บทที่ 495 ข้ามกาลเวลา
บทที่ 495 ข้ามกาลเวลา “ก็พวกเรา...ตอนนี้โถงสุ่ยเกาพัฒนาเป็นไปได้ด้วยดีราวกับมีลมที่คอยเกื้อหนุน ด้วยการคงอยู่ของท่าน จะมีสิ่งใดที่มาทัดทานพวกเราได้” หลิวเฟิงพูดพลางดึงแขนเจียงหยวนเอาไว้อย่างแนบชิด ก่อนจะพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม “แล้ว...นี่เจ้าจะกอดข้าทำไมเนี่ย” เจียงหยวนรีบดึงแขนของตนออกมาจากการสวมกอดขอ...
