง และนางจะไม่ยอมพลาดแน่นอนน่าเสียดาย  หนุ่มชาวฟ้าไม่อยู่แถวนี้เมื่อคิดถึงหน้าตอนโมโหของเขา นางอดยิ้มไม่ได้

นางทำท่าทำทางอยู่หน้ากระจกอย่างมีความสุข  เมื่อเห็นหุ่นวัยสาวของนางที่หน้ากระจกใบหน้าที่งดงามของนางมีสีหน้ามั่นใจ

เรายังมีหุ่นโค้งเว้าเหมือนกัน

หลังจากชื่นชมตัวเอง เซรีนพอใจเต็มที่แล้วนางเดินกลับมาที่ซากอาวุธจักรกล สีหน้าของนางค่อยๆ จริงจังขึ้น

นางยกย่องเย่เฉาเกอ ไม่ได้ทำอย่างจริงใจแต่เพื่อยั่วโมโหปิง แต่พลังของเย่เฉาเกอสามารถเปิดวิสัยทัศน์ของนาง  หลังจากพยัคฆ์ฟ้าได้รับการปรับปรุงล่าสุดในทุกด้าน และอาจจัดได้ว่าเป็นอาวุธจักรกลวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นของมัน  นอกจากนี้ ปิงยังเป็นปรมาจารย์นักสู้จักรกล  เซรีนจึงมั่นใจมาก

พวกเขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะสูญเสียอย่างน่าสยดสยอง....

ตาของเซรีนฉายประกาย เหมือนกับว่ามีประกายไฟอยู่ในนั้นจิตวิญญาณนักสู้ของนางกำลังเพิ่มขึ้น

เจ้าแข็งแกร่ง แต่เซรีนมุ่งมั่นว่าจะกลายเป็นวิศวกรจักรกลผู้แข็งแกร่งที่สุด  แล้วนางจะยอมรับความพ่ายแพ้ได้อย่างไร?

เย่เฉาเกอ เจ๊ผู้นี้กำลังมาแล้ว

เมื่อออกมาจากห้องทำงานของเซรีน  ปิงใช้เวลามุ่งหน้าไปยังค่ายฝึกฝนอาวุธจักรกล  ถังโฉ่วอยู่ข้างๆ เขารายงานความคืบหน้าล่าสุด  ถังโฉ่วแตกต่างจากถังอี้สิ้นเชิง  เขาไม่เหี้ยมหาญเหมือนถังอี้แต่ฉลาดมากกว่าถังอี้ ลูกเล่นและกลยุทธทางทหารของเขากำลังก้าวหน้า ทั้งหมดนี้สามารถสรุปได้จากแผนการฝึกฝนของเขา  ถังอี้จะทำตามคำสั่งของปิงและปฏิบัติตาม  ส่วนถังโฉ่วจะสร้างชุดแผนการฝึกฝนขึ้นใหม่ซึ่งพิถีพิถันมาก

ปิงพอใจกับถังโฉ่วมาก มาตรฐานของถังโฉ่วนับว่าดี แม้ว่ากองทัพที่เขาดูแลจะไม่มีความเหี้ยมหาญเท่าถังอี้  แต่ก็ยังโดดเด่นกว่าในบางเรื่องรายละเอียด  กองทัพของเขาไม่ได้เข้มงวดกวดขันแต่การเผชิญหน้าและขัดขวางนั้นโดดเด่น

หลังจากแจ้งเรื่องถังโฉ่วสองสามเรื่องแล้วปิงออกจากเมืองสามวิญญาณ

เขากลับไปที่ค่ายฝึกทหารใหม่  และหยุดอยู่กับที่ทันที  นั่นแปลก ถังเทียนกำลังฝึก

หลุมหินถล่มหรือ?

พลังของถังเทียนเกินระดับทหารใหม่ไปแล้ว และห้องฝึกฝนกับหัวข้อวิชาส่งเสริมค่ายฝึกทหารใหม่ก็ไม่อาจเพิ่มความยากได้อีก  เขาไปที่หลุมหินถล่มด้วยความสงสัยและมองดูถังเทียนฝึก

“เอ๊ะ!”

