ตอนที่ 261 ฝ่ามือน้ำเงิน

อาเฮ่อถึงกับหน้าซีด

สำหรับอาเฮ่อที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาอย่างดี  สีหน้าแบบนี้ยากจะได้เห็น แม้แต่หลิงซิ่วที่มีความคิดเรียบง่ายก็ยังเงียบ  เขาโอบหอกเงินขณะที่ยังนั่งชมอยู่บนฟลามิงโก

กองกำลังพากันเงียบทั้งหมด

ทุกคนมองดูถังเทียนอย่างเงียบงัน

“ว้าว ดูข้าว่ายท่าลูกหมาตกน้ำได้ด้วย! ฮูเลฮูเล ฮ่า...”

ถังเทียนกำลังลอยตัวอยู่ในอากาศกำลังทำท่าว่ายด้วยท่าลูกหมาตกน้ำปากของเขาทำเสียงฮูฮา ฮูฮาๆ สิ่งที่น่าแปลกจริงๆ ก็คือเขาดูเหมือนกับอยู่ในน้ำกำลังทำท่ากระพุ้ยน้ำแบบสุนัขเคลื่อนตัวไปข้างหน้า

“ดูข้าเดินในอากาศซะก่อน!”

ถังเทียนหันหลังให้ท้องฟ้า แม้ว่าเขาเหมือนกำลังเดินอยู่บนน้ำแต่ขาทั้งสองของเขาก้าวอยู่ในอากาศที่มองไม่เห็น ร่างของเขาเหมือนถูกดันสูงขึ้นๆ

“ดูข้ากระโดดเด้งดึ๋งๆ โดยใช้มือนะ! โดดโดด โดด โดด!”

ถังเทียนหกหัวคะเมนลงและใช้มือสปริงกระโดดเขาพุ่งไปข้างหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า

ถังเทียนเล่นพิเรนทร์แปลกประหลาดนานๆ เขาจะส่งเสียงแปลกประหลาดออกมา

ทั่วทั้งตัวของถังเทียนถูกชั้นหมอกเย็นสีขาวคลุมไว้ซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนเป็นปราณอมตะ  นั่นคือพลังของกระเรียน  พลังของกระเรียนลึกลับมาก ทุกๆท่าทางของถังเทียนกล่าวได้ว่ามีคุณภาพมาก

หัวใจของอาเฮ่อสั่นไหวอย่างมิอาจอธิบายได้  เทียบกับพลังร่างกระเรียนแล้ว พลังกระเรียนมีระดับสูงส่งกว่ามากในประวัติศาสตร์สำนักกระเรียน มีเพียงศิษย์ของสำนักกระเรียนรุ่นก่อนนั้นไม่กี่คนที่ฝึกฝนพลังของกระเรียนได้  ถ้าจะว่าไปแล้ว พลังร่างกระเรียนเป็นพื้นฐานของวิทยายุทธของสำนักกระเรียนระดับหนึ่ง  ถ้าไม่มีผู้ใดได้รับพลังร่างกระเรียน  อย่างนั้นวิทยายุทธส่วนใหญ่ของสำนักกระเรียนจะไม่มีผู้ใดเรียนรู้ได้ แต่พลังของกระเรียนเหมือนกับเพิ่มความสมบูรณ์ให้กับภาพปริศนาวิทยายุทธที่มีพลังของกระเรียนจะมีพลังมากขึ้นเป็นทวีคูณ

อาเฮ่อรู้สึกอิจฉาแน่นอน  แต่เขาเป็นชายหนุ่มที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก  ตั้งแต่เด็กเขาได้รับการอบรมสั่งสอนให้เข้าใจไม่ให้เปรียบเทียบกับคนอื่นและให้อยู่อย่างสันติ  ภายใต้การอิจฉา  เขาควรจะมีความสุขมากขึ้น  ถ้าไม่ใช่เพราะถังเทียน  เขาคงไม่มีที่ยืนในวันนี้แน่นอน

