ตอนที่แล้วตอนที่ 11-16 อสูรจ้าวอัคคี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 11-18 โจมตีกำหนดชะตากรรม

ตอนที่ 11-17 ตำแหน่งอุโมงค์ทางเข้า


บนชั้นหกของสุสานเทพเจ้าอสูรจ้าวอัคคีตัวขนาดภูเขาลุกขึ้นเดินบนพื้นหินพลางกวัดแกว่งขวานยักษ์กระหายเลือด ตาทั้งคู่ลุกโชนด้วยความโกรธขณะที่มันคำรามเกรี้ยวกราดทันใดนั้นกระแสลาวาในชั้นที่หกเริ่มเดือดเป็นฟองขึ้น

ลินลี่ย์และสิบสุดยอดฝีมือที่เหลือโฉบไปมาในอากาศมีความรู้สึกไม่ดี

“เราควรจะทำยังไงกันดี?”  โรซารีถามเบาๆ

คนอื่นๆพากันเงียบ

“เราสูญเสียโอกาสดีที่สุดที่มีไปแล้ว จะฆ่าอสูรจ้าวอัคคีให้ได้เป็นครั้งที่สองเป็นเรื่องที่ยากมาก”  สายตาของถูลี่จับจ้องอสูรจ้าวอัคคีแต่ไกล  “ลูเธอร์ฟอร์ด โรซารี, เราทุกคนจะลองดูอีกครั้งถ้ายังเห็นว่าเราจะทำได้สำเร็จ”

ลูเธอร์ฟอร์ดและโรซารีพยักหน้าเล็กน้อย

“เด็กๆ” อสูรจ้าวอัคคีคำรามโกรธเกรี้ยว “พวกเจ้าทุกคน  โจมตีฆ่าพวกมันพร้อมกับข้า”  ขณะที่เขาพูด อสูรจ้าวอัคคีก็แปลงร่างเป็นสีแดงเพลิงเลือนรางมีเสียงดังน่ากลัวขณะที่เขาพุ่งจู่โจมข้างหน้า แม้ว่าอสูรจ้าวอัคคีจะมีร่างกายที่ใหญ่โต แต่ความเร็วของเขาก็รวดเร็วมาก

สิบสุดยอดฝีมือเตรียมตัวพร้อมกัน

“ถอยก่อน ถ่วงเวลาให้โรซารีและคนอื่นๆ ไว้”  เสียงของเดลี่ดังขึ้นในใจของยอดฝีมืออื่น

พลังเวทต้องห้ามมีระดับน่ากลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีขนาดการใช้งานใหญ่ ต้องใช้เวลาที่ดี สิบสุดยอดฝีมือบินถอยหลังด้วยความเร็วสูงเหมือนดาวตกสิบดวง ทุกคนมีความเร็วสูงอยู่แล้วไม่ได้ช้ากว่าอสูรจ้าวอัคคีแต่อย่างใด

“ฮึ่ม!”  อสูรจ้าวอัคคีคำรามด้วยความโกรธสามารถได้ยินได้

“โกรวววว...”ฝูงปีศาจแม็กมามากมายเริ่มกระจายกำลังโอบล้อมพวกเขามาจากทุกมุม

“อย่าปล่อยให้ปีศาจแม็กมาเหล่านี้ล้อมกรอบเราได้  เมื่อความเร็วของเราตกและอสูรจ้าวอัคคีตามได้ทัน  เราจะอยู่ในสภาพที่แย่มาก”  เสียงของเฟนดังขึ้นในใจของของยอดฝีมือ  ยอดฝีมือทุกคนเข้าใจความคิดเช่นนี้ ทันใดนั้นเจ็ดยอดฝีมือชั้นสูงเริ่มใช้ทักษะพิเศษของพวกเขา

พวกเขาต้องปกป้องทั้งสามไว้ในรูปขบวนของพวกเขาและต้องแน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้รับผลกระทบ

“แปลก” ลินลี่ย์บินด้วยความเร็วสูง แต่พบว่าไม่มีปีศาจแม็กมาแม้แต่ตัวเดียวที่เข้ามาใกล้เขา

