ตอนที่แล้วChapter 23 ผู้อาวุโสเย่ค่ดเจ๋ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 25 คำท้าจากเซี่ยอี้ซวน!

Chapter 24 ฝึกกับเจ้าสำนัก


ในไม่ช้า ความวุ่นวายก็ดึงดูดความสนใจของฮั่นหยูดูเหมือนเธอจะแปลกใจเล็กน้อยที่มีคนมากมายมารวมตัวกัน

“ทำไมพวกคุณทั้งหมดอยู่ที่นี่”

หลังจากเห็นห้องแล้ว ดวงตาของฮั่นหยูก็แสดงความประหลาดใจ แต่หลังจากนั้นเธอก็แสดงท่าทีเข้าใจ

เมื่อเห็นว่าฮั่นหยูไม่แปลกใจ คนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “เจ้าสำนัก ท่านไม่แปลกใจเหรอ? ผู้อาวุโสเย่ฝังผนังและปูพื้นด้วยคริสตรัลโมราน้ำแข็ง”

“คุณหมายถึงพวกนี้น่ะหรอ?”

ฮั่นหยูดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง และสิ่งที่เธอพูดจะทำให้คนอื่นตกใจ “ก่อนหน้านี้ เขาร้อยคริสตัลโมราน้ำแข็งและใช้มันเป็นม่านลูกปัด และเขายังใส่มันบนผลไม้ด้วย”

ใส่บนผลไม้!

ทุกคนอ้าปากค้าง คริสตรัลโมราน้ำแข็งที่ล้ำค่าและหายากเช่นนี้มีประโยชน์ต่อเย่ซวนไหม?

เราต้องรู้ว่าแม้แต่พืชและยาทางวิญญาณที่มีค่าที่สุดก็ไม่คุ้มค่าที่จะใช้กับคริสตรัลโมราน้ำแข็ง ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไป โลกคงวุ่นวายน่าดู

แม้แต่คนที่มีตระกูลที่มีอำนาจและภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาก็ยังไม่กล้าทำเช่นนี้ แต่สำหรับเย่ซวนมันเป็นเรื่องธรรมดา

ไม่น่าแปลกใจที่ฮั่นหยูไม่แปลกใจที่เห็นห้องที่เต็มไปด้วยคริสตรัลโมราน้ำแข็งเธอได้เห็นบางสิ่งที่ไร้สาระยิ่งกว่านั้น

การแสดงออกของทุกคนซับซ้อนมาก

“มันไม่มีอะไรพิเศษ”เย่ซวนกล่าวอย่างเมินเฉย

“ดูการแสดงออกของพวกคุณสิ ฉันจะให้มันกับพวกคุณแต่ละคน คนละ 1 อันในอนาคตแน่นอน”

คนละ 1 อัน!

หากเป็นคนอื่น พวกเขาจะคิดว่าเขาโม้และล้อเล่นอย่างแน่นอน แต่ถ้าเป็นเย่ ซวน...

ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าเขามีพลังและความกล้าหาญที่จะทำเช่นนั้น! เมื่อฟังน้ำเสียงและทัศนคติของเขา พวกเขารู้สึกว่าคริสตรัลโมราน้ำแข็งนั้นไร้ค่าจริงๆ

ทุกคนรู้สึกเจ็บเล็กน้อยที่หน้าอกราวกับถูกธนูยิง ทัศนคตินี้อาจเป็นความแตกต่างระหว่างเขา แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกสดชื่นเล็กน้อย

มันอาจเป็นสมบัติที่มีค่านับหมื่นทองและหายากในสายตาของผู้อื่น แต่สามารถเห็นได้ทุกที่ในสำนักไท่ชิงเหมือนกะหล่ำปลี

“แม้ว่าฉันจะรู้สึกว่าเป็นการสิ้นเปลืองสมบัติสวรรค์มาก แต่ฉันก็ยังรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด”

“ฉันรู้สึกเหมือนกัน...”

ครู่หนึ่ง ทุกคนมองไปที่เย่ซวนด้วยความเคารพมากยิ่งขึ้น

“ยังไงก็ตามเจ้าสำนักมีอะไรที่คุณต้องการไหม”

ดวงตาของฮั่นหยูตกลงไปที่เย่ซวน“นายไม่ได้บอกว่านายต้องการฝึกฝนเทคนิคร่างกายของนายเหรอ? มันบังเอิญมากที่แนวป้องกันภูเขาอันยิ่งใหญ่เสร็จสมบูรณ์แล้ว และไม่มีอะไรให้ทำอีกแล้ว ทำไมเราไม่ฝึกตอนนี้ล่ะ”

เจ้าสำนักต้องการฝึกฝนเทคนิคร่างกายกับเย่ซวน!

เด็กสารเลวคนนี้ทำอะไรถึงได้ได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากเจ้าสำนัก? เซี่ยอี้ซวนเริ่มอิจฉา

ทั้งสองคนมาถึงลานฝึก ผู้อาวุโสและศิษย์คนอื่นๆ ไม่ได้ออกไป ดังนั้นพวกเขาจึงทำหน้าที่เป็นผู้ชมที่ดี ได้เวลาสังเกตและเรียนรู้แล้ว

"เริ่มกันเลย!"