ปิงหยุดอยู่กับที่

เจ้าเด็กนี่....

เขามองดูถังเทียนในหลุมหินถล่มอย่างทึ่งเหมือนกับว่าเขาไม่รู้สึกตัว

ภายในหลุมหินถล่มถังเทียนกำลังห้าวและตื่นเต้นตะโกนออกมา “หวา หวา” อยู่ตลอด เขาเป็นเหมือนพยัคฆ์ร้ายมุ่งจู่โจมอยู่ภายในหินถล่มที่แน่นหนาปิงสายตาแหลมคม สามารถบอกด้วยการมองทีเดียวว่าถังเทียนแตกต่างไปจากเดิม  เขามักจะพุ่งเข้าหาหินที่ถล่ม เพื่อให้ความเคลื่อนไหวของเขาราบรื่นมาก

และถ้าหินถล่มแตกระเบิดทันทีต่อหน้าเขา  ร่างของถังเทียนจะเบี่ยงตัวเล็กน้อยเหมือนกับแมวร่างของเขาเต็มไปด้วยรังสีอันตราย

เจ้าเด็กนี่.... ก้าวหน้าอีกแล้ว!

วิทยายุทธของปิงไม่ใช่วิถีแห่งสัญชาตญาณ แต่เขาเคยพบเห็นยอดฝีมือผู้ใช้สัญชาตญาณต่อสู้มาก่อน  และสัญชาตญาณของถังเทียนที่ปล่อยออกมาก็เหมือนกับยอดฝีมือพวกนั้น

ปิงสามารถบอกได้ว่าถังเทียนกำลังทดสอบ  เขาทดสอบด้วยวิทยายุทธของเขาอย่างต่อเนื่องใช้วิธีประสานวิทยายุทธเข้ากับสัญชาตญาณ

แผ่นหินแหลมที่ร่วงลงมาเมื่อกระทบถังเทียนจะระเบิดทันทีที่สัมผัส

พลังวิญญาณยุทธเงิน!

ถังเทียนยังคงตะโกนลั่นและปล่อยวิชาเร็วขึ้นทุกทีจนดูกลายเป็นเงาสายหนึ่ง ไวจนกระทั่งเขาไม่อาจเห็นได้ด้วยตาเปล่า ตาของปิงขยายกว้าง มีความกลัวในดวงตาเขา

เจ้าเด็กนี่...กำลังใช้สัญชาตญาณเพื่อปรับการใช้วิทยายุทธของตนเอง

ใบหน้าไพ่ของปิงไม่อาจสงบได้อีกต่อไป  หน้าของเขาแสดงอาการเหลือเชื่อ

ปากของถังเทียนส่งเสียงโดยมิได้ตั้งใจ  เขาตื่นเต้นมาก  เขาเบิกตากว้างหินทั้งหมดที่พุ่งตกเข้ามาหาเขาเป็นศัตรูถาวรที่เขาต้องการให้พวกมันคุกเข่าให้

สภาพแวดล้อมดูเหมือนจะเปลี่ยนไปไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็ยินดีและรู้สึกปลาบปลื้มใจ

เชื่อมั่นในสัญชาตญาณของเจ้า!

โดยไม่รู้ตัว ถังเทียนเริ่มอาศัยสัญชาตญาณของเขามากขึ้นทุกที  เขาเริ่มใช้สัญชาตญาณปรับแต่งวิทยายุทธ  ตัวอย่างเช่นความเร็วของพลังวิญญาณยุทธเกลียวเงินโคจรวนไปมาในเส้นชีพจรของเขา  การผสานกับพลังวิญญาณยุทธเกลียวเงินกับกรงเล็บเพลิงภูตพรายและบางครั้งวิชาโล่อากาศโจมตีของเขาก็ถูกนำมาใช้กับย่างก้าวลมพรางต่อเนื่องเป็นจังหวะ

เนื่องจากเขาไม่สามารถค้นหาหลักการในหลุมหินถล่ม  เขาจึงต้องอาศัยพรสวรรค์สัญชาตญาณ

ยิ่งถังเทียนสู้ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมาก  เลือดของเขาไม่มีทีท่าว่าจะสงบเย็นลงเลย ร่างของเขาเชื่อฟังดีและสนองตอบทุกความคิดและสั่งได้ตามที่ต้องการ

ทักษะการปลดปล่อยความเร็วของถังเทียนเร็วมากขึ้นทุกที  และยังคงสภาพอยู่ได้โดยไม่รู้สึกยากลำบากเลยไหลลื่นเหมือนสายน้ำ  ไวเหมือนสายฟ้า

ข้าคือสายฟ้า!  ข้าคือประกายไฟ!

เย่เฉาเกอ ครั้งต่อไปที่ข้าพบเจ้า  ข้าจะใช้ความสามารถที่แท้จริง  และจะสู้กับเจ้าให้สุดฝีมืออีกครั้ง

ถังเทียนไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้

ปิงมองดูอย่างเงียบงันขณะที่ถังเทียนฝึกอย่างเงียบงันอย่างสุดกำลัง  เหงื่อของเขากระเซ็นไปโดนหินถล่ม  ทั้งตัวของเขาสกปรก แต่นัยน์ตาสดใสและกระจ่างของเขาเป็นประกายเจิดจ้าเหมือนกับจะแสดงถึงจิตใจที่ห้าวหาญของบุรุษหนุ่ม

ปิงที่รู้สึกเก็บกดยังอดมีแรงบันดาลใจเพิ่มไม่ได้

ถ้าเจ้างี่เง่านี่ยังมีแรงบันดาลใจได้  แล้วเราจะทำตัวหดหู่ไปเพื่ออะไร?

ข้าเป็นเพียงคนในกองทัพดาวกางเขนใต้คนเดียวที่เหลืออยู่  ถ้าข้าต้องทำทุกอย่างเอง  เจ้าพวกนั้นคงด่าข้าในสวรรค์เป็นแน่...ใบหน้าไพ่ของปิงเริ่มมีรอยยิ้ม

เขาหันหน้าและมุ่งหน้าไปตามทางสู่ค่ายทหารที่เจ็ด

ปัญหาใหญ่ที่สุดของค่ายทหารที่เจ็ดก็คือระยะทาง ดังนั้นสิ่งแรกที่ปิงต้องการทำในการบำรุงรักษาก็คือติดตั้งประตูดวงดาวบรอนซ์  มีประตูดวงดาวบรอนซ์ในค่ายทหารใหม่และค่ายทหารที่เจ็ดทั้งสองซึ่งเชื่อมถึงกัน แม้ว่าจะมีประสิทธิภาพไม่สูง สามารถเทเลพอร์ตได้วันละสิบครั้ง  แต่ก็ยังเป็นประโยชน์ดีที่สุดในปัจจุบัน แผนการออกแบบประตูดวงดาวบรอนซ์ที่ค้นคว้าโดยเซรีน ได้รับการแก้ไขในที่สุด

หลังจากรีบเร่งทั้งวันทั้งคืน ในที่สุดปิงก็มาถึงค่ายทหารที่เจ็ด

ค่ายทหารที่เจ็ดเด่นสง่าและเงียบสงบได้กลิ่นของสนิมทองแดงลอยอยู่ในอากาศและโครงสร้างบรอนซ์ที่เป็นสนิมก็มีอยู่มากปิงหยุดยืนกับที่แหงนหน้ามองดูอาคารบรอนซ์ที่ทรุดโทรมเหมือนกำลังคิดถึงเรื่องบางเรื่องหลังจากนั้นชั่วขณะเขารั้งสายตากลับ

ตอนนี้ข้าไม่มีเวลาเศร้าและคิดถึงเรื่องในอดีต ข้ายังไม่ตาย

กองทัพดาวกางเขนยังไม่ล่มสลาย

ปิงมีสีหน้าหนักแน่นและยิ้มเยาะตัวเองในใจเมื่อคิดถึงบุคลิกของเขาว่ายังอ่อนแอเกินไป ถ้าเป็นผู้บัญชาการผู้มั่นคง ใจแข็งดุจเหล็กและแน่วแน่ก็คงไม่มีความคิดอ่อนแอเช่นกัน

เขาเป็นเหมือนสัตว์ป่าที่แคล่วคล่องกระโจนอยู่ในป่าบรอนซ์

ไม่ต้องใช้เวลามาก เขาก็พบตำแหน่งของประตูดวงดาวบรอนซ์  มันถูกใช้มากในสงครามเพื่อส่งข้อมูลและข่าว เขามาถึงที่ประตูโค้งครึ่งวงกลม ประตูโค้งที่ดูอ่อนแอนี้ก็คือประตูดวงดาวบรอนซ์  คนในกองทัพขี้เกียจกันทั้งนั้น  พวกเขายินดีนั่งมากกว่ายืนและยินดีนอนมากกว่านั่ง แม้แต่วิศวกรจักรกลก็พลอยติดเชื้อนี้ไปด้วย ด้วยการฝึกฝนพื้นๆนี้ทำให้อาวุธจักรกลทั้งหมดและอาวุธจักรกลอื่นๆในกองทัพดาวกางเขนใต้ไม่มีแบบตกแต่งใดๆ เลย

ออกแบบ? เวลาถูกใช้ไปกับการนอนหลับ

โชคดีที่ปิงเคยชินแล้วและไม่มีอารมณ์เชิงลบใดๆต่อสิ่งก่อสร้างบรอนซ์ ประตูโค้งบรอนซ์ถูกสนิมกัดกร่อนเป็นรู ต้องบำรุงรักษากันมาก

ปิงต้องอดทน ตามหนังสือคู่มือดูแลรักษาที่เซรีนมอบให้ เขาค่อยๆ ฟื้นฟูซ่อมแซมช้าๆ ปิงยังยินดีกับความจริงว่าเขาเคยทำงานแปลกๆ มาก่อนและนั่นเป็นจุดเชื่อมโยงทั้งหมด เมื่ออายุยังน้อยเขาเป็นคนพูดสุภาพ และทุกคนที่ไม่มีน้ำใจมักจะโยนงานของพวกเขาให้เขาทำ

หลังจากทำความสะอาด ปิงพบว่าอารมณ์เขาแปลกประหลาด  ความเคลื่อนไหวของเขาชำนาญมากขึ้น

ก่อนเขาจะเดินทางเซรีนได้เตรียมตัวให้เขาโดยคาดการณ์สถานการณ์บางอย่างที่เขาอาจเจอดังนั้นเขาเตรียมตัวไว้อย่างเพียงพอ เขาตั้งใจทำและพิถีพิถัน

เวลาที่น่ากลัวผ่านไปช้าเหลือเกิน ประมาณสิบหกชั่วโมงเขาก็หยุด

ประตูโค้งบรอนซ์มองดูเหมือนของใหม่  สนิม แผลและรูหายเกลี้ยงกลายเป็นเงามันวับสะท้อนเงาของเขา  เมื่อเห็นผลสำเร็จของงาน เขาแสดงความพึงพอใจ

เขาล้วงหินดวงดาวระดับแปดออกมาสามก้อน  และใส่เข้าไปในประตูบรอนซ์

แสวงสว่างแพรวพราวเปล่งออกมาจากประตูโค้งกลายเป็นรูปประตูแสง  ประตูโค้งครึ่งวงกลมมีแผ่นฐานเป็นบรอนซ์ บนฐานเป็นสัญลักษณ์ระบุว่าในอดีตประตูดวงดาวบรอนซ์สามารถเชื่อมโยงกับประตูดวงดาวบรอนซ์อื่นอีกหกบาน  หนึ่งในนั้นสว่างเป็นเครื่องหมายถึงค่ายทหารใหม่

ปิงกระตุ้นการทำงานของประตูโค้ง ทำให้มันเลื่อนช้าๆ  และเมื่อประตูโค้งถูกผลักไปถึงแท่นที่หมายประตูแสงและแสงสว่างก็สว่างวาบขึ้น

ปิงเข้าไปในประตูแสงโดยไม่ลังเล  และภาพที่ปรากฏต่อหน้าเขาทำให้เขาปลื้มใจทันที

สำเร็จ!