ใครเล่าจะรู้กันว่าถังเทียนพบของเล่นใหม่ทำให้กลายเป็นกระตือรือร้นมากเล่า?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้พบกับพลังของกระเรียนช่วยให้ร่างของเขาลอยได้  เขาพบวิธีเล่นแปลกใหม่อย่างรวดเร็วซึ่งทำให้เขาว่ายน้ำกลางอากาศหรือโดยไปในอากาศได้ นี่ทำให้เขามีความสุข

สำหรับอาเฮ่อพลังของกระเรียนคือทักษะในตำนาน เป็นวิชาศักดิ์สิทธิ์ไม่เหมือนวิชาใดๆ  ถังเทียน เจ้ารู้ไหมว่ามันยากแค่ไหนกว่าจะได้รับพลังของกระเรียน  เจ้าโชคดีมากแค่ไหนแล้ว?โปรดใส่ใจให้มากกว่านี้แล้วรวมพลังของกระเรียนด้วยวิทยายุทธของเจ้า!  ความคิดของอาเฮ่อเป็นเช่นนี้แต่การได้เห็นถังเทียนทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพายใช้วิชาของสำนักทำเป็นเล่นนั่นช่างเสียของจริงๆ  เขาเห็นแล้วจะมีความสุขได้อย่างไร?

เจ้างี่เง่านี่

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ถังเทียนนอนคว่ำหมดแรงอยู่กับหลังม้า  ร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป  ก่อนหน้านั้นเขาเอาแต่เล่นมากเกินไปความจริงเขาใช้ปราณแท้ไปหมดแล้ว เขาไม่เหลือพลังพอจะเดินจึงไม่มีทางเลือกได้แต่นอนอยู่บนหลังม้า

เมื่อเห็นถังเทียนอยู่ในสถานการณ์ลำบากอาเฮ่อรู้สึกสมน้ำหน้า สีหน้าของเขากลับคืนเป็นปกติและบรรยากาศกดดันรอบข้างหายไป  อาเฮ่อยิ้มให้หัวหม่าเอ้อ  “แม่นางหัวหม่าเอ้อรู้จักคนเหล่านี้หรือเปล่า?”

กองกำลังนักสู้บนหลังม้าถูกจับได้หมด  มีเพียงเยี่ยนจุ่ยจือหลบหนีไปได้คนที่เหลือจึงไม่มีทางเลือกนอกจากยอมแพ้

“เรียนคุณชาย คนทั้งหมดนี้มาจากเผ่าถูเย่”หัวหม่าเอ้อพูดอย่างให้เกียรติคนทั้งสามข้างหน้านางมีพลังไม่อาจหยั่งได้และแข็งแกร่งมากกฎของโลกคือผู้แข็งแกร่งเป็นจ้าว และในกลุ่มดาวหมาป่าที่โหดร้ายกฎของที่นี่ชัดเจนยิ่งกว่า

นอกจากนี้ทั้งสามคนเพิ่งช่วยชีวิตนาง

ถังเทียนหมกมุ่นกับความมหัศจรรย์ของพลังกระเรียน  พลังปราณกระเรียนในร่างของเขายังคงเปลี่ยนและเคลื่อนไหวเหมือนสัตว์ที่มีชีวิต  ในการเปลี่ยนแปลงของร่างกระเรียน  ปราณแท้ในร่างของเขาโคจรไม่รู้จบ  ปราณแท้ทะลักออกมาจากทุกส่วน  เมื่อใดก็ตามที่ปะทะเข้ากับร่างกระเรียนมันจะถูกทำลายและกลายเป็นอนุภาคเล็กละเอียดของปราณแท้

นี่คือสิ่งที่อาเฮ่อและพวกที่เหลือสามารถเห็น  ร่างของถังเทียนนั้นปล่อยหมอกบางๆอย่างต่อเนื่อง

หมอกปราณนี้สร้างขึ้นจากอนุภาคของปราณแท้แนบติดกับร่างของถังเทียนก่อเกิดเป็นชั้นพลังชั้นหนึ่ง

ถังเทียนรู้สึกประหลาดมาก

เขารู้สึกถึงทุกอย่างได้มากยิ่งขึ้น ความรู้สึกว่าชั้นของปราณแท้มาพร้อมกับความลึกลับหลายอย่าง  ถ้าเขาสามารถเข้าใจพลังของกระเรียนเพิ่มมากขึ้นอย่างนั้นชั้นพลังของกระเรียนก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ไม่มีสิ้นสุด

สิ่งที่ทำให้ถังเทียนรู้สึกประหลาดใจที่สุดก็คือแม้ว่าปราณแท้ของเขาจะไม่สามารถควบคุมพลังงานกระเรียนได้  แต่จิตวิญญาณยุทธของเขากลับทำได้

ถังเทียนรู้สึกขุ่นเคืองใจทันทีทันใดนั้นเขาคิดถึงเซียนกระบี่ลับ เมื่อพวกเขาถูกดึงเข้าไปในสนามพลังวิญญาณของกระบี่ผนึกปีศาจ

หรือว่าพลังของกระเรียนจะนับได้ว่าเป็นสนามพลังวิญญาณอย่างหนึ่ง?

แต่ถังเทียนส่ายศีรษะเขาทันที พลังงานกระเรียนและพลังของสนามพลังวิญญาณและแรงสั่นสะเทือนแตกต่างราวฟ้ากับดิน  แต่ก็มีบางลักษณะที่ค่อนข้างเหมาะกับเขา  และหลังจากถูกควบคุมโดยจิตวิญญาณยุทธ ก็มีโอกาสกลายเป็นสภาวะสนามพลังวิญญาณขั้นต้น

การคาดการณ์ที่กล้าหาญทั้งหมดถูกจดจำไว้ในใจถังเทียนและจะค่อยๆได้รับการยืนยันในวันต่อๆ มา

เมื่อเขามีพลังเพิ่มขึ้น  เขาพึ่งพาปิงน้อยลง เขาต้องพึ่งพาตัวเองเพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกมากขึ้น  แม้ว่าเขาจะมีปัญญาน้อยกว่าและต้องการเวลามากขึ้นก็ตาม

เขาสามารถปล่อยวางหลายเรื่องให้คนที่ฉลาดกว่า

ความคิดของถังเทียนยังคงหมกมุ่นอยู่กับวิทยายุทธต่อไป จุดดีอีกอย่างหนึ่งของพลังกระเรียนก็คือช่วยให้ปราณเที่ยงแท้ฟื้นฟูได้เร็วกว่าเมื่อก่อนมาก

“หัวหม่าเอ้อ เจ้าคิดว่าอาศัยแค่เด็กสามคนนี้  เจ้ายังจะสามารถอยู่ในหมู่บ้านพังๆของเจ้าได้หรือ?” บุรุษร่างใหญ่ผู้กระบองเขี้ยวสุนัขป่าแค่นเสียง  “นายท่านคือผู้นำหกเผ่าแล้วเจ้าคิดว่าเจ้าจะพิชิตทุกสิ่งทุกอย่างด้วยเผ่าหมาป่าเพลิงของเจ้างั้นหรือ?เลิกฝันได้แล้ว”

หน้าของหัวหม่าเอ้อเขียวคล้ำทันที  “ฮาซาร์, เจ้าอาศัยซินลี่จริงๆ น่ะหรือ?”

“ถูกแล้ว!”ฮาซาร์ยืดคอถลึงตาและไม่ปฏิเสธ “นานมากแล้วที่หมาป่าทรายเราไม่มีหัวหน้าผู้เข้มแข็ง ดังนั้นเราจึงมีอย่างวันนี้ได้  หัวหม่าเอ้อเจ้าคือคนที่มีคุณสมบัติที่จะเป็นได้ แต่น่าเศร้า เจ้ากลับไม่ยินดีทำ”

“เยี่ยนจุ่ยจือเป็นซินลี่ส่งมาหรือ?”  หน้าของหัวหม่าเอ้อยิ่งเขียวคล้ำกว่าเดิม

ฮาซาร์แค่นเสียง  “ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว!ขอเพียงเจ้าตายก็จะทำให้เผ่าหมาป่าทรายกลับมารวมตัวกันได้อีกครั้งและถึงตอนนั้นก็จะกลายเป็นหนึ่งอีกครั้ง เผ่าหมาป่าทรายจะอยู่ภายใต้คำสั่งของเรา”

“และเจ้าเชื่อเขาหรือ?”  หัวหม่าเอ้อส่ายหัว  “ฮาซาร์เจ้าเคยพบใครที่เจ้าเล่ห์และโหดร้ายแบบเขาบ้าง? เผ่าไหนก็ตามที่ไม่ร่วมมือกับเขา ยังมีเผ่าไหนเหลืออยู่ในวันนี้บ้างเล่า?”

ฮาซาร์คอแดงอย่างรวดเร็ว  ราวกับมีไฟในดวงตา  “ข้าไม่สนใจอะไรมากทั้งนั้น  ดังนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องห่วง!  แต่มันเป็นเรื่องของเรา?  ถ้าเรายังคงเป็นแบบนี้พวกเราจะไม่สามารถผ่านพ้นฤดูหนาวนี้ไปได้”

หัวหม่าเอ้อตะลึง

“หัวหม่าเอ้อ, เจ้ามีโอกาสแพ้”  ฮาซาร์สงบอารมณ์ได้มากขึ้น  “ได้นักสู้สวรรค์วิถีมาช่วย แล้วยังไงเล่า?พลังที่หนุนหลังซินลี่ยิ่งใหญ่กว่าที่เจ้าคิด! หัวใจที่ป่าเถื่อนของเขาไม่เพียงแต่หยุดยั้งในเขตทะเลทรายนี้  เขาต้องการสู้กับกองทัพจันทร์เงิน, ตะขอฟ้าและศักดินาชาวยุทธ”

“พวกเจ้าทุกคนก็แค่ถูกใช้เป็นเครื่องมือเท่านั้น”  หัวหม่าเอ้อกล่าวเย็นชา

“ฮ่าฮ่า!”  ฮาซาร์หัวเราะ “หัวหม่าเอ้อ, เจ้ากล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง? คนในกลุ่มดาวหมาป่าใครเล่าไม่ใช่เครื่องมือต่อสู้?”

หัวหม่าเอ้อพูดไม่ออก

ฮาซาร์กล่าวต่อ“ข้าจะบอกเจ้าให้ก็ได้ เหตุผลที่เผ่าหมาป่าเพลิงยังไม่ถูกทำลายเป็นเพราะซินลี่ยังไม่มีความมั่นใจว่าจะกำจัดเจ้าได้  ตราบใดที่เจ้าตายหรือยอมแพ้ เขาจะฮุบเผ่าหมาป่าเพลิงของเจ้าทั้งหมด”

ทันใดนั้นถังเทียนหยุด  สายตาของเขามองไปที่เนินเขาไกลออกไป  “มีคนกำลังมา!”

ในตอนนี้จุดสองสามจุดปรากฏอยู่ที่เนินเขาไกล

หัวหม่าเอ้อตกใจ นางจ้องมองถังเทียนด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ  เนินเขาไกลออกไปมากกว่าห้ากิโลเมตรแต่ถังเทียนรู้สึกถึงศัตรูได้จากระยะไกลขนาดนั้น

มีคนกำลังมาด้วยความเร็วสูง

พวกเขามีกันสามคน ผู้นำเป็นชายชราที่ดูอันตรายตาของเขาแดงก่ำน่ากลัว ซ้ายมือเป็นบุรุษสวมเกราะ ทั้งร่างมีเกราะเงิน แม้แต่ใบหน้าก็มีเกราะปกคลุมมิดชิดด้านขวาเป็นสตรีถือแส้กระดูก อยู่ในชุดหนังสีดำแนบเนื้อเผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าที่เย้ายวน  แส้กระดูกในมือของนางแปลกประหลาดเหมือนกับเป็นกระดูกสันหลังของอสูรดวงดาว มีข้อต่อแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด

“ใครทำร้ายจุ่ยจือ?” ชายชรานัยน์ตาแดงถาม

“ข้าเอง!”  ถังเทียนหัวเราะคิกคักและยืนขึ้น  “ท่านเป็นอาจารย์ของเขาหรือ?  มาที่นี่เพื่อต่อสู้ใช่ไหม?”

“หาที่ตาย!”  ชายชราคำราม ร่างหายไปจากที่เดิมทันที ซี่.....แสงน้ำเงินวาบผ่านนัยน์ตาถังเทียน ขณะที่ภาพกรงเล็บสีฟ้าเลือนรางปรากฏในสายตาของเขา

โดยไม่ต้องคิดอะไรเขาตวัดกรงเล็บแมวโลหิต สร้างประกายไฟแพรวพราวรับมือกรงเล็บน้ำเงิน

ติง!

แรงปะทะของปราณระเบิดปังระหว่างทั้งสองและร่างทั้งสองกระเด็นแยกถอยหลังคนละสามเมตร

ถังเทียนจ้องชายชราอย่างเหี้ยมเกรียมพลังของตาเฒ่านี่เหนือกว่าเยี่ยนจุ่ยจือมากมายนัก ในการปะทะนั้นเขารู้ว่าการจะต่อสู้จะต้องนานและเหลือทน สายตาของเขามองดูที่มือของชายชราเหมือนกับสลักขึ้นจากน้ำแข็งสีน้ำเงินนัยน์ตาเป็นประกายเหมือนกับมีพลังวิเศษดึงดูดจิตใจผู้คน

แข็งแกร่งมาก!

คนของฝ่ายชายชราประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อพวกเขาเห็นถังเทียนป้องกันกรงเล็บของชายชราได้

ชายชราหรี่ตา“เมื่อเร็วๆ นี้ข้าได้ยินมาว่ามีคนที่สามารถบัญญัติวิทยายุทธใหม่ขึ้นมานามว่ากรงเล็บเพลิงภูตพราย  ไม่เคยคิดเลยว่าข้าจะได้พบที่นี่มิน่าเล่าจุ่ยจือถึงได้แพ้เจ้า อย่างนั้นเจ้าก็มีฝีมืออยู่บ้าง”

อีกสองคนที่อยู่ฝ่ายชายชรามีสีหน้าเครียดทันทีและตะลึงมองถังเทียน

เจ้าเด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนี่น่ะหรือสามารถบัญญัติวิทยายุทธโดดเด่นไม่ซ้ำใครออกมาได้?

คนที่ประหลาดใจมากที่สุดก็คือฮาซาร์ปากของเขาอ้าค้างขณะจ้องมองถังเทียนว่างเปล่า เขารู้ว่าชายชราผู้นี้เป็นใครเมื่อเห็นเขาปรากฏตัวออกมา  เขาลอบดีใจเนื่องจากเขาคิดว่าพวกเขาชนะแน่!  ไม่เคยคิดเลยว่า เมื่อทั้งสองปะทะกระบวนท่ากันผลจะออกมาเสมอกัน

“วิชากรงเล็บของท่านทรงพลังเช่นกัน!”  สายตาของถังเทียนจับจ้องอยู่ที่มือที่มีประกายสีน้ำเงินของชายชรา “ข้าคิดว่าท่านก็มีวิทยายุทธโดดเด่นไม่ซ้ำใครเช่นกัน”

“เจ้าตาแหลมดีนี่”  ชายชราพูดเย็นชา  “อายุขนาดนี้สามารถเชี่ยวกรงเล็บเพลิงภูตพรายได้ นับว่าเจ้ามีศักยภาพ แต่เมื่อเจ้าพบกับข้าในวันนี้ นับว่าน่าเสียดาย วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า”

มือของชายชราขยับราวกับประกายไฟ  แขนเสื้อของเขาเคลื่อนไหวเหมือนผีเสื้อ  ฝ่ามือของเขาดูเหมือนแกะสลักจากผลึกน้ำแข็ง

ท่าเคลื่อนไหวของฝ่ามือเขาหนึ่งสูงและหนึ่งต่ำเหมือนกับตะขอ

ปัง

คลื่นปราณไร้ขอบเขตและอันตรายระเบิดออกมาจากร่างชายชราและสภาพรอบตัวเริ่มมีการเคลื่อนไหว

เหมือนกับว่าภายในร่างของเขาเป็นน้ำที่ไร้ขอบฝั่งปลาวาฬน้ำเงินขนาดเท่าภูเขาปรากฏอยู่บนผิวน้ำ

******************