ฮั่นหยูไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งของเธอเพื่อปูทางให้เขา แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ต้องประหลาดใจที่เห็นเย่ซวน ในเวลาเพียงไม่กี่วันเขาก็เชี่ยวชาญแล้ว ถ้าเขามีเวลามากกว่านี้ เขาจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน

ต้องรู้ว่าแม้แต่ในอาณาจักรเบื้องบน เทคนิคนี้ก็เป็นเรื่องยากสำหรับคนธรรมดาที่จะฝึกฝน แม้ว่าจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับหรือการฝึกฝน แต่ก็ต้องการพรสวรรค์และเกณฑ์ที่สูงมาก ผู้มีอำนาจบางคนไม่มีโอกาสฝึกฝนวิชาร่างกายชั้นยอดนี้ด้วยซ้ำเพราะพวกเขาขาดความฉลาด

เดิมทีเธอคิดว่าเย่ซวนต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองสามปีจึงจะสามารถเริ่มต้นได้ แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเล็กน้อยสำหรับฮั่นหยู

ร่างของฮั่นหยูลอยเหมือนนางฟ้าจากสวรรค์ชั้นที่เก้า ทุกการเคลื่อนไหวของเธอช่างสง่างามราวกับไม่เป็นความจริง

เนื่องจากเป็นการชี้นำ จึงเลี่ยงไม่ได้ที่ทั้งสองจะสัมผัสกัน ขณะที่พวกเขาสัมผัสกัน ราวกับว่าแม้แต่ลมหายใจของพวกเขาก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เผยให้เห็นความใกล้ชิดที่ไม่อาจบรรยายได้ ราวกับว่าพวกเขากำลังจะจูบกัน

ฮั่นหยูนั้นสูงส่งและทรงพลังมาโดยตลอด และเธอก็ต้องชี้แนะเย่ซวนด้วย

ในทางกลับกันฮั่นหยูรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่คำพูดนั้นได้ถูกพูดไปแล้ว และมันก็เป็นสิ่งที่เธอสัญญากับเย่ซวนมาก่อน ดังนั้นจึงไม่ดีที่จะกลับไปพูดคำของเธอ เธอทำได้เพียงพูดเบาๆว่า “อย่าเข้ามาใกล้นักสิ”

ดวงตาของเย่ซวนมีรอยยิ้มซุกซน และเขาพูดราวกับว่าเขาไม่เข้าใจ คุณพูดอะไรกันเจ้าสำนัก? ถ้าไม่เข้าใกล้จะสอนเทคนิคร่างกายยังไง? นอกจากนี้คุณเจ้าสำนักสัญญาว่าจะต่อสู้กับฉันนี่”

หลังจากเมื่อพูดอย่างนั้น เขาจงใจเป่าหูของฮั่นหยู

หูที่ขาวราวกับหิมะของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และสีแดงก็แผ่กระจายออกไป มันสวยงามมาก

มีเพียงเย่ซวนเท่านั้นที่สามารถเห็นความรู้สึกรักใคร่ที่สัมผัสได้

รูม่านตาของฮั่นหยูหดตัว และเธอก็ห่างจากเขาอย่างรวดเร็วราวกับผีเสื้อเต้นระบำ เธอยังคงดูเย็นชาและหยิ่งยโส แต่การหายใจที่ผิดปกติของเธอได้ทรยศต่อความรู้สึกที่แท้จริงของเธอแล้ว

"นาย!"

ฮั่นหยูต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่รู้ว่าเย่ซวนตั้งใจหรือไม่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเธอก็พูดได้เพียงว่า “มาฝึกกันดีๆเถอะนะ!”

“เทคนิคร่างกายที่เรียกว่าไม่เพียงแต่ต้องมีรูปแบบที่คล้ายคลึงกันเท่านั้น แต่ยังต้องมีจิตวิญญาณด้วย มีเพียงการเข้าใจถึงแก่นแท้ของมันเท่านั้นจึงสามารถใช้พลังอันยิ่งใหญ่ที่สุดของจิตวิญญาณที่ซ่อนอยู่ได้”

ขณะที่เธอพูดจบฮั่นหยูก็หายตัวไปจากจุดที่เธอยืนอยู่ เธอช่างเหมือนนางฟ้าจากฟากฟ้าที่โบยบินไปกับสายลมจริงๆ ทุกคนตกตะลึง

“เจ้าสำนักหายไปในอากาศ!”

มีเพียงผู้อาวุโสที่มีระดับพลังยุทธ์ที่เหมาะสมเท่านั้นที่สามารถเข้าใจเทคนิคนี้ได้ พวกเขาเบิกตากว้างและพูดอย่างไม่เชื่อสายตาว่า

“เจ้าสำนักไม่ได้หายไป แค่ความเร็วของเธอเร็วเกินไป ทำให้เกิดภาพลวงตาในสายตาของเรา นั่นเป็นเหตุผลที่เราเข้าใจผิดคิดว่าเธอหายตัวไป”

เย่ซวนเข้าใจทันที เขาจดจ่อและสงบลงราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงเสียงลมที่พึมพำ เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เส้นใยโปร่งใสจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา ตามเส้นทางเหล่านี้ พวกมันคือทิศทางที่ลมเคลื่อนเข้ามา!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด