70

บทที่ 70

“ห๊ะ !!ยอมแพ้ !?นี่มันหมายความว่ายังไง ….!?” ยองชาน ที่ทำหน้าที่เป็น อัลเลย์บอส โพล่งออกมาด้วยความสับสน

‘ฮยอนอู นายกำลังคิดอะไรอยู่’

ฮยอนอู ควรรออยู่บนเวทีเงียบ ๆ ต่อไปไม่ใช่เหรอหากเขาต้องการให้ ยองชาน ดำเนินรายการต่อ !?ทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้

“หลังจากเอาชนะมาได้สองครั้ง คุณต้องการสละสิทธิ์ในครั้งที่สามเพื่อพักฟื้นร่างกายเหรอครับ !?”

“ใช่ครับ ตามนั้นเลย นอกจากนี้ผมมีอะไรอยากจะคุยกับคุณสักหน่อย”

“เข้าใจแล้วครับ แต่ผมคงต้องขอความคิดเห็นจากคนอื่น ๆ ก่อนว่าจะยอมให้คุณสละสิทธิ์ไหม !!มีใครคัดค้านการสละสิทธิ์ของ โรแมนติคแอสซาซิน ไหมครับ !?” ยองชาน พูดพร้อมกับกวาดสายตาไปที่ข้างเวที

เคาท์เตส พยักหน้าเบา ๆ, โมอาย ยกมือขึ้นแสดงถึงการยอมรับ ส่วนคนอื่น ๆ ไม่ได้คัดค้านเช่นกัน

“ถ้างั้น โรแมนติคแอสซาซิน จะลงจากเวทีโดยเป็นถือเป็นการแพ้หนึ่งครั้ง จำไว้นะครับว่าหากแพ้สามครั้งคุณจะสูญเสียสถานะของหน้ากากนักสู้ และจะต้องถอดหน้ากากเพื่อเปิดเผยตัวตนของคุณ” ยองชาน ดำเนินรายการต่ออย่างคล่องแคล่ว

เขาเป็นสตรีมเมอร์ชื่อดังของเกาหลีที่ใช้ชื่อว่า อาร์กอน อย่างเต็มภาคภูมิอย่างแท้จริง

‘ฉันควรให้ ยองชาน มารับหน้าที่พิธีกรรายการต่อไปดีไหม !?’ นี่คือความคิดในใจของ ฮยอนอู ขณะที่เขาลงจากเวที

ขณะเดียวกัน ยองชาน ก็รู้สึกขนลุกไปทั่วตัวด้วยลางสังหรณ์แปลก ๆ

.....

การแข่งขันดำเนินต่อไป ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ระหว่าง แอนโดรเมด้า พรีเดเตอร์ และ โมอาย มันค่อนข้างตรงไปตรงมาเนื่องจากเป็นการซัดกันด้วยหมัดลุ่น ๆ เพียงอย่างเดียว

-นี่สินะการต่อสู้ ซัดกันไม่ลืมหูลืมตาเลย

-ดาบและเวทมนตร์ยอดเยี่ยมก็จริง แต่กำปั้นเปล่า ๆ นี่แหละคือที่สุด

-นี่มันไม่เหมือนกับสุนัขกัดกันข้างบ้านใช่ไหม !?

การต่อสู้เป็นไปอย่างเรียบง่าย และเข้าใจได้ทันทีที่เห็น โมอาย ใช้ร่างกายสูงใหญ่ของเขาเข้าปะทะกับคู่ต่อสู้โดยตรง ขณะเดียวกัน พรีเดเตอร์ ที่มีร่างกายเล็กกว่าก็ใช้ความได้เปรียบด้านความเร็วเข้าต่อสู้ แต่สิ่งนี้ก็ทำให้ผู้ชมยากจะคาดเดาตัวตนของพวกเขาได้ในเวลาเดียวกัน

ท้ายที่สุดแล้วการต่อสู้ที่บ้าระห่ำครั้งนี้ก็จบลงด้วยชัยชนะของ โมอาย แต่น่าเสียดายที่เขาต้องพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งที่สองให้กับ จอง ฮันแบค หรือหน้ากากซูเปอร์แมน จากนั้น จอง ฮันแบค ก็ยังเก็บชัยชนะครั้งที่สองไปได้จากหน้ากากโจ๊กเกอร์ หรือก็คือ อิจิโนะ ต่อจากนั้นเขาก็พ่ายแพ้ให้กับ เรน่า และต้องลงมาจากเวทีด้วยสถิติ ชนะ 2 แพ้ 2 นั่นหมายความว่าหากเขาพ่ายแพ้อีกครั้ง เขาจะต้องถูกถอดหน้ากากเป็นคนแรกในสัปดาห์นี้

ในเวลาเดียวกัน เหล่าผู้ชมต่างก็โหยหาการต่อสู้ของ โรแมนติคแอสซาซิน ด้วยทักษะที่แตกต่าง และเป็นเอกลักษณ์ มันทำให้ตัวตนของเขาน่าหลงใหลมากกว่าใคร ๆ ทั้งหมด

-ทำไม โรแมนติคแอสซาซิน ถึงยังไม่ออกมา !?

-ฉันอยากดูเขาสู้อีกครั้ง

-เขาบอกว่าเขาอยากพักสัก 30 นาที แต่นี่มันก็เลยมาเป็นชั่วโมงแล้ว

ขณะนั้น โรแมนติคแอสซาซิน หรือก็คือ ฮยอนอู ก็ลุกขึ้นยืนจากที่นั่งของตัวเอง

‘ฉันต้องกลับขึ้นไปบนเวทีอีกครั้งหากต้องการบดขยี้ จอง ฮันแบค อีกครั้ง’

เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครอยากสู้กับ เรน่า สถานการณ์นี้เกิดขึ้นมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อต้นชั่วโมงที่แล้ว

‘เรน่า ไม่ใช่คนโง่ เธอจะไม่พลาดแบบเดิมซ้ำสอง ฉันคงต้องปรับเปลี่ยนอะไรนิดหน่อยล่ะนะเพื่อจะจัดการกับเธอ’

เพื่อที่จะได้ต่อสู้กับ จอง ฮันแบค อีกครั้ง เขาไม่สามารถเอาชนะ เรน่า ด้วยพลังทั้งหมดได้ เขาจะต้องทำให้ตัวเองชนะโดยบังเอิญ หรือเพราะโชคช่วย แต่ปัญหาก็คือ เรน่า ไม่ใช่คนที่จะจัดการได้ง่าย ในฐานะหนึ่งในสิบอันดับแรกของโคลอสเซียม เป็นเรื่องยากที่เธอจะแพ้ให้กับคู่ต่อสู้คนเดิมอีกครั้ง

ทันใดนั้นเสียงนับถอยหลังของ ยองชาน ก็ดังขึ้น “ผมจะนับถอยหลัง 30 วิ แล้วนะครับ 30 ... 29 ... 28 ...”

“ไม่ต้องนับหรอก” ฮยอนอู พูดพร้อมกับเดินขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง

.....

“ครั้งก่อนฉันแพ้เพราะความประมาท แต่ฉันรับรองได้เลยว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกครั้ง”

“ใครจะรู้ !?แพ้ครั้งแรกไปแล้ว อาจจะแพ้ครั้งที่สองอีกก็ได้ ...”

“งั้นมาลองดูกัน !!” เรน่า จ้องเขม็งไปยัง ฮยอนอู

“เอาล่ะ นี่จะเป็นการต่อสู้ระหว่าง เคาท์เตส ที่ชนะมาแล้วสองครั้ง แพ้หนึ่งครั้ง กับ โรแมนติคแอสซาซิน ที่ชนะมาแล้วสองครั้ง แพ้หนึ่งครั้ง การต่อสู้ครั้งนี้หากใครเป็นฝ่ายชนะ จะมีโอกาสได้ท้าชิงกับราชันหน้ากากของสัปดาห์ที่แล้ว ... เรามาเริ่มกันเลย !!” ยองชาน ประกาศ

[เคาท์เตสโฮสเตส VS โรแมนติคแอสซาซิน ]

‘ฉันจะไม่ประมาท’

เรน่า พ่ายแพ้เพราะความประมาทเลินเล่อของตัวเองในครั้งที่แล้ว แต่ในครั้งนี้หลังจากที่ได้รับรู้ถึงความสามารถคร่าวของ โรแมนติคแอสซาซิน มาแล้ว มันก็ทำให้เธอมั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะเขาได้

ฮยอนอู จับตาดูการเคลื่อนไหวของ เรน่า อย่างเงียบ ๆ ราวกับกำลังเตรียมอะไรบางอย่าง

‘ทังอี ฉันคงต้องพึ่งนายแล้ว’

พูดให้ถูกก็คือเขากำลังมองไปที่ ทังอี ที่อยู่ตรงโต๊ะกรรมการมากกว่า ทังอี เปรียบเหมือนสัญลักษณ์ของ อัลเลย์บอส และรายการศึกราชันหน้ากากก็ถูกสร้างขึ้นโดย อัลเลย์บอส ดังนั้น ไม่มีทางเลยที่ ทังอี จะไม่ปรากฏตัวในรายการนี้

[คุณได้รับบัพจิตวิญญาณแห่งหมี ]

[ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ]

[ความอึดเพิ่มขึ้น ]

[คุณได้รับบัพคำอวยพรแห่งป่า ]

[พลังป้องกันเพิ่มขึ้น ]

[อัตราฟื้นฟูเพิ่มขึ้น ]

ทังอี ไม่ได้ทรยศต่อความคาดหวังของ ฮยอนอู ทันทีที่เขาสบตากับ ฮยอนอู เขาก็ใช้สกิลบัพให้กับผู้เป็นเจ้านายของเขาทันที

‘ชนะให้ได้นะนายท่าน’

ฮยอนอู รู้สึกดีอย่างมากเมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นหลังจากได้รับบัพของ ทังอี

[ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงาน ]

[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[ค่าสถานะ จิตวิญญาณต่อสู้ ทำให้ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[คู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าคุณ ]

[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[ความคิดของฆาตกรทำงาน ]

[ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 15%]

‘เยี่ยม’

ฮยอนอู ชื่นชอบความรู้สึกแบบนี้อย่างมาก มันทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองจะบินได้ด้วยซ้ำ โดยเฉพาะสกิลความคิดของฆาตกรที่เป็นสกิลของถุงมือที่ได้รับมาจากเผ่าคนแคระ มันเป็นสกิลที่ทำให้ค่าสถานะทั้งหมดของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

‘เท่านี้น่าจะพอแล้ว’

ฮยอนอู มั่นใจอย่างมาก ด้วยสกิลบัพและสกิลติดตัวที่ใช้ออกมาในตอนนี้มันน่าจะเพียงพอที่จะทำให้เขาเอาชนะ เรน่า ได้แล้ว นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้เขามีความมั่นใจแบบนี้ก็คือ ค่าสถานะทั้งหมดที่ได้รับจากบัพของ ทังอี นั้นสูงกว่าเดิมมากเนื่องจากค่าความชื่นชอบของ ทังอี ที่มีต่อเขาเพิ่มขึ้น

‘นอกจากนี้ ฉันรู้จัก เรน่า แต่ เรน่า ไม่รู้จักฉัน’

นี่เป็นเหตุผลที่ใหญ่ที่สุด ทำไมก่อนหน้านี้ เรน่า ถึงพ่ายแพ้ให้กับ ฮยอนอู !?เหตุผลหลัก ๆ เลยก็คือเธอไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถของ ฮยอนอู อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับ เรน่า

‘ถึงมันจะน่าอายไปหน่อยก็เถอะนะ’

ฮยอนอู วิเคราะห์วีดีโอสตรีมเมอร์ยอดนิยม และผู้เล่นมืออาชีพหลายคนรวมถึง เรน่า อย่างน้อยสองชั่วโมงในแต่ละวัน

‘ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การเอาชนะ แต่อยู่ที่ว่าจะทำยังไงให้ดูเหมือนกับโชคช่วย’

ฮยอนอู ยังคงแน่วแน่กับความตั้งใจเดิมของเขา ในเวลาเดียวกัน เรน่า ก็วิ่งเข้ามาหาเขา ออร่าดาบของทั้งสองเข้าปะทะกันอย่างดุเดือด เรน่า ไม่ได้ถูกผลักกลับไปด้านหลัง ขณะเดียวกัน ฮยอนอู ก็ไม่ได้ถูกผลักออกไปเช่นกัน มันยากมากที่จะบอกได้ว่าใครเป็นฝ่ายเหนือกว่า

‘หือ ...’ เรน่า ขมวดคิ้ว

ออร่าดาบของ ฮยอนอู แข็งแกร่งกว่าที่เธอคิด

‘ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ ...’

เรน่า คือหนึ่งในผู้เล่นสิบอันดับแรกของการจัดอันดับในโคลอสเซียม เธอได้ต่อสู้กับผู้เล่นหนึ่งพันอันดับแรกเสมอ ดังนั้น มันจึงไม่แปลกที่เธอจะเคยต่อสู้กับ อิจิโนะ มาก่อน แต่ทว่าสำหรับ โรแมนติคแอสซาซิน แล้ว เขาคือคนที่เธอไม่เคยต่อสู้มาก่อนแน่นอน

‘ฉันจำไม่ได้เลยว่าเคยดูวีดีโอเกี่ยวกับคนคนนี้’

เนื่องจากเขาถูกเชิญมาเข้าร่วมรายการศึกราชันหน้ากาก นั่นหมายความว่าตัวตนที่แท้จริงของ โรแมนติคแอสซาซิน จะต้องเป็นคนที่มีชื่อเสียง และความสามารถอย่างไม่ต้องสงสัย นอกจากนี้รายการศึกราชันหน้ากากเพิ่งถ่ายทำเป็นครั้งที่สองเท่านั้น ไม่มีทางเลยที่รายการจะเชิญผู้เล่นระดับกลางลงไปมาร่วมรายการ

‘เขาจะต้องเป็นหนึ่งในคนที่ฉันเคยสู้มาแล้ว’

“เราจะได้รู้กันเมื่อเขาถอดหน้ากาก”

ออร่าดาบของ เรน่า รุนแรงขึ้นกว่าเดิมเมื่อเธออัดพลังเวทมนตร์ลงไปในดาบมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม ทางด้าน ฮยอนอู นั้น ออร่าดาบของเขากลับหายไปอย่างกะทันหัน เขายืนนิ่งราวกับกำลังตกตะลึง

‘ออร่าดาบของเขาหายไป !!พลังเวทมนตร์ของเขาคงหมดไปแล้ว’ เรน่า ตัดสินใจที่จะยุติการต่อสู้ทันที

“ย๊ากกก !!” เรน่า ส่งเสียงร้องขณะที่เธอเหวี่ยงดาบใส่ ฮยอนอู และมันไม่ใช่แค่การเหวี่ยงดาบธรรมดา ๆ เท่านั้น แต่มันดูเหมือนกับดอกไม้สีขาวที่กำลังเบ่งบาน ขณะที่คมดาบของเธอกำลังจะตัดผ่านคอของ ฮยอนอู ทว่าในเวลานั้น ฮยอนอู ก็เคลื่อนไหวเล็กน้อย

ในที่สุดคมดาบของ เรน่า ก็มาถึงคอของ ฮยอนอู

‘เรน่าชนะ !!’

‘มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า !?ทำไมเขาถึงยืนนิ่งแบบนั้น !?’

-ทำไม โรแมนติคแอสซาซิน ถึงไม่ขยับล่ะ !?เขายอมแพ้แล้วเหรอ !?

-ไม่ !!มันไม่ใช่ว่าเขาจะยอมแพ้ แต่ดูเหมือนเขาจะใช้สกิลออกมาไม่ได้มากกว่า

-นั่นคือเหตุผลที่เขายอมสละสิทธิ์ในครั้งที่แล้วใช่ไหม

-น่าจะเป็นแบบนั้น ถ้างั้นมันก็สมเหตุสมผลล่ะนะ

ทุก ๆ คนต่างมีความคิดไปในทิศทางเดียวกัน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแน่นอนแล้วในผลลัพธ์การต่อสู้ครั้งนี้ เมื่อดาบของ เรน่า กำลังจะตัดคอของ ฮยอนอู แต่แล้วดาบของ เรน่า ก็หยุดชะงักลงเมื่ออยู่ห่างจากคอของ ฮยอนอู ไปเพียง 5 ซม.

-เกิดอะไรขึ้น !?

-ทำไมถึงหยุด !?

-เรน่า แค่ต้องการขู่เหรอ !?

ทันใดนั้น หน้าต่างข้อความก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ ทุกคนที่ได้เห็นข้อความนี้ต่างก็ต้องอ้าปากค้างไปชั่วขณะ ความเงียบปกคลุมไปทั่วทั้งรายการ และช่องแชทของห้องสตรีม

[โรแมนติคแอสซาซิน เป็นฝ่ายชนะ ]

ฮยอนอู ชนะ

.....

ช่วงพักเบรก 10 นาที หน้ากากนักสู้แต่ละคนจะได้รับกระจกบานใหญ่ที่แสดงข้อความจากผู้ชมในห้องสตรีม

-เกิดอะไรขึ้น !?

-ทำไม เรน่า ถึงแพ้เป็นครั้งที่สองให้กับคนคนเดียวกัน !?

-แล้วคนคนนั้นคือใคร !?แดเนียล เหรอ !?แต่ว่า แดเนียล มาร่วมรายการในสัปดาห์ที่แล้วนี่ !?

-นี่เป็นบั๊กในอารีน่าเหรอ !?

“มันไม่ใช่ความผิดพลาดหรอก โรแมนติคแอสซาซิน เป็นฝ่ายชนะ” โมอาย บอกกับผู้ชม เขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีออร่าดาบพุ่งออกจากปลายดาบหักของ โรแมนติคแอสซาซิน ในวินาทีสุดท้าย

‘ไม่ใช่ว่า เรน่า ประมาทเกินไป แต่เป็นเพราะเธอไม่มีข้อมูลของ โรแมนติคแอสซาซิน มากกว่า’

“ฉันคิดว่าฉันคงต้องยอมแพ้ ฉันไม่มั่นใจเลยว่าจะเอาชนะเขาได้”

-โมอาย เข้มแข็งไว้ !!

-โมอาย นายควรแข็งแกร่งให้เหมือนกับรูปปั้นโมอายสิ ทุบเขาให้แหลกไปเลย

“ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนจากทุกคน แต่ฉันไม่มีความมั่นใจเลยจริง ๆ” โมอาย พึมพำด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

.....

‘มันเกิดอะไรขึ้น !?เขาตั้งใจ หรือแค่บังเอิญ !?’

เป็นเวลา 10 นาที ที่ จอง ฮันแบค ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในใจ แน่นอนว่าชัยชนะของ โรแมนติคแอสซาซิน ไม่ใช่สิ่งที่จะปฏิเสธได้ แต่ในมุมมองของเขาแล้ว มันดูเหมือนกับความบังเอิญมากกว่า หรือแท้จริงแล้ว โรแมนติคแอสซาซิน จะไม่ได้มีความสามารถมากนัก เพียงแค่เป็นคนที่โชคดีมาก ๆ แค่นั้น !?

‘คราวนี้ฉันจะต้องชนะ มันจะเป็นแบบเดิมอีกครั้ง’

“ฉันขอท้าประลองกับเขา”

หน้ากากซูเปอร์แมน หรือ จอง ฮันแบค ขึ้นมาบนเวทีอีกครั้งเพื่อท้าประลองกับ โรแมนติคแอสซาซิน หรือก็คือ ฮยอนอู