“ปีศาจแม็กมาทุกตัวกลัวเข้ามาใกล้ลินลี่ย์”  เดลี เฟนและคนอื่นเมื่อเห็นเหตุนี้ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  ทุกคนทำได้แต่เพียงใช้พลังผลักดันให้ปีศาจแม็กมาถอยออกไป

เมื่อเผชิญกับยอดฝีมืออสูรเวทอื่นหรือเจอกับเฟนและเดลี่ ปีศาจแม็กมาอย่างแย่ที่สุดก็บาดเจ็บหนัก ปีศาจแม็กม่าต้องการพักฟื้นและรักษาตัวชั่วขณะ  และพวกมันจะหายดี  แต่เมื่อเจอกับลินลี่ย์..ตราบใดที่หมัดของลินลี่ย์กระทบถูกพวกมัน ร่างของปีศาจแม็กมาจะสลายกลายเป็นผุยผงและพวกมันจะกลายเป็นแย่ยิ่งกว่าตาย

“ลินลี่ย์, คุ้มกันโรซารี!” เสียงของเดลี่ดังขึ้นในใจของลินลี่ย์

“เข้าใจแล้ว” ลินลี่ย์บินเข้าหาโรซารี

ทันใดนั้นไม่มีปีศาจแม็กมากล้าเข้ามาโจมตีโรซารีด้วยเช่นกัน  ตัวใดที่พยายามเข้ามาโจมตีโรซารี ลินลี่ย์จะหายตัวมาอยู่ข้างตัวและปล่อยหมัด  หมัดของลินลี่ย์...ก็คือความตายของปีศาจแม็กมาตัวใดก็ตามที่สัมผัสเข้า

“ฆ่ามนุษย์สตรี”  อสูรจ้าวอัคคีสั่งอย่างบ้าคลั่ง

อสูรจ้าวอัคคีรู้ว่าโรซารีแข็งแกร่งทรงพลังเพียงไหน  อสูรจ้าวอัคคีเป็นสิ่งมีชีวิตธาตุไฟ  ขณะที่โรซารีบังเอิญเป็นดาวข่มของเขา...แม้ว่าเดลีก็ยังเป็นเซียนจอมเวท แต่สำหรับอสูรจ้าวอัคคีการคุกคามของเขายังน้อยกว่าโรซารีมาก

“โรวววว!”  “โรววววว!”  “โรวววว!” ....

ทันใดนั้นปีศาจแม็กมากลุ่มใหญ่กัดฟันและไม่สนใจลินลี่ย์อีกต่อไป คำรามอย่างเดือดดาลพุ่งเข้าโจมตีใส่โรซารี

“ยอดเยี่ยม พวกมันกำลังมา”  ลินลี่ย์หัวเราะลั่นเมื่อเขากวาดตาสีทองเข้มมองดูปีศาจแม็กมามากมายจากนั้นเปลี่ยนสภาพเป็นสายลมวูบหนึ่ง ไม่เพียงแต่ใช้หมัดคู่เท่านั้นแม้แต่สองขาก็ยังหมุนตัวกวาดใส่เป็นระบำแห่งความตายเหมือนกับดาบ  ไม่ว่าอะไรก็ตามที่กระทบกับขาลินลี่ย์จะป่นสลายเป็นผุยผง

“ครืนนน..”

อุณหภูมิลดฮวบทันทีแม่น้ำลาวาเดือดก่อนนี้หายไปเหลือแต่หินแบนราบ แม้แต่หินสีแดงเข้มก็เปลี่ยนเป็นสีดำ เกล็ดน้ำแข็งและน้ำแข็งนับไม่ถ้วนเทลงมาจากท้องฟ้ากินบริเวณรอบตัวอสูรจ้าวอัคคีหลายกิโลเมตร

เวทต้องห้ามธาตุน้ำ– ศูนย์สัมบูรณ์!

“โรววววว!”  ร่างของอสูรจ้าวอัคคีเต็มไปด้วยเกล็ดน้ำแข็งเช่นกัน แต่จากนั้นมันเปล่งเสียงตวาด  ร่างของมันซึ่งเปลี่ยนเป็นหินสีดำเทาเริ่มค่อยๆ กลับเป็นสีแดง ขณะที่ชั้นน้ำแข็งที่ปกคลุมอยู่เริ่มละลายช้าๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้ทุกคนรู้สึกแย่

“วิญญาณของเขาไม่ได้รับผลกระทบ”  หน้าของโรซารีเปลี่ยน  เวทต้องห้าม ‘ศูนย์สัมบูรณ์’ ยังมีผลที่สองโจมตีที่วิญญาณ ก่อนหน้านี้ ครั้งแรกที่พวกเขาใช้ออกอสูรจ้าวอัคคียังรู้สึกมึนงงเนื่องจากการโจมตีที่วิญญาณของเขา แต่ครั้งนี้อสูรจ้าวอัคคีไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย

“บึ้ม..”

พลังงานที่มองไม่เห็นระเบิดออกมาจากเดลี่โจมตีใส่อสูรจ้าวอัคคีได้เร็วอย่างน่าประหลาดใจ ทันใดนั้นมันพุ่งเข้าไปในร่างของอสูรจ้าวอัคคี  เดลี่เซียนจอมเวทธาตุแสงมีทักษะทางโจมตีวิญญาณ

อสูรจ้าวอัคคีที่อาละวาดชะงักทันที

“ดี!”  ตาของเฟน, ถูลี่และคนอื่นเป็นประกาย

“ลูเธอร์ฟอร์ด” ถูลี่เรียก

ประกายแสงฉายผ่านหน้าที่ดุร้ายของลูเธอร์ฟอร์ดและฝ่ามือของเขามีแสงสีน้ำเงินคลุมไว้ทั้งหมด ทุกคนที่อยู่ใกล้ลูเธอร์ฟอร์ดไม่สามารถรู้สึกได้ได้ถึงร่องรอยความเย็นแม้แต่น้อย  เพราะลูเธอร์ฟอร์ดถึงระดับสุดยอดในการควบคุมพลังเยือกแข็งของกฎธาตุน้ำ

แต่ทันใดนั้นอสูรจ้าวอัคคีมีปีศาจแม็กมาปรากฏตัวออกมาทันทีคอยบุกจู่โจมใส่ลูเธอร์ฟอร์ดคอยขัดขวางเขาอย่างต่อเนื่อง

เหมือนกับสายฟ้าสีน้ำเงินลูเธอร์ฟอร์ดหลบผ่านปีศาจแม็กมาได้มากกว่าครึ่งหนึ่ง ปีศาจแม็กมาทั้งสองที่บุกเข้ามาขัดขวางกลายเป็นก้อนน้ำแข็งทันทีและมีเสียงแตกดังขึ้น อสูรแม็กมาทั้งสองแตกกลายเป็นกองน้ำแข็งทันที

“ตาย”  ลูเธอร์ฟอร์ดเข้าไปจนถึงตัวอสูรจ้าวอัคคี  และเขาจู่โจมด้วยฝ่ามือทั้งคู่

“ควั่บ!” ร่างที่ใหญ่โตมหึมาของอสูรจ้าวอัคคีถอยหลังด้วยความเร็วสูงทันที  ขณะเดียวกันขวานยักษ์กระหายเลือดในมือของเขาส่องแสงสีแดงเข้มเจิดจ้าขณะที่มันฟันขวานใส่หัวลูเธอร์ฟอร์ด ความของการฟันครั้งนี้รวดเร็วมากและความเร็วเพิ่มขึ้นรวดเร็วอย่างน่าประหลาด

แม้ว่าความเร็วในการบินของอสูรจ้าวอัคคีจะต่ำกว่าของลูเธอร์ฟอร์ดก็ตาม  แต่ความเร็วในการกวัดแกว่งขวานยักษ์กระหายเลือดรวดเร็วน่ากลัว

“ระวัง!”  ลินลี่ย์ เดลี่ เฟนและยอดฝีมือคนอื่นกังวลมากขึ้น

“อ๊า...” ลูเธอร์ฟอร์ดเงยหน้าขึ้นและเห็นแสงแช่แข็งของขวานยักษ์ฟันลงมาที่เขา  เขารู้สึกหวาดกลัวใจสั่นสะท้าน  เขาไม่มีโอกาสได้วิ่งหรือหนี ดังนั้นทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือคำรามด้วยความโกรธประกบมือป้องกันรับป้องกันขวานไว้

ใช้ฝ่ามือต้านขวานยักษ์กระหายเลือด!

ทั้งสองนั้นไม่อาจเทียบกันได้เลย

“แคล้ง!”  เสียงของโลหะได้ยินชัด  และร่างของลูเธอร์ฟอร์ดปลิวถอยหลังเหมือนกับดาวตก แต่ครั้งนี้อสูรจ้าวอัคคีไม่รีบตามต่อเพื่อโจมตีพวกเขา  เขายืนอยู่กับที่หัวเราะเสียงดัง

“ลูเธอร์ฟอร์ด” ถูลี่และคนอื่นรีบเข้าไปรับตัวเขาไว้ได้

หน้าของลูเธอร์ฟอร์ดซีดขาว  แขนของเขาตั้งแต่ศอกหายไปหมด  แต่สิ่งที่แปลกก็คือ ไม่มีรอยถูกตัด  แขน  แต่มันหายไปเลยอย่างสิ้นเชิง ไหล่ของเขาและเสื้อผ้าของเขามีรอยฉีกและเปื้อนเลือด

“อย่าแตะต้องขวานนั้น  ขวานนั้นแปลกและน่ากลัวมาก”  ลูเธอร์ฟอร์ดพูด  ตลอดทั้งตัวสั่นเทิ้ม

เดลี่รีบเหยียดมือของเขาและยิงแสงระยิบระยับไปคลุมทั้งตัวของลูเธอร์ฟอร์ด แผลของลูเธอร์ฟอร์ดเริ่มสมานตัวรวดเร็วน่าประหลาดใจและแขนทั้งสองที่หายไปเริ่มงอกมาอย่างรวดเร็ว

“ฮ่าฮ่า ตลก ตลกจริงๆ” อสูรจ้าวอัคคีเริ่มหัวเราะลั่น

“อสูรจ้าวอัคคีกำลังหยอกล้อเรา”  เดลี่ขมวดคิ้ว

ลินลี่ย์มองดูอสูรจ้าวอัคคีเช่นกัน  อสูรจ้าวอัคคีกำลังหยอกล้อกับพวกเขาจริงๆ  บางทีตอนแรกที่เขาโกรธอาจเป็นการเสแสร้งแกล้งกระทำก็ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งลินลี่ย์มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งว่า  “ตอนที่เมื่ออสูรจ้าวอัคคีถูกพลังจิตของเดลี่โจมตี  อาจเป็นการเสแสร้งแกล้งทำก็ได้ มิฉะนั้นมันคงมีความมั่นใจมากว่าเขาสามารถฟื้นตัวได้ทันและโจมตีใส่ลูเธอร์ฟอร์ดในช่วงเวลาที่สำคัญ เขาจะไม่ได้ครอบครองโอกาสนี้ได้อย่างสมบูรณ์เต็มที่ ป้องกันลูเธอร์ฟอร์ดมีโอกาสหนีได้”

“ฮ่าฮ่า...” เสียงหัวเราะดังสนั่นของอสูรจ้าวอัคคีสะท้านไปทั่วโลกชั้นหก  “ตลก ตลกจริงๆ  พวกเจ้าประหลาดใจจริงๆหรือ?”

“ความจริงครั้งแรกที่พวกเจ้าโจมตีข้า  เจ้ามีโอกาสฆ่าข้าได้ อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเพราะข้ามั่นใจตัวเองเกินไป”   อสูรจ้าวอัคคีจ้องมองกลุ่มมนุษย์ที่บินฉวัดเฉวนในกลางอากาศ  “พลังจิตโจมตีน่ะหรือ?  เรื่องพลังจิตวิญญาณ  ของข้าก็ทรงพลังอยู่แล้ว  นอกจากนี้ ข้ายังมีขวานกระหายเลือด”

อสูรจ้าวอัคคีมองดูขวานยักษ์ในมือของเขา  “นี่คืออาวุธชั้นเทพ แค่อาศัยชื่อว่ากระหายเลือดข้าก็เข้าสู่สภาวะกระหายเลือดได้ ในสภาพนี้พลังโจมตีวิญญาณของเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้แม้แต่น้อย”

เดลี่และลินลี่ย์มองหน้ากันเอง

“น่ากลัว” ทุกคนรู้สึกว่าสถานการณ์อึมครึม

“เดิมทีข้าตั้งใจจะไว้ชีวิตเจ้าสักคนหรือสองคน  แต่ตอนนี้...” ร่างของอสูรจ้าวอัคคเริ่มเปล่งแสงกระหายเลือดสีแดง  “พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย”  ขณะที่เขาพูดจบ ร่างของอสูรจ้าวอัคคีมีเสียงดังแครกๆออกมาอย่างต่อเนื่อง

ร่างของอสูรจ้าวอัคคีหดขนาดลง!

ร่างอสูรจ้าวอัคคีเดิมสูงถึงร้อยเมตรมีเปลวเพลิงสีแดงคลุมรอบ  ในไม่ช้า.

ก็เปลี่ยนแปลงจากขนาดร้อยเมตรลดเหลือขนาดไม่กี่สิบเมตร

ตอนนี้ร่างของอสูรจ้าวอัคคีคลุมเต็มไปด้วยแสงสีแดงและกลิ่นอายของมันกลายเป็นน่ากลัวมากยิ่งขึ้น

“ข้าไม่ได้อยู่ในร่างสำหรับสู้รบมานานแล้ว” ขวานกระหายเลือดของอสูรจ้าวอัคคีลดขนาดลงมามากกว่าครึ่งเช่นกัน  ความจริงนี่คืออาวุธสมบัติเทพ

“ทุกคน, ระวัง” สิบยอดฝีมือทุกคนรู้สึกว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นเหตุที่อันตรายมาก  สำหรับตอนนี้ พวกเขาไม่มั่นใจเลยว่าจะรับมือกับจ้าวอัคคีได้ยังไง

“วูบบบ!”

ร่างของอสูรจ้าวอัคคีกระพริบแปลงเป็นแนวแสงสีแดงน่ากลัวพุ่งตัดอากาศ ไวมากจนเขาเทียบได้กับเฟน  ในเรื่องความเร็ว  ในแง่ความเร็ว เฟนบีบีและเดลี่ไวที่สุดในบรรดาเซียนทั้งสิบ ขณะที่คนอื่นๆ มีระดับความเร็วที่ต่ำลงมา

แสงสีแดงน่ากลัวพุ่งเข้าหาถูกลี่

ถูลี่ไม่สามารถหลบได้ทันเวลา

“ทำลาย!”  หน้าของถูลี่โหดเหี้ยม  เขาคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว  กระแทกหมัดทั้งสองออก

“แคล้ง!”

แขนทั้งสองของถูลี่ระเบิดขาดและตัวเขาเองถูกกระแทกกระเด็นกลับไปราวกับดาวตก โลหิตกระเซ็นไปทุกที่จากแรงปะทะที่รุนแรง ถูลี่ยอดฝีมือเซียนชั้นสูง มีพลังโจมตียิ่งใหญ่ที่สุดถูกฟาดโจมตีครั้งเดียวในสภาพที่เป็นหรือตายไม่มีใครทราบ

ขณะนี้เองลินลี่ย์และพวกยอดฝีมือเซียนชั้นสูงที่เหลืออีกเก้าคนหนีไปอยู่ในตำแหน่งที่ห่างไกล

ร่างของเดลี่เปลี่ยนเป็นแสงและเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเพื่อตามหาฮิกกินสันและคนอื่น  “พวกเจ้าหาทางออกพบหรือยัง?” ฮิกกินสันและเซียนอีกยี่สิบคนกำลังหาทางออกไปชั้นที่เจ็ดตลอดเวลา

“ยังหาไม่พบ” ฮิกกินสันทั้งตกใจและจนใจ

“ทางออกหรือ? ฮ่าฮ่า...”  ขวานยักษ์พุ่งผ่านกลุ่มของเดลี่  และเดลี่คว้าตัวฮิกกินสันหลบวับได้ทัน

โลหิตกระจายไปทุกที่  และอสูรเวทกับเซียนชาวมนุษย์อีกสองคนขาดสองท่อนทันที  ศพของพวกเขาร่วงลงจากท้องฟ้า  ศพของอสูรเวทหล่นลงพื้นหิน  ขณะที่ศพของเซียนมนุษย์สองคนร่วงลงไปในแม่น้ำลาวา

เฟนที่อยู่ในที่ไกลสีหน้าเปลี่ยน  “น้องหก!”

“เจ้าไม่มีทางหาอุโมงค์ทางออกเจอแน่”  จ้าวอัคคีโฉบอยู่ในอากาศมีเพลิงสีแดงคลุมรอบตัวกำลังหัวเราะลั่น  “ทางออกไปชั้นที่เจ็ดความจริงอยู่ในใจกลางของชั้นที่หกแต่ข้ามีเด็กๆ ของข้าคอยปกป้องไว้ และพวกเขาก็ป้องกันไว้เต็มที่แล้วถ้าพวกเจ้าต้องการเข้าไปในชั้นที่เจ็ด พวกเจ้าจะต้องฆ่าเด็กๆ ของข้ามากเกินกว่าหนึ่งพัน”

ลินลี่ย์และยอดฝีมืออื่นๆรู้สึกใจสั่นสะท้าน

“เกินกว่าพัน” ลินลี่ย์และบีบีต่างมองหน้ากันเอง

“พี่ใหญ่, ต่อให้ข้าบุกโจมตี อย่างมากก็ฆ่าได้สิบก่อนที่จ้าวอัคคีจะเข้าไปถึงที่ทางออกอีกครั้ง”  บีบีตระหนักได้ว่าสถานการเลวร้ายเพียงไหน

ความเร็วของจ้าวอัคคีนี้เทียบได้กับบีบีและเฟน  แต่พลังโจมตีของเขา... ทรงพลังที่สุดในพวกเขา  ถูลี่ก็ยังห่างจากการเป็นคู่ต่อสู้ของเขา  ถ้าพวกเขายังสู้ต่อไปอย่างนี้ จะไม่มียอดฝีมือแม้แต่คนเดียวรอดอยู่ได้

“ปีศาจแม็กมามีมากขนาดนั้นได้ยังไง?”  ลินลี่ย์มองดูเดลี่

จากสิ่งที่เดลี่พูดโดยรวม  ควรจะมีปีศาจแม็กมาที่ชั้นหกนี้ระดับพัน  เดลี่มองดูลินลี่ย์  “ลินลี่ย์สามพันปีที่แล้ว  เราถูกเล่นงานตอบโต้ทันทีที่เราเข้าสู่ชั้นหก  หนึ่งพันเป็นแค่การประมาณการของเรา”

ลินลี่ย์พูดไม่ออก

“ท่านเดลี่ ช่วยข้าหน่อย”  ทันใดนั้นลินลี่ย์สูดหายใจลึกและพูดเบาๆกับเดลี่

“หืม?” เดลี่มองดูลินลี่ย์ด้วยความประหลาดใจ

“นี่คือพลังโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของข้า  ถ้ายังใช้ไม่ได้..อย่างนั้นค่อยพยายามหาทางหนีไปจากชั้นหก” เพียงเขาพลิกมือ ลินลี่ย์ดึงดาบหนักอดาแมนเทียมมาถือไว